არვიცი როგორ მაგრამ ძAლა მოვიკრიბე და პასუხი მივაძახე
- იცი ეგ შენი საქმე ნამდვილად არაა, და კიდევ არიყო შენი დახმარება საჭირო ჩემითაც მოვიშორებდი მას.
- გოგო იცი ... სიტყვა არ დაუმთავრებია ისე სურვილმა წასძლია ტასოს წინ აესვეტა და მის ლამაზ ტუჩებს დაეწაფა. თავიდან ტასო წინააღმდეგობას უწევდა მაგრამ აზრი რომ აღარ ჰქონდა თვითონაც აყვა. ძალინ მოსწონდა სანდროსთან ერთად, მის მკლავებში, გატრუნგული იყო რადგან გრძნობდა რომ ახლა სრულიად დაცული იყო და აი როდესაც როდესაც ანასტასია გართული იყო ფიქრებში მიხვდა რომ მის გვერდით არავინ იმყოფებოდა და სნდრომ ის ასეთ სასაცილო მომენტში დატოვა . ძალიან გაბრაზდა კლუბში სულ ლანძღვა ლანძღვით შევიდა.
- რა მოგივიდა ტას რატო ხარ გაბრაზებული? (ნია)
- არაფერი ისეთი - უპასუხა ტასომ მაგრამ გულში სულ სხვა რაგაცას ფიქრობდა,
- აღარ წავიდეთ? (ტასო)
- ხო წავიდეთ აწი უკვე ძაან გვიანია ( მარო)
- კაი მაშინ გაგგიყვანთ ( თედო)
გზაში ანასტასიას ხმა არამოუღია. ფანჯრიდან იყურებოდა და ფიქრობდა სანდროზე, როგორი საზიზღარი და ამავდროულად როგორი საყვარელი ბიჭია. და ამდროს მანქანა გაჩერდა, მიხვდა რომ უკვე მისი სახლი წინ იდგნენ. ყველა გადაკოცნა სათითაოდ და ბინის კიბეები სულ ლანძღვა ლანძღვით აიარა რადგან ლიფტი გაფუჭებულიყო, და როდესაც კარის გაღებას ცდილობდა ფეხი რაღაცას წამოკრა , სიბნელის გამო კარგად ვერ ნახა რა იდო მაგრამ როდესაც ტელეფონი დაანათა ნახა რომ ვარდების თაიგული იდო. ძალიან გაუკვირდა შევიდა თუ არა სახლში შუქი აანთო და ბარათ დაუწყო ძებდა , იპოვა და წაიკითხარ.
- იმედი დიდხანს არ მოგიწი იქ დგომა და არ გაციებულხარ.
მიხვდა ვინც იყო, სანდრო. კიდევ ერთხელ გაიხსენა მომხდარი თავიდან გაბრაზება დაეტწო მაგრამ მერე თავის თავზე გაიცინა
- ესე როგორ გამოვსულელდიო.
აბაზანა მიიღო და ტკბილად დაიძინა
დილით ადრიანად გაეღვიძა. გადაწყვიტა ევარჯიშა, გარეთ გავიდა და სუფთა ჰაერი ჩაისუნთქა. დაახლოებით 10 წუთი ირბინა და მიხვდა და რომ უკან მისგარდა ვიღაც მორბოდა, შეისვენა იმის სანახავად თუ ვინ იყო
- რა იყო ანასტასია ასე ძალიან დაგაინტერესა ვინ ვიყავი თუ ძალიან მოგენატრე გუშინდელის მერე?
ანასტასიას ამაზე უკვე ნერვები აეწეწა და გადაწყვიტა სამაგიერო გადაეხადა.
- წამო არგინდა ერთად ვირბინოთ თუ უკვე დაიღალე?(ტასო)
- მე რა დამღლის წამო.
ცოტახანს ესე ირბინეს არცერთს ხმა არამოუღია გარდა იმისა რომ რომ სანდრო ხშირად შეხედავდა ხოლმე ტასს და ისევ გზას უყურებდა. უკვე ბინების პატარა შესახვევთან იყვნენ როდესაც ანასტასიამ გეგმის განხორციელება დაიწყო.
- აუუუ. ფეხი ფეხიიი (ტასო)
- რამოგივიდა ანასტასია? (სანდრო) დაფეთებულმა მიირბინა სანდრომ ანასტასიასთან
- აუ ფეხი გადამიბრუნდა. ძალიან მტკივაა (არა მაინც რა მსახიობი რა )
- რომელი ფეხია.
- აი ეს მარჯვენა ფეხზე ანიშნა ტასომ სანდროს.
- მოდი აგიყვან .
ამდროს წასომ დრო იხელთა და სანდრო ტუჩებთ მიიტანა მისი გავარვალებული ტუჩები. სანდროსაც მეტი რა უნდა, თვალები დახუჭა ანასტასიას კოცნის მოლოდინში მაგრამ სადაა ანასტასია?. უკვე წასულმა ანასტასიამ სანდროს შესძახა
- დიდხანს უნდა იდგე ახალა მანდ
ამაზე სანდროს გადაეკეტა მაგრამ რას იზამდა, მიხვდა ტუ როგორ მოექცა გუშინ, მაგრამ რათქმაუნდა დანებებას არაპირებდა

პ.ს. როგორ ხართ? როგორი მოგწონთ თუ არა? თუ არგინდათ და არგაინტერესებთ შევწყვეტ.