-ჩემთვის მაინც უნდა ეთქვათ თუმცა არაუშავს ცოტას ვაწვალებ და მერე შევურიგდები - ვთქვი ღიმილით ამაყად და გაოცებისგან პირს დავაღებდი რომ არა ჩემი სიამაყე როდესაც ულამაზესი გალავნით შემორტყმულ მთლიანად დახურული ეზოს კრი გაიღო და შიგნით ყველაფერი საოცრად ზღაპრული იყო.
-მოგწონს? - მკითხა ნიკუშამ და თვალებში ჩამხედა. მე კი ცოტა დაბნეული ვიყავი ასეთი რამ ფილმებშიც არ მენახა. ეზო მთლიანად გადახურული იყო და სანამ დიდ ორსართულიან სახლში შეხვიდოდი ეზოში ერთ მხარეს დიდი პლაზმური ტელევიორი ეკიდა მის წინ კი დივანი იდგა საკმაოდ კომფორტული და კედლები გასაოცრად იყო შეღებილი იქ რომ შეხვიდოდი თავი სულ სხვა სამყაროში გეგონა მთლიანად ჭერზე კი პატარა სხვადასხვა ფორმის ლამაზი ჭერზე მისაკრობი ნათურები იყო რომელიც არც ისე კარგად ანათებდა მაგრამ დეკორაციისთვის შესანიშნავი რამ იყო. გამახსენდა მისი დასმული კითხვა და პასუხი ამ ყველაფრის თვალიერებაში სულ გადამავიწყდა
-კი მომწონს - ოდნავ მაგრამ შესამჩნევად გავიღიმე და მისკენ გავიხედე. მან კი ხელები მომხვია და თავი ჩემს კისერში ჩარგო ისევ მე მოვშორდი აშკარაა ის არ აპირებდა კარი მიხურა და ტელევიზორში ფილმი ჩართო მერე ჩემს გვერდით დივანზე კარგად მოთავსდა და ფილმის ყურება დავიწყეთ ორივე უხმოდ ვისხედით ალბათ ამ უხმოობაში გამოიხატებოდა რამე. ვგრძნობდი განა ნიკუშასადმი რამეს? მქონდა კი მის მიმართ რამე გრძნობა? არ ვიცი ვერ ვხვდებოდი. გაურკვევლობაში ვიყავი. ფილმი შუაში იყო ჩემმა მობილურმა რომ დარეკა ჩემი ძმა იყო მან ფილმი დააპაუზა მეც ავდექი და ოდნავ მოშორებით დავდექი მერე კი მობილურის ზარს ვუპასუხე
-ხო სანდრო
-სად ხარ გოგო ამ დროს
-რავი გარეთ სასეირნოდ გამოვედი რა იყო
-აუუ მე და ბიჭები მოვედით და მალე მოდი რა ახლოსხარ?
-არა ახლოს არ ვარ მარა მალე მოვალ
-კაი ანა იცოდე თუ ყაზბეგთან ერთად ხარ
-არა არ ვარ წავედი რა მე - მობილური გავუთიშე და ნიკუშასკენ მივტრიალდი
-შენი ძმა... წავიდეთ არა? - თანხმობის ნიშნად თავი დავუქნიე და გარეთ გავედით მანქანა დაძრა და დიდი სისწრაფით მოწყვიტა ადგილს. სახლში მალე მივედი მანქანა ცოტა მოშორებით გააჩერა მეც გადმოვედი მაგრამ სანამ სახლთან არ მივსულვარ იქამდე არ წასულა
-გოგო სად ხარ ამდენი ხანი რაიყო
-ვაიმეე სანდრო ფეხით გავიარე და ეხლა შენ გაბარო აჩოტები?
-აუუ შენტან ხო კაცი წესიერად ვერ დაილაპარაკებს რა
-ვერც შენ აუხსნი ადამიანს წესიერად ვერაფერს - (დილანდელი ინციდენტი გავახსენე ) და ოთახში ავედი საწოლზე წამოვწექი შუქი არ ამინთია მესიჯი მოვიდა უცხო ნომრიდან
-ყველაფერი რიგზეა? - ნიკუშა გავიფიქრე და გამეცინა
-კი - ვუპასუხე
-კარგი ტკბილი ძილი
-ასევე - მობილური გვერძე გადავდე და დაძინება ვცადე თუმცა ამაოდ ვერ ვიძინებდი ღამის სამზე ჩამეძინა და მაშინაც არ დამცალდა ძილი მობილურმა ამიკლო ვუპასუხე ისე რომ არც დამიხედია. ზოგადად ვერ ვიტან ვინმე რომ მაღვიძებს
-რაიყო ამ შუაღამისას ღმერთი რომელს გაგიწყრათ რომ არ მაძინებთ წადით დაიძინეთ და დამაძინეთ ვაა - მერე გავთიშე და დავაბრუნე ტუმბოზე მაგრამ ისევ შემოვიდა ზარი
-ღმერთო რამე დაგიშავე? - წამოვიძახე ლოგინზე წამოვჯექი და მობილურს ვუპასეხე
-რომელი ხარ? - ვკითხე როდესაც ნომერს დავხედე ნიკუშას ნომერი იყო მაგრამ ხომ არ ვეტყოდი ამ შუა ღამისას რას მირეკავთ ნიკათქო აუუ ისე წეღან ხომ ვუთხარი და ღმერთო ანასტასია რამსიგრძე ენა გააქ გავუჯავრდი ჩემს თავს და ნიკუშას ხმა რომ გავიგე გამიხარდა რაღაცნაირად
-ანასტასია ნიკა ვარ
-ხო ნიკა გისმენ
-ვერ ვიძინებ და ვიფიქრე დავურეკავთქო
-აა და მე რომ მეძინა არაფერი?
-კაი ბოდიში... - მერე მობილური გამითიშა. ცოტა ცუდად ვიგრძენი თავი ჩემი უხეშობის გამო მაგრამ ესეთი ვარ და რა ვქნა. მერე ძილის გაგრძელება მინდოდა თუმცა ვეღარ შევძელი და მობილრს დავტაცე ხელი სამზარეულოში ჩავედი ფორთოხლის წვენი ჩამოვისხი დივანზე დავჯექი და მივწერე ნიკუშას
-ძილი გამიტყდა ამიტომ თუ გინდა მომწერე - მანაც არ დააყოვნა და მალევე მომწერა
-არა წადი დაიძინე წეღან ვეღარ მოვწვი რომ არ გეღვიძებოდა და გეძინა მაგრამ ისე მომენატრე რო.. - არ ვიცოდი რა მიმეწერა ის ნიკუშა ყაზბეგი რომელიც სულ სხვანაირი იყო გარეთ აი საერთოდ სხვანაირი ეხლა მომწერა მომენატრეო...

გამარჯობა ყველას და ბოდიში რომ დავაგვიანე და პატარა თავი დავწერე ფიზიკურად ვერ ვახერხებ.. შეცდომები მომიტევეთ და შეაფაეთ <3