ცხოვრების რაღაც ეტაპზე გააცნობიერებ რომ მარტო უკეთხარ.კონცენტრირებული საკუთარ თავსა და შენს მიზნებზე რომელზეც ფიქრი დაიწყე...ხშირად ადამიანები გვაბრკოლებენ, რომ განვვითარდეთ,თითქოსს უხილავ ჯაჭვით გვაბამენ და არ გვიშვებენ.ემოციურად იმდენად ვეჯაჭვებით, რომ გვგონია მანდ დაიწყო და დამთავრდება ეგრე ბედნიერად ცხოვრება,მაგრამ დროდადრო გააცნობიერებ რომ უბედური ხარ.უბედური ხარ შენი ცხოვრებით,ერთფეროვნებით,რომ რაღაც სხვა გინდა გულის სიღრმეშიი და ცდილობ გამოუტყდე საკუთარ თავს.ეს იმდენად გერთულება მიჯაჭვულობის გამო,თითქოს დანაშაულიიყოს ოცნება,ოცნება რაღაცც განსხვავებულის.პასუხისმგებლობები,სიყვარული,ოჯახური იდილია,თითქოს ვალში ხარ მათთანნ რომ აქამდე მოგიყვანეეს,მაგრამ იცი რაა??შენ თუ შენს მიზნებზე არ კონცენტრირდი სხვა ამას არ გაგიკეთებს და ლანგრით არ მოგართმევს.შეიძლება შიშიც იყოს,ამხელა ცვლილების გამო,თითქოსდა ვერ შეეგუებიი მაგრამმ რაც გინდა შენც უნდა გაიღოო რაიმე,უნდა დათმოო,ნაბიჯი გადადგა და როდესაც უკან მოიხედავ დაინახავ რამხელა გზა გაგივლია და წამით არ ინანო არაფერიი.ეს ის ყველაფერიია რის შედეგადაც გახდი იმაზე უკეთესი საკუთარი თავის ვერსია, ვიდრე მანამდე იყავი..