შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

გაიღიმე წვიმს


14-05-2021, 18:36
ავტორი Life is beautiful
ნანახია 889

შვიდი სექტემბერი იდგა. ცა დედამიწას
მოღუშული დაჰყურებდა - მალე იტირებდა.
განაწყენებული იყო, ალბათ რაღაცაზე.
მე კი, მიხაროდა, რომ მალე პატარა წვეთები, მოევლინებოდნენ ქვეყანას. კანში ვეღარ ვვეტეოდი. 
მსმენელად, სულ ის ყვავილის ფორმის ღრუბლები მევლინებოდა, მერე შვილებს რომ მოავლენდა ქვეყნად.
მეც, სიხარულით ველოდი, კიდევ ერთხელ.
კიდევ ერთხელ, შევძლებდი მასთან ერთად ტირილს და მერე გაღიმებას. ბაბომ, სიკვდილის წინ, მითხრა: რომ გაიღიმებ, ამინდიც გამოიდარებსო...
არ მესმოდა - ამიტომ წვიმა არ მიყვარდა, რადგან ჩემს ბაბოს ნათქვამს არ ამართლებდა.
მაგრამ ახლა წვიმა მიყვარს, სულ იცის როდის მოვიდეს გამომშრალი მიწის გასასველებლად და ჩემი ცეცხლის გასანელებლად.

****

ახლაც აივანზე ვზივარ და წამებს ვითვლი, რომ პირველი წვეთი, დავიჭირო. ჩემთვის, საკრალური იყო და უკვე ჩვევაში გადაზრდილი. მჯეროდა თუ პირველ წვეთს დავიჭერდი, მომდევნო წვიმამდე არაფერი მოხდებოდა.
ტელეფონის ხმა გაისმა.
- ააააა. ჯანდაბა! - ამოვიღმუვლე.-ალბათ ისევ ბანკირი მირეკავს. - ჩავისუნთქ-ამოვისუნთქე. ტელეფონთან მივირბინე და ყურმილი ავიღე.
-გისმენთ. -  ვუათხარი ფოლადის სიმტკიცით. (აი მესმის შემერთება, გეგონება იმას ქონდეს ვალი, რა მყარად ეუბნები "გისმენთ" ჰაჰ..) ალტერეგომაც გაიბერტყა ყური და სმენა დაძაბა. მე კი უკვე მეტირება ამდენი პრობლემის გადამკიდე.. ფანჯარაში გავიხედე წვიმდა. სევდიანად ჩამეღიმა. ვერ მოვასწარი.
-გამარჯობა, ქალბატონ ლოლიტას ვესაუბრები? - გაისმა მეორე მხრიდან, მშვიდი ბოხი ხმა და უკვე დამაჟრიალა. ნამდვილად ბანკირია.
სახე მომერყა. ასეთი ხმა მაინც არ ქონდეს. უკვე მეორედ მომინდა ტირილი.
-დიახ, რა ხდება?! - ყოჩაღ, ყოჩაღ. მაგრად სდექ!
-**** ბანკიდან გაწუხებთ, თქვენი გადახდის ვადა დაგვიანებულია.. - ხმაში, რაღაც დამცინავი ნოტები, შეერია და გულით მომინდა მიწა გამსკდომოდა, რომ ჩავეტანე.
-დიახ, იცით... - ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე და ჩემს ფოლადის ხმასაც, შეეპარა ბზარები.
-თუ ერთი კვირის განმავლობაში, არ გადაიხდით დავალიანებას, ავტომატურად, მოხვდებით შავ სიაში და თქვენი უძრავი ქონება, სასამართლო განჩინების თანახმად გადმოგვეცემა! მაგრამ...
-მაგრამ? - გულში იმედის მომცემმა ნაპერწკალმა ეულად გაიელვა.
-მაგრამ შეგიძლიათ მობრძანდეთ
"******" ადგილზე და როგორც თქვენმა კოორდინატორმა, გავესაუბროთ ერთმანეთს და სხვა შესაძლებლობაც განვიხილოთ. - ის
ნაპერწკალიც უკვალოდ გაქრა, რომელიც საცოდავად დაძრწოდა, რამდენიმე წამის წინ სხეულში. აშკარად სესხის გადაფარსვას და ახლის გამოტანას მომთხოვენ.
-რასთან დაკავშირებით?! დაახლოებით რომ.. - აღარ დამასრულებინა.
-მობრაძანდით დღეს ან ხვალ და ადგილზე გაიგებთ. - ოღონდ, ხალხი მიიზიდოთ და მერე ყელში თითებს მახრჩობელა გველუვით წაუჭერთ... თქვენი დე..
აივანზე გავალ უნდა დავმშვიდდე, ასე ავფეთქდები. მიმოვიხედე ჩემი კატა არ ჩანდა. არადა მიყვარს მისი კრუტუნი.
-ლუსიიი! ლუსიი! ფს.. სად ხარ?! გამოდი, თორე საჭმელს არ გაღირსებ! - საჭმლის ხსენებაზე, ჩემი მოცუცქნული კნუტიც( რომელიც, წვიმაში ალფალტზე საცოდავად მობუზული ვიპოვე) კნავილით გამოვარდა, საძინებელი ოთახიდან.
ამ სიტუაციას რომ აღვიქვავ, უკვე ხარხარი მინდა..
მოაჯირთან სავარძელი ახლოს მივწიე, კნუტის საჭმელი, ხელის გულში ჩავიყარე და კნუტი, კალთაში ჩავისვი.
თავზე ვეფერებოდი და მანაც სიამოვნების კრუტუნი ამოუშვა. გამეღიმა.
-ლუსი.. სახლი აღარ გვექნება მალე.- გაღიმებულს თვალზე ცრემლი მომადგა.
-შენ, ნინა ბებოსთან დაგტოვებ და იყავი მასთან, მერე უჩემოდ. - კნუტმა ნინას ხსენებაზე, ყურები ცქვიტა და გაოგნებულმა ამოხედა. გამეცინა. ვერ იტანდა ის ქალი კატებს.
-მიაუ.. - თვალები აუელვდა, აშკარად მეკითხებოდა: რა დაგიშავე ასეთიო.. ისევ ავხარხარდი. ცხოველები მართლა ძალიან ჭკვიანები არიან. ან მე გავგიჟდი.

******

თოთხმეტი სექტემბერი. ერთი კვირაა რაც არ უწვიმია. მე - ისე მჭირდება, როგორც არასდროს. მინდა, მასთან ერთად ვიტირო.
დღეს ღამის თორმეტზე, ძალაში შევა კონტრაქტი და ჩემი წინაპრების სახლიც გაიყიდება. ბოლო ღამეა დღეს, რომელსაც ჩემს სახლში, ჩემს თბილ სახლში გავატარებ.
ამიერიდან, ვეღარც წვიმის პირველ წვეთს ვეღარ დავიჭერ, ჩემი აივნიდან და ვეღარც
ჩემი მშობლების კვალს ვიპოვნი, ვეღარსად.
ერთი გულში შემომრჩა, მაგრამ მალე ეს გულიც გაქრება.
სავარძელში ვზივარ. წინ გადაშლილ სივრცეს ვუყურებ, მერე ცას ვაშტერდები და მეღიმება, არც მახსოვს ასე ოდესმე თუ გამიღიმია, ისე მომინდა, როგორც წვიმას წვეთის დაჭერა.
-ეჰ ბაბო, ხედავ? ვიღიმი, მაგრამ არ აქვს გამოდარება. არ იდარებს ბებო, არც წვიმს.
უცებ ფეხებთან, თბილი ბეწვის შეხებას ვგრძნობ, უფრო მეღიმება. ერთადერთი სულიერი დარმრჩა და ისიც კნუტი. უკვე საზარლად ვხარხარებ თან თვალებიდან მარილიანი სითხე ისე მოჟონავს, როგორც დამპალი სახურავიდან წყალი, წვიმის დროს..
კნუტი ხელში ამყავს.
უცნაურად ამომყურებს, ისეთი შეგრძნება მაქვს თვალებში ვარსკვლავები უნათებს, მე აღარ მიყურებს ზევით იხედება. მეც ინსტიქტით მას ვბაძავ და ვხედავ ციდან მოფარფატე წვეთს.. თითქოს მელის რომ დავიჭირო.
-არა! აღარ დავიჭერ, დამღალა, აზრი არ აქვს. - თავს ისევ ქვევით ვხრი და კნუტს ვუყურებ. კნუტი ხელზე თათს მისმევს და თავით წვეთისკენ მანიშნებს. მართლა გავგიჟდი ალბათ..
წვეთი დავიჭირე. მუჭში მოვიქციე და ელვამაც არ დააყოვნა. მთელი ცა გაანათა.. მთელი თავისი სიდიადე გამოაჩინა.თ ითქოს სპეციალურად შემაშნა.
არა! აშკარად გავგიჟდი, ელვაც კი ჩემს გამო გაჩნდა ცაზე, ხო? ჰაჰ. ამ ბოლო დროს, ნარცისიზმი, ტვიმს გიბინდავს ლოლიტა.
სახლში შევედი, აივნის კარების ჩარაზვა დავიწყე, ქარის დროს ძალიან ხმაურობს ხოლმე.
კნუტი ჩემს ფეხებთან დახტუნავს და რაღაცას ეთამაშება. მეღიმება.
მისაღებში შევდივარ და შუქის ჩამრთველს ხელს ვაჭერ. რათქმა უნდა არ ჩაირთო.
აბა როგორ?! დაიგრუხუნა. ტელეფონის ფანარს ვრთავ და პირდაირ საძინებელში მივემართები.
ნახევარი საათი, მოუსვენრად ვწრიალებ და მერე სოციალურ ქსელს ვამოწმებ.
ჩემი კლასელი, მილოცავს რაღაცას..
"ლოლიიი როგორ გამეხარდა გოგო.. გილოცავ.. მიყვარხარ!!!..." აშკარად არანაირი მნიშვნელოვანი დღე არა... რა დღეა?
ორშაბათი. მეორე smsმოდის.
"ლოლა გილოცავ ჩემო კარგო, მშვიდობაში"
რა ხდება?!..
გვერდს ვასრიალებ და ვხედავ სტატიას..
ჩემი რიცხვები....
გამარჯვებილი ბილეთი..
რაა?
ვიდეოს ვხსნი და ეკა ამირეჯიბი...
ჯანდაბა..
მე, მე მოვიგე?!
ვაიმე.. მძინავს ხო?
-ლუსიიი! მოდიიი! - მინდა დავინახო რომ მოძრაობს და ვაკბენინო რომ დავრწმუნდე..
არა ეს შეუძლებელია..
დამამშვიდებელი უნდა დავლიო..
უჯრაში ტელეფონის შუქით, ვეძებ წამლებს და ვსვავ. მეძინება.


******

წვიმს...
აივანზე ვზივარ და სივრცეს გავცქერი.
მოღუშული ვუყურებ ამ სანახაობას. სიცივე არ მიყვარს.
თვალებს ვძაბავ და ვხედავ წვიმაში მოცეკვავე გოგონას.. ნუთუ არ სცივა?
ჰმ! გაცივდება ნამდვილად.
მზერას ვარიდებ და სხვა მხარეს ვიხედები.
თუმცა ინტერესი კვლავ მძლევს და პირვანდელ ობიექტს, ვირჩევ, ისევ სამზერად.
რა ლამაზია.. მეღიმება. ალბათ, უხარია რამე.
- ლოლიიიი..
-გისმენ, ბაბო. - ვუღიმი და მერე ისევ მექუფრება სახე.
-რა არი ბაბო, რა სახე ჩამოგტირის? - გამიღიმა.
-გავიბუსე. - წვიმს..
-მერე შენ გაიღიმე და გამოდარდება.. - ისევ გამიღიმა და თავზე ხელი გადამისვა.


******
დილას ადრე გამეღვიძა, უფრო სწორად სიზმარმა გამაღვიძა.
ტელეფონი მოვძებნე sms გადავამოწმე მართლა თუ მოხდა ეს და ჰოი საოცრებავ..
მე "მილიონერი ვარ"...
გამეღიმა გარეთ, გავიხედე წვიმდა. სიფრიფანა კაბა, გადავიცვი და წვიმაში გავგარდი. ვცეკვავდი. დიდად არ გამომდის, მაგრამ ვცეკვავდი ჩემს მელოდიაზე. ჩემს ნოტებს ვამღერებდი, წვიმასთან ერთად.
მეღიმებოდა..
ბაბო მართალი იყო, გაიღიმებ და გამოდარდება!...


*
იმედი მაქვს ის რამდენიმე წამი რაც მე დამითმეთ, ამ ჩანახატს... ისიამოვნეთ.
მეტი რა უნდა მინდოდეს?!
:))
პ.ს..
  გამიზიარეთ თქვენი ყველა გააზრებული და ვერგააზრებული..
მე გელით..
ამაზე სასიამოვნო არ მახსოვს რამე ვიდრე
როცა ყოველ ახალ "კომს" ვნახულობ. მერე რა თუ არ მოგეწონებათ.. შემდეგისთვის ვეცდები უკეთესი დავწერო..



№1 სტუმარი Ana-maria

რაღაცნარად გავთბი. ხდება სასწაული ამქვეყნად! იქნება და რომ გაიღიმებ აუცილებლად გამოიდარებს.ცხოვრება ნამდვილად მშვენიერია.პატარა, თბილი იმედით სავსე ისტორია. მაგარია

 


№2  offline წევრი Life is beautiful

Ana-maria
რაღაცნარად გავთბი. ხდება სასწაული ამქვეყნად! იქნება და რომ გაიღიმებ აუცილებლად გამოიდარებს.ცხოვრება ნამდვილად მშვენიერია.პატარა, თბილი იმედით სავსე ისტორია. მაგარია



როცა გულით გაგეღიმება, რომც წვიმდეს გულიში მაინც დარი იქნება❤️
მადლობა ამ თბილი კომენტარისთვის❤️❤️

 


№3 სტუმარი სტუმარი თიკო

დაგინახე და შემოვიჭყიტე. რაღაცნაირად კარგი ხარ! ეს მეორე ჩანახატი იყო შენი ავტორობით, რომელიც წავიკითხე. პატარა, მაგრამ დიდი ისტორია იყო! ჩვენთან/ჩვენთვის დამთავრდა, მაგრამ ლოლიტასთვის ახლა დაიწყო. გავბედნიერდი მასთან ერთად. მგონი, შემდეგში მეც დავიჭერ ხელში წვიმის პირველ წვეთს. ლუსიმ კი ჩემგან დიდი პატივისცემა და სიყვარული დაიმსახურა, ცხოველები ჭკვიანები არიან.❤ ჩემი ფისოც კი, უფრო მეტად შემიყვარდა, უფროსწორად ფისოები. ულევი წარმატება შენ!❤❤❤
P.S. თან რომ ვკითხულობ, სიმღერის მოსმენა მიყვარს. ახლაც ეგრე ვიყავი და ისეთ სიმღერას ვუსმენდი, ტექსტით თუ არა მელოდიით ახლოს იყო, ან მე დავუკავშირე, რომ ემოციების ფეიერვეკი გასკდა ჩემში. მადლობა!❤❤❤

 


№4  offline წევრი Life is beautiful

დიდი მადლობა. ასეთი სითბოსთვის.. ♥️
სიმართლე რომ ვთქვა, ისეთი არ გამოვიდა, როგორსაც ვგეგმავდი..
მაგრამ აღარ გადავიფიქრე და დავდე.. ♥️
ცხოველები ძალიან მიყვარს.. მართლა მაბედნიერებენ❤️
ფისოს ამ სიუჟეტში ჩართვა კი ჩემი ნამდვილი "ლუსისგან" მოდის.. მართალია კნუტობის ასაკი გაიარა მარა მაინც.. :))
მიძხარია რომ მოგეწონა ❤️
იმედია ასე გაგრძელდება❤️♥️

სტუმარი თიკო
დაგინახე და შემოვიჭყიტე. რაღაცნაირად კარგი ხარ! ეს მეორე ჩანახატი იყო შენი ავტორობით, რომელიც წავიკითხე. პატარა, მაგრამ დიდი ისტორია იყო! ჩვენთან/ჩვენთვის დამთავრდა, მაგრამ ლოლიტასთვის ახლა დაიწყო. გავბედნიერდი მასთან ერთად. მგონი, შემდეგში მეც დავიჭერ ხელში წვიმის პირველ წვეთს. ლუსიმ კი ჩემგან დიდი პატივისცემა და სიყვარული დაიმსახურა, ცხოველები ჭკვიანები არიან.❤ ჩემი ფისოც კი, უფრო მეტად შემიყვარდა, უფროსწორად ფისოები. ულევი წარმატება შენ!❤❤❤
P.S. თან რომ ვკითხულობ, სიმღერის მოსმენა მიყვარს. ახლაც ეგრე ვიყავი და ისეთ სიმღერას ვუსმენდი, ტექსტით თუ არა მელოდიით ახლოს იყო, ან მე დავუკავშირე, რომ ემოციების ფეიერვეკი გასკდა ჩემში. მადლობა!❤❤❤

❤️❤️❤️

 


№5  offline მოდერი guroo

შენ ყველაზე უკეთ იცი, რომ ამ ჩანახატში ლამაზი მხოლოდ გამოდარების იდეაა.
გაცილებით მსუყე თხრობა გაქვს კომენტარების წერისას და შეეცადე, რომ აქაც იმდენივე ემოციური და მენტალური ინვესტიცია ჩადო. ფაქიზ წერტილებში უნაზესი შეხება გჩვევია და აქაც გამოიყენე ეს უნარი. მკითხველს დაუტბორე მთელი სხეული სველი ემოციებისგან და მერე ცუნამად მოევლინე დანარჩენ ნაპირებს. შენ ეს შეგიძლია. კომენტარებში ამას კარგად ახერხებ და აქაც უნდა შეძლო!
უკეთ წერა შეგიძლია.
ეს არ მომეწონა.
თუმცა, უნდა ვაღიარო, რომ სევდა მომაწვა ბებიის გახსენებაზე და მის სიკეთით სავსე ფრაზაზე.
ეს იმას ნიშნავს, რომ იდეის დონეზე, ჩანაფიქრი ცუდი არ არის. მეტი მონდომებაა საჭირო, ტვინი უნდა იღრძო ტექსტის გემრიელ კერძად გადასაქცევად.
შენს ლუსის მოუფრთხილდი. უფასო თერაპევტი გყოლია სახლში მისი სახით.

 


№6  offline წევრი Life is beautiful

guroo
შენ ყველაზე უკეთ იცი, რომ ამ ჩანახატში ლამაზი მხოლოდ გამოდარების იდეაა.
გაცილებით მსუყე თხრობა გაქვს კომენტარების წერისას და შეეცადე, რომ აქაც იმდენივე ემოციური და მენტალური ინვესტიცია ჩადო. ფაქიზ წერტილებში უნაზესი შეხება გჩვევია და აქაც გამოიყენე ეს უნარი. მკითხველს დაუტბორე მთელი სხეული სველი ემოციებისგან და მერე ცუნამად მოევლინე დანარჩენ ნაპირებს. შენ ეს შეგიძლია. კომენტარებში ამას კარგად ახერხებ და აქაც უნდა შეძლო!
უკეთ წერა შეგიძლია.
ეს არ მომეწონა.
თუმცა, უნდა ვაღიარო, რომ სევდა მომაწვა ბებიის გახსენებაზე და მის სიკეთით სავსე ფრაზაზე.
ეს იმას ნიშნავს, რომ იდეის დონეზე, ჩანაფიქრი ცუდი არ არის. მეტი მონდომებაა საჭირო, ტვინი უნდა იღრძო ტექსტის გემრიელ კერძად გადასაქცევად.
შენს ლუსის მოუფრთხილდი. უფასო თერაპევტი გყოლია სახლში მისი სახით.




მინდა გითხრა, რომ ისე გამეღიმა, შენს კომენტარზე და ჩემი ჩანახატის დაწუნების თეორიაზე, რომ ამ წუთას დავადასტურე "გაიღიმებ და გამოდარდება". :)
არ მოგეწონა, ხო?!
საიდუმლოს გაგანდობ - არც მე. : (((
"თიკოს" კომს რომ გამოვეხმაურე, მანდ ავღნიშნე, ის არ გამოვიდა, რაც მინდოდათქო.. სინამდვილეში, უფრო მძიმედაა საქმე. საერთოდ არ გამომივიდა, ის რასაც თავიდან ვფიქრობდი. :)
თავიდან, მუსიკას ვხედავდი და მისი დახატვა მინდოდა, ამ სხვადასხვაფორმის ასობგერებით, მაგრამ სრულიად სხვა დავწერე, ღიმილზე.. :))
ლოგიკას ვერც მე ვხედავ..
არ ვაპირებდი დადებას, მაგრამ რახან დაწერილი მქონდა, შემეცოდა ასე უგულოდ, რომ წამეშალა და დავდე. :)
და მემგონი, მართლა გიჟი ვარ, იმიტომ რომ ნეგატიური კომენტარი, ისე მოქმედებს ჩემზე, როგორც ფეიერვერკის ფითილისთვის, ცეცხლის წაკიდება. ანუ ყველაზე დიდი სტიმულია..
ხოდა უდიდესი მადლობა.
და მადლობა რომ გამაღიმე. <3

 


№7  offline მოდერი guroo

ველოდებოდი პასუხს. შენ წარმოიდგინე დაგიდარაჯდი კიდეც და დრო და დრო ვამოწმებდი, საიტზე შემოხვედი თუ არა. როცა მწვანედ აენთე, მოსვენება დავკარგე. ვარეფრეშე და ვარეფრეშე შენი ლამაზ სათაურიანი "გაიღიმე წვიმს". თან ვდარდობდი, არ ეწყინოს-მეთქი. სხვა რა უნდა მეთქვა, არ ვიცი. უკომენტაროდ იშვიათად მივდივარ ხოლმე წაკითხული სიახლეებიდან. თავის შეკავება ნამდვილად არ არის ჩემი სტილი.
ვიცი, რამხელა ცდუნებაა რაღაც რომ გაქვს დაწერილი და მთელი არსებით შფოთავ, სანამ არ გამოაქვეყნებ. ასე რომ, კარგად მოიქეცი, ეგოისტო, ძალიან კარგად.
რა კარგია, რა ფეიერვერკული - რომ არ გეწყინა.

 


№8  offline წევრი Life is beautiful

guroo
ველოდებოდი პასუხს. შენ წარმოიდგინე დაგიდარაჯდი კიდეც და დრო და დრო ვამოწმებდი, საიტზე შემოხვედი თუ არა. როცა მწვანედ აენთე, მოსვენება დავკარგე. ვარეფრეშე და ვარეფრეშე შენი ლამაზ სათაურიანი "გაიღიმე წვიმს". თან ვდარდობდი, არ ეწყინოს-მეთქი. სხვა რა უნდა მეთქვა, არ ვიცი. უკომენტაროდ იშვიათად მივდივარ ხოლმე წაკითხული სიახლეებიდან. თავის შეკავება ნამდვილად არ არის ჩემი სტილი.
ვიცი, რამხელა ცდუნებაა რაღაც რომ გაქვს დაწერილი და მთელი არსებით შფოთავ, სანამ არ გამოაქვეყნებ. ასე რომ, კარგად მოიქეცი, ეგოისტო, ძალიან კარგად.
რა კარგია, რა ფეიერვერკული - რომ არ გეწყინა.




და ისევ გამეღიმა..
სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ, ფაიფურის, არ ვარ და თითის შეხებაზე, არ ვიბზარები მითუმეტეს, არ ვტყდები.
და თუ, რამის თქმა გინდა, უნდა თქვა! თავის შეკავება, ლამაზად შეფუთული ტყუილია.
:)
ვიცი - გესმის. :)

 


№9 სტუმარი ფიონა

მარილი აკლდა..
ყველაფერი იყო. ცოტა სევდა ცოტა ოპტიმისკიტა მარა მაინც.. აკლდა.
გამიხე გული რომ ცუდად არ დასრულდა.
ლოლიტაც ნორმანული იყო. მაგრამ არა შემდგარი.
და ნინა ბაბო საოცრება. ♥️ ერთადერთი რამაც გამახარა მართლა. ♥️

 


№10  offline წევრი Life is beautiful

ფიონა
მარილი აკლდა..
ყველაფერი იყო. ცოტა სევდა ცოტა ოპტიმისკიტა მარა მაინც.. აკლდა.
გამიხე გული რომ ცუდად არ დასრულდა.
ლოლიტაც ნორმანული იყო. მაგრამ არა შემდგარი.
და ნინა ბაბო საოცრება. ♥️ ერთადერთი რამაც გამახარა მართლა. ♥️




ფეფო..
ლაურა..
ნარგიზა...
ყველანაირად ჩემო გაფასებ რომ ბეუბნები სიმართლეს და არაფერს სიალრთლისგარდა.. ♥️

 


№11  offline წევრი კამე

როგორ მსიამოვნებს როცა ყველაფერი კარგად მთავრდება. სინამდვილეშიც ხდება სამწუხაროა, მაგრამ არა ისე რომ მეორე დღეს გაიგო რომ მილიონერი ხარ... სამწუხაროა ასეთი შეიძლება ძალიან ცოტას დაემართოს... სახლსაც კარგავენ ყველაფერს მაგრამ ცხოვრებას აგრძელებენ იმედით რომ ყველაფერი კარგად იქნება და მადლობელები არიან რაც შემორჩათ და აქვთ...
ზოგს კი ყველაფერი აქვს და თავისით კარგავენ არ უვლიან არ უფრთხილდებიან რადგან არ იციან მისი ფასი და ვერც გაიგებენ რას ნიშნავს დაკარგო ის რაც გაგაჩნია ????????♥️

 


№12  offline წევრი Life is beautiful

კამე
როგორ მსიამოვნებს როცა ყველაფერი კარგად მთავრდება. სინამდვილეშიც ხდება სამწუხაროა, მაგრამ არა ისე რომ მეორე დღეს გაიგო რომ მილიონერი ხარ... სამწუხაროა ასეთი შეიძლება ძალიან ცოტას დაემართოს... სახლსაც კარგავენ ყველაფერს მაგრამ ცხოვრებას აგრძელებენ იმედით რომ ყველაფერი კარგად იქნება და მადლობელები არიან რაც შემორჩათ და აქვთ...
ზოგს კი ყველაფერი აქვს და თავისით კარგავენ არ უვლიან არ უფრთხილდებიან რადგან არ იციან მისი ფასი და ვერც გაიგებენ რას ნიშნავს დაკარგო ის რაც გაგაჩნია ????????♥️




მართალია..
"სანამ გვაქვს არ ვაფასებთ დავკარგავთ და მივყირით"
ადამიანის უცნაური ხასიათია..
იმედია ასეთი უცაბედი მილიონრები და გახარებული ადამიანები ბევრი იქნება ამ ქვეყანაზე❤️

მადლობა რომ შენი აზრები გამიზიარე ძვირფასო

მარიამი-მარი
რამდენიხანია არ შემოვსულვარ, ალბათ გულმა მიგრძნო შენი ჩანახატი რომ დამხვდებოდა?!...
როგორ დავიწყო არვიცი, არმინდა გეწყინოს მაგრამ მოდი მე მაინც სიმართლეს გეტყვი, ისე არ მომეწონა როგორც ,,უცხო ზაფხული" და ,,მეც დაგელოდები" თუმცა სამოტივაციოდ კარგია. გამოდარება ყველაზე კარგი და რეალური იყო ამ ჩანახატში. კარგად წერ და ვიცი ამაზე მეტი შეგიძლია, მოინდომე და დადე შენი მაქსიმუმი, მე კიდე დაგელოდები მანამ სანამ არდავინახავ იმას რაც მჭირდება, მეც და შენც...
გელი♥️♥️♥️




ვიცი ვიცი..
პირველს იმას გეტყვი მადლობა რომ აქ ხარ.. ♥️
ესეც ვიცი რომ ისეთი არ იყო როგორიც უნდა ყოფილიყო.. სინამდვილეში აქ ჩემი თავი არ ვყიფილვარ.. უბრალოდ წერა მინდოდა და როგორც ჩანს ხელოვნურად ვცდილობდი იმის გაკეთებას რაც მინდოდა..
თან იმასაც ვიტყვი.. დამწყები ვარ.. მაგრამ არამგონონია მწერლობაში.. აზრის ლამაზად ჩაწერა სულ მიყვარდა.. ჩემი თვისებაა. ხოდა გადავწყვიტე ახლა არა მხოლოდ ლამაზი სიტყვებით ვილაპარაკო და ჩემი შინაგანი რომელიც სულ ცდლობდა გამოხეთქვას ახლა გამოეხეთქა..♥️ ნუ ეს ჩანახატი ნამფვილად არ ყოფილა ჩემეული.. უბრალოდ რომ დავწერე.. ვეღარ ვთქვი უარი.. საერთოდ ისედაც მიჭირს უარის თქმა რამეზე და ჩემს შექმნის სულ ვაფასებ.. რამდენადაც "ჭიანი" არ უნდა იყოს.. ♥️
მიხვდი ალბათ რისი თქმა მინდოდა.. უბრალოდ მე ის არ ვარ.. რომ დაწერს გადაიკითხავს არ მოეწონება მოკუჭავს და სანაგვე ურნაში ისვრის. ♥️
მადლობა რომ აქ ხარ ჩემთან.. და წამიკითხე❤️და არ მწყინს.
პირიქით საკმაოდ კრიტიკული ვარ თავის მიმართ და კარგია რომ უბრალოდ არ გაატარეთ ის რომ არ მოგეწონა.
"ჯანსაღი კრიტიკა! ჯანსაღი მომავალი და აზროვნება"❤️
მადლობა რომ გამიზიარე შენი აზრი. აუცილებლად წავალ და დავბრუნდები ჩამი თავით<3♥️

 


№13  offline წევრი Chocolate from White Hell

არ მიყვარს წვიმა, მეტიც-ვერ ვიტან. ცუდ მოგონებებსა და ემოციებს აღმიძრავს, შენ კიდევ ისე ლამაზად დახატე...წარმოვიდგინე და მშვენიერია იასამნისფერ წვიმაში მოცეკვავე გოგონა, რომელიც ყვითელ, თხ სიფრიფანა კაბაში, ისე დალივლივებს, როგორც ფოთოლი-შემოდგომისა, მაგრამ...არის ერთი მაგრამ. უფრო ღრმა ემოციურობას და სიმსუყეს მიჩვეულმა, ვერ ავიტანე ეს სიმწირე.
ჩემს ენაზე გეტყვი:დდ
ექშენი და გულის ბაგა-ბუგი, "ტანცები" და "მანცები" დამაკლდა, ხვდები?! ვიცი, რომ ხვდები.

გამოდარების იდეამ, აღმაფრთოვანა. მართალია, რომ ყველაფერ ცუდს, კარგი მოჰყვება, მაგრამ აქაც არის ერთი მაგრამ..:დდდ
(მგონი, მოგზავნილი ვარ:დდდ)
შენი ხიბლი იმაშია, რომ ცხოვრების ყველა ტკბილსა თუ მწარე რეალობას, სახეში გვაფეთებ ხოლმე და მე ვერ შემეფეთა, რაღაცატომ.
შეგრძნება დამიტოვა, რომ უბრალოდ დაწერე, იმის გამო, რომ ხასიათი გქონდა ასეთი შერეული-მელანქოლიური, მხიარული..ან, რა ვიცი, კი დამაბნიე, შე ქალიო:დდდ

მინდა, აი, იმენა ვითხოვ, რომ უფრო მეტად ამაფორიაქო და დაჟე მატირო კიდეც:დდდ
ამას იმიტომ გეუბნები, რომ შეგიძლია. იმაზე მეტი შეგიძლია, ვიდრე ამ ჩანახატში გადმოეცი.
ჯობს დააგვიანო დადება, ვიდრე ასეთი სიცოტავე იყოს ემოციების.
შენ ხომ ზღვა ხარ, არა?)))

შენს აზვირთებას ველი, ქალბატონო ცხოვრება.
აქვე ვტრიალებ და გაკვირდები, ჩემი ორივე ფახულა თვალით:დდდ❤️❤️❤️❤️❤️❤️

 


№14  offline წევრი Life is beautiful

Chocolate from White Hell
არ მიყვარს წვიმა, მეტიც-ვერ ვიტან. ცუდ მოგონებებსა და ემოციებს აღმიძრავს, შენ კიდევ ისე ლამაზად დახატე...წარმოვიდგინე და მშვენიერია იასამნისფერ წვიმაში მოცეკვავე გოგონა, რომელიც ყვითელ, თხ სიფრიფანა კაბაში, ისე დალივლივებს, როგორც ფოთოლი-შემოდგომისა, მაგრამ...არის ერთი მაგრამ. უფრო ღრმა ემოციურობას და სიმსუყეს მიჩვეულმა, ვერ ავიტანე ეს სიმწირე.
ჩემს ენაზე გეტყვი:დდ
ექშენი და გულის ბაგა-ბუგი, "ტანცები" და "მანცები" დამაკლდა, ხვდები?! ვიცი, რომ ხვდები.

გამოდარების იდეამ, აღმაფრთოვანა. მართალია, რომ ყველაფერ ცუდს, კარგი მოჰყვება, მაგრამ აქაც არის ერთი მაგრამ..:დდდ
(მგონი, მოგზავნილი ვარ:დდდ)
შენი ხიბლი იმაშია, რომ ცხოვრების ყველა ტკბილსა თუ მწარე რეალობას, სახეში გვაფეთებ ხოლმე და მე ვერ შემეფეთა, რაღაცატომ.
შეგრძნება დამიტოვა, რომ უბრალოდ დაწერე, იმის გამო, რომ ხასიათი გქონდა ასეთი შერეული-მელანქოლიური, მხიარული..ან, რა ვიცი, კი დამაბნიე, შე ქალიო:დდდ

მინდა, აი, იმენა ვითხოვ, რომ უფრო მეტად ამაფორიაქო და დაჟე მატირო კიდეც:დდდ
ამას იმიტომ გეუბნები, რომ შეგიძლია. იმაზე მეტი შეგიძლია, ვიდრე ამ ჩანახატში გადმოეცი.
ჯობს დააგვიანო დადება, ვიდრე ასეთი სიცოტავე იყოს ემოციების.
შენ ხომ ზღვა ხარ, არა?)))

შენს აზვირთებას ველი, ქალბატონო ცხოვრება.
აქვე ვტრიალებ და გაკვირდები, ჩემი ორივე ფახულა თვალით:დდდ❤️❤️❤️❤️❤️❤️






ჯანდაბაააა! ვგიჟდები მე შენზე.
(მოგზავნილი თუ ხარ იყავი, სიმართლე ჯობს<3)
მოკლედ... ყველაფერი ვიცი ამ ჩანახატის, რომ დავდე ათ წუთში უკვე წაშლა ვიფიქრე, მაგრამ აღარ შევაწუხე საიტის ადმინისტრაცია..
მოკლედ მართალი ხარ, მინდოდა დამეწერა და არ გამომივიდა, იცი რატომ? ავხსნი.
ალბათ რომ კითხულობდი, ორი განყენებული სიტუაცია დაინახე, სინამდვილეში ორი ისტორიაა, გაერთიანება ვერ მოვახერხე, იმის გამო რომ არ გადამემლაშებინა მარილი დავაკლე და კი ვხედავ შედეგს..

რაც შეეხება, ახალ ისტორიას...
დიდი ხანია ვწერ, უბრალოდ იმდენჯერ განვაცდევინე დეგრადაცია რომ ვერ დავდე, (ისტორია რა, ნუ ჩანახატს). ისტორიას ჯერ ვერ შევეჭიდები. დრო არ მიწყობს ხელს და არც განწყობა.
მოკლედ როგორც კი მოვა, დრო და აფეთქდება ჩემი ორგანიზმი ჟინით რომ "ის" სააშკარაოზე გამოვიტანო, მას იხილავ. გავკადნიერდები და ვიცი მოგეწონება. პირადად ჩემზეც იქონია გავლენა..
მოკლედ იმედი მაქვს დაინტრიგდები.
სავარაუდოდ მალე დავდებ... :))
და იმედი მაქვს იხილავ, თვალთ არეალში. ♥️
მადლობა რომ აქ ხარ, ისევ ხარ, და რომ იყავი.. :)

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent