-პირველივე ღამეს ღალატობ ცოლს,ჰა ჰა ჰა შე ცუღლუტო-მხარზე ხელი დაკრა კასპერამ და თავის კალთაში მჯდომ გრძელფეხებას ვნებიანად დააცხრა ტუჩებზე

-რა შემჭაე ,დამაცადე რა საქმე გავაკეთო კონცენტრიებას ვერ ვახდენ-ასევე სიცილით უპასუხა უგულავამ და თავის გვერძე მჯდომი გოგონა ოთახში შეიყვანა

დილთ საშინელმა თავის ტკივილმა გამოაღვიძა მეერი,გარემოს თვალი რომ მოავლო მიხვდა რომ უცხო სახლში,უცხო ოთახში იყო,ღრმად ამოისუნთქა და სააბაზანოში შევიდა,სვა საქმე არაფერი ქონდა ისევ წამოწვა და წიგნის კითხვა დაიწყო.

-შეიძლება?-კარი გაუბედავად შემოაღო თამრიკომ

-მობრზანდით-ცივად უპასუხა და წიგნი გვერძე გადადო

-აქ რატომ ხარ? უნივერსიტეტში რატმ არ მიდიხარ მერი?

-იცით რატომაც

-ეგ პრობლემა მოგვარებულია,ასე რომ შეგიძლია იარო-მშვიდად გაუღიმა

-ძალინ გტოვთ ეს ფარისევლობა არ გინდათ რა! ყველაფერი წინასწარვე გქონდათ დაგეგმილი,მხოლოდ იმ მიზნით მიმიღეთ ამ სახლში რომ როგორმე თქვენს ავადმყოფი და ფსიქოპატი შვილისთვის მიგეთხოვებინეთ!

-ასე ნუ ლაპარაკობ მერი,ეს ქორწინება ორივე მხარეს სჭირდებოდა,ახლა გაბრაზებული ხარ მაგრამ დრო გავა და მიხვდები,რომ ასე ჯობდა

-ვისთვის ჯობდა?! რა თქმა უნდა თქვენთვის,საერთოდ იცით თქვენ გრძნობები რას ნიშნავს? თქვენ გააყოლებდით ტქვენს შვილს ფულის გამო უცხო ადამიანს?! არა! იმიტომ არა რომ თქვენი შვილია და ვერ გაწირავდით,მაგრამ ჩემი ბედი ვის ედარდებოდა?-თვალებიდან ცრემლები წასკდა

-მერი ძალინ გთხოვ სცენების გამართვა არ გინდა,დღეს დათოს ბებია და ბაბუა ჩამოდიან დღეს საფრანგეთიდან და მინდა მათ კარგად დახვდე და არაფერი შეიმჩნიო

-რა თქმა უნდა! ისევ და ისევ სიყალბე და ტყუილი! არ იდარდოთ შევასრულებ თქვენს თხოვნას

ნერვები სასტიკად მოეშალა,ყველა და ყველაფერი ეჯავრებოდა,მხოლოდ ერთმა ფაქტმა გაახარა რომ შეძლებდ ისევ სწავლის გაგრძელებას,წამოფრინდა მალევე ჩაიცვა და უნივერსიტეტში წავიდა. ეკამ და ნატუკამ დაწვრილებით მოთხოვეს ყვეაფერის მოყოლა

-მეღადავებით?-თვალები გადაატრიალა მერიმ

-რავიცი გოგო პირველი ღამეო ისაო ესაო-ხელებს ისრესდა ნატუკა

-გაკლით რა,მაგ იდიოტთან დავწვებოდი?-გაეცინა მერის

-ერთს საწოლში ხო მაინც იწექით? არაფერი მოგთხოვა?

-ვაიმე რა შტერი მყავხარ ნატუკა-ხარხარებდა მერი და თან ნატუკას ეხუტებოდა და თვზე კოცნიდა

-ვაიმე ნატუკა შენ რო გატხოვდები კამერას დაგიმონტაჟებთ,უნდა დაგცინოთ მაგრად-ხარხარებდა ეკაც

-ჰმ,გათხოვებამდე არ მექნება სექსი თუ რა?-იუკადროსა გოგომ და მერე ისიც ახარხარდა

ეკა და ნატუკა მერი ყველაზე დიდი შვება იყო,მათ გარეშე ვერ წარმოედგინა ცხოვრება,რომ არა ისინი დიდი ხნის მკვდარი იქნებოდა უკვე,თამრიკომ დაურეკა სხვა გზა არ ქონდა და სალში მალევე დაბრუნდა

-მისმინე მერი,1 საათში აქ იქნებიან ხოდა ახლა შედი და მე რომ გიყიდე ის შავი კაბა ჩაიცვი

სხვა რა გზა ქონდა თამრიკოს ბრძანების შესასრულებლად შევიდა ოთახში,ბიოსჰალტერისა და ტრუსის ამარა იდგა უგულავამ რომ შეაღო ოთახის კარები,მერიმ დაინახა თუ არა იქვე მიგდებულს ხალათს სტაცა ხელი

-დაკაკუნება არ უსწავლებათ?-შეუღრინა

-მეღადავები? ისე ეს ჩემი ოთახია ცნობისთვის-ირგვლივ მიმოიხედა დათომ და მერის გაუღიმა

-მე სხვა ოთახში გადავალ,ახლა კი თუ შეიძლება გადი დამაცადე გამოვიცვალო!-თიტქმის უბრძანა

-კაი ნუ ატრაკებ ეხლა რა მერი მეც უნდა ცვაიცვა,ნუ გერიდება ვაბშე არც გიყურებ,ბოლოსდაბოლოს ჩემი ცოლი ხარ-გაუღიმა და თვალი ჩაუკრა

-ეგ მხოლოდ ფორმალობაა და კარგად იცი

-მოკლედ რა იმენა თამარა ხარ მეორე

-თამარა ვინაა?

-ვინ და ეხლა მოვა და გაიცნობუნამუსო ვიყო შენ უნდა ყოფილიყავის მაგისი შვილიშვილი იმენა მაგრად გაუგებდით ერთმანეთს

-შემეშვი და გადი აქედან! არავის და არაფრის პატივისცემა არ გაგაჩნია

-კაი ხო რას იგრუზები ტო? აი შენ რა სტრანნი როჯა ხარ გოგო რა იყო-ხელები მაღლა აწია

-გადიმეთქი!-დაუღრიალა მერიმ

-უკვე ბევრს რო გითმენ მაგდენს ხვდები?-მიუახლოვდა და აფარებული ხალათი მოაცილა

-გაიწიე-თავი გვერძე გაწია და ხელებში ჩააფრინდა

-და რო არა? იცოდე მოთმინებიდან არ გამომიყვანო თორემ იცი რისი გამკეთებელიც ვარ! - ყელში ვნებიანად აკოცა და თვალი ჩაუკრა-სადაა ჩემი ტანსაცმელი?!-კარადა გამოაღო და დაიღრიალა

-ჩემოდანში!-დაებღვირა მერი

-ცემოდანში რა უნდა სადმე მიშვებ და არვიცი?-სახე სასაცილოდ მოეღრიცა დათოს

-აბა ჩემები სად დამელაგებინა?-ისე სასაცილოდ თქვა მერიმ დათო გაიგუდა კინაღამ

-სულ გაცუქებ მაგ კარადას,პროსტა ჩემი ზმანი სად დავაწყო ეგ მითხარი-ფხუკუნებდა ისევ

-ტავზე დაიწყე!

-ნწ ნწ ნწ უნდა მოგარჯულო რა,გოგო ნუ მესწერვები თორე რო მოგკიდებ ხელს ვერ გამომწიწკნიან შენს თავს
-ფეხები არავის მოჭამო!

-მმ ისე კი გაქ მოსაჭველი ფეხები-ვნებიანად აათვალიერა შავ კაბაში გამოწყობილი მერი და ტუჩები გაილოკა

-ფუუ მანიაკი ხარ რა!

უგულავას ისევ გაეცინა და თავი გააქნია. თამარა და რევაზიც მალე მოვიდნენ.მერის გული უკანკალებდა თამარას დანახვაზეუგულავა როგორც ყოველთვის კარგ ხასიათზ იყო და ეკიდა ყველაფერი სულ ტელეფონში იყო ჩამძვრალი და სულ არედარდებოდა ირგვივ რა ხდებოდა.24 წლის განმავლობაში არასდეს არაფერი მიუტანია გუთან ახლოს არც არავინ ყვარებია ცხოვრებას სულ გართობის თვალით უყურებდა. თამარა ძალზედ სერიოზული და ამაი ქალი ჩანდაასევე რევაზიც,ტამრიკო ორივეს თავს დასტრიალებდა.როგორც იქნა აირია სუფრა და მერიმაც ტავის ოტახს მიაშურა.ფეხსაცმელები გაიძრო და ვანაში შევარდა.ცხელმა წყალმა ცოტა შვება მოგვარა,დაახლოებით 1 საათი ნებივრობდა ცხელი წყლის ქვეშ.უკვე გვინი იყო დაახლოებით ღამის 1 საათი ლოგინში რომ შეწვა,ცოტახანში ნაბიჯების ხმა იგრძნო,გაისუსა ხმა არამოუღია,მხოლოდ მაშინ იგრძნ საშიშრება როცა უგულავა შეუძრა ლოგინში

-რასაკეთებ?-ფეთიანივით წამოხტა მერი
-რას და ტანგოს ვცეკვავ

-ახლავე ადექი!

-მეტი საქმე არამაქ,თუ ჩემს გვერდით არ გინდა წოლა შეგიძლია დივანზე დაწვე

-სხვა ოთხში გავალ!

-ეგ არ ქნა თამარას ყველგან თვალები აქვს ეგ რო გააკეთო წყალში ჩაგვეყრება ყველაფერი

-ჯანდაბა შენს თავს!-სხვა გზა არ ქონდა და ისევ შეძვრა საწოლში.ცოტახანში დათოს ხელები იგრძნო წელზე,გაიწია მაგრამ ისევ შემოაჯჭდო მკლავები უგულავამ

-ნუ ხვანცალებ მერი-უფრო მაგრად მოუჭირა ხელები,მერის სუნთქვა შეეკრა-თამაზი შვილთაშვილზე ოცნებობს-ყურში ვნებიანად ჩასჩურჩულა

-იცოდე ხელებს თუ არ გამიშვებ ვიყვირებ და სულ ფეხეზე დავიკიდებ ყველას და ყველაფერს!

უგულავა რისი უგაკავა იყო უფრო მაგრად მოუჭურა ხელები და მთელი ძალით აიკრო ზედ,კინაღამ გაიგუდა მერი,უნდა აღიაროს რომ მოეწონა ეს სიახლოვე ტანში სასიამოვნოდ დაუარა რაღაცამ,კუნთები მოუდუნდა

-აი ასე მერიკო,ახლა ორივე თბილად დავიძინებთ-თავზე აკოცა და თვალები დახუჭა

მერის გაეღიმა და დაყვა მის ნებას.დილით ფეთიანივით წამოხტა,მოემზადა და სამზარეულოში გავიდა
-დილამშვიდობისა მერი-თავზიანად გაუღიმა თამარამ
-დილამშვიდობისა ქალბატონო თამარა-ღიმილი აიკრა სახეზე
-ზდაროვა თამარა-გაისმა უგულავას ხმა,მერის უკნიდან მოეხვია და კმაყოფილმა ელში აკოცა
მერი შეკრთა,უნდოდა მოეშორებინა მაგრამ ტამარას ღიმილიანი საე რომ დაინახა მანაც ძალით გაიღიმა და უგულავას მკლავზე უჩქმიტა

-შენ კიდევ ვერ მოიშორე ეს ქუჩური სიტყვები დავით?-ყავა მოსვა თამარამ და შვილიშვილს მშვიდად გახედა

-ვერა თამარა ვერა-გაეკრიჭა დათო და მერის უფრო მიეკრა

-გამიშვი,რასაკეთებ?-დაეჯაჯგურა მერი და ყურში ჩასჩურჩულა

-ჩემს როლს ვთამაშობ-მშვიდად გაუღიმა და შუბლზე აკოცა

-ძალიან უხდეით ერთმანეთს-ღიმილიანი სახით უთხრა თამარამ

-უფ რასამბობ ვაკვდებით პირდაპირ-გააჯვარა დათომ

-კარგით მე უნდა გავიდე უნივერსიტეტში

-მე გაგიყვან მერი

-არმინდა იყოს-თვალები დაუქაჩა მერიმ

მაგრა ხელი დასტაცა და სუ ძალით ჩატენა მანქანაში

-შენ მოგწნს ხო მგონი ეს თამაში?

-აუ კი ტო აი მაგრად ვერთობი

-ავადმტყოფი ხარ!

მანქანა სიცილით დაძრა დათომ,მერი უნივერსიტეტთან ჩამოსვა თვითონ კი კასპერასთან დაგაზა.
დღე უაზროდ გაიწელა.ლევანმა გამოუარა ეკას,მერი რომ დაინახა სერიოზული სახე მიიღო და არ მიესალმა

-ლევან ვერ მხედავ?-გაოცებულმა ღიმილით უთხრა მერიმ

-ვერა-ისევ განაგრძობდა თავისას

-მოხდა რამე?

-არაფერი

-ლევან შემომხედე რას ბავშვობ?

-მერი თავი დამანებე

მერიმ ეკას გადახედა რა ჭირსო მაგრამ ეკამ მხრები აიჩეჩა
-ლევან არ მეტყვი რა გჭირს?

-და როდიდან გაინტერესებს ეგ?

-ვერ გავიგე?-პირი დააღო მერიმ

-რო თხოვდებოდი აზრი მკითხე?

-და შენ გგონია ჩემი ნებით გავთხოვდი? ეკამ არ აგიხსნა სიტუაცია?

-მაინცდამაინც იმ დედამო*ნულ უგულავას რო არ გაყოლოდი არ შეგეძლო? თუ ფული გჭირდებოდა მე ვერ მითხარი?

-ლევან სიტუაცია სულ სხვანაირად იყო

-კარგი მერი გასაგებია-მანქანაში ჩაჯდა და ადგილს სწრაფად მოსწყდა

-მეტი აღარ შემიზლია ნატუკა! მალე გავფრენ გეფიცები!-თავზე ხელი მოისვა მერიმ და იქვე ხის გრძელ სკამზე ჩამოჯდა

-კარგი დამშვიდდი,ხომ იცი ლევანი წყენას დიდხანს არიდებს გულში მალე გადაუვლის აი ნახავ-გაუღიმა მეგობარს და მოეხვია

-იმედია ეგრე იქნება

-აუ დღეს ჩემთან წამო რა და დარჩი,მომენატრა შენთან ჭორაობა

-არა გოგო გადაირიე? გააფრენს ჩემი დედამთლილი არ მინდა ახალი პრობლეები თანაც ელენე უნდა წამოვიყვანო დღეს ჩემთან,ხომ იცი მეც როგორ მომენატრა ძველი დრო იმედია მალე დავაღწევ ამ ჯოჯოხეთს თავს.

მარიკასთან გაიარა და ელენე წამოიყვანა არავისთვის ხმა არ გაუცია.

-დღეიდან შენთან ვიცხოვრებ?-აღტაცებული მოეხვია დას

-კი ჩემო ლამაზო აი დღეიდან სულ ერთდა ვიქნებით-მაგრად აკოცა ლოყებზე

-კიდვ კარგი ტორემ სანდრო მიშლიდა ზალიან ნერევებს-სასაცილოდ დაიმაჭა

მერის ეცინებოდა მის საქციელებზე.სახლში მისულებს არავინ დახვდათ.მერის ძალიან გაუხარდა ეს ფაქტი,გადაწყვიტა ელენე ტავის ოთახში დაეწვინა,ამით მოიშორებდა დათოს,ახლა მიზეზი ჰქონდა ვერავინ ვერაფერს იეჭვებდა დათოს მოუწევდა ან დივანზე ან კიდევ სხვა ოტახში ძილი.ელენე და სალომე ასაუზმა შემდეგ კი თავის ოტახში სევიდა,სალომემ და ელენემ შესანიშნავად გაიგეს ერთმანეთს.მალე სახლში ტამარაც დაბრუნდა
-მერი აქ ხარ?

-დიახ,მობრზანდით-თავაზიანად გაუღიმა

-დავითი სადაა?

-ჯერ არ მოსულა

-მინდა რაღაცაზე დაგელაპარაკო

-გისმენთ-ისევ უღიმოდა

-მე და ჩემი ქმარი უკვე დავმოხუცდით,მინდა სანამ მოვკვდები დათოს შვილი ავიყვანო ხელში,ის ჩემი პირველი შვილიშვილია ცოტა
ქარაფშუტაა მაგრამ გული აქვს კეთილი,სულ ასეთი კი არიყო კარგი ბავშვი იყო,მაგრამ ხომ ციი როგორც ხდება უნივერისტეტიდან აიყოლიეს ამ ავხორცმა ბიჭებმა და ატას რამეს მიაჩვიეს.(ხო აბა რა ისე ხო ანგელოზია ტქვენი დათო რასამბობთ)ფიქრობდა მერი,მაგრამ თავაზიანად უღიმოდა მაინც თამარას და უსმენდა

-ვიცი ქალბატონო ტამარა,სორედ ამიტომაც გავყევი მას ცოლად,რაც შეეხება შვილთაშვილს ამაზე ვმუშაობთ

-მართლა?-ტაში სემოკრა თამარამ და გახარებულმა დატოვა ოტახი
მერიმ თავი გააქნია და გაეცინა

-მერიკო შენს ქმარს როდის გამაცნობ?-აწიკვინდა ელენე

-აი როცა მოვა მერე გაიცნობ,მოდი ახლა დაჯექი და ვიმეცადინოთ კარგი?-ლოყაზე მაგრად აკოცა და წიგნები ამოიღო ჩანთიდან

მეცადინეობის შემდეგ ორივე ძალიან დაირალა და მიეძინათ.დათო როცა დაბრუნდა ეგრევე თავის ოტახს მიაშურა მძინარე ელენე და მერი რომ დაინახა იფიქრა არ გავღვიზებო ამიტომაც ფრთხოლად გამოაღო კარადის კარი,მაგრამ დდათოს სიფრთხოლე სხვანაირად ესმის ხმაურზე მერის გამოეღვიძა
-ბოდიში არ მინდოდა

-არაუშავს

-ეს ვინაა?

-ჩემი დაა ელენე და დღეიდან ამ ოტახში დაიძინებს

-წინააღმდეგი არ ვარ,მე დივანზე მოვკალათდები როგორმე-გაუღიმა-ხო მართლა თუ არ გეძინება და სქმე არ გაქვს კასპერას დის დაბადების დღეა და ხო არ წამოხვალ?

-მეე?-მერიმ იმხელაზე გაიოცა რომ დათოს სიცილი წასკდა
-ხო გოგო შენ რა იყო ტოო

-მე იქ რა მინდა-მხრები აიჩეჩა მერიმ

-კინტაური უნდა იცეკვო მერი

-დეგენერატი ხარ! გაეთრიე დროზე
უგულავამ ხარხარით დატოვა ოთახი.