-რა გაყვირებთ რა არის?-ოთახში გიჟივით გიო შემოვარდა.
-მოვკლავ ბო****ი ვიყო-არ ცხდრებოდა ზაზა და კუთხეში ატუზულ მარის უყურებდა
-რას მოკლავ ხო არ გაგიჟდი ტო? გადი ოთახიდან დაწყნარდი რა.
ერთი კიდევ შეხედა მკვლელი თვალიბით და გავიდა
-გიოო- ტილილი დაიწყო
-კაი რა მარუ ნუ ტირიხარ-მოეხვია და თავზე აკოცა
-სუულ მიყვირის-სლუკუნებდა
-რით ვერ გაიცანი? ხო იცი ეგეთია სულ ყვირის ადვილად ბრაზდება, იგინება მაგრამ შენ ყველაფრს ურჩევნიხარ.
-მერე თუ ვუყვარვარ ასე არ უნდა მექცეოდეს-მაინც ვერ წყნარდებოდა.
-შენ ხო ეგეთი შეგიყვარდა? ხოდა ახლა ტყულად ცდილობა შეცვალო. ახლა დაიძინე და მერე წყნარდა დაილაპარაკეთ, მე ვერტყვი ზაზას აღარ გიყვიროს.

დაძინებას შეეცადა, მაგრამ ტყულად, ოთახიდან არ გასულა საღამომდე. ისეთი მოთენთილი იყო თავი აწევა ეზარებოდა.

-შეიძლება?-ჩუმად კითხა ზაზამ და მწოლიარე მარის დარდიანი თვალებით შეხედა
-კი-ძლივსგასაგონად უპასუხა
ზაზა საწოლზე დაჯდა
-გინდა ვილაპრაკოთ?-ისევ მშვიდად ეკითხება
-კი-საწოლში წამოჯდა
-მარუს მართლა ვნანობ მაშინ ისეთი რაღაცეები,რომ გითხარი, იმავე დღეს ნოვედი ბოდიში,რომ მომეხადა, მაგრამ არ დამხვდეი. ლამის გავგიჯდი.. იმაზე მეტად მიყვარხარ ვიდრე ადრე, ერთ შავნს გთხვ-აწყლიანებული თვალებით შეხედა მარის
-მიყვარხარ-ტილით ამოიკნავლა და ჩაეხუტა
-მეც მიყვარხარ მარუს, ნუღა ტირიხარ რა გეყო ეს ტირილი-ცოტა გაუბრაზდა და ლოყევი დაუკოცნა.
-ხო აღარ ვიჩხუბებთ?- ცრემლები მოიწმინდა
-არა აღარ ვიჩხუბებთ აღარასდროს-შუბლზე აკოცა-მოდი ეხლა ჩმეთან-უთხრა და კლათაში ჩაისვა...
ამიტომაც უყვარდა ყველაზე მეტად, მარის შეეძლო პატიება და დამიანისთვის მერე შანსისი მიცემა,
ალბათ ერთი საათი ასე იყვნენ ჩუმად და ერთანეითის არსებობით ტკებოდნენ
-გვიტებოო არ გშიათ?-სიცლილით კითხა ანამ
-კი მოვალთ-სიცილიტვე უპასუხა ზაზამ დამარის ყურთან აკოცა
-არ წავიდეთ?-ჩუმად კითხა
-აუ არ მინდა, ასე მინდა სულ ყოფნა-დაიწყო ბუზღუნეი.
-ვჭამოთ და ისევ ჩაგუხეტები-ახლა ყულში აკოცა ხმარულით და გეცინა,როცა მარის კანზე ბუსუსები დაინახა
-კაი ხო- ისევ ბუზღუნებს,

დაგა და ზაზას შეხედა, რომელიც ღიმილით აკვირდებიდა
-რა?-გაუკვირდა მარის
-ისევ ნახევრად შიშველმა უნდა იარო?-კითხა სიცილით
-კი-თქვა მტკიცეთ
-ჯერ არ შევრიგებულვართ უკვე მაბრაზებ-წლზე შემოხვია ხელები და ზედ აიკრო-მიდი ეხლა ჩაიცვი.
-ოფ რა არ გაცდიან ცხოვრებას-სიცილით თქვა და კაბა გადაიცვა.
-დამჯერი გოგო-თავზე აკოცა და შეაქო.
მალე ყველა სუფრადთან იჯდა და გემრიელდ ილუკმებოდა
მარი ყურებამდე გაწიმებული იყურებდა და არ ეჯერა რომ ისევ ბედნიერი იყო თან ზაზასთან ერთად.
-მარო ნიკას უნდა მოსვლა და ხო შეიძლება მოვიდეს?-კითხა ანამ
-რას მეკითხები გოგო, მოდის -სიცილითუთხა და ზაზას გახედა,
-ოხ შენ ნიკას გარაეშე არ დარჩე არსად-ირონულად თქვა გიომ
-ჭამე რა შენ-გაცინა ანამ
-კაი მე მოვრჩი-ფეხზე ადგა მარი და თეფში აიღო,
-რა მორჩი არაფერი გიჭამია-გაბრაზებულმა კითხა ზაზამ
-ვჭამე და მეტი არ მინდა,
-ვერ ხედავ ჩოჩხას რომ დამესგავსე?
-თუ არ მოგწონვარ არსებობენ ისეთი გოგოები,რომლებიც ჩოჩნხს არ გვანან-უთხრა და სააბაზანოში შევიდა
-ღმერთო გაძლება მომეცი-ამოიოხრა ზაზამ და მარის ოთახისკენ წავიდა,
1 საათი ელოდა როდის მორჩებოდა
-როგორც იქნა-სიცლით უთხრა და ფუმფლა ხალათში გახვეულ მაის სიყვარულით შეხედა
არაფერი უპასულია მარის და კარადისკენ წავიდა
-არ მელაპაკები მარუს?-თბილა უთხრა და უკნიდან ჩაეხუტა
-არ გელაპარაკები-გაბუტულმა უთხა
-კაი რა მე საწყენად არ მითქვია შენ თავს გეფცები, უბრალოდ ცუდია ცოტას რომ ჭამ თორე მე ყველანაირი მიყვარხარ-მოაბრუნა და ლოყებზე მოეფერა-გამხდარი კი ხარ მარა ლოყეი მაინც დიდი გაქვს-სიცლით უთხრა და ლოყაზე აკოცა
-შენ ადრე მოგწონდა ჩემი ლოყები-თავიდახარა და ჩუმად თქვა
-ახლაც მომწონს სულელო, ისეთი გემრიელია-სცილით უთხრა და იკბინა
-მეტკინაა-ამიკვნესა მარიმ
-მოდი მოგირჩინო-სიცლით უპასუხა და და ნაკბენ ადგილას აკოცა.
-დამლპალო-ვითომ გაბრაზებულმა უთხრა
-მიდი ეხლა ჩაიცვი და რამე კინოს ვუყუროთ არ გინდა?
-მინდა, მაგრამ მე ავარჩევ-გადაიკისკისა
-შენ ვინ დაგასწრებს-ერთი კიდევ აკოცა და გავიდა ოთახიდან.

-აუუ არ მომწონს მე ეს კინო რა, ჩემი არჩეული ჯობდა-წუწუნებს მარუ
-რა ჯონდა გოგო ლამის ვიტირე- გიომ უპასუხა
-ოოფ მე არ მომწონს რა- მაინც არ ჩერდებოდა
-რაო ხოო არ გეშინია-უჩურჩულა და ყურთან აკოცა
-ცოტა-უფრა კარგად მოთავსდა და ზაზას ფეხებზე თავი დასდო
-უხ ჩემი მშიშარა გოგო-ტუჩებზე მოწყვეტით აკოცა და გაიცინა,როცა როგორ აწითლდა მარი.
ხან როგორ დაწვა ხან როგორ,
-მოისვენე მარუს-გააფრთხილა ზაზამ
-მალე მორჩება?-ახლა ზაზას მუცელზე ედო თავი
-კი-სიცილით უპასუხა და მარის თმებსში ახლართა თითები, ამან იმიქომედა და მალე დაეძდინა

მალე დაეძინა კიდეც , ზაზას მიყავდა ხელიში აყვანილი
-ზა-ძილიტ გაბრულებული დუდუღუნედა
-ჰო მარუს-თბილად უთხრა და საწოლზე დააწვინა
-ჩემთან დაიძდინებ?-პატარა ბავშვივით კითხა
-კი -სიცილით უთხრა და გვერდზე მიუწვა დ თავზე დაუწყო ფერება

ორი კვირა გავიდა , ყველაფერი კარაგად მიდოდა, დედამისმაც გაიგო ,რომ ზაზას შეურიგდა და აღარაფერი თქვა, გიოსაც შეყვარებული ყავს, ანაც ისევ ნიკასთანაა.

არ ახსოვს ასეთი ბედნიერი როდის იყო, სულ იცინის ერტი სიტყვიტ დზლიან ბედნიერია. ამ დროსი განმავლობაში არ უჩხუბიათ რაც უფრო ახარებს მარის.

დღეს გიოს შეტვარებულის ნატას დაბადების დღეა, რესტორანში იხდიან,
-მარუს სად ხარ?
-სახლში ვემზადები-იცინის
-იპრანჭები?-ზაზას აყვა სიცილსი
-კი, შენ რას შვერები?
-აუ მარუს შეიძდლება დღეს ვერ მოვიდე რა.
-რა რატო?
-რაღაც საქმე მაქვს-მოკლედ უთხრა და მიახვედრა კითხევი საჭირო არ იყო
-კაი-მოწყებილმა უთხრა და პასუხს არ დალოდებია ისე დაუკიდა ტელეფონი.
რამდენიმე წუთი არ გასულა ისევ ,რომ დარეკა ზაზამ
-რა გინდა?-გარიზიანბულმა კითხა
-რა მინდა კი არა მანდ არ მომიყვანო თორე არ ვიცი რას გიზავ-უყვირის
-ნუ ყვირიხარ-შეეცადა დაეწყნრებინა
-რამდენჯერ გაგაფერთხლე ყველაზე მეტად ვერ ვიტან ტელეფონს რომ მითიშავ თქო? -მკაცრად ეკითხება
-გინდა რამე?-ცდილობ სიმშვიდე შეინარჩუნოს
-კაროჩე რა.. ჭკვინად იყავი-უთხრა და გაუთიშა.

როგორ უნდოდა დღე ზაზასთან ერთად ყოფილიყო, ამიტომაც მოეშალა ნერვები. აღარც წასვლის სურვი და არც არაფერის.
მაინც წავიდა, კარგი საღამო გამოვიდა, ზაზა მაინც არ მოსულა. წყნარი მუსკა ჩარტული მარის კი უფრო ნერვები ეშლება მოცეკვავე წყვილებს,რომ ხედავს და ის ვერ ცეკვავს. მალე ვიღაც წიტური ბიწი უახლობდება და უღიმის
-გამარჯობა-მარის გვერდით დგება
-გამარჯობა-მარიც უღიმის
-მე ნატას მეგობარი ვარ ბადრი-ხელი გაუწოდა
-მე გიოს მეგობარი, მარი-ხელი ჩამოართვა
-სასიამოვნოა მარი, არ გინდა ვიცეკვით?
-კი რატომაც არა-დასთანხმდა და საცეკვაოდ გაყვა.
ვერც კი შენიშნა ზაზას შემოსვლა და ისევ ცეკვა გნაგრძო,
მალე ზაზა მიახლობდა და მკვლელი თვალიბით შეხედა მარის,რომელიც კომფრტულად გრნობდა თავს ვიღაც ტიპის მკავებში, ისე მოეშალა ნერვები ვერ შაიკავა თავი და მკავში ჩაავლო ხელი მარის
-ზაზა?აქ რა გინდა?-გაუკვირდა მარის
-მოკეტე-მკაცრად უთხრა-მანქანაში ჩაჯექი მალე
-ეე ძმაო რა ხდება? ვე ცეკვავს ჩემთან კარგად?-ახა ბადრიმ ამიღო ხმა
-ვერ ცეკვავს-შეკვაბეული სიმსვიდით უთხრა
-გოგოს ჩემთან მოსწონს არსე არაა მარიამ?-ირონილად კითხა
ამის თქვა და ზაზას მუშტის მოხვედა ერთი იყო
-გაგაიჯდი? რას აკეთე?-გაგიჟდა მარი
-შენი ნერვები აქ მაქვს,-მკლავში ჩაავლო ხელი და ძალიტ გაიყვნა გარეთ
-ცხოვრელო გამიშვი-უშედეგოდ ცდილობდა თავი დახსნას
-მარი გაჩუმდი-მკაცრად უტხრა და რასქვია მანქანაში ჩატენა
-ვერ გიტან გასაგებია? ვეცეკვებოდი მხოლოდ რა მოხდა? უნდა გეცემა აუცილებლად?- ვერ ჩრდებოდა
-ჯერ ერთი არ მიციმია ერთი დავარტყი და მეორე რ უნდა გეცეკვა-მკაცრად უპასუხა
-რატო არ უნდა მეცეკვა ? -გაუკვირდა
-იმიტო,რომ ჩემი სეყვარებული ხარ და სხვებს არ უნდე ეტმასნებოდე-უკვე უყვირა
-არავის არ ვეტმასნებოდი უბრალოდ ვცეკვავდით-თავი იმართლა
-რა გაგაფრთხილე მე? წკივიანდ იყაი თქო არ გითხარი?-უყვირა
-უბრალოდ ვიცეკვე-ჩუმად თქვა
-თუ ცეკვა გინდოდა გისთან გეცეკვა და არა ვიღაც ს**ნ.-ისევ უყვირა
-შენ რომ ყოფილიყავი არავისთანაც არ ვიცეკვებდი-აკანკალებული ხმით უთხრა
-საქმე მქინდა თქო ეს დედა***ი რა ვერ გაიგე?
-გავიგეეე-უყვირა
-ტონი აკონტროლე მარი თორე გისროლე მანქანიდან-გააფრთხილა
-ხო ეგ შენთვის არავითარ სიძდნელეს არ წარმოადგენს-ირონიულად უთხრა
-რა გინდა მარი ეხლა? გინდა უარესად ვიჩხუბოთ?
-არაფერი არ მინდა რა.
მარი სახლის წინ გააჩერა მანქანა, მაშინვე გადავიდა და სწრაფად წავიდა სახლისკენ თან გზასი კარგად ლანძღავდა ზაზას..
მერე დღე
-ცხვირი აქვს გატეხილი?-შეწუხებული ეკითხება ანას
-ხო გოგო ისეთი სიფათით იყო გუშინ მოვკვდი სიცლილით-ისევ იცინის
-რა არის სასაცილო? ის რომ ცხოველი შეყვარებული მყავს?
-უი ისე არ დაურეკია?
-გამორთული მაქვს, ყავა არ გინდა?
-კი, შოკოლადიც მოაყოლე რა-იცინის

სამზარეულოში იყო და ყავას აკეთებდა
-მარი ზაზა მირეკავს-უთრა ანამ
-მერე უპასუხე მე რა ვუყო-სიცილიტ უთხრა
-ხო ზაზა,
-...
-კი მარისთან ვარ
-...
-კაი ეხლავე-გაიცინა და ტელეფონი მარის მიჩეჩა-შენთან ლაპარაკი უნდა
მარიმაც უპასუხა
-რატო გაქვს გამორთული ტელეფონი?
-იმიტომ-გაბუტულმ უპასუხა
-როდის უნდა გაზარდო?
-გაწუხებს ჩემი ბავსურობა?
-არა პირიქით-სიცლიტ უთხრა-შენი სახლის წინ ვარ ჩამოდი
-არ მაცლია
-მარი-მკაცრად უთხრა
-მართლა
-გელოდები-გაუთიშა
-აბა რას იზავ?-კითხა სიცლით ანამ
-მელოდოს ცოტა დიდიხანი-გაიცინა
ზუსტდ ნახევარი საატი ალოდოდინა
-ასე იძიე შური?-სიცლილით კითხა
-საქმე გაქვს?-ყურადღემა არ მიაქცია ზაზას კითხას
-უხ რა ბუტია მყევხარ რა-გაიცინა და ტუჩებსი აკოცა, მალე გაიტრუნა მარი და კოცნაში აყვა
-გისწავლია ხო იცი კოცნა-სიცლით უთხრა და მარი მოქნეული ხელი აიცილა

--------------------------------------------------------------
იმედია მოგეწონებათ, ამაზე დიდი ვეღარ დავწერე მაპატიეთ უფრო ხშირადაც დავდებდი უნრალოდ ცუდად ვარ და ვერ ვახერხებ მადლობა ვინც კითხულობს და ველი შეფასებას