ამ დროის განმავლობაში ცუდად იყო,მაგრამ როგორც კი ზაზას სიახლოვე იგრძნო მაშინვე ამოისუნთქა,

როგორ უნდოდა მის გვერდით ყოფილიყო,ისევ ჩახუტებოდა და მისი სურნელი ეგრძნო,
მაგრამ ახლა ოცნება არაფერში დაეხმარებოდა, ამის მიუხედავად მაინც გაუთავებლად ოცნებობდა.

მეორე დღეს 7საათი იქნებოდა ანასთან,რომ წავიდა, ხმაური ისმოდა სახლში შესულს ბიჭები დახვდა რამდენიმე უცნობი,მაგრამ 1 ყველაზე ნაცნობი და ახლო

გაოგნებული უყურებდა, უფრო სხვანაირად კარგი ეჩვენა, დაბალი წვერი ისე უხდებოდა თვალი ძლივს მოაშორა და ანასთან ოთახში გავიდა

მისალმა ყველას ზაზას ყურადღებაც არ მიუქცევია ისევ სიცილი განაგრძო.

ყველაზე საშინელი მომენტი,როცა გინდა იმ ერთმა ყურადღება მოგაქციოს,მაგრამ პირიქით ხდება.
ანასთან ოთახში გავიდა. იპრანჭებოდა ნიკა უნდა ენახა, ისეთი გახარებილი იყო მარისაც გადაედო ეს სიხარული . თმა გაუსწორა და მასთან ერთად გავიდა სახლიდან. აღარ უნახავს ზაზა უფრო გული ეტკინებოდა ამიტომაც სახლის გზას გაუდგა, მაღაზიაში შევიდა

ყავა იყიდა და თავის სადარბაზოსკენ წავიდა, სახლის კარს აღებდა,როცა რაღაც ხმა გაიგო მიტრიალდა და ზაზა დაინახა.. გაკვირვებისგან ხმა ვერ ამოიღო და კარებს აეკრო.
-სახლში არ შემომიპატიჯებ?-გაისმა მკაცრო და ცივი ხმა
ძლივს გააღო კარგი და კანკალით შევიდა ოთახში, უკან ზაზა მიყვა დივანზე ჩამოჯდა და თვალებში შეხედა,
-აქ რას აკეთებ?-ძლივს ამოიღო ხმა
-არაფერს შენს სანახავად მოვედი მაინტერესებდა როგორ ხარ ჩემ გარეშე-ისე ცივად ლაპარაკობდა მარიმ იფიქრა არანაირი გრძნობა არ გააჩნდა ზაზას

-მე .. მე შენ გარეშე ძალიან ცუდად ვარ-ძლივს ამოკნავლა და კედელს მეყუდა,რომ არ წაქცეყლიყო

-ცუდად ხარ-გაისმა ირონიული ხმა.
-ისევ მიყვარხარ-ცრემლები გადმოსცვივდა .
რამდენიმე წუთი ხმა არცერთს არ ამოუღია.
ზაზა სწრაფად ადგა და მარის წინ გაჩნდა, თავი ააწევინა და რბილ ტუჩებზე აკოცა. მალე მარიც აყვა კოცნაში და მიხვდა,რომ ზაზას გარეშე ის უბრალოდ არსებობდა.
ვერ მიხვდა როგორ აღმოჩნდა ასე მალე თავის ოთახში უკვე ნახევრად შიშველი
ერთიანად კანკალებდა ისე სიამოვნებდა ზაზას სიახლოვე, როცა ზაზას ტუჩები მკერდზე იგრძნო,მაშინ ლამის გონება დაკარგა ისე ესიამოვნა.
ფრთხილად უკოცნიდა ყველა ნაწილს და მაროს კვნესა უფრო ანდომებდა მისი დაუფლების სუევილს.. მალე მის ზემოდან მოექცა და გემრიელი ყელი დაუკოცნა.
-ფეხები გაშალე-ვნებისგან ჩახლეჩილი ხმით უთხრა.ახლა არაფერზე ფიქრობდა იმის გარდა,რომ მარი მისი უნდა გამხდარიყო. ეკიდა ის,რომ მარი მზად არ იყო ისიც ეკიდა,რომ ამით ცხოვრებას დაუნგრევდა.. მისთვის მთავარი ის იყო,რომ მარისთვის ის ტკივილი მიეყენევინა რაც მან განიცადა,როცა მარიმ მიატოვა


სწრაფად ჩაიცვა და ოთახიდან გავიდა სახლში არავინ იყო.ძალიან გაუკვირდა,მაგრამ გაუხარდა მარის ნახვა და ყველაფრის ახსნა,რომ არ მოუწევდა. უკვე კარებთან იყო,როცა თვალებგავრწყინებული მარი დაინახ,
გაიღვიძე?-ლოყები ვარდისფერი გაუხდა
-შენ რა მიდიოდი?-შეამჩნია ზაზას ჩაცმულობა.
-კი მეჩქარება-სწრაფად უთხრა და კარისკენ წავიდა.

-გთხოვ მითხარი,რომ გუშინ რაც მოხდა თამაში არ იყო-ტკივილით სავსე სიტვებმა გააჩერა უკამ მიტრიალდა და თვალებში ჩახედა
-მისმინე მარი-წყნარად დაიწყო
-მიპასუხე-მარის ყვირილმა შეაწყვეტინა ლაპარაკი
-ნუ წიკვინებ და მომისმინე-მკაცრად უთხრა-გუშინდელი ღამე შეცდომა იყო, არ უნდა მომხდარიყო მითუმეტეს იმას თუ გავითვალისწინებთ,რონ შენი მიტოვება არ დამვიწყებია და არც მიპატიებიაეს იყო სისუსტე და მეტი არაფერი. შეეცადე დიდი ყურადღება არ მიაქციო და ცხოვრება განაგრძე-შუბლზე აკოცა და სწრაფად გავიდა სახლიდან. ეგოისტურად სიამოვნებდა რომ ატკინა გაანადგურა არაფერის იმედი,რომ აღარ დაუტოვა.

უკვე მერამდენედ იგრაძნო საყვარელი ადამიანისგან ტკივილი,მაგრამ ასეთი არაფერი უგრძვნია.. საშინელებაა,როცა შიგნიდან იფიტები და არაფერის თავი აღარ გაქვს. ჩაცმის და გარეთ გასვლის სურვილი,რომ გეკარგება..

სოფელში წავიდა, ტელეფონი დაამტვირკა, ცოტა საჭმელი იყიდა და არც არავინ გააფრთხილა... თავისთვის მარტო იყო ოთახში და სულ არ აინტერესებდა გარეთ ხალხი ახალ წელს,რომ აღნიშნავდა..
-გილოცავ ჩემო თავო-ბოთლი მოიყუდა და დალია- ყველასგამ მიტოვებულო დებილო -ირონიულად დაამატა და საწოლში შეწვა

მშვენიერი სასმელია ეს ღვინო,მართალია ცოტა ცუდი გემო მაგრამ მოქმედება აქვს უმაგრესი.. არ გეძინება დაგაძინებს, წარსულს გავიწყებს და კარგ ხასიათზე გაყენებს

ახლაც უჩვეულოდ ბედნიერი იძინებს 2 კვირის განმავლობაში..ალბათ ახალი წლის ბრალია ან ამ წითელი ღვინის ..


2 დღეც გავიდა ღვინოც აღარ აქვს არადა გარეთ გასვლას სიკვდილი ურჩევნია.. ერთ მხარეს წოლით გვერდი ეტკინა და გადატრიალდა, ესიამოვნა და დაამთქნარა ..
ძილში რაღაც ხმები ჩაესმოდა.. თვალების გახელა ეზარებოდა და ცდილობდა ისე ძილი გაეგრძელებინა,მაგრამ აშკარაგ მანქანის სიგნალი ხელს უშლის

-ვინ იდიოტოაა რა ტვინი გაბურღა-დაიყვირა და გარეთ გავარდა..
თვალებმოჭუტული უყურებდა გახარებულ ანას ,გიოს გოგნებულ და ზაზას გაბრაზებ სახეს .
-სიზმარში ვარ -დაასკვნა და უკან შებრუნდა,მაგრამ ანას ჩახუტება,რომ იგრძნო მიხვდა,რომ სიზმარი ნაღდად არ იყო


2 საათია ანას წუწუნს და თავი სტკივა
-არა შენ ნორმალური ხარ? იცი რამდენი გეძებეთ? დედაშენი რუსეთიდან ლამის ფეხით ჩამოვიდა შენ კიდებ თურმე სად ხარ-არ ცხრებოდა
-ვაა მაგას კიდევ ვახსოვარ? -საფეთქელზე ხელი მიიჭირა და ამოიფრუტუნა
-არ გინდა ჩაიცვა და საცლების ამარა არ გეჯდე წინ-გაისმა ზაზას გაღიხიანებული ხმა
ერთი ამიოხრა ფეხზე ადგა
-დალევთ რამეს?-ტრუსი გამომწვევაფ შეისწორა დაანთქნარა-უი სულ დამავიწყდა ახალ წელს გილოცავთ, ღვინო აღარაა თორე დაგლოცავდით-ვითომც არაფერი ჩაილაპარაკა და სამზარეულოსკენ წავიდ

-ყავა ხოჩიშ?-თავი გამოყო
-ჩაიცვი-უყვირა ზაზამ
-უფფ რა გაყვირებს გამისკდა თავი-დაიჭყანა-რა გინდა? მე მომწონს ასე სიარული?არც გიოსი მცხვენია-გაიცინა
-მარიიი-უარესად უყვირა
-ყრუს ვგავარ? არ მინდა და არ ჩავიცმებ თუ მომინდება სულ ტიტველი ვივლი და შენ ვერაფერს გააკეთებ,სავარაუდოდ გაპარვას შეეცდები-ირონიულად უთხრა და კურტუმის ქნებით გავიდა ოთახიდან..
მალე უკან მიყვა ზაზა და კედელზე მიახეთქა

-მოგწონს ეხლა შენი საქციელი?-მკაცრად კითხა
-კი და შენ?-ვითომ არაფერი არ აინტერესბს ისეთ სახეს იღებს

ზოგადად ახლაც თავს აჩვნებს თითქოს ყველაფერი კარგადაა და არაფერს ნიშნავს ის ღამე, ეს ურჩევნია იმის ჩვენებას თუ როგორ სტკივა

-შენ სულ გამოშტერდი გოგო? რა აღარ ვიფიქრე მეთქი თავს რამე აუტეხია შენ კიდე აქ ხარ და ლოთობ-ბოლო ხმაზე ყვიროდა და ნერვიულად ხელებს აქნევდა
-უფფ რასამბობს გაინტერესბეს რა, ნუ გეშინია,როგორი ც შენი ხარ ისეთი ადამიანის გამო თავს არ მოვიკლავ.

ვეღარ მოითმინა და ლამის ხელი გაარტყა განწარებულმა კედელს დაუწყო მუშტების დარტყმა, შეინებულმა მარიმ ერთი შეყვირა და მერე შეშინებული თვალებიტ უყურებდა გამწარებულ ზაზას
---------------------------------------------------------------

აუ მეც არ ვიცი რა დავწერე :( მაგონი ძაან სულელობა გამოვიდა :( არ ვიცი თუ მოგეწონბათ , მე არ მომწონს, მაგრამ დაგვიანება აღარ მინდოდა :*