მოგვიანებით,მაგრამ მაინც გილოცავ, სულის გარყვნის დღეს...
ქვაჩაგდებული წყლის ზედაპირის მსგავსად რომ იცვლი ნიღბებს...
მეზიზღება და მბეზრდება თავი შენი მზერისას
მტვრიან სცენაზე დარჩენილ ნაფეხურს გავხარ,რომელიც მზარავს..

დიახ! ფურცლის სიცარიელის მაგონებს შენი არსება...
ზიზღით მოხაზული კონტურებით ცდილობ გაქცევას...
ისევ ფიქრები... ჩანთის ჯიბეში ჩარჩენილი ნაგვის მსგავსად
შემორჩა შენს ისედაც დაბინძურებულ გონებას...

ისევე მძულხარ როგორც ჭერიდან ჩმოსული წვიმის წვეთები...
ისევე მძულხარ,როგორც ხახაში გაჩრილი თევზების ფხები...
შენი არსება,ჩემი გონების ზიზღს თუ ირეკლავს
ისევ და ისევ ა-ლა ფურშეტის მიწევს მოწყობა...