სახლში ავირბინე. ჩანთა იქვე მივაგდედა ოთახში ავედი. აი აქ კი კინაღამ ინფაქტმა დამარტყა:
-შენ აქ რაგინდა?-აკანკალებულმა კატის მიკნავლებული ხმით ვკითხე ჩემ წინ მდგარ გიორგის
-უკვე მოხვედი?
-არა სკოლაში ვარ და შენ გელოდები -დავმშვიდდი როგორც იქნა
-ისე შეგიძლია ხვალიდან შენები არ შეაწუხო მაინც შენთან ახლოსვარ და მე წამოგიყვან
-არაა საჭირო უშენოდაც კარგად ვახერხებთ.
-ნუმესწერვები გოგო-დედა რამკაცრია რაიყო
-არგესწერვები და საერთოდ რაგინდა ჩემ ოთახში
ტელეფონი მირეკავდა პასუხს არ დაველოდე და ავიღე გუგა იყო
-ხო გუგსიკ
-ნინ სახლში ხარ?
-კიკი რაიყო?
-ქვემოთ ვარ და ერთიწუთი ჩამორა საქმე მაქ
-კაი კაი მოვდივარ.
-ვინიყო(გიო)
-რაშენისაქმეა
-ვინიყოთქო
-მეგობარი
-რაუნდოდა
-დაკითხვაა?
-შეიძლება
-ეხლა მომისმინე მე უნდა ჩავიდე ამიტო შეგიძლია შენც ძალიან ჩუმად გაიპარო ისე როგორც შემოხვედი და საერთოდაც ძალიან მაინტერესებს როგორ შემოხვედი
-აივნიდან
-აჰა ესეიგი უნდა დავკეტო ხოლმე
-კარებიდან შემოვალ
-არ გაგიღებ
-განახებ თუ არ გამიღებ
-კაი კაი მორჩი ეხლა და გადაძვერი მაქედან არ მინდა ზედმეტი პრობლემები
კიბეები ჩავირბინე. გარეთ მანქანასთან გუგა იდგა და ტელეფონში იყო ჩამძვრალი, მივედი და უკნიდან ჩემოვახტი
-ეე გოგო ფრთხილად თორე მოგვიწევს ძირს ხოხიალი ორივეს.
-რაიყო ეგეთი მძიმე ვარ?
-მძიმე კიარა ბუმბულისწონახარ გოგო ცოტა უნდა მოსუქდე
-მაჭამეთ ხოლმე მერე როგენანებათ.
-ჩვენ გვენანება გოგო??
-აფერისტი. კაი რაგინდოდა მითხარი
-ჩაჯექი. მანქანაში ჩავჯექით დაქოქა და წავიდა
-გუგა სადმიგყავარ სახლი არ დამიკეტია
-არაუშავს ნელი ბებიას ვთხოვე და დაგიკეტავს
-სადმიგყავარ ბიჭო ხოარგადაირიე.
-ნახაავ.
-აუ შენხო...
-რამეხო?
-არაფერი.
ნეტა სად მივდიოდით? ეს ისეთია რო ვკითხო მაინც არ მეტყვის და ჯობია ვიფიქრო რამეს მაინც მოვიფიქრებ მარა ვინგაცდის.
-რაზეფიქრობ?
-შენი მოკვლის გეგმებზე. ისე ცურვა კარგად იცი?
-კი ძაან
-აჰაა ანუ დახრჩობა არ გამოვა.
-ისეთ ადგილას მიმყევხარ მარტო მგლები თუ მომკლავენ
-ვაიმე გუგა სადმიგყავარ არგამაგიჟო.
-წყნეთში
-წყნეთში რამინდა
-დედა გელოდება
-რა დედა რის დედა რაგინდა საერთოდ გამაგებინე
-შენ სკლეროზზე გასინჯული ხარ?
-რაა??-სერიოზულად ვერ მივხვდი
-მართლა არ გახსოვს?
-რაუნდა მახსოვდეს გუგაა..
-რარიცხვია დღეს?
-20 დეკემბერი.... ვაიმეეეე არარსებობს ჩემო ბიჭო გილოცააავვვ -როგორდამავიწყდა ამ გადარეულის დაბადებისდღე მოსაკლავი ვარ რააა იმხელაზე ვიკივლე მანქანა როარ გაეჩერებინა ალბათ რამეს შევასკდებოდით. მანქანიდან გადმოვხტი გუგას კარებთან მივირბინე და მანქანიდან გადმოვაგდე რასაც ქვია.- გუგაააა გილოცავ ჩემო "ძმაო" დიდი ბიჭი გამეზარდე (ამაზე მაგრა გაიცინა) სულ სულ სულ სულ ჯანმრთელი და ბედნიერი იყავი ჩემთან ერთად რათქმაუნდა-მერე მაგრა ჩავეხუტე და ვაკოცე, გამახსენდა პირველად რო გავიცანი ღმერთოო.. როგორ მეზიზღებოდა პროსტა ეხლა კიდე ისე მიყვარს ვგიჟდები.
-კაი კაი გოგო გაწვიმდა ჩაჯექი-მეც ჩავჯექიმანქანაში და სიმღერა დავიწყე გავაგიჟე ბიჭი იმხელასხმაზე ვმღეროდი.
-მალე მივალთ?
-კი
-მალე მივალთ?
-ნინი..
-მალე მივალთ?
-მოგკლავ დედასგეფიცები
-მალემივალთ?-მანქანა გააჩერა და ამ თავსხმა წვიმაში გადავიდა მერე ჩემკენ წამოვიდა
-ოღონდ ეს არა ოღონდ ეს არა -ჩავილაპარაკე ჩემთვის
რასაცქვია მმომიკიდა და ისე გადმომიყვანა მაქნანიდა
-ველუროო დავსველდი..
-არ მოკვდები არაუშავს
-რაარაუშავს ბიჭი დამსვი მაინც
-არავიტარ შემთხვევაში და ეგ ხელები გააჩერე თორე ეხლა სხვა პოზაში დაგიჭერ და მერე ვეღარს გაინძრევი.-უპს ეხლა გავჩერდი ვიცი რასაც მიზავდა დამიჭერდა ხელებს და ფეხებსდა ზურგზე მომიკიდებდა. ისე გააგრძელა ფეხით გზა არაფერი არუთქვამს
-გუგაააა.... სადმივდივართ?
-წყნეთში
-რაა?? ფეხით?
-კი
-გაგიჟდი ხოო??
ხმა არ გამცა მეც მოვეწყვე კარგად რა მადარდებდა მიხვდა რო კარგად ვიყავი მოწყობილი და ეხლა ხელში დამიჭირა თოთო ბავშვივით
-იდიოტო
-დაგაგდებ ეხლა
-ვსო ვსო ჩუმად ვარ. ხელები კისერზე მოვხვიე და 15 წუთი ესე გაუნძრევლად ვიყავი. გაუნძრევლად რა იმას თუ არ ჩავთვლით რო სისველისგან და სიცივისგან იმხელაზე ვკანკალებდი ლამის კანიდან ამოვარდი. ამ შუა ზამთარში. წყნეთსი მოკლე მკლავიანებით და ჟაკეტით ვიყავი თან თავსხმაა არდაგავიწყდეთ.
-გუ.გა.
-რაიყო
-გააა..ვიყყყ..იინნეე-გულზე მაგრად მიმიხუტა. მერე რაღაცაირად კურტკა გაიხადა და მომაფარა. ისე მეც კაი რეგვენი ვარ რას ვცანცარებდი რო ვცანცარებდი ვგდებულიყავი რა წყნარად და თბილად მოვიდოდი მანქანით
-მოვედით-აი ამ სიხარულს არაფერი არ ჯობდა
-ისინი სადარიან?-შედარებით გამთბარმა ვკითხე
-შიგნით არიან შენი წამოყვანა მე მთხოვეს. მე ბოლო უნდა ამოვსულიყავი და ბარემ ამოიყვანეო
-ბოლო რატო?
-დუდამ მითხრა სურპრიზს გიკეთებთ და ტავიდან არ უნდა ნახოო
-ვაიმე ვერაა ეგ ბიჭი რა ნამდვილი დაუნია
-ვინააგოგო დაუნი (დუდა) ამას აქ რაუნდა გარეთ რატო დგას
-აქ რაგინდა ბიჭო? (გუგა)
-დამაყენეს უყარაულე რო მოვა დაგვირეკეო მერე ჩვენ ამოვხტებითო. უი დამავიწყდა მოიცა რ წახვიდეთ დავურეკავ
-ბიჭო შენ სულ გადაირიე? არცი სურპრიზი რას ნიშნავს არუნდა გეთქვა
-აუუ ჩემი.. დამავიწყდა რო გუგას დაბადებისდღე იყო აუ გუგსიკ პრასწი რაა.
-დაიკიდე ეს აიღე ოღონდ
-აიღე რაზრდილობაა (მე)
-აბა მთელ დღე მე ხო არ მეჭირები
-ვინგთხოვა. დამსვი. თავი მაღლა ავწიე და თვალები დავხუჭე დედოფალივით. ამანაც ხელი გამიშვა და პირდაპირ ტალახში ჩამაგდო
-ბიჭო შენ შ... -გამჩუმდი
-უზრდელობააა!!
-ბოდიში. რა ბოდიში სიცხემაქ მონი ამაყენე შე ვირისშვიო სანამ თავით ჩაგაყუდე ფუნაში. დუდა ლამის გადაბჟირდა გუგამ აყენება ცადა და მერე მე ჩავაყუდე ოღონდ შემთხვევით ცოტა გვერძე მომივიდა და ბასეინში ჩავარდა.
-გოგოოო გავიყინე ხო არ გაგიჟდი. -დენდარტყმულივით ამოვარდნას აპირებდა მარა ვერ ამოვიდა-დამეხმარე
ხელი მოვკიდე და აქეთ ჩამაყუდა. მეც დრო ვიხელთე დუდას მოვეიდე და ისიც ჩავაყუდე.
-თქვენ სიცხე ხოარგაქვთ ეე?? ყინავს-ისე დავფიქრდი და საერთოდ არ მციოდა აშკარად სიცხე მაქ
-გცივა> (გუგა0
-ვაფშე არა შენ?
-აუ არცმე ვიყოთ რაა.. მოიცა ისინიც ჩავაყუდოთ ვითომ ვიხრჩობით და ჩამოხტებიან. მეც ჩავრთე მსახიობობა თან გავკიოდი
-ლადოოო!! ბუყბუყბუყბ - რუსკაა-ბუყ ბუყ ბუყბ უყ
დაფეთებულები გამოცვივდნენ სანდრო კატო და ნუცაც აქიყვნენ თურმე იმწამსვე ყველა გადმოხდა და ჩვენც დავიწყეთ სიცილი
-ამის დ**შ** მოგვატყუეთ?? (სანდრო)
-ეს მე მითხარი? (მე)
-არა რა შენ გოგო
-აბა
-მცივა ძაან და წამომცდა ისე ზოგადად
-მეთქი ეხლა ამან თუ მე მითხრა გამოვჭრი ყელსთქო
-თავხედი ხარ (ნუცა(
-ვიცი კაი ავიდეთ თორე გავცივდებით
-მოიცა რა გავთბი ძლივს და აქ მირჩევნია (გუგა)
-მეც (ნუდა)
-მეც(დუდა)
-მეც. მოკლედ ყველა დავრჩით ბასეინში მერე როგორც იქნა ავედით. კიდეკაი სანდროს სახლში ვიყავით ამას იმდენი გოგო ყავდა გამოცვლილი. სახლში გოგოს კარადაც ედგა ალბათ დარჩენილები
-ეს ვიღაც ბ** გამონაცვალი ტანსაცმელი უნდა ჩავიცვა? (მე)
-გოგო წესიერად ილაპარაკე ჩემი დისაა
-შენ და გყავს?
-კი ძმაც
-რატო არ ვიცოდი
-არ გიკითხავს და იმიტო ეხლა ჩაიცვი და გამოდი
-მარტო დამტოვა მეც ჩავიცვი სპორტულებ და ქვემოთ ჩავედი. მაგარი სახლია ძაან. ნეტა სულ ამისია? არამგონია ალბათ ოჯახისაა. ისე რატო არ ვიცნობ ამის ოჯახს? ნუ რამნიშვნელობაააქ ეხლა ისე მშია შეიძლება გადავჭამო ყველაფერი. სამზარეულოში სანდროს ნახელავი რაღაცეები დამხვდა ყველაფერი მაგიდაზე დადებამდე გადავსანსლე. უკვე გვიანი იყო და მაგრა აცივდა ამიტო უკან წამოვედით. მე გზაშივე ჩამეძინა და ვიღაცამ ამათრია სახლში. ისე მეძინა ჭექაქუხილი რო იყო საერთოდ ვერ გავიგე. დილით თვალი რო გავახილე ყველაფერი მტკიოდა. ალბათ გავცივდი სიცხე გავიზომე და 38 მქონდა დავლიე წამლები და ჩავიფუთნე ტელევიზორთან. ოოო კარზეა ვიღაცა ძლივს ავეფხიკე და კარები გავაღე როცა შეშლილი გიო დამხვდა წინ.

ესეც შემდეგი თავი იმედია მოგეწონებათ. მაინტერესებს თქვენი აზრი და მაინტერესებს როგორ გაგრძელებას ელით <3