დღევანდელი დღე თავიდან არ ამომდიოდა, დავწექი, თუმცა ფიქრები მაინც თავისას შვებოდა... არ მავიწყდებოდა მამაჩემის გაგიჟებული სახე, დედაჩემია აწითლებული ლოყები და ელენიკოს ჩაწითლებული თვალები...
სამსახური...
რა ჯანდაბა უნდა ვქნა?
ვინ მიმიღებს მე სამუშაოდ?! სკოლა ნორმალურად დამთავრებული არ მაქვს და მითუმეტეს "ბავშვი" ვარ...
იქნებ მოახლედ მაინც სადმე, მაგრამ ეხლა ისეთი დროა ინგლისური თუ არ იცი მოახლედაც არ აგიყვანენ...
ხუმრობა იქით იყოს, სერიოზულად დავფიქრდი იქნებ სადმე დამლაგებლად მაინც მეშოვა სამსახური, რომ ქირა მაინც გადამეხადა..
"ჩემი ახლობლის მეზობელი ეძებს მოახლეს, ხელფასი თვეში 600 ლარი.."
თავში უცებ ლიზიკოს (ჩემი დაქალი) სიტყვები ამომიტივტივდა.. საათს დავხედე ღამის საათი იყო... ტელეფონი უკან დავდბრუნე და გადავწყვიტე ხვალვე წავსულიყავი გასაუბრებაზე...
დილით მეგონა მშვიდად დავიძინებდი, თუმცა ისევ ხმაური, ჩხუბი...
კიდევ კარგი ეს ყველაფერი ქუჩიდან მოდიოდა და არა სახლიდან...
ფანჯარაში გავიხედე და ოთხი "აყლაყი" დიდი სიყვარულით იკითხავდნენ თავიანთ დედებს...
თავი მომაბეზრებლად გავაქნიე და ლოგინში შეწოლა დავაპირე, როცა ოთახში ელენიკო შემოვარდა
-აუ მალიტა.. ადე ლა..
-ელენიკო ცოტახანიც რა გთხოვ..
-დედამ ადგეშო
-კაი მოვდივარ..
მოკლე საღამურებზე ხალათი მოვიცვი და სამზარეულოში გავედით...
მაკა უღიმღამოდ "ქექავდა" საჭმელს... აშკარად უხასიათოდ იყო...
-დედა რა გჭირს?
-არაფერი რა უნდა მჭირდეს?!
-მაკა!!!
-მარიტა გთხოვ!!!
საჭმელს თავი მივანებე და ოთახში ავედი გამოსაცვლელად... მუქი დახეული ჯინსი, შავი ზედა და კედები ჩავიცვი ტელეფონი ავიღე და ქვევით ჩავედი...
-სად მიდიხარ?
-სამსახურის მოსაძემნად დედა
რაღაცა მითხრა, თუმცა კარები გამოვიხურე და აღარაფერი გამიგია..
-ლიზიკო როგორ ხარ?
-კარგად მარიტ შენ?
-არამიშავს შეგიძლია შევხვდეთ?
-კი მოდი ჩვენ კაფეში იქ ვართ..
-"თ"? 10 წუთში მოვალ..
-ხო.. მიდი გელოდები...
რადგან "თ" ესეიგი მის "სატრფოსთან" ერთადაა.. ჩემ ფიქრებზე ჩამეღიმა.. მალევე მივედი კაფეში, ნუ ლიზიკოს მოძებნა არც გამჭირვებია, ტრადიციულ ადგილას იჯდა..
-გამარჯობათ..
-პრივეტ მარიტ, გაიცანი ეს ბექაა... ბექა ეს ჩემი დაქალი და დაქალზე მეტი მარიტაა..
-სასიამოვნოა მარიტა..
-ჩემთვისაც
ზრდილობის ნიშნად გავუღიმე და გამოწვდილ ხელს, ჩემი ხელი შევაგებე... დიდხანს ვიცინეთ, თუმცა მერე ჩემი პრობლემა გამახსენდა და მალევე მოვიღუშე...
-რა ხდება მარიტა?
-......
-აღარ გინდა მოყოლა, მივხვდი...
-საბოლოოა ლიზიკო... შენი დახმარება მჭირდება... გახსოვს მაშინ, რომ მითხარი
-კი კი... დღესვე წავიდეთ, გადავიხადოთ ანგარიში და ბექა გაგვიყვანს...


---ლიზიკო---
მე და ბექა კაფეში ვისხედით, როცა უცებ ტელეფონმა დამირეკა, მარიტას სახელი რომ დაფიქსირდა გახარებულმა ვუპასუხე, თუმცა ღიმილი სახეზე შემახმა, როცა მისი მოწყენი ხმა გავიგე... რაღაცეები ვიეჭვე თუმცა ბოლომდე მაინც ვერ დავუშვი, რომ ნამდვილად წამოვიდა მამამისისგან... ჩვენთან მოსული ცოტა ხასიათზე დადგა, თუმცა მაინც მალევე მოიწყინა...
მივხვდი რაშიც იყო საქმე, ამას მისი სამსახურის გახსენებაც დაემატა და მარიტამ უფრო მოიწყინა... თანხა გადავიხადეთ და ბექამ დანიშნულების ადგილამდე მიგვიყვანა...
-ნუ ნერვიულობ მარიტა.. ყველაფეტი კარგად იქნება..

---მარიტა---
გზაში საშინლად ვნერვიულობდი, რაც თვალთახედვიდან არ გამოპარვა..
-ნუ ნერვიულობ მარიტა... ყველაფერი კარგად იქნება..
მხოლოდ გავუღიმე და ხელების სრესა განვაგრძე... მალევე გავრჩერდით დიდი სამსართულიანი სახლის წინ...
-მარიტ ჩვენ აქ დავრჩებით.. შენ შედი...
-კი მაგრამ
-მარიტა!!!
-კაი ხო...
დაბღვერილი შევედი ეზოში... კარებზე დავაკაკუნე და ველოდებოდი როდი გმიღებდნენ...
სიბრაზე სულ გადამავიწყდა, როცა კარები საშუალო სიმაღლის, სანდო ღიმილიანმა ქალმა გამიღო..
- გამარჯობათ ქალბატონო, მითხრეს რომ დამლაგებელს ეძებდით..
-აა დიახ შვილო შემოდი
-მადლობა
-ესეთი ახალგაზრდა გოგო ასეთ სამსახურზე რატომ დათანხმდით..
-ოჯახური პრობლემების გამო იძულებული გავხდი დედა და და ვარჩინო..
-კარგი შვილო პირობებს გაგაცნობ... მოკლედ კვირაში 5 დღე იმუშავებ, შაბათ-კვირას დაისვენებ.. გევალება მთელი სახლის დალაგება და ხო სად ცხოვრობ?
-ამ წუთში საბურთალოზე
-საბურთალოდან აქამდე მოსვლა რთულია, ამიტომთუ გაწყობს შეგიძლია ეს ხუთი დღე აქ იცხოვრო თუ რათქმაუნდა შენი სურვილია.... თანხას რაც შეეხება თვეში 600 ლარი გექნება დანარჩენი გამომუშავებაზე და კიდე მყავს ორი "გადარეული" შვილი.. ტყუპი ბიჭები. ალექსანდრე და გიორგი...
გაწყობს?
-ქალბატონო
-მანანა შვილო... უბრალოდ მანანა ქალბატონო არ გინდა
-კარგით მანანა დეიდა... კი ყველა პირობა მაწყობს... დიდად ხო არ შეგაწუხებთ ხუთი დღე დილიდან საღამომდე აქ რომ ვიქნები?
-არ შვილო პირიქით.. მარტო მე და ჩემი შვილები ცხოვრობთ, მიჭირს მარტო ყველაფრის გაკეთება დალაფება საჭმლის მომზადება და ასე შემდეგ.. ამიტომ მჭირდება დახმარე...
-დიდი სიამოვნებით ვიმუშავებ მანანა დეიდა...
-კარგი შვილო ხვალე სამშაბათია მაგრამ არაუშავს მოდი ...
-კარგით მანანა დეიდა ნახვამდის..
-ნახვამდის შვილო...

გარეთ გახარებული გამოვვარდი.. მანქანაში ჩავჯექი თუ არა ყველაფერუ მოვუყევი
-ვაიმე რა მაგარაია მარიტააა გილოცავ...