ტირილი მინდა… მაგრამ ცრემლები არ მომდის… მინდა თვალები დავხუჭო და გავქრე… ან თქვენ გაგაქროთ… არა, რა სისულელეს ვამბობ… თქვენ ხომ ცხოვრებას მილამაზებთ… ქვეყანა რომც ინგრეოდეს, მაინც მენდომებოდა სიცოცხლის გაგრძელება… მხოლოდ იმის იმედით გავიღვიძებდი დილით, რომ იქნებ თქვენ მენახეთ… ყველაფერს დავთმობდი, რაც კი ძვირფასია ჩემთვის, რომ მე კიდევ ერთხელ მაინც მეგრძნო თქვენი სიახლოვე… იცი რატომ ვცოცხლობ ყოველ წუთს? იმიტომ რომ თქვენ არსებობთ… თვალების დახუჭვა მინდა მაგრამ მეშინია თვალები რომ გავახილო და მერე რომ ვეღარ დაგინახოთ მერე ისევ ტირილი მომინდება… მაგრამ ცრემლები არ წამოვა… მინდა რომ თქვენთან ერთად გატარებული ყოველი წამი გავყინო და შევინახო… თქვენზე ფიქრები არ მასვენებს… ტირილი მინდება… მაგრამ ცრემლები არ მომდის… იცი რატომ? იმიტომ, რომ თქვენს გამო წამოსული ცრემლების დაკარგვაც მენანება… მირჩევნია ოცნებამ იტიროს… და ტირის კიდევაც…
პ.ს ერთი ოცნება მაქვს სანამ ის არ ამისრულდება სხვას არაფერს ვიოცნებებ არასდროს და ასეც ვაკეთებ, ამიტომ იოცნებეთ!
