მეორე დღეს დაჩიდა ნიკუშა დიტო მელიქიშვილის სანახავად წავიდნენ, ერთი ამბავი იყო, გოგომ ძმაკაცი დაუჭრათ, გამართლებასაც უძებნიდნენ მაგრამ, მათი ძმაკაცი სიკვდილ სიცოცხლის ზღვარზე იყო.
-მე მხოლოდ ერთი რამ შემიძლია შემოგთავაზოთ, თუ ჩვენი ძმაკაცი მოკვდება გოგოს გადმოგვცემთ მისი ბედი კი ჩვენ ხელში იქნება. თქვა დიტომ
-გამორიცხულია სანდრას არ დავთმობთ, ის ხომ გოგოა პასუხს ვერ მოთხოვთ.(დაჩი)
-მაპატიე დაჩი ხომ იცი შენდამი დიდი პატივისცემა მაქვს მაგრამ ყოველი მსხვერპლი თავისას მოითხოვს ასერომ... (დიტო)
მანამდე კი ბიჭები საავადმყოფოში წავიდნენ, ფულით დაეხმარნენ და პაციენტის მდგომარეობა გაიგეს, გულმკერდის არეში იყო დაჭრილი დღევანდელი ოპერაცია გადაწყვეტტდა ყველაფერს.
სანდრა და სანდრო კი ისევ წყნეთში იყვნენ.
-კარგი სანდრა დამშვიდდი თითს ვერავინ დაგაკარებს ხომ იცი.(სანდრო)
-არა რა დარწმუნებული ვარ(სანდრა)
-სანდრა...
და ნელნელა მიუახლოვდა.
-მიყვარხარ სანდრა... და გპირდები ვერავინ შეგეხება.
-რა?(სანდრა)
-მიყვარხარ...სანდრა(სანდრო)
დასანდრას ჩაეხუტა... აკანკალდა სანდრა, რაღაც იგრძნო..
-მეც მიყვარხარ სანდრო...სანდრო მეშინია, არმინდა მკვლელი ვიყოო...გესმისს...
-ყველაფერი კარგად იქნება....(სანდრო)
მოკლედ დიტოს ძმაკაცი დიდხანს ებრძოდა სიკვდილს... საბოლოოდ ალბათ ღმერთმა ეს პატარა გოგონა ამისთვის არ გაწირა და მსხვერპლი გადარჩა... სანდრო და სანდრა 3წელში დაქორწინდნენ, ბიჭები სულ მათ გბერდზე იყვნენ ცოტახანში მათაც შექმნეს ოჯახები. ვინ იცის იქნებ ოდესმე მათ შესახებაც გავიგოთ რამე...