-მამიდააააა.....! მალე მალე ჩამილაგე მეჩქარებააა..
-კარგი გოგო არ გაგექცევიან მაიორები ნუ შეგვჭამე,
ბელა 18 წლის თავზე ხელ აღებული გიჟი გოგო იყო, რომელსაც, როგორც თვითონ იტყოდა "ყველას აზრი ეკიდა", არც სუსტი არც მსუქანი, ნორმალური აგნაგობის, ლამაზი სახის ნაკვთების გოგო იყო, დიდი თაფლისფერი თვალებით, რომელიც ასე აგიჟებდა საპირისპირო სქესს.
გორის დავით აღმაშენებლის სახელობის, თავდაცვის აკადემიაც გამოჩნდა და ბელამ სიხარულისგან შეჰკივლა და მამას გადაეხვია,
-მა ხო იცი არ შეგარცხვენ...
-ვიცი პრინცესა, აბა შენ იცი მა.
-კაი
მანქანიდან გადავიდა და გორის ჰაერი ხარბად ჩაისუნთქა.
-აბა ქთაისელო აქ დაიწყო შენი სამხედრო თავგადასავალი.
ფოიეში შევიდა, უამრავი სტუდენტი ირეოდა, თითქმის ყველა ბიჭი, სამი თუ ოთხი გოგო ერია და ყველამ გაკვირვებული მიაშტერდა, სპორტუ ტანსაცმელში გამოწყობილ მაღალ გოგონას და შეუმჩნევლად არ დაუტოვებიათ მისი თვალები, მას ხო მართლაც საოცარი თვალები ჰქონდა.
-პრივეტ ბაბუ როგორ ხარ?
ზურგიდან მოესმა მამაკაცის ბარიტონი და გაკვირვებული შეებრუნდა.
-რას შვები?
-ველოდები ჩემ რიგს...
-მე გიგი ვარ,
-არ მიკითხავს.
-ოუ ქაჯო ზრდილობა არ გასწავლეს?
-აუ მომწყდი რა თავიდან . ჩვენი ზე სიმპაწიური გიგი გაოცებული დარჩა როცა გოგონას არაფრის მეტყველ თვალებს დააკვირდა და გაიფიქრა " დავიჯერო არ მოვეწონეე? ეს ვინარის ტოოო"
-ფორმა მოგიხდება პატარავ,
-და პატარასი რა შემატყე??
-ტლიკინებ,
-მოდი რა შენს ადგილს დაუბრუნდი,
-კაი მარა არ ინანო ბაბუ.
-მეტი სადარდებელი არ მომცა ღმერთმა.
-კაი.
გიგი თავის ადგილს დაუბრუნდა და მის მეგობარ გოგოებთან გააგრძელა ლაპარაკი, რომლებიც მის გასაცილებლად ჩამოსულიყვნენ. ბელამ მაჯას დახედა და ტვალებში ნაპერწკლები აენთო სიბრაზისგან.
-ესეც ასე მაინც დამრჩა საათი.
-საათი აქ მაინც არ გამოგადგება რიგითო, -მოესმა მკაცრი ხმა, მიიხედა და ფორმაში გამოწყობილ სამხრეებიან სულ რაღაც 25 წლის ბიჭზე შეაჩერა მზერა, ვერ იტყოდით რომ უშნო იყო. რა უშნო საოცრად სიმპატიური იყო, მაიორმა გოგონას მზერაზე მარცხენა ტუჩის კუტხე ოდნავ შესამჩნევად ჩატეხა
-შენი რიგია საბუთები აიღე და ფორმისთვის მეორე ოთახში გადი იქ მოგცემენ.
-მადლობა. გზად დააწია გოგომ მადლობა და რიგში დაიკარგა.