1995 წლის თებერვალი.

შესანიშნავი თვე. ზამთრის ბოლო თვე. როდესაც დედამიწის ზედაპირი თეთრ საბანს გადაიფარებს, როდესაც ეზოო ბავშვების ჟრიამულმა მოიცვა, როდესაც გადაპენტილია არე მარე, წყვილები თოვლის ფიფების ქვეშ სეირნობენ. ზოგითვის სიყვარულის, ზოგისთვის ბედნიერების. ზოგისთვის კი უბედურებსის თვეა. დადიანიძეების ოჯახში კი ეს თვე ბედნიერების თვეა.
***
1993 წლის თებერვალში შექიმნა დადიანიძეების ოჯახი. ალექსანდრე და მარიამ დადიანიძეები. 25 წლისები. მარიამი გოგო იყოო ყველას რომ შეშურდებოდა იმ დროს თბილისში. მაღალი, ქერა, მწვანეთვალება, სუფთა, ისეთი თვალებით რომ ამბობენ "თვალები სულსი სარკეაო", ღვინისფერი ტუჩებით. ტანით?? ოო ტანით მოდელსაც შეშურდებოდა მისი ტანის.. სანდროც უსიმპატიურესი: შაგვრეანი, სისფერთვალება, სპორტული ღნაგობის. წყალბურთელი. გულკეთილი, თბილი, ყველა რომ უყვარს თუმცა ისიც იცის ვინაა ამისი ღირსი. ადამიანის დაფასება იცოდაა.. სიყვარული იცოდა ისეთი, ისე უფრთხილდებოდა ამ გრძნობას, ნათქვამი რომაა "ხელის გულზე ატარებსო", " ჩიტის რძეს არ მოაკლებსო". სანდროს ტვენი აზრით მარიამი მისი სილამაზის გამო მოეწონა?? კი ბატონო შესაძლოა თუმცა მისთვის პირველ რიგში მს გარეგანი სმაყარო კი არა შინაგანი სმაყარო იყო მთავარი. მისი თვისებები საქციელები და ხასიათი. მარიამი კი მისთვის შესაფერის ადამიანად ჩათვალა. ერთმანეთი მეგობარმა გააცნო თავის დაბადებისდღეზე. მის მერე მეგობრობდნენ, ერთი თვის შემდეგ, როდესაც მარიამი მეგობრების დაჟინებული თხოვნით სავაჭრო ცენტრში წავიდნენ. მუსიკა ჩაირთო, ნელ-ნელა ხალხი ერთმანეთში აირია, ცეკვა დაიწყეს, მარიამის ყურთასმენას როდეწსავ მუსიკსი ხმა ესმა გაოცდა.. ე სხომ მისი საყავრელი სიმღერა იყო.. მოცეკვვეებს ყურება დაიწყოო და ვიდეოს უღებდა როდესაც სიმღერის დასარულსს სანდრო გამოჩნდა მოცეკავეებს შორისს, ყვევილებით ხელში, ამაზე გაგიჟდა მარიამი ეს ხომ მისთვის წარმოუდგენელი იყო, შემდეგ როდესაცც კოლოფი გაუწოდაა ეს უკვე შოკი იყო პიკი უფრო სწორად . რა უთხრა სანდრომ?? არაფერი. სიტყვა არ დაძრავს. განა იმიტომ რომ არ იცოდა რა ეთქვა, რა გაეკეთბინა, ან მარის რა უნდა მოესმინა, რა უნდა ეთქვა. არც ერთს , არც ერთს სიტყვა არ უთქვამს. მათი თვალები ხომ მათი სარკე იყო. მათი ისტყვები. მათი გამოხედვა-მათი პასუხი და მათ გრძნობა. ღიმილი კი გულწრფელობა ერთი ჩახუტება უკვე პიკი გრძნობისა.. იცით რა დღე იყო?? 14 თებერვალი.. შემდეგ იყო ქორწილი. რომელზეც მთელ თბილისი საუბრობდა. ზოგი აკრიტიკებდა ზოგი აქებდა ზოგს შურდა.. მთელი თბილი რატომ იცით? სანდო ცნობილი მიზნესმენის შვილი იყო, თუმცა ცნობილი წყალბურთელი, რაც უკვე საკამრისი იყოო მისი პოპულარობისთვის. მარიამი კი თბილისის მზე, თბილისის სახელგანთქმული მოდელი. მათი ქორწილიც თებერვალში იყო. ორივეს უყვერდა ეს თვე მისის ბუნებრივობით. თოვლით და თავისი ბუნებით, ჟრიამულით. ამის მერე იყო დიდი სიყვარული, დიდი ბედნიერება.
***
1995 წლის თებერვალი..
კვლავ თებერვალი კვლავ მათი განუყოფელი თვე. კვლავბენდიერება. ყველანი სამეგორბო წრე, მშობლები ნათესავები ყველა ელოდება სანდროს ბლოკიდან გამოსვლას და პატარა სოფიას ან დემეტრეს ამ ქვეყანაზე მოვლენის ამბის გაგებას. და აი ისიც სანდრო სამსობიარო ბლოკიდან გამოვიდა, რაღაც ზეამაღლებული, გაბადრული სახით ბედნიერი, მის ახლობლებს პატარა სოფიას დაბადება და დედა-შვილის მდგომარეობა ამცნო. როგორც ყოველთვის სასმელი, სუფრა აღნიშვნა, ჩვეულებრივი ქართული ტრადიციები წეს-ჩვეულებები... პატარა სოფია იყო დედასავით ქერა და მამასავით ცისფერთვალება.. მშობლების ასლი.. უდიდესი ბედნიერეაბ და სიხალისე შემმოიტანა სოფიამ დადიანიძეების ოჯახში. შემდეგ კი სოფიას ძმა შეეძინა როდესაც ორი წლის გახდა. პატარა გიორგი. მამასავით შაგვრემანი და დედასავით მწვანეთვალება. ოჯახი იყო საოცარი ბედნიერება, სიკეთე, სიხალისე, სითბო ყველალფერი ერთად.

***
ლაღი ბავშვობა, ბაღი, ბავშვურიი ქცევები, ბავშვური მოოწნება ორივესგან, სკოლა, კასლეები, ახალი აგრემო, ახალი ხალხი, წარჩინებული მოსწავლეების სტატუსი, საუკეთესო მეგობრები, ცნობილი მშობლები, სილამაზით ხომ ნუიტყვით ყველას შურდათ მათი. პოპულარულები იყვნენ, მაგრამ ღირსეული მშობლების აღზრდილები, და იცოდნენ რა უნდა გაეკეტებინათ. ამიტომ არ უვარდებოდათ პოპულარობა თავში.ყველასთვის სასურველი შვილები, სასიძო და სარძლო. ამაყი სანდრო და მარიამი. სამაგალითო ოჯახი იყო დადიანიძეების ოჯახი.


გამარჯობათ ბავშვებოო <3 ძაან მომენატრეთ. <3 ვერ შეგპირდებით რომ ყოველდღე დადვებბ მაგრამ დადვებბ.. ეს დასაწყისია იმედი მაქვს მოგეწონებათ შემდეგი თავიშ ეიძლება კვირასვე დავდოო ვნახოთ როგორ ხასითზე ვიქნები. იმედი მაქვს თვენს აზრს გამოხატავთ მადლობა დდი <3