ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა და უკვე შემობრუნებულმა თვალებში ჩახედა ...
-უკაცრავად ?
-მეტი მოკლედ ვეღარ ჩაიცვი ?
-შენთვის უნდა მეკითხა ?
-ნუ მეთამაშები ნია !
-ნიაკო !
-ნია !
-ნიაკო !
-ნია მოგაგლეჯ მაგ ენას ...
-მიდი აბა ... - ენა გამოუყო და კუდ ამოძუებული გავიდა სააბაზანოში ... თავს იმშვიდებდა და ცდილობდა გულის ცემა და პულსი დაერეგულირებინა ...
კარი გააღო შედარებით დამშვიდებულმა უნდა გასულიყო როცა ხელის კვრამ ინერციით კედელს მიაჯახა ... შეშინებულმა პირი რაღაცის სათქმელად დააღო როცა ტუჩებზე გაშმაგებით დააკვდნენ ... დააკვდნენ რა დააკვდა ... კარის გადაკეტვის ხმა რომ გაიგო სულ მთლად შეიშალა ... ხელი უნდა ეკრა ჯერ კიდევ ვნებაში ვერ ჩათრეულს როცა კბილები იგრძნო ქვედა ტუჩზე მერე ნიკაპზე მერე კი ყელზე ... პირი რაღაცის სათქმელად დააღო თუ არა მსუბუქი კვნესა ამოუშვა ... სხვას
რას იტყოდა ვნების ბურუსში გახვეული და სიამოვნების ზენიტში აფრენილი ? მხრურვალე და ძლიერი ხელი ფეხზე რომ იგრძნო ეგ იყო თავ დავიწყება ... პიკი და ამ სამყაროსთან ბოლო დამაკავშირებელი ძაფის გაწყვეტა ...
-გაჩერდი ... გთხოვ !
ორი სიტყვა ძლივს გადააბა და რაღაც შეკოწიწებულად უთხრა ...
-რომ არ შემიძლია ? - ვნებისგან დაბოხებული ხმით უთხრა და უფრო მონდომებით დაუკოცნა ჯერ ქვედა მერე კი ზედა ტუჩი ...
ხელი კრა და კედელს მიეყუდა ...
-ასე არ შეიძლება ! ბევრს ბედავ ! ასე არ შეიძლება არა ! თმაში ხელი შეიცურა და გაფუჭებული მაგნიტაფონივით დაიწყო ერთი და იგივეს გამეორება ...
ბოლოს რომ მიხვდა აკრძალული ხილის ხიბლს ჩქარი ნაბიჯებით წავიდა "კაბინასთან" მდგომის
კენ და წინ აესვეტა ... თავი ჩახარა და კარისკენ გაუხვია ფრთხილად გააღო და გარეთ გავიდა ... ბავშვებს დაემშვიდობა ანანოს ანიშნა მერე მოგიყვებიო ... და გარეთ გავარდა სახლში წავიდა მონატრებულ მამას ჩაეხუტა დედას გაუღიმა ძმა ჩაკოცნა და შხაპი მიიღო ... სველი თმით ჩაწვა საწოლში და თვალები დახუჭა ... მაგრამ მაშინვე გაახილა როცა ის კოცნა ცხადად დაუდგა წინ ...
ასეთ დღეში არასდროს ყოფილა ... დაბენულია და არც მიკვირს ... ასე ერთ წამში ძირფესვიანად
გადატრიალება ცხოვრების ადვილია ? მგონი არც ისე ...
ფიქრებიდან დედამისის ოთახში შესვლამ გამოაკვია ...
-დედა რა მოხდა ? რა ხასიათზე ხარ ? ყველაფერი კარგადაა ?
-დეე ... ცრემლები წამოუვიდა და ქალის კალთაში ჩარგო თავი ... ელენე განცვიფრებული უყურებდა შვილს და არ იცოდა როგორ დაემშვიდებინა განა თვითონ არ ქონდა ეს პერიოდი გამოვლილი ? განა არ იცოდა რომ ახლა მას ვერაფრით ვერ ანუგეშებდა ? ვერ დაამშვიდებდა რადგან მისი გული იყო აფორიაქებული საპირისპირო სქესის წარმომადგენელის გამო ... თანაც პირველის ... გულში ჩაეღიმა და შვილს თმაზე მიეფერა
-ჩემო სიცოცხლე ... აწი თავი შეიმშრალე ცრემლები ... აბა რა ხდება ? - გაუღიმა უკვე ბალიშზე თავ მიდებულს რომელიც თითებს ნერვიულად იმტვრევდა ... როგორ უნდა მოეყოლა არ იცოდა ყურებზე ხელი აიფარა და დედამისს ყველაფერი დაწვრილებით მოუყვა ...
დედამისი მოჩვენებით მკაცრად უყურებდა მაგრამ ტუჩის კუთხეში მაინც ეპარებოდა ღიმილი ...
-კარგი დე რა იყო მეც ხომ ვიყავი შენს ასაკში ... შენ რომ იცოდე მამა შენი რეებს აკეთებდა შენი ტვალეტის ინციდენტები საოცნებო მაქვს ... გადაიკისკისა და შვილს გამგებიანი მზერა მიანათა ...
-ანუ მიგებ და არ მიბრაზდები ?
-დედა მე რა უფლება მაქვს ამაზე გაგიბრაზდე ? შენი ცხოვრებაა დე მე მხოლოდ რჩევის მოცემის უფლება მაქვს ... და იცი რა ? მე მომწონს ეგ შენი ვაკო ... და დარწმუნებული ვარ რომ ის შენ აგდებულად არ გიყურებს დე ... ახლა კიდე დაიძინე ხვალ 8 ზე ხარ ასადგომი სკოლა დე სკოლა ...
-მიყვარხარ დე ...
-მეც ჩემო სიხარულო ... თავზე აკოცა და ფიქრებთან მარტო დატოვა ...
ღამე მშვიდად ჩაეძინა ... დილას დედამ გააღვიძა მოემზადა და სკოლაში წავიდა ... სადარბაზოდან ფეხი როგორც კი გადგა თვალში ვაკო მოხვდა კვლავ "ახლა მანქანაზე" მიყუდებული "ამას კიდე ბევრი მანქანა ყავს ?" გაიფიქრა და ზურგი შეაქცია ისე გავიდა არც კი შეუხედავს მისალმებაზე მეტისმეტია ლაპარაკი ...
-ნივიჟუები და რამე ბაჭია ? - ზურგს უკან ძალიან ახლოს მოესმა ბოხი და ამავ დროულად ირონიული ხმა რომელსაც მაჯაში ხელის წავლება და თავისკენ შეტრიალება დაემატა ... - რომ გელაპარაკები უნდა შემომხედო !
არ ვიცი ამ დროს ნიას რა დაემართა მაგრამ თავი ჩახარა ლოყებ აკიაფებულმა არ იცოდა გუშინდელის მერე თვალებში როგორ ჩაეხედა ... მერე რა რომ მისი ბრალი არ იყო ... ეს მაინც მოხდა ... - გცხვენია გოგო ? - გაუღიმა და თავი ააწევინა ...
-მე ? მე რისი ... უნდა ... მცხვენოდეს ... კითხვის ნიშნიანი ფორმითაც ვერ დასვა კითხვა ისე დაიბნა ...
-ჩაჯექი მანქანაში - ღიმილით გაუღო კარი ...
-არა !
-ჩაჯექი მეთქი კიდევ გავიმეორო ?
-იმეორე და იყავი !
ძალით მოკიდა ხელი და "ჩატენა" მანქანაში ესეც გაჩუმდა და ქაჯური "კაჩაობა" აღარ დაიწყო ...
სკოლაში მიიყვანა და მანქანიდან გადასვლის დროს მიაძახა ...
-ჭკუით ! გაკვეთილების მერე მოგაკითხავთ და უნივერსიტეტში წაგიყვანთ ... ჩემი ლექცია ბაჭია - ჩაიცინა და ადგილს სწრაფად მოწყდა ...
დღე რა პოზიტიურად იწყება ... რაღა ამის ჭირად გაიცნო ეს ბიჭი ? ჰმ ... ეხლა თუ არ გაადაადგამს ფეხს ჭირი მერე ნახოს ...
-მომიცა ქალო - ხელით შემოატრიალა ანანომ - რა არის რა უფ ... რა რაზგონით მიგრიალებ ორი საათია გეძახი !
-არ მესმოდა ანანო ...
-რას ამბობ კაი ?
-ოო - ხელი აიქნია და ღიმილით შევიდა სკოლაში ... დირექტორის კაბინეტს მიაშურა ... ცხრილი მისცეს და პირველად 11 კლასში შეუშვეს
ისე ნერვებიულობდა ნაბიჯებს ძლივს ადგამდა ... კარში როგორც კი შევიდა თვალში ერთმანეთში არეული ბიჭები და გოგონები მოხვდნენ ... "პედოფილი გახდება ამათ ხელში ქალი" გაიფიქრა და თავისივე ფიქრებზე თვითონ გაეცინა ... "რა სულელი ხარ ნია" !
კაბა გაისწორა და კლასში შეაბიჯა ... მაშინვე მიიქცია მოსწავლეების ყურადღება ... გოგონების თბილი ღიმილი და ბიჭების "ჩართული დაკერვის სისტემა" მწველი მზერა 31 ბავშვის მხრიდან რომ უწვავდა სახეს მალე ალმური მოედებოდა როგორც იქნა მასწავლებლის მაგიდასთან მივიდა და ჩანთა დადო ხელები ერთმანეთს გაუხახუნა და ღიმილით მიაჩერდა ბავშვებს ...
-ხელოუ - რატომღაც დადებითად დაიმუხდა მათი შემხედვარე და ღიმილით მიესალმა ნაცნობი სიტყვით ...
-ხაააი - მოესმა ერთ ხმაში 31 კაცის ჩატეული ხმა სამი ასო და მთელი პოზიტივი თანმხლები სიყვარულით ...
-მოკლედ ბავშვებო არ მეხერხება ეს სალამები და ამბები ... - გაუღიმა და მონოლოგი განაგრძო - იმედია შევეწყობით ... უმორჩილესი თხოვნა იქნება ნუ გამაბრაზებთ ... ხმის აწევა არ მიყვარს მითუმეტეს დიდები ხართ ძალიან ... თქვენ თუ გგონიათ სწავლისგან სულს ამოგხდით შემცდარხართ ... ცოტ - ცოტა და ხშირად - თვალი ჩაუკრა და განაგრძო - "დიეტის" პონტია რა - გადაიკისკისა და ლაპარაკი გააგრძელა - მოკლედ ჩემ სიგიჟეს ნუ შეიმჩნევთ თქვენზე მეტი ტვინი არც მე მაქვს ... ინგლისური ვიცი მაგრად და მაგ პონტში ვარ აქ - "ვაიმე ძალიან მაკლია ბავშვებს რეებს ველაპრაკები დირექტორი აქ რომ იყოს გამაგდებდა" ჩაიცინა და ღიმილით შეხედა ბავშვებს ... - უკვე ახალ მასწავლებელზე ოცნებობთ ხო ?
-მოიცა რა ძლივს ვიღაც ჯიგარი მოვიდა - გადავიდა ერთ ერთი შენობით ფორმაზე და გაუღიმა
სულ ფიქრობდა ... თუ დიდებთან უნდა გამოვიყენოთ თქვენობითი ფორმა უმცროსებმა რა დავაშავეთ ზრდილობა ზრდილობააო ... დიახაც თანასწორობა !
-კარგია შენობით ფორმაზე რომ გადახვედი ... - გაუღიმა და შუა რიგს მიუახლოვდა ... - სულ მაგის მომხრე ვარ ხო და ასე რომ ჩავბრატდეთ რა ... გაუცინა და შუა რიგს მიუახლოვდა ... - ეხლა კიდე დაისვენეთ პირველი დღეა და არ გადაღლით ...
-აუ უკვე გვიყვარხარ - წამოყო რომელიღაც გოგომ თავი და ცისფერი თვალები შეანათა ...
-მეც უკვე ! უი მე ნიაკო ! აბა გამეცანით ... ყველა რომ გაეცნო ჟურნალი ამოიკითხა და დახურა ...
ასე იგივე ანალოგიური ტექსტებით ჩაამთავრა 7 გაკვეთილი ... ბავშვები პირ ღიები უყურებდნენ ... არ ჯეროდათ რომ ეს მათი მასწავლეველი იყო ... პოზიტიურად დამუხტულს საერთოდ აღარ ახოვდა არც ვაკო არც კოცნა არც ტვალეტის ინციდენტი და არც არაფერი ... მათ შორის არც ის რომ სკოლასთან ჯაჭვლიანი ელოდებოდა ...
გარეთ კისკისით გასულ ანანოს და ნიას თვალში ვაკო მოხვდათ ... ამჯერად იგივე მანქანით რითად დილას ...
-წავედით ?
-წავედით !
ანანომ ისევ ხელის კვრით გააგდო წინ ... ვაკო ამ ყველაფერს რომ ხედავდა ტუჩის კუთხეს ისე ტეხავდა ნია ლამის იყო ხელებში ჩადნობოდა ! მაგრამ ნუ რას უკაცრავად ! ამის დაბნეულობა ვნებები და სხვა ათასი რამ წარსულს ჩააბარა ! თავის თავს ანუ მე დამპირდა რომ ცოტა კონტროლს გაუწევს თავს ! აუცილებლად !
უნივერსიტეტში სანამ მივიდოდნენ ვაკო და ანანო ლაპარაკობდნენ უფრო სწორად ანანო მასზე და კოკაე უყვებოდა და ესეც იცინოდა ... როგორ უხდება სიცილი ... ხო კარგი ...
ლექცია სანამ დაიწყებოდა თვალში უსიამოვნოდ მოხვდა ლიკა რომელიც ცუდად ეკიდებოდა კისერზე მის წინ მდგომს ანუ ვაკო ლექტორს ...
ესეც მოთმინებით იტანდა მის ამაზრზენ საქციელს და კრიჭას არ ხსნიდა.
რამდენჯერმე ნიას გამომხედა ... ამანაც მაშინვე აარიდა მზერა რაზეც ჯაჭვლიანი უფრო დაჟინებით და ირონიულად უყურებდა ... ეს ლიკამაც შენიშნა და უკმაყოფილო "ბოღმიანი" სახით დაუბრუნდა ადგილს ... დღეს ლექცია რატომღაც "ძალადობაზე" ქონდათ ... კითხვებზე რომ მივიდა ჯერი ყველაზე ბოლომ ნიამ აიწია ხელი და კიხხვით მიმართა ჯაჭვლიანს ...
-ბატონო ჯაჭვლიანო ...
-ვაკო ...
-ბატონო ვაკო ...
-უბრალოდ ვაკო ...
სტუდენტები გაკვირვებულები უყურებდნენ მოკამათე "წყვილს" რომელებიც სრულიად უმიზეზოდ კამათობდნენ და სულ დავიწყებოდათ ადგილი ... ანანოს მათი შემხედვარე სიცილი აუტყდა და ვიდეო გადაუღო სწრაფად გამორთო და მაგიდაზე დააბრუნა ...
-ხო და მოკლეთ რა რაც გქვიათ ... თქვენი აზრით ... ძალადობა ქვია ? ან რა ქვია ადამიანს და რა შეიძლება ვუწუდოთ მას თუ ის ძალას იყენებს ქალზე და ძალით ისაკუთრებს მას ... არ აქვს მნიშვნელობა დასაკუთრებაში რა მოიაზრება ... იყოს ეს თუნდაც უბრალოდ კოცნა ?!
ვაკოს მის კითხვაზე უბრალოდ ჩაეღიმა და პასუხის გასაცემად მოემზადა ხელები გადაიჯვარედინა და მონოლოგი დაიწყო ...
-გააჩნია პარტნიორის რეაქციას და გრძნობას ... თუ იგი ხელს არ გიშლით და გრძნობთ რომ ის იგივეს გრძნობს და იგივეს განიცდის ... ეს ძალადობა აარაა ! მაგრამ ... თუ იგი გიძალიანდებათ და გაგრძნობინებთ რომ მას თქვენ არ იზიდავთ ... და თქვენ მაინც აგრძელებთ მასთან სექსუალური ურთიერთობის დამყარებას ... ეს უკვე ძალადობაა ... - გასცა ამომწურავი პასუხი და თავი ჩახარა ხელებზე დაიხედა თითები აათამაშა და ღიმილით ამოხედა წარბებს ქვემოდან ... ცალ ყბად ჩაიცინა და ტუჩის კუთხე ჩატეხა ... ნათლად ჩანდა მის ნათვამში ის რომ თვლიდა "შენ მე გიზიდავ ანუ მე შენზე არ ვძალადობო" სტუდენტები ხან კმაყოფილ ვაკოს გადახედავდნენ ხან ლოყებ აწითლებულ და თავ ჩახრილ ნიას ... მხოლოდ ანანო ხვდებოდა რა ხდებოდა და ამაზე კისკისი უტყდებოდა ... ამაზე კიდევ სტუდენტები უფრო კვიდებოდნენ და იქმნებოდა ერთი ალიაქოთი და გაურკვევლობა ...
მხოლოდ ლიკა იჯდა ბოღმიანი სახით რომელიც ხვდებოდა ვაკოს მხრიდან წამოსულ ნიას მიმართულებით "ფლირტს" რაც ძალიან შლიდა ნერვებზე ... ეს კი სახეზეც ნათლად ეხატებოდა ...


მადლობა ... ესეც ახალი თავი ყოველ დღე ვწერ დაპირებისამებრ ... იმედია მოგეწონებათ მადლობა და მიყვარხართ ...