მერე ერთმანეთი გავიცანით ერთს თორნიკე ერქვა ხოლო მეორეს სანდრო.თურმე ნიას სანდრო მოსწონებია.ისე სიმართლე ვთქვა ჩემ დას ცუდი გემოვნება არ აქვს და სხვა სიტუაციაში რომ შევხვედრილიყავით ალბათ თორნიკე ჩემზეც მოახდენდა შთაბეჭდილებას.როგროც გავიგე თორნიკეს დეიდა ცხოვრობს აქ.დედამისი მკვდარი ყოფილა და მამამისიც სადღაც გაუჩინარებულა ამ ყველაფრის შემდეგ.ისე თორნიკეს პატარა და ყავს,ელენე.უნდა ავღნიშნო ელენე მის ძმას საერთოდაც არ გავს.ერთ დღეს დილით უთენია მამა მაღვიძებს,შეწუხებული სახე ქონდა.როგორც ჩანს იმ ვაჟბატონ თორნიკეს ღობე გაუვლია მისა და ჩვენ მიწას შორის.ჩვენ ესე არ გვაწყობდა შემოვაჯექი ბაქსის(ჩემს ცხენს)და წავედი მამულისკენ.ოოო რომ დავინახე უფრო გავბრაზდი.როგორც შემეძლო დავშალე ღობე და გახარებული
წამოვედი.რამდენიმე საათში მამულისკენ წავედი იქ უნდა მემუშავა და დავინახე ფერდაკარგული თორნიკე და სანდრო.ეს როგორ მესიამოვნა ვერ აღვწერ.ნიშნისმოგებით ჩავიღმე,მერე სახის ნაკვთები დავალაგე და შეწუხებული და ამავ დროს ისეთი სახე მივიღე თითქოს მე არაფერი ვიცოდი.წავედი და შეწუხებულმა ვიკითე
-ვაიმეეე,ეს როგორ შეიძლება ,ნეტავ ვინ გააკეთა??(თან სიცილს ვერ ვიკავებდი)ალბათ თორნიკე მიხვდა ყველაფერს და გაბრაზებულმა შემომხედა მერე მკლავზე ხელი ძალიან მომიჭირა და გვერდზე გამათრია.მე ეს ყველაფერი არ მესიამოვნა თან ძალიან მეტკინა.შემდეგ მან საუბარი დაიწყო.
-ვიცი რომ ეს შენ გააკეთე და გირჩევნია აღიარო
-(მე რის ბარბარე ვიყავი რომ არ გავჯიუტებულიყავი ამიტომ დავიწყე ტყუილების შეთხზვა)მეეე...მე რა გავაკეთე შენ ცოტა ხო არ გაჟრიალებს
-ეე გოგო იცოდე ვის ელაპარაკები და მეტჯერ ეგრე აღარ დამელაპარაკო
-ოოჰ,მოინდომა ვაჟბატონმა.ბოდიშით მაგრამ ყველა არ გაერთხმევა ფეხქვეშ ამიტომ ჩუ რააა.
-გოგო იცოდე ეს მეტჯერ აღარ გაიმეორო თორემ ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ.
-ოჰ სადისტებიც ვყოფილვართ.
-მე გითხარითქო.
ხელი მაღლა აწია და პირდაპირ სახეში გამარტყა.ოოჰ ძალიან მეტკინა მაგრამ ჩემი ცრემლები დავმალე და ბაქსს შემოვაჯექი ,ავიქნიე წკნელი და პირდაპირ სახეში გავარტყი.
-უპს შემთხვევით მომივიდა თქო ვუთხარი და ცხენი გავაჭენე.


ასე გავიდა რამდენიმე დღე იმ დღის მერე მისი ნახვის სურვილი აღარ მქონდა ამიტომ მას აღარც შევხვედრილვარ.სამწუხაროდ რაღაც პრობლემების გამო მამულს ვალი ქონდა თორნიკესი.ოოჰ ეს ისე არ მესიამოვნა ,მაგრამ მე მამაზე და მთელ ოჯახზე ვზრუნავდი და მინდოდა ეს თუ არა გადავწყვიტე გადავწყვიტე თორნიკეს მამულში მემუშავა და ასეც გავაკეთე.გადიოდა დღეები სიმართლე ვთქვა ვცდიობდი კიდეც თორნიკეს ნახვას.ნიას და სანდროს კი ერთმანეთი უყვარდათ.ერთ დღეს სამსახურის პრობლემებზე თბილისში მომიწია ჩასვლა,რათქმა უნდა თორნიკესთან ერთად.გადავწყვიტეთ თვითმფრინავით წავსულიყავით.როცა ავფრინდით თორნიკეს ძლიერად მოვეჭიდე ,ალბათ ის მიმიხვდა ამის მიზეზს,მე ხომ პირველად ვიყავი თვითმფრინავით.ფიქრებში ჩამეძინა,როცა გავიღვიძე უკვე ვჯდებოდით.როგროც იქნა სასტუმრომდე მივაღწიეთ.ნომერში ავედი შხაპი მივიღე თუ არა ეგრევე დავიძინე.დილით ადრე ავდექი მოვწესრიგდი და სასაუზმედ წავედი.იქ თორნიკე დამხვდა.შემდეგ წამიყვანა და ქალაქი შემომატარა მე კიდევ სურათებს ვირებდი.საღამოს კაფეში შევედით,იქ ვიღაც მდიდრულად გამოწყობილი გოგო შეგვხვდა როგორც მივხვდიტორნიკეს იცნობდა.რაღაცაზე საუბრობდნენ მერე თორნიკე ჩემთან მოვიდა და მითხრა რესტორანში მივდივართო,იმ ქალმა ისე ამხედა მივხვდი რაშიც იყო საქმე და უცებ ვუთხარი.
-მოიცა თორნიკე შენ არ გითქვამს რესტორანში თუ მივდიოდით.
-არაუშავს ახლა გითხარი და მგონი აჯობებს თუ მალე წავალთ.
-მოიცადე მაშინ წავალ გამოვიცვლი და ჩამოვალ.
ისიც დამთანხმდა სწრაფად ავედი ნომერში და მოკლე გაშვებული შვი კაბა ჩავიცვი ზურგი ამოღებული ქონდა და წინ დეკოლტე იყო.თმებიც ლამაზად ავიწიე და ლამაზი კოსა გავიკეთე.უკვე მზად ვიყავი,როცა კარზე კაკუნი გავიგე.გავაღე და თორნიკე იდგა პატარა ყუთით ხელში.მე რა თქმა უნდა მაინტერესებდა რა იდო ამ ყუთში მაგრამ არ შევიმჩნიე.შემდეგ თვითონ დაიწყო ყუთის გახსნა და ლამაზი თეთრი თმისამაგრი იყო მერე მომიახლოვდა და თმაში გამიკეთა.როგორც იქნა რესტორნამდეც მივაღწიეთ.ყველაფერი კარგად იყო.ნომერში ვიყავი და ვფიქრობდი.მერე ნომრიდან გავედი და ის გოგო დავინახე , თორნიკეს მეგობარი.გული ძალიან მეტკინა ის იყო ვიფიქრე თორნიკე რაღაცას გრძნობსთქო და აჰა.არ შევიმჩნიე ჩემი წყენა და წყნარად შევედი ოთახში.დავემხე საწოლზე და ტირილი დავიწყე ჩემს თავზე ვბრაზდებიდი ეს როგრო დამემართა.
მეორე დღეს ქუთაისში დავბრუნდი,არაფერს არ ვიმჩნევდი.რომ ჩავედი ნია ყურებამდე შეყვარებული დამხვდა რა თქმა უნდა მის გამო ძალიან ბედნიერი ვიყავი.ერთ საღამოს მას სანდრომ დაურეკა გამოდიო.რა თქმა უნდა მეც გავყევი მას მარტო არ გაუშვებდნენ და მეც თან წავყევი.საშინლად წვიმდა.სანდრო და ნია მანქანაში საუბრობდნენ მე კიდევ თორნიკესთან ერთად წვიმაში ვიდექი.საუბარი მან დაიწყო.
-ბარბი,გუშინ რაც მოხდა ეს ისე არაა როგროც იფიქრე
-ჯერ ერთი შენ არავინ გაძლევს უფლებას ბარბი დამიძახო და მეორე მე ეს ყველაფერი არ მაინტერესებს
-კარგი რა ბარბი ნუ ბრაზდები.
-ჰაჰ შეხედე ნუ ბრაზდებიო მერამდენეჯერ უნდა გითხრა ბარბის ნუ მეძახი თქო მე შენი არავინ ვარ და მეტჯერ არ დამიძახო თორემ..
-რა თორემ .ხელი დასარტყმელად ავიქნიე მან ჰაერში მან დამიჭირა ხელი და გულზე მიმიკრა და ჩემს ტუჩებს დაეძგერა მე არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა.უცებ დედაჩემის ხმა გავიგე და მოვშOრდი მის ტუჩებს.მე და თორნიკე ვერ შეგვამჩნია ხოლო ნიას დაატყდა საშინელი დღე და საბოლოოდ სანდროსთან შეხვედრაც აუკრძალეს.მე და თორნიკე ისე ვიყავით ვითომც არაფერი მომხდარაო რაც გულს ძლიერ მტკენდა.ნია სულ თავის ოთახში იწვა და ტიროდა.აღარ შემეძლო მისთვის მეყურა და იდეა შევთავაზე.მალე მე და თორნიკე ქორწილის ამბებს ვჩალიჩობდით ამაში სანდროს და ეკაც გვეხმარებოდა.ის ძალიან ახლოს იყო თორნიკესთან რაც ძალიან მაღიზიანებდა.ბოლოს როგორც იქნა დაქორწინდნენ.სანდრო და ნია ერთ მანქანაში იჯდნენ.მე ეკა და თორნიკე მეორეში.ბოლოს გადაწყვიტეს ჩვენთან წასულიყვნენ .ყველა წავიდა და მე და თორნიკე დავრჩით.
-ბარბარე ცოტა ხანს დაიცადე
-ნიას მარტო ვერ დავტოვებ
-იქ მაინც ვერ დაეხმარები მოსახდენი მოხდა უკან დასახევი გზა აღარ დარჩათ ისინი უკვე ცოლ-ქმარნი არიან და ამ ყველაფერს ერთად უნდა გაუმკლავდნენ
-ხოდა მამას რეაქციის გამო მინდა გვერდზე ვედგე
-არც ჩვენ გველის ადვილი ბრძოლა ეკამ არამგონია დეიდა დაამშვიდოს
-თქვენ სულ ასე ეხმარებით ერთმანეთს ??
-ამით რისი თქმა გინდა ??
-ამას შენც მშვენივრად ხვდები
-რას გულისხმობ ??
-დაფიქრდი
-მინიიშნებებს მოეშვი და სათქმელი პირდაპირ მითხარი.
-რა და მშვენივრად დავინახე თბილისში მომხდარი იმ ქალთან
-ბარბარე იქ არაფერი მომხდარა
-ოხ კაი კაცო
-ბარბარე გეყოფა უკვე,მე ასეთ ქალებთან სალაპარაკო არაფერი მაქვს
-მართალი ხარ ეკა ზუსტად შენთვისაა დაბადებული ალბათ იდეალური ცოლი იქნება
მე მშვენივრად ვიცი როგორი ცოლი უნდა მყავდეს.....უფსკრულივით უძირო თვალები უნდა ჰქონდეს,ამაყი გამოხედვა,თითქოს მთელ სამყაროს ბრძოლას უცხადებს .თმას ქარი უნდა უწეწავდეს ,ყანაში ყოფნისგან სახე მზით დამწვარი უნდა ქონდეს,ცხენზე ამაყად ამხედრებული ტალახში პრინცესასავით უნდა დადიოდეს.ერთდროულად მედიდური და გრაციოზული უნდა იყოს,დაუმორჩილებელი მეც კი არ უნდა მიდრეკდეს ქედს ,მიუხედავად ამისა სიყვარულით აღსავსე თვალები უნდა ქონდეს ... ასეთ ქალს იცნობ ??..აი ასეთ ქალს შევირთავ ცოლად ბარბი,რა თქმა უნდა თუ ისიც თანახმა იქნება.


დიდი მადლობა იმედია მოგეწონებათ. მიყვარხართ კომენტარები დამიტოვეთ.