გოგონა მოტრიალდა და წამოვიდა ბიჭმა კი ისევ ახედა ცას,შეხედა ვარსკვლავებს და გაიმეორა მარიამი.....
ისე გავიდა დრო ბიჭმა ვერ იგრძნო,ახლა მთვარე მზემ შეცვალა და პოზიციას დაუბნუდა. დილის 7 საათი იყო ბიჭს სკამზე ჩასძინებოდა სავარჯიშოდ გამოსულმა მარიამმა კი ისევ შენიშნა ის..
-გაიღვიძე
-ცოტახანიც რა
მარიამს გაეღიმა
-გაიღვიძე სახლში არხარ
ბიჭის სწრაფად მოვიდა აზრზე და წამოდგა
-რაა? შენ? მე აქ რამინდა
-როგორც ჩანს სკამზე ჩამოგეძინა
-ისე წავედი ფიქრებში,ვერც ვიგრძენი როგორ ჩამეძინა
-აჰაჰა არაუშავს
-რომელი საათია?
-7
-7??? შენ აქ რასაკეთებ?
-სავარჯიშოთ გამოვედი
-იქნებ იქნეებ... თქვა და ვეღარ დაამთავრა
-ერთად ვივარჯიშოთ?
-ხო
-ამ ტანსაცმლით აპირებ ვარჯიშს?
-ჯინსი ყველაზე მოსახერხებელია
-ხო კი აბა რა
-წავიდეთ?
-ხო
ისინი ახლა უკვე ერთად მიუყვებოდნენ პეკინის გრძელ და დაუსრულებელ ქუჩას
-ვასიკო ხო?
-ვიინ?
-გუშინ არმითხარი ვასიკო მქვიაო?
-დაიჯერე?
-რაიყო დაუჯერებელი?
-პრინციპში არაფერი მაგრამ ვასიკო არმქვია
-აბა ?
-გუგა
-სასიამოვნოა
-ჩემთვის უფრო
გუგა და მაირამი მიუყვებოდნენ პეკინს,პეკინის შემდეგ გამოჩნა გრძელი დოლიძის ასახვევი
-მარიამ
-ხო
-ცოტა ნელა რო იარო არა?
-უკვე დაიღალე?
-არა?? კიარადა მაგრად
-კაი დაისვნე
-ცხელაა მაგრად
მარიამმა ბოთლს თავსაფარი მოხსნა და რაც წყალი ქონდა სულ გუგას შეასხა
-კარგიიი რა მარიაამ
-გაგრილდები
-მოგეცა დავლევდი მაინც
-უფრო მოგწყურდებოდა
-სველმა როგორ გავაგრძელო ვარჯიში
-არაფერი მოგივა
-გეგონოს ზურგზე დამიბერავს ქარი,ავცივდები და ფილტვების ანთება დამემართება
-თუ გავითავლისწინებთ იმას,რომ გაზაფხულია და მზეც კარგად ანათებს არაფერი არმოგივა
-აი უკვე შემცივდა
-წადი სახლში
-შენ?
-ვარჯიშს გავაგრძელებ
-არაა მოდი ჩამოვჯდეთ და მომიყევი შენზე
-არანაირად
-ყველანაირად,მანამდე ჩემი ტანსაცმელიც გაშრება და მერე ისევ ვიარჯიშოთ
-მერე უფრო დაცხება
-გთხოვ რაა
-კარგი ცახნით
-მე დიდიხნითაც არვიქნები წინააღმდეგი
-რომელ სკოლაში სწავლობ
-ბაქსვუდი
-ვაააა
-ვაა?
-ხო მანდ ხო ძაან ჭკვიანები სწავლობენ
-აჰაჰაჰაჰა მთლად ეგრეც არა მაგრამ კი
-ჩემნაირ გაუნათლებელს არმიიღებენ მანდ
-სად სწავლობ?
-ვეკუაში
-და შენხარ გაუნათლებელი?
-მათემატიკის გარდა არაფერი არვიცი
-გამოდებს როგორ აბარებ
-დირექტორი მამაჩემის ძმაკაცია და საშემოდგომოს როვაბარებ გაჭირვებულ 5იანს მიწერენ
-შენც სხვაგან გადადი
-ხოარ ღადაობ, სხვაგან საერთოდ ვერ ჩავაბარებ
-რამდენი წლის ხარ?
-16ის, შენ?
-მეც
უკნიდან უცებ ვიღაც გამოხტა
-რობააააააა შე მახინჯო
-აქ რაგინდა
-აქ რამინდა კიარა თეა და სალომე რო გველოდებიან არაუშავს?
-ხოო?
-შენს სულ გამოყ...
-ებიჭო
-ხოარდამიმთავრებია რაგინდა
-ბექა წესიერაად თორე აირტყაამ
-გამარჯობაა, მე ბექა ვარ
-მარიამი
-რალამაზი სახელია, მარიამ სასიამოვნოა
-ვერვიტყვი რომ ჩემთვისაც
-გესლიანი ენა ჩაიბუტბუტა ბექამ
-მარიამ რობა რომოგტაცო 2წუთით წინაარმდეგი ხოარიქნები?
-რობა?
-ბატონი გუგა რობაქიძე
-მე უკვე წასვლას ვაპირებდი ნახვამდის
-მოიცა მარიამ გაგაცილებ
-არარის საჭირო
-გაუტყდაააა
-ბექა იძი ნახუი ეხა
-პაშოლ ნახუი
-მარიამ დამელოდე რა
-ვარჯიში უნდა გავაგრძელო
მარიამი ისევ წავიდა როგორც წინა დღეს და გუგამ ისევ გაიმეორაა მისი სახელი ჩუმად მარიამ.....
(რასიტყვით გავაგრძელო?)