- ნუცა რაგჭირს?
-არაფერი
-ნუცააა
-არაფერი მეთქი ვაა დამანებეთ თავი - მითხრა და გაიქცა. გაკიდებას აზრი არ ქონდა როცა მიდის ანუ არ უნდა რო ვინმე გაყვეს.
ამ დროს გიო დავინახე ჩვენკენ მოდიოდა ვიფიქრე რუსკასთან მოდიოდა ამიტო რუსკას დავემშვიდობე და კლასისკენ მივდიოდი როცა ვიღაცამ დამიძახა
- ნინიკოოო სად გაიქეცი?? - საზიზღარი ხმა მეცნო ცივად გავხედე
- რაგინდა გუგა?
- შენ მინდიხარ პრინცესა კაფეში
- იოცნებე
- არაა საჭირო ისედაც - მალე ამიხდება - "შეუგნებელი" ჩავლაპარაკე ჩემთვის და გავეცალე
კლასში სანდრო დამხვდა ლიზასთან ერთად იჯდა და იცინოდნენ. ლიზამ ჩემ დანახვაზე ჩაიცინა სანდროსკენ მიიწია და კოცნა დააპირა. სანდრომ თავი გაწია ლიზა კიდე გაჭარხლდა სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით სირცხვილისგან ატირდა და გარეთ გაიქცა. სანდრო გაკვირვებული იჯდა და მერო დამინახა თბილად გამიღიმა. დღე უაზროდ ჩაიარა საინტერესო არაფერი მომხდარა. სახლამდე დუდამ მიმიყვანა გზაში ნაყინები მაჭამა და თვითონ წავიდა.
- დედი - დაიწყო დედაჩემმა - ამერიკაში დამიბარეს დე. ერთი კვირით უნდა წავიდე შენი დატოვება კიდე არ მინდა და ვიფიქრე ხო არ წამოხვიდოდი თან იშოპინგებდი...
- დეე არაუშავს დავრჩები მე სახლში დუდაც მოვახოლმე. მალე გამოცდები მექნება და არ მინდა ჩამოვრჩე
დედაჩემმა თავი დამიქნია და მაკოცა. ღამით ტელეფონზე სმს მომივიდა " ნინიკოო ხვალ დილას მე მიმყავხარ სკოლაში" ნინიკოთი მხოლოდ დეგენერატი გუგა მომმართავდა მეც მივწერე " არაა საჭირო' " ხვალ გელოდებიი"
მაინც არ ვაპირებდი მასთან ერთად სკოლაში წასვლას იქ არ მაკლია ეხლა კიდე გზაშიც ავიტანო
დილას ჩავიცი ჯინსები მაიკა და საროჩკა ჩანთა ავიღე და კიბეებზე ჩავირბინე. გარეთ მანქანაზე აყუდებული გუგა დავინახე. სულ არ მახსოვდა ეს იდიოტი. ისე გავიარე არც შემიხედია
- ეეე კუდრაჭ აქეთ
ისევ არ გავხედე
- ნინიიიი....
ხელში ჩამავლო და შემატრიალა
-რაიყო
- კაფეში არ მომყვები არმომყვებ სკოლაში მაინც წაგიყვან რაა...
- არ მინა გუგა ფეხით გავლა მირჩევნია
- კიბატონო
მითხრა მანქანა ჩაკეტა და ფეხით წამვიდა
- ეს ამ ერთხელ თორე სულ ესე კი არ იქნება
- არა შენ მართლა ვერხარ
- რატო ხო გინდოდა ფეხით სიარული ხოდა იარე
სკოლამდე ხმა არ ამოგვიღია კლასამდე მიმაცილა და ლოყაზე მაკოცა
- ოეეეეე - დავუყვირე
- კაი ნუქაჯობ რაიყო - ამდროს სანდროც გამოვიდა გადაგვკოცნა და კლასში შევედით
- ტვინი წაგიღო ხო? - მკითხა და ჩაიცინა
არვიცოდი რაუნდა მეთქვა ამიხვდა და თვითონვე უპასუხა ტავის შეკითხვას
- ეგეთია მეც ეგრე მიშლის ხოლმე ნერვებს
გავუღიმე და ადგილი დავიკავე. დუა გაკვეთილზე გიო შემოვიდა დაისე გამიღიმა გული ჩამწყდა. არვიციბრატომ მაგრამ ეს ბიჭი ძაან მიზიდავდა. გაკვეთილის განმავლობადი გიო თვალს არ მაშორებდა მეც ნაგლად ვუყურებდი და ვტკბებოდი მისი სახისყურებით. შესვენებაზე მოვიდა
-ნიინ რას შვები?
- რავი გიო შენ?
-რავი გოგო არაფერს რუსკა სადაა?
- დღეს რაღაც ვერი იყო და არ წამოვიდა - ვერცკი წარმოიდგენთ როგორ მოეშალა ნერვები რუსკა რო იკითხა ვიცოდი რო ის ამისგამკეთებელი არ იყო ამიტომ მეთვითონ ვკითხე
- არგინდა დღეს სადმე წავიდეთ? - მისი გამომეტყველება არ გამიკვირდა
- მარტო მედა შენ?? მკითხა გაკვირვებულმა " ხოხო რას ვერ ხვდება რო ძაან მომწონსმაინცდა მაინც უნდა მაწვალოს??"
- არა რუსკასაც გავუაროთ და სანდროსაც ვუთხრათ - ხუმრობით ვუთხარი მაგრამ ამ დებილმა
დაიჯერა და დამთანხმდა. ნერვები მომეშალა ლამის დავაწიწკნე თმები არ ვიცი ამ ბიჭზე რა მემართება მარა ის ყურადღებას საერთოდ არ მაქცევს. ამათთან ერთად არსად წასვლა არ მინდოდა ამიტომ ცუდად. ყოფნა მოვიმიზეზე და სახლში დავრჩი
დაწოლას ვაპირებდი როცა კოკისპირული წვიმა დაიწყო ჭექაქუხილი ცას არღვევდა არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა დუდა ლადო და ნუცა დუდას მამიდასთან იყვნენ წყნეთში დუდამ დამირეკა ხოარგინა ჩამოვიდეო მე მოვატყუე არა დედაც აქ არისთქო და გავუთიშე ეხლა რუსკასთან დარეკვა ვცადე მაგრამ გამორთული ქონდა უკვე ცრემლები თვალებზე მომადგა გიოსაც დავურეკე მაგრამ ისიც მიუწვდომელი იყო შიშისგან ტირილი დავიწყე ერთადერთი რისიც მეშინოდა ჭექაქუხილი იყო და მაინცდამინც მაშინ ვიყავი მარტო. როარ შმშინებოდა ნაუშნიკები ავიღე მუსიკები ჩავრთე ბოლო ხმაზე საბნის ქვეშ შევძვერი და ჩუმად ვიწექი ასე ვიწექი ალბათ ნახევარი საათი ვიფირე გადაიღო თქო ნაუშნიკები მოვიხსენი მაგრამ თითქოს ცას უნდოდს ჩემიშეშინება ისე დაიქუხა ლამის ენა გადავყლაპე დაქუხება და ჩემი ტირილის დაწყება ერთი იყო. ტელეფონს ვეცი ვეძებდი ვინმეს ვინც მიშველიდა და გამახსენდა სანდრო სასწრაფოდ ავკრიფე ნომერი და რო გავიდა სიხარულისგან ცას ვეწვიეთქო ვერ გეტყვით ცამ ისედაც დღეს საკმაოდ მომიშალა ნერვები მაგრამ ძალიან გამიხარდა
- ალოო -მიპასუხა ჩახლწჩილი ხმით
- სანდრო ნინი ვარ გაგაღვიძე??
- არაუშავს რა მოხდა მითხარი
- იმათთან ერთად არ ხარ?
- არა სიცხე მაქდა სახლში დავრჩი - ღმერთო დაგიშავე რამს? რადროს სიცხეა როცა შიშისგან ლამის გული მერევა
- ნინიიი ხო კარგად ხარ - გამომაფხიზლა სანდრომ
- სანდრო მეშინია
- რისი გოგო ჭექაქუხილის?
- ხო მაგრამ არაუშავს იწექი მანდ არ ადგე გამოკეთდი ვუთხარი და გავუთიშე ახლა მართლა ავბღავლდი გარეთ ცა თეთრად ანათებდა ოთხში შევედი კედელს ავეკარი და თავი ფეხებში ჩავრგე ვტიროდი.. როგორ მინდოდა ძმა რომ ჩავდხუტებინე და ისე დავეძინებინე ან ვინმე ვინც ჩემზე იზრუნებდა უცებ ოთახში ვიღაც შემოვიდა.....



დიდი ბოდიში პატარა თავისთვის უბრალოდ ძალიან დაკავებული ვიყავი და ვერ მოვიცალე მადლობა იმათ ვინც კითულობს