მე და ანიტა ქუჩაში მივდიოდით წვიმა რომ დაიწყო.
-აუ, გოგო ხომ გეუბნები ბედი არ გვაქვს რა... ისევ დავსველდებით...
-რა ვქნა ანიტ... მოდი აქ გავჩერდეთ ცოტა ხანი და ხელიტ ვანიშნე. ისიც გამომყვა.ვიდექით და ვუცდიდით როდის გადაიღებდა,მაგრამ როგორც ჩანს არ აპირებდა გადაღებას.და თითქოსეს არ გვეყო ჭექა-ქუხილიც დაიწყო...
-აი,ესეც ჩვენი გაზაფხულის წვიმა! მიდი შენს ძმას დაურეკე, მოვიდეს და წაგვიყვანოს..თორემ ფილტვების ანთება ან რამე დამემართება და ნახე მერე შენ...

-ჩემს ძმას... კაი რა და ცხვირი მაღლა ავწიე....
-კაი მაშინ ვიდქეტ ასე,,,, და ნახე ... არ გეცოდები მე თუ არა ნიამორი მაინც.. ჩემ გარდა ვინ აჭმევს და მოკვდება.. შეწუხებული სახე მიიღოდა მერე ისევ გაიღიმა
-რუსული დაწერე..საუბარი სხვა თემაზე გადავიტანე...
-კი დავწერე, დავწერე რა ჩემ ბიძაშვილს დავაწერინე... ეს რაღაცეები სულ არ მესმის...
-აუ,გადამაწერინე რა... სურატები გამომიგზავნე თორემ ჩემს ძმას რაც გინდა ვეხვეწო არ მეხმარება აადა წინა წელს რუსეთში იყო..მამამ გაუშვა დასასვენებლად ბებიასტან... მაგრად ესმის.. ამ დროს დამირეკა კიდეც... ანიტამ ალმაცერად შემომხედა და მანიშნა წესიერად ელაპარაკეო...
-გისმენთ! მკაცრ ხმიტ დავიწყე ლაპარაკი. მიყვარდა როცა ჩემს ძმას ასე ვპასუხობდი...
-იმმენნა დეიდაჩემი ხარ! სად ხარ? დასველდი?
-სად ვარ და მასწავლებლის სახლთან... ანიტაც ჩემთანაა..გამოდი და წამომიყვანე...
-მე ვერ გამოვალ, საბას გამოვგზავნი,კომპანიაში ვარ მამამ დამტოვა რაღაც საქმეებია და უნდა მივხედო...
-აუ ამას უყურე დავიწყე მე ბუზღუნი საბუს გზავნის.. მე კი მაგის თავი არ მაქვს .. ისევ დასველება მერჩივნა...
-საბა ვინ არის? დაიწყო ანიტამ

-ერტია რა... ავყევი მე.. საბა ჩემი ძმის მანქანიტ მოვიდა .. პირდაირ ჩვენი თავშესაფრის წინ გააჩერა. ჩვენც ჩავსხედით.მე წინ დავჯექი.
-როგორ ხარ? და სარკეს თვალი შავლო...
-დიდი ხანია მიცნობ ისე მეკითხები... ვუპასუხე მე...
-არ მოგიკითხო? გავითვალისწინებ ... შემდეგისთვის... და თვალი ჩამიკრა..ისე რომ იცოდე შენთვის არ მიკითხავს....
-ჭავჭავაძეზე წადი.. ანიტა სახლში მივიყვანოთ... ანიტას შევხედე ის კი დაბნეული და გაწითლებული იყო... დავინახე საბუმაც თვალი შეავლოდა სიჩქარეს უმატა მერე კი მანქანა გააჩერა,,,
-ჩაბრანდით.. მადამ ანიტა.. ეს თქვენი გაჩერებაა
-რას აკეთებ საბუ? აქ არა არის მისი სახლი...
-ჩადი დაიყვირა მან
-რას აკეტებ ვუთხარი მე
-ამასთან როგორ მეგობრობ? მანქანიდან გადავიდა და ანას კარები გაუღო..მეც ჩამოვედი...
-რას აკეტებ გაგიჟდი საბა? მასზე ძალიან გავბრაზდი .. ანიტას უკან უნდა გავყოლოდი,მაგრამ არ გამომივიდა...საბამ ხელით დამიჭირა და აღარ გამიშვა!

-არც, გაბედო თორემ შენს ძმას დავურეკავ!მანქანაში ჩაჯექი! მიდი, დროზე.. ხელი ძალით გავაშვებინე და მანქანაში ჩავჯექი...
-არც მეტყვი რა ხდება? ჩემს მეგობარს ასე რატომ მოექეცი? ან რა უფლება გაქვს ამის?
-შენი ძმა აგიხსნის მე სახლში მიგიყვან
-"-შენი ძმა აგიხსნის მე სახლში მიგიყვან" დავაჯავრე მე და ზურგი შევაქციე...
სახლში ავედი, გაბრაზებული ვიყავი.
ცოტნე(ჩემი მეორე ძმა)


დივანზე იწვა, ტელევიზორი ჩართული იყო.იატაკზე სულ სათამაშოები ეყარა.... მაგიდაზე წიგნები და წვენი. მას თავზე ბალიში ეფარა და კაცი იტყოდა ნერვული შეტევა აქვსო...
ნია ჩემსკენ გამოიქცა და ფეხებზე ჩამეხუტა. ცოტნემ თავი წამოსწია და დაღლილმა შემომხედა
-ძლივა არ მოხვედი... ამან მთელი სახლი თავზე დამაქცია... ეს არა უნდა.. ეს არ უნდა.. გარდა ამისა სათამაშოებს აქეთ-იქით ჰყრის და მთავარი:ისეთი ჯიუტია,ჯიბრზე იქცევა და რომ არ გავაგრძელო შენ გგავს რა... წავედი ოთახში , ფორთოხლის წვენი შემომიტანე ძალიან გთხოვ.. და თითები ყელთან მიიტანა. წიგნები აიღო და გავიდა...
-ცოთე.. ცოთე- დაიწყო ყვირილი ნიამ და ცოტნესკენ გაიქცა ... ფეხებში ეცა და აღარ უშვებდა თან იცოდა....
-ახლა რა ვქნა ლიზ.. ხელები გამოშვას თორემ იტირებს მაგრად და დაიზარა...

-კაი,კაი დავიწყე მე -ნია, აბა ჩემსკენ მოიხედე.. მოდი ჩემთან! ნიაკოო! დავიწყე მე. ის კი ისევ იცინოდა და ფეხებზე უფრო უჭერდა ცოტნეს
-გამიშვი, გეყო... დაიწყო ცოტნემ ხელები ძლივა მოაშორებინა და წამის მეასედში ოთახში შევარდა და კარები მიაჯახუნა.. მე კი სიცილი დავიწყე... ნია ჩემსკენ გამოიქცა, ვიცოდი ახლა მე ჩამეხუტებოდა,ამიტომ გავიქეცი და დივანზე დავჯექი. ჩანთაც იქვე დავდე.. ნია წამოვიდა და შეეცადა დივანზე დაჯდომას , მაგრამ ჯერ პატარა იყო და ვერ ახერხებდა.ავიყვანე და დავსვი.ლოყები დავუკოცნე,თმებზე მოვეფერე და ავდექი:-ახლა აქ იყავი ხომ? სანა დედიკო მოვა კაი?მე კი ავალაგებ და უნდა ვიმეცადინო...
ყურებდაცქვეტილი მისმენდა და მიყურებდა , გადაიქცა და ფეხები ამოიშვირა, სიცილი დაიწყო-ცოთეე.. ცოთეე.. ცოთე .. მთელი ხმით გაჰყვიროდა! კარებზე ზარის ხმა იყო. მე კარებისკენ წავედი მამა და მისი ერთ-ერთი თანამშრომელი იყვნენ...
-როფორ ხარ ძვირფასო?მამამ კურტკა გაიხადა და ჩამეხუტა. ლოყაზე მაკოცა. ის მეორეც შემოვიდა, ალბათ მასაც ნიას წიოკი ესმოდა
და თავი უხერხულად იგრძნო.
-მაპატიე, იგორ. ასეტ ვითარებაში რომ მოგიხდა ჩემთან მოსვლა! ეს ჩემი შვილია.. ძალიან ცელქია...და..
-არ არის საჭირო... ბატონო გიორგი... მე ყველაფერი მესმის.. თავი დამიხარა მეც, მოსალმების ნიშნად და ოთახსი გავიდნენ..
-ლიზა, მე და იგორი ზემოთ ავალთ. წვენი ამოგვიტანე გთხოვ და სტუმარს კიბისკენ მიუთითა, შემდეგ ცემსკენ წამოვიდა და მკითხა: ელენე ჯერ არ მოსულა(მამაჩემის ცოლი)
-არა , ვუთხარი მე მგონი ისევ ლევანისთანაა.. ნიამ მამა დაინახა და დივანიდან ჩამოხტა და მისკენ გაქანდა.
მამამ ხელში აიყვანა და მოფერება დაუწყო-ჩემი ცელქი გოგონა! ნიი.. როგორ ხარ მაა..? და გადაკოცნა.. ისიც მაღლა , ალბათ მიხვდა რა დრეშიც ვიტავით მე და ცოტნე...
-------------------,,,,,,,,,---------............------------------------

-ფრთხილად, საბა რა გჭირს?
-რა მჭირს კი არა ძმაო, დავიშოკე დრეს.. ანიტა შენს დასთან რომ დავინახე.. მეგობრობენ თუ?
-მეგობრობენ. ლუდი დალია და გზას გახედა

-მაშ ჩვენ აქ ვის ვუცდით? შენი დის გემობარს?
-არა, რა თქმა უნდა .. აქ ვუცდით "ნინის" და მოვა ცოტა ხანში საათს დახედა და გაღიმებულმა შეხედა საბას
-დაგვერხა ძმაო თუ გაგვიგეს რა...
-ვინ გაგვიგებს, გაიგონ რა აი ჩემს ფეხებს ძმაო... სიგარეტი არ გაქვს?
-კი,მაქვს, მანქანაშია
-შენ ხომ არ გამომადგები რა და მანქანისკენ წავიდა. ამ დროს გოგონაც გამოჩნდა. საბა ზურგით შეტრიალდა და თავი მოიწესრიგა, შემობრუნდა ... ანდრიას უკვე მოკიდებული ჰქონდა და აბოლებდა.. ისე უყურებდა გოგოს
-დღეს რა კარგი გამოსვლა მომიწყე ანდრია! და ტაში დაუკრა- თქვენ ვერხართ ხომ იცით?!
-ნინი ხარ თუ ანი... ვერ გავიგე ვინ ხარ... მოკლრედ გეტყვი რა ტ.... დ... ნე და შენს ცხოვრებას მიხედე.ლიზას კი აღარ შეხვდე ვაფშე... სხვა სკოლაში გადადი და ჩემი დისგან თავი შორს დაიჭირე,თორემ მაგრად დაგერხევა....

-შენ რომ იტყვი! ორივე არაკაცები ხართ...შენ განსაკუთრეით ჯაფარიძე! შენ დაზე ბევრი რამე არ იცით...
საბა მიუხადლოვდა და ყელში მოუჭირა..
-დააყენეო.. იცი რას ნიშნავს? თუ აქვე დ.. მ... შენ გოგო ლიზაზე როგორ ლაპარაკობ? ვაფშე! ერტი ჩვეულებრივი ხარ! და სხვა არაფერი.. ანდრიას მახეში გაბმა გინდოდა /// ეხლა კი ათას სისულელეს ლაპარაკობ...
შენნაირებს ბევრს ვიცნობ! და თუ არ გინდა საგიჟეთში მოხვდე... დაახვიე ჩვენი ცხოვრებიდან... თორემ შენზე ყველა ყველაფერს გაიგებს და მერე ნახე საგიჟეთში მოხვდები... და ვაფშე ცხვირასაც ვერ გგამოყოფ გარეთ.. და იცი მთავარი რა არის მდიდარ ბიჭებს ვეღარ მოატყუებ...მოატყუებ რა შენს ჭკვაში... საბამ ხელი ჰკრა და კედელს მიაგდო....
ანდრია მიუახლოვდა,სიგარეტი გადააგდო და გაუღიმა .
-კიდევ გითხრა რამე თუ საბამ ყველაფერი გითხრა! თქვა და თვალი ჩაუკრა. ხელი გაარტყა და გოგოს კი ცხვირიდან სისხლი წამოუვიდა. თავი მაღლა აწია და ტირილი დაიწყო
-შენნაირები იცი რამდენი მყოლია.. მინიმუმ ეს მაინც უნდა თუ თავმიყვარეობისთვის... ახლა დაახვიე აქედან...
ხომ მართლა არ დამემშვიდობები?
-კი დაგემშვიდობებით... სხვებზე რომ საუბრობ შენს თავს მიხედე.. მამაშენს სახლში შენ ხელა ცოლი რომ მოიყვანა...
და ჩქარი ნაბიჯით აუყვა ქუჩას, მალევე გაუჩინარდა, ალბატ იცოდა რომ ანდრიას ამაზე საუბარი არ უყვარდა... ეს თემა აღიზიანებდა...
-ნაბი.. ვარი გოგო , ბოლომდე ნერვები ამიშალა ! კიდევ მომეცემა შანსი და ვნახოთ! თმებს სათითაოდ გავაცლი...

-შენ ჭედავ ძმაო! რა შანსი მოგეცემა? ძლივს მოვიშორეთ თავიდან...
-ბარში წავიდეთ არა? ამ დროს ანდრიას დაურეკეს
-გისმენ მამა..
-ელენესთან წადი მე ვერ მივდივარ ლევანისთანაა.. სტუმარი მყავს.. რომ წამოხვალ ლიზას სუში წამოუღე.. სევუკვეთე და დამავიწყდა და კიდევ კომპანიაში ნინოს უთხარი ჩემი საბუთები გამოგატანოს ხვალ სახლში ვარ და გადავხედავ!
-კიდევ რამეს დამავალებ მამა? კომპანიაში არ ვარ
-სად ხარ მაშ?
-გზაში
-მიბრუნდი და წამოიღე... და ელენეც წამოიყვანე.. მერე ნიაკოს წიოკის ხმა გაისმა და გათიშა
-ყველაფერს მე მავალებს როცა ცოტნე სახლშია..
-სახლში ამიყვანე რა და მერე წადი, არაუშავს ხვა წავიდეთ ბარში...
-მე ახლა მჭირდება და ახლა წავალ.. და იცი რა რატომ უნდა წამოვიყვანო ელენე .. ვერ ვიტან საერთოდ..

-ძმაო დაწყნარდი.. მამაშენს დაუჯერე რასაც გეუბნება ის გააკეთე და ნუ ღიზიანდები..
-კარგი! მორჩა! დაიწყო ანდრიამ...
ანდრია ელენესთან ერთად სახლში მივიდა.ლიზა, ნიასთან ერთად მაგიდასთან იჯდა. ფაფას აჭმევდა. ელენე ქმარტან მივიდა და გადაკოცნა:
-სად იყავი ელენა ამდენი ხანი? ბავშვა აქაურობა თავდაყირა დააყენა! წიოკით გასკდა რომ იცოდე ! ცოლს მოშორდა და ანდრიასკენ წავიდა: საბუტები მოიტანე, აბა მანახე! ანდრიამ საბუტები გაუწოდა...
სუშის ყუთი მაგიდაზე დადო! და დაჯდა .. ლიზას უყურებდა ფაფას როგორ აჭმევდა ნიაკოს.. ის კი პირს არ უღებდა და აწვალებდა . ელენემ კოვზი გამოართო... და თვითონ მიუჯდა შვილს გვერდზე.
-ანდრია, სუში მომიტაბ=ნე? რა ყურადრებიანი ხარ!
დღეს შენი მეგობარი ძალიან ცუდათ მოიქცა! ანიტა მანქანიდან გააგდო! მე კი არ ვიცი პატიება როგორ ვთხოვო...
ანდრია ადგა მაცივრიდან ლუდი ამოიღო და მეორე სართულზე ავიდა. ლიზა უპასუხოდ დატოვა. ცოტნე გამოვიდა
-ელეე! ლიზ მე სუ არ გახსოვარ ხომ წვენი სადაა? რატომ არ მომიტანე? ვა სუში ვინ მოიტანა ელე შენ? მაგარია! თან მშია!
მამა რომ იცოდე დღეს მადლობა უნდა გადამიხადო.. ის ცელქი ბავშვი რომ დავიტოვე.. სახლი თავდაყირა დააყენა...
ნიამ როგორც კი დაონახა წიოკი და ხელების ქნევა დაიწყო.. აღარ უნდოდა ფაფა და ესღა მოიმიზეზა....

-ერთი წუთით მაღლა უნდა ავიდე.. ლიზა სუფრას მოსცილდა და კიბეებზე აირბინა.. პირდაპირ ანდრიას ოთახში შევიდა..
-დაუკითხავად რატომ შემოდიხარ ჩემს ოთახში?
-დიდი რამე ანდრია.. არ ამიხსნი რა მოხდა?
-როდის ? რა?
-დღეს შენს მეგობარს ვგულისხმობ
-წადი ბავშვი დაიძინე.. საჭირომ რომ ყოფილიყო გეტყოდი... არ აგიხსნი და მორჩა .. თავი დამანებე...
-რა ნაირი ხარ? ანიტას რა ვუთხრა?
-მომისმინე -და დას მიუახლოვდა-მოიცა ვის რა უნდა აუხსნა?
-ანიტას რა ვუთხრა?
-მეგობრების შერჩევა არ იცი.... ეგ უთხარი.. იცოდე კიდევ მაგასთან რომ დაგინახო... გაგიბრააზდები ძალიან...
-რას მელაპარაკები? ის ჩემი..
-ჩუმადდ!! შენი არავინ და თითები ტუჩებზე ააფარა.. აღარ გაიმეორო ეგ გადი ოთახიდან უნდა გავიხადო.. პრობლემა არ არის თუ გინდა იყავი... და მოსცილდა...
-ყველა იმ საქმეში ერევი რაც ჩემი პირადია და ყველაფერს მიფუჭებ. ცხოვრებაში.. მამას ვეტყვი ყველაფერს.. ნახე თუ არა .. ცოტნემ შენზე რაღაცეები მითხრა, მამას რომ ვუთხრა სულ ნაკლები სახლიდან გაგაგდებს
-მაინც რა გითხრა აბა?
-მითხრა რაღაც...
-რაა? ამოღერღე? იცი რა მოკეტე თორემ ელენე და მამა ამ შაბათ.კვირას სოფელში მიდიან და სახლში მარტო დავრცებით.. ბნელ ოთახში ჩაგკეტავ და მთელ დღეებს იქ გაატარებ! ცოტნეც შენნაირი ჭოროკინაა მაგას არაფერს აღარ ვეტყვი...
-იცი არაფერი არ უთქვია.. ესე იგი რაღაცას მალავ...
-წადი ოთახიდან რა ხელი დას ჩაჰკიდა და ოთახიდან გააგდო.. კარები მიუჯახუნა.. ამ დროს გიოეგი ამოვიდა
-რა მოხდა?
-არაფერი მამა რა უნდა მომხდარიყო....ანდრიამ ოთახიდან გამომაგდო და მაგის ხმა იყ..