აფრენისას ჩამეძინ, თვალი გავახილე თუარა სხვა გარემოში ვიყავი და უკვე დაშვებას ვაპირებდით, უსაფრთხოების ღვედი შევიკარი და ახალი თავგადავლისათვის მოვემზადე..
არავინ მელოდა, არავისთან მივდიოდი, მარტო უნდა ამედგა ფეხი პატარა ბავშვივით,
თვითმფრინავი დაეშვა, დავეშვი მეც, გადმოვედი და ვიგრძენი რაღაც განსაკუთრებული თითქოს ეს ჩემი ქალაქი იყო..
მართალია მკაცრი ხალხია გერმანელები მაგრამ სასტუმროში ყველა თბილად დამხვდა, როგორც იქნა მოვეწყე ნუ ცოტა მაინც, საღამოს ვახშმის შემდეგ გარეთ გავედი, ვცდილობდი რამე სამსახური მეპოვა, დავდიოდი ბერლინში მაგრამ თითქმის არაფერი იყო ისეთი სადაც მუშაობა შემეძლებოდა..

ქუჩის ბოლოს აბრა დავინახე წარწერით "ვეძებთ ვოკალისტს"..
ღვთის წყალობით ხმა ხელს მიწყობდა და იქვე ამოჭრილ კარში შევედი..შიგნით ერთი ამბავი იყო მაღალ ხმაზე მუსიკა და გიტარის ხმა ერთმანეთს სასიამოვნოთ ეხამებოდა.. რომ ვიკითხე რა ხდება თქო მიპასუხეს როკ-ჯგუფია, რომელსაც ვოკალისტი სჭირდება,,

-იცით? მე შემიძლია მსგავსი სიმღერების შესრულება თუ რათქმაუნდა მიმიღებთ...
-კარგი გამოსაცდელი ვადით დარჩი...

ეს სიტყვები რომ გავიგონე რათქმაუნდა გამიხარდა მაგრამ ისიც ვიცოდი რომ მეტად საპასუხისმგებლო საქმეს ვეჭიდებოდი..
მეორე დღეს დახეული შავი შარვლით "სამსახურში" გამოვცხადდი, დაიწყეს დაკვრა დამეც ტექსტიტ ხელში ავყევი, ყველაზე კარგად რაც გამომივიდა სქრეამი იყო, არმეგონა ასე მარტივად თუ შევძლებდი ამის ჩაწერას..
რომ გადავხედე ყველაფერს სასწაულად შევიცვალე და შემეცვალა ცხოვრება.. არასოდესმეგონა თუ ქუჩის გოგო მათხოვარი ასეთ რამეს შევძლებდი.. ხმაც ბოხი ხელს მიწყობდა სიმღერაში..

1 კვირაში ყოველგვარი დამუშავების შემდეგ ეს სიმღერა ჰიტად უნდა ქცეულიყო და რომელიღაც ბარში გაუშვეს, ბევრი რამ არ მესმოდა თან ვმუშაობდი თან სწვავლობდი..
მოკლედ ეს სიმღერა ჰიტად იქცა და რამდენიმე დღეში ახლ ჰიტზე მუშაობას ვიწყებდით, ფულს ის ბარი გვხდიდა რომელშიც ეს სიმღერები განუწყვეტლივ ჟღერდდებოდა..

ერთ დრესაც სახლში საშინლად დაღლილი მივედი, ამდროს ტელეფონზე ზარია..
-ჰელოუ (მე)
-გუთენ თაგ ალექსანდრა (გამარჯობა ალექსანდრა)
-ჰუ არ იუ?
-იჰ ანდრეი (ანდრეი ვარ)
ნუ მივხვდი რომ თაყვანის მცემლებიდან ერთ ერთი იყო, მითხრა რომ ჩემიხმა მოეწონა და ჩემი ნომერიც მარტივად გაიგო.. აპირებდა ბარში მოსვლას და სურვილი ქონდა პირადად ვენახე..
ასეთ შემოთავაზებაზე არვიცოდი რამეთქვა 24 საათი მომცა საფიქრალად..

ჯგუფის წევრებსაც ვაცნობე ეს ამბავი, მითხრეს შეხვდი რაიიცი რა ხდებაო..

ბევრი ფიქრის შემდეგ გადავწყვიტე შევხვედროდი ზუსტად 24 საათში დამირეკა..
-ინ ვეიჰიმ ჰოთელ ვონ ენ ზი?( რომელ სასტუროში ცხოვრობთ?)
-დღაი ჰოთელ (მესამე სასტუმროში)
-ok.Sehen wir uns morgen? (ხვალ შევხვდებით?)
-იეს..(კი)
-აფირეზინ (ნახვამდის)
-დის ბალთ (დროებით)

მოკლედ შეხვედრა დავგეგმეთ ხვალ 12ის ნახევარზე ბარში უნდა ვყოფილიყავი........



პ.ს მოგწონთ? გავაგრძელო? ბავშვებო გერმანულის გამო ძალიან არ დამძრახოთ მეც ახლა ვსწავლობ,.. მიყვარხართყველა..