გათენდა მშვენიერი დღე სოფის კიდევ ერთ მორიგ ბიჭთან ერთად.
-ჰეი, შენ, გაიღვიძე მაგვიანდება!- აღვიძებდა სოფი უცნობს და თან ტანსაცმელს იცვამდა.
უცნობმა ცალი თვალი გაახილა და ლოგინიდან ნელა წამოიზლაზნა.
-ჰეი გოგო, მე სახელი მაქვს, სანდრო.- და კვლავ საწოლზე გაიშხლართა.
- ჰეი სანდრო ხარ თუ ვინ ხარ სახელი მეც მაქვს სოფი.- უთხრა და თმის დავარცხნას შეუდგა.
- ჰეი სოფი შენგან განსხვავებით მე მახსოვს შენი სახელი- და ძილის გაგრძელებას.
- მომისმინე ძილის გაგრძელება არც გაბედო შენს გამო ისედაც ვაგვიანებ.
- კაი რა, მე ძილი მინდა.-უთხრა თავისი ბოხი ხმით.
-რას ლაპარაკობ, ძილზე უარს არც მე ვიტყოდი, მაგრამ სამსახურში უნდა წავიდე. ადექი.
- კაი, რადგან შენ გაგვიანდება და მე ძილი მინდა, დამიტოვე ბინის გასაღები,და როცა კარგად გამოვიძინებ, შემდეგ შენს ოფისში მოვიტან მას.
-კაი კაცო, რას ლაპარაკობ. რავიცი რომ ქურდი არ ხარ და ჩემი ბინა ცარიელი არ დამხვდება.
- შენი ბინის გაქურდვა რაში მჭირდება შენი ბინის გაქურდვა. ისედაც საკმარისი ფული მაქვს.
- მართლა და ასეთი ვინ ხარ?
-სანდრო ერისთავი. ბიზნესმენი. 25 წლის.
- სოფიო წერეთელი. 23 წლის. მენეჯერი.
-ოჰ. მიტოვებ თუ არა გასაღებს?
-ამდენ ლაპარაკში კიდევ ვერ გამოფხიზლდი? დაგიტოვებ ხო. მისამართს დავტოვებ მაიდაზე და გასაღები იქ მომიტანე.
-ოკ. ეხლა მალე წადი და ნუ წიკვინებ.
- იდიოტო.
- წიკვინა.
-ვირო.
-მოვრჩით-თქვა სანდრომ მტქნარებ-მთქნარებით.
- პირი დახურე ბუზი არ შეგიფრინდეს, - ოხ სოფის როგორ ესიმპატიურა ეს ბიჭი, მაგრამ ერთი და იგივე ორჯერ არასდროს არ ყოლია ღამით და თავისი რუტინის დარღვევას არც აპირებდა მისტერ სიმპატიურობის გამო.
სოფი ჩავიდა და თავის ფიატში ჩაჯდა და წამში ადგილიდან მოწყდა.
სამსახურში მთლი დღე იმ ძილისგუდა და ნაგლი ბიჭის შესახებ ფიქრობდა.
მოდი ცოტა გადახვევა გავაკეთოთ და აღგიწერთ სანდროს და სოფის.
სოფი იყო ძალიან ლამაზი შავგვრემანი: შავი თვლაები. მუქი თმაზე ღია ფერის მელირება ქონდა გაკთეული. ყოველ ღამე ვინმე ახალი ყავდა და ასე ერთობოდა. შეყვარებული არასდროს ყოლია, თუმცა თაყვანისმცემლების მთელი არმია ედგა. იგი დედისერთა იყო. მისი მშობლები საზღვარგარეთ ცხოვრობდნენ, იქ თავიანთი ბიზნესი ქონდათ, თუმცა სოფი დამოუკიდებელი ქალი იყო და მშბლების ხარჯზე არ ცხოვრობდა.
სანდრო იყო ზე სიმპატიური. მუქი თმა, ცისფერი თვალები და ოდნავ მოშვებული წვერი. ისიც სოფის მსგავსად ყოველ ღამე ახალ ახალით ერთობოდა თუმცა სერიოზულად მასაც არავინ ყვარებია. ქონდა თავის ბიზნესი. და ფულს როგორც უნდოდა ისე ხარჯავდა. მისი მშობლებიც ბიზნესმენები იყვნენ და საზღვარგარეთ ცხოვრობდნენ. სანდროც თავისი ბიზნესით ცხოვრობდა და მშობლების კისერზე არ ცხოვრობდა.


ღირს გაგრძელება? წინა ისტორიები არ გავაგრძელე თუმცა ვიმედოვნებ ამას მაინც დავასრულებ.