შარიდან შარში ~2~
საღამო იყო თან ვნერვიულობდი ,,ვაიდა თავში არაფერი დამარტყას-თქო,, თან იმას გავიძახოდი ,,ღისი ხარ ჩემო თავო მეთქი,, მივდიოდი თან ჩემს თავს ვლანძღავდი თან იმას ვიმეორებდი ნეტა მალე არ მივიდე მეტა მალე არ მივიდე-თქო ან ყველაზე კარგი ნეტავ სახლში არ დამხვდეს პირდაპირ კარებთან დავუტოვებდი მის ფორმასაც და ჩემთვის ნაყიდ ტანსაცმელსაც მაგრამ ეგ ხომ უზრდელობაში ჩამეთვლებოდა იტყვის უნამუსო ასე როგორ მომაყარაო ოხხ ნინა რეებს ბოდავ რაც არის არის რა მხნეობა მოვიკრიბე მის სახლთან დავდექი ლამის მთელი ნახევარი საათი ვიზუალურად ვათვალიერებდი მის სახლს და ადგილიდან არ ვიძვროდი თითქოს ქანდაკება ვყოფილიყავი მთელი ნახევარი საათი ვიდექი ესე და ალბათ უფრო დიდხანსაც მოვუნდებოდი აქ დგომას ,,ჩამოგათენდა,, შემახსენა ალტერ ეგონ უცებ აზზრზე მოვედი თვი გავაქნიე რომ ცოტა გამოვფხიზლებულიყავი უცებ იდეა მომივიდა მაშ ასე ვუთხარი ჩემს თავს,,მივდივართ კარზე ვრეკავთ ზარს როგორც კი აღებს პირდაპირ ვაჩჩებ მის ტანსაცმელს სა გამოვრბივართ , ვსო სულ ესარის ამის მეტი აღარ შემახვედროს ღმერთმა მასთნ,, მომეწონდა იდეა მართლაც მივედი და ახლა კართან დავეყუდე ბოლოს როგორც იქნა ზარი დავრეკე და თითქოს ისიც კარების უკან მდგარიყო მაშინვე გაიღო კარი -აი შენი ფორმა და ნაყიდი ტანსაცმელი(მივაყარე სხაპასხუპით ისე რომ თვი მქონდა დახრილი და მისი სახეც არ დამინახავს )უცებ გამოვბრუნდი არაფრის თქმა აღარ დავაცადე გზაში ისევ ჩემი თვის ლანძღვა დავიწყე ნეტავ ერთხელ მაინც შემეხედათქო ახლა სადმე რომ ვნახე ვერ ვიცნობთქო თუმცა რა მადარდებს ვერც ის ვერ მიცნობს იმიტომ რომ მასაც არ დაუნახავს ჩემი სახე გულში ბოროტულად ჩავიცინე და მიუყვებოდი სახლისკენ გზას ჩემდასაბედნიეროდ არანაირი ქუჩის მანიაკი არ ამკიდებია... დწოლად ვაპირებდი ჩემი ტელეფონი რომ აწკრიალდა დავხედე დედა იყო ,,აი სწორედ ეს მჭირდებოდა თან ცოტა მოწყენილიც ვარ მაგრამ დღევანდელ დღესთან დაკავშირებით არაფერი არ უნდა გაიგოს თორემ დაწიოკდება ,,ჰა აიღე ეხლა,,ისევ ჩემი ალტერ ეგო -ხო დედა -დედა ლამაზო როგორ ხარ? -კარგად დეე შენ როგორ ხარ? -მეც არამიშავს დე მე და მამამ ფული გამოგიგზავნეთ და ხვალ აიღე კარგი? კაი რა დეეე მაქვს ფული რაღათ მინდოდა -ნინა რახან გამოვგზავნეთ ესეიგი საჭირო იყო -კარგი ხო მადლობა შენც და მამასაც -ჩემო ლამაზო -დეე.. მ...მმ...მომენატრე (თვალებზე ცრემლები მომაწვა მახსოვს როგორ ვეუბნებოდი ხოლმე რომ საზღვარგარეთ წასულიყო იმის გამო რომ სხვისი მშობლები იყვნენ წასულ;ები და რაღაცეებს უგზავნიდნენ თუმცა ეს არც ისე მარტივი ყოფილა ახლა არაფერი არ მინდა მხოლოს ის ჩამოვიდეს და ისევ ჩემთან იყოს) -ოო საყვარელო არ იტირო ნუ გეშინია იქნებ ამ ზაფხულს მოვახერხო ჩამოსვლა -კარგი დე -კაი ლამაზო ყოჩაღად აბა შენ იცი -კაი დეე საუბარს მოვრჩი ცრემლები მოვიწმინდე და ლოგინში შევძვერი თვალები დავხუჭე და მთელი დღე ძრფესვიანად გავიხსენე თვალები რომ გავახიდე უკვე დილა იყო წამოვხტი სარკესთნ მივედი თმა ისე ამბურძგვლოდა თითქოს ბალიში აგიფეთქდაო სააბაზანოში შევედი ,,მმმ.. რასასიამოვნოა თბილი წყალი,,, ტანზე ტილო შემოვიხვიე და გამოვედი ტელეფონს დავტაცე ხელი და ნატას დავურეკე ერთხელ ორჯერ სანჯერ და როგორც იქნა იკადრა ქალბატონმა და აიღო -რასაკეთბ ამდენ ხანს-იმხელა ხმაზე ჩავჩხავლე მძინარე რომ ყოფილიყო გამოფხიზლდებოდა -გოგო შენ ხომარგაკანკალებს მაცადე რა ძილი -აუ კაი რა ეხლა ვემზადები შენთან მოვდივარ დედაჩემმა ფული გამოგზავნა უნდა ავიღო და მერე კაფეში დავსხდეთ -კაფის გამო თორემ მთელი დღე ვერ ამაგდებდი აქედან -მმ ჩემი გოგო მიდი მიდი გაემზადე -კაი კარადა გამოვაღე ,,რა ჩავიცვა? არაფერი არ მაქვს...,, მაშინ როცა მთელი გარდერობი გადატენილია ჩემი ტანსაცმლით ათი წუთის განმავლობაში ტუჩებისკვნეტით ვიდექი გარდერობის წინ დოინჯით და მილიონჯერ ნანახ ტანსაცმელს ვათვალიერებდი ბოლოს როგორც იქნა დავაყენე საშველი და ავიღე შავი მოტკეცილი ჯინსი თეთრი მაიკა თეთრი კეტები და ჩემი შარფიკი რათ მინდოდა მაგრამ ეს შარფი განსაკუთრებთ მიყვარდა სულ თნ დამქონდა მის გარეშე არსად დავდიოდი ზედაც რომ არ გამეკეთბინა თნთით ან ჯიბით დამქონდა ხან შორტის ქამრისგასაყრელს გამოვაბამდი ხან კი შარვლისას ამ შემთხვევაში შარვალზე მიწევდა საათს გავხედე და ,,მაგვიანდება,, დავიყვირე ხმამაღლა დაბლა ისეთი სისწრაფით დავეშვი ბოლო საფეხურზე კინაღამ კისერი მოვიტეხე ჩავედი და ახლა შარფი დამრჩა გასაკეთებელი შარვალზე ჯიბიდან ამოვაზვრინე გავშალე და ისისიყო უნდა გამეკეტებინა ქარმა რომ დაუბერა და ჩემი შარფი ხელიდან გამომტაცა... გაფრიალდა... იქვე ბიჭები იყვნენ ზოგი ჩემი უბნელი ოერთი ორი კი არ ვიცი ვინ იყო პირველად ვხედავი ,,უბნის ფეხბურთს თამაშობდნენ,,(ნუ მე ესე ვეძახი) სადაც არანაირი წესები არ აქვთ ხო და ჩემი შარფიც ზუსტად მათკენ გაფრიალდარა ვქნა ეხლა ამათ მივადგე შარფის გამო? ო არა ძირს დავარდა იმის გაცნობიერებაზე რომ ჩემს შარფს ცოტაც და ზედ... აჰააა დაადგა კიდეც უკვე ვიღაც იდიოტი აქ უკვე გავჭედე თვალები მაგრად მოვხუჭე გავახილე და მათკენ წავედი.... |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.