-რა მშიშარა ხარ... სათაურიც კი ისეთი აქვს და "მადამ მენდილიპის სატანური თოჯინები" დამაინტერესა რაც არ უნდა მითხრა წავიკითხავ ლიზ....
-შენი ნებაა თუ გინდა ცხოვრებას სხვა თვალით შეხედო... და თან შენ დიდი ბიჭი ხარ შეიძლება არც შეგეშინდეს,,,, მე კი 14 წლისამ წავიკითხე.... ერთი ბიჭი
გადამეკიდა.. მეუბნებოდა რომ ვუყვარდი.. უკან დამყვებოდა და ასე შემდეგ... ძლივს მომაშორა ანდრიამ.. ახლა კი მგონი ისევ ჩამოვიდა რომ რამე დამიშავოსს მერე რა ვქნა.. და ლიზა ფეხზე წამოდგა სახეზე ხელიი მიიფარა და თვალები ცრემლებით აევსო....
- დაწყნარდი ლიზი.. და ეს წიგნი რა შუაშია?
-მაგ წიგნში ბევრი რამე წერია.. განა მარტო თოჯინებზე ... ჩემს ცხოვრებაზეც... ციფრები ისეა დალაგებული ...
თან საშინელი სურათებია... და აკანკალდა...
რატი წამოდგა-ეს უბრალო წიგნია ლიზ... სხვა არაფერი და თუ ის ბიჭი შენზე ფსიქოლოგიურად მოქმედებს..
-არ არის ჩვეულებრივი... საშინლად იწვის და ერთი ნაბიჯი უკან გადადგა
-ასეთი რაღაც პირველად ვნახე....
ამ დროს ანდრია და საბა შემოვიდნენ... ანდრია დისკენ წავიდა და ჩაეხუტა... საბა კი რატისთან მივიდა და მოიკითხა

-ნუ გეშინია ლიზ გავარკვევ ეს წიგნი აქ საიდან გაჩნდა... და ყველას დავსჯი ვინც ეს ჩაიდინა....
-ანდრია! და ისევ ძმას ჩაეხუტა.. დაინახა რატი როგორ იღიმოდა.. შემდეგ ლიზას შემოხედა და ისეთი სახე მიიღო თითქოს მკვლელს უყურებდა... ორი დიდი შავი თვალი სასტიკი მრისხანებით უყურებდნენ.. ამას ყოველივეს სარკეში ხედავდა... ძმას უფრო მიეხუტა და თვალები დახუჭა
- მე ოთახში ავალ თქვა ლიზამ და კიბეებზე აირბინა...
-ახლა რა ვქნა ძმაო... და საბას შეხედა..
-გაგირკვევ სანდრო ჩამოვიდა თუ არა? მაგრამ წიგნი აქ როგორ გაჩნდა? ვინმე შემოიპარა და დადო...
-ხოო.. თოჯინა შემოიპარა და იმან დადო გაიცინა რატიმ....
-შეიძლება ძმაო გაიმეორე საბამ და ანდრიას შეხედა
-თქვენ გაგიჟდით? ასე რამ შეგაშინათ.. რა თოჯინა გაიმეორა რატიმ ეგონა მის ნათქვამს ხუმრობით გაიგებდნენ მაგრამ ასე არ მოხდა....
-წიგნი სადაა? თქვა ანდრიამ
-მე მაქვს ანდრი აიღო რატიმ და ხელში დაატრიალა....
-მანახე... ახლავე უნდა დავწვა....

-არა.. ძმაო მე დავწვავ უნდა წავიკითხო მაინტერესებს....
-მაგის წაკითხვის სურვილიც არ მაქვს თქვა საბამ
-ცოტნე სადაა?
-შენთან წამოვიდა;;
-სახლში არ მოსულა?
-არა. არ მოსულა უპასუხა რატიმ
-მაშ სად წავიდა?
-დაურეკე ძმაო რაღაც სისულელე არ ჩაიდინოს....
-არ მპასუხობს.. სად წავიდოდა?
-არვიცი
-ესღა გვეკლდა რა ....

და ანდრია დივანზე დაჯდა, საბუ სკამზე და ფანჯარას დაუწყო ყურება
-მოიცა ნიკუშა სად არის დაიწყო საბამ
-დღეს უნდა მენახა... გუშინ ჩამოვიდა ეგეც
-იქნებ სანდროზე რამე იცოდეს?
-უკვე აღარ ვიცი ძმაო... ეგ ნა... ჭვა.ი ხომ წაეთრა და აქ ჩამოსვლას როგორ ბედავს.. ფსიქოფატი.. ეს ვინ გადავიკიდეთ არვიცი ჩემი ხელით მოვკლავ და ეგ იქნებ.. ჩემს დას თავი დაანებოს რატომ არ ესმის ვერ ხვდები.. მაინცდამაინც სიკვდილი უნდა...
-ნუ გეშინია მაგას დაც ჰყავს და მგონი რომ ? და საბამ შეიგინა..
-და სად ჰყავს?
-ქალაქში..მგონი კახეთში ცხოვრობს თელავში...
-რამდენი წლისაა?
-არ ვიცი ლიზაზე დიდი იქნება
-კარგი მაგას მოვაგვარებ ნიკუშას ვთხოვ შენ მამაშენს ეტყვი და გავიგებთ საქ-ში არის თუ არა? მაგრამ ცოტნე სადაა?

-ამ დროს კარები გაიღო და ვიღაც შემოვიდა.. რა თქმა უნდა ცოტნე იყო.. სულ აწითლებული იყო.. ძარღვები დაჭიმული ჰქონდა... ....
-რა ხდება? შეეკითხა ანდრია
-ელისაბედი მოკლეს.. სხვა რაღა გინდა... და მუშტი კედელს დაარტყა..
ანდრიამ ხელები სახეზე ჩამოისვა
-შური უნდა რომ იძიოს არა? მაგას ვაძიებინებ შურს....
წამოხტა საბა და სახლიდან გავარდა/// ანდრიაც მიჰყვა .. ცოტნე დასთან დარჩა .. კუთხეში ჩუმად ტირილი დაიწყო... რატის ზურგი შეაქცია და ისე...
-ძმაო დაწყნარდით .. ყველაფერი კარგად იქნება... მაპატიე მაგრამ უნდა წავიდე შეიძლება?
-მადლობა ძმაო ყველაფერისთვის.... წადი შენც დღე დაგეკარგა...
რატი წავიდა..
----------------------------------------------------------------------------
დაღამდა.. ლიზა დაბლა ჩამოვიდა... ნამტირალევი ცოტნე რომ დაინახა... რა აღარ წარმოიდგინა

-რა მოხდა ცოტნე? ანდრია სად არის?
-ცუდი რაღაც დაო.. არ ვიცი როგორ გითხრა.....
-რა მამას რამე დაემართა?
-არა, მამას არა ელისაბედს...
-რა ელისაბედს რა?
-ის მოკვდა.... მოიწამლა თუ რაღაც
-რააა! ლიზას ფეხები მოეკეცა და ძირს დაეცა...-ელისაბედს ... ჩემო ელისაბედ.... ჩემი ერთადერთი და განუმეორებლი ჯერ ხომ 16 წლის იყო.. რა უნდა მოსვლოდა... ტიროდა ბევრს ტიროდა... ის ღამე... თან ძმას ჩაეხუტა.. ასე მიეძინათ ორივეს...
--------------------------------------------------------------------------
-ჩემი ჩემთან იქნება მალე... იღიმოდა და დანას ხელში ატრიალებდა -ისევ შეეშინდა?
-კი ძმაო.. ჯობს თავი დაანებო... ცოდო გოგონა.. იცი როგორ ტიროდა.. იმენნა დაშოკილი იყო.. ასეთი რა უქენი იმ წიგნს?
-არაფერი.. ლიზას მოვიტეცებ და ერთად ვიქნებით მთელი ცხოვრება.. ბედნიერები....

-არ ვიცი.. ეს მართლა რა საშინელი წიგნია?
-წაიკითხე?
-ვკითხულობ ძმა... გოგონებს კი შეეშინდებათ...
-შენც შეგეშინდება.. მანდ ძირითადად დღიურებია.. ადამიანების ვინც....
-გეყო.. ახლა მითხარი... მეგობარი მოუკვდათ და კარგი ხანი სიტუაცია არ დაწყნარდება ლიზას როგორ მოიტაცებ თან ასე რომ შეაშინე?
-ზუსტად ეს მინდა.. ეშინოდეს... და ფეხზე ადგა საძინებელ ოთახში შევიდა. -რატ ნუცის უთხარი ჩემთან შემოვიდე და კარები მიიხურა...
-ნუცები სად ხარ გეძახიან
-მე? კუთხეში იდგა გაფითრებული გოგონა
-აბა მე ხომ არა ოე.. მოტვინე? წადი ეხლა...
რატი სკამზე ჩამოჯდა კითხვა გააგრძელა:"მან თქვა სურვილი მაქვს თქვენგან გავაკეთო,ჩემო კარგო...ეს მისი სიტყვები იყოდა წამით შევშინდი, სიზმარი გამახსენდა. შემდეგ ვიფიქრე, რომ მას ლაპარაკის ასეზტი მანერა ჰქონდა და სინამდვილეში იგულისხმა,რომ ჩემი მსგავსი თოჯინის გაკეთება სურდა. ამიტომ გავიცინე და ვთქვი:-რა თქმა უნდა, უფლებას გაძლევთ ჩემგან თოჯინა გააკეთოთ
--------------------------------------------------------------------

დილით ლიზას გაეღვიძა პირველს თავი სტკიოდა... წუთით არაფერი არ ახსოვდა.. მერე გაახსენდა ყველაფერი და ტკივილმა დაუარა მთელს სხეულში... წამოდგა.. გიორგის ბევრჯელ დაერეკა.... რომ ნახა მამას თვითონ გადაურეკა ფანჯარასთან მივიდა და ტელეფონი ხელიდან გაუვარდა და ყვირილი დაიწო:- ის აქ არის ცოტნე.. ის აქ არის ცოტნე.... ცოტნე წამოხტა ლიზას ხელები სახეზე აეფარებინა და კანკალებდა.. ფანჯარაში გაიხედა თოჯინები ეკიდა ხეებზე.. საშინელი თოჯინები... საშინელი თვალები ჰქონდათ
-დაწყნარდი ლი დაწყნარდი.. მაგეებს ახლავე ჩამოვხსნი... ცოტნე გიჟივით გავარდა გარეთ ლიზაც გაჰყვა სახლში მარტო ვერ დარჩებოდა ისედაც ეშინოდა...
შერვაშიძეების აივანზე აიხადა თითქოს ფანჯრიდა წითელი თვალები იცქირებოდნენ ნისლიანი დღე იყო და ასე ჩანდა - ცოტნე ფანჯარას შეხედე ნახე ის არის ის.. და ლიზას გული წაუვიდა .. ცოტნემ მაღლა აიხედა ამ დროს ეზოში შერვაშიძეების ძაღლი შემოვარდა ლიზასთან მივიდა ფერება დაუწყო თან ცოტნეს უყურებდა.. ცოტნე გიჟს გავდა.. აქეთ-იქით თვალებს აცეცებდა...
-ღმერთო მიშველე დაიწყო მან და პირ-ჯვარი გადაიწერა.....
თოჯინები ჩამოხსნა და გადაყარა.. მერე ლიზასთან მივიდა გონზე ვერ მოიყვანა და სასწრაფოში დარეკა...
მალევე მოვიდნენ და ლიზაც წაიყვანეს ...
--------------------------------------------------------------------------
-მამას უნდა დავურეკო ჩამოვიდეს დაიწყო ანდრიამ სულ დალურჯებული თვალები ჰქონდა მასაც////
-დარეკე თორემ მეც რაღაც დამემართაბა ცოტა ხანში...
-მამა.. როგორ ხარ? ჩვენ საშინლად.. ლიზა ცუდათაა და ჩამოდი
-რა მოხდა რას ამბობ?

-იმას ვამბობ რომ ლიზა ცუდაათაა,,, თან შენ არ იცი მაგრამ სერგის შვილი მოუკვდა.. ელისაბედი...
-ამას ეხლა მეუბნები.. მოვდივარ.. რომელ საავადმყოფოში ხართ..
-ანდრიამ მისამართი მისცა.
ცოტნე კანკალებდა
-რა გჭირს ცოტნე... ცუდათ ხარ?
-ჰოოო.. ჩუმად თქვა ცოტნემ და წყალი ითხოვა
-რა დაინახა ისეთი ლიზამ?
-ძმაო ხეებზე თოჯინები ეკიდა.. თან რავი ფანჯარაში რაღაც დაინახა და გული წაუვიდა.... ამას ვინ აკეთებს რომ გავიგო იმის თავს ჩამოვკიდებ ხეზე.... ნაბ....რი ვიღაც და წყალი დალია...
-ელისაბედის ამბავი ჩაწყნარდეს მანამდე კი ლიზას მარტო არ დავტოვებთ.. მაგრამ მეცოდება ალექსანდრე.. იცი რას გავს... ბოლოს და ბოლოს და მოუკვდა....
-რითი მოკვდვდა? დიაგნოზი რა არის
-ექიმები ვერ იგებენ... საწამლავი არ არის და რავიცი.... მთავარია რომ ის აღარ გვყავს....

ამ დროს ექიმი გამოვიდა ... ანდრია და ცოტნე მაშინვე წამოდგნენ ...
-როგორ არის ჩვენი და დაიწყო ანდრიამ?
-ეხლა კარგად.... დიდი სტრესი მიიღო და ეს მაგის ბრალია ახლა უკეთესია მარტო იყოს.. ჯერ სძინავს.... მერე კარგი იქნება თუ ფსიქოლოგს ანახებთ....
-ბატონი გიორგი სად არის?
-მამა სახლში არ იყო ეს რომ მოხდა .... მალე მოვა..
-რომ მოვა უთხარით ჩემთან შემოვიდეს!
-ექიმო რამეს არ გვეუბნებით..
ექიმიმმა შეხედა და უპასუხოდ გავიდა...
----------------------------------------------------------------------
კარგია? ღირს გაგრძელება? თუ მოგწონთ გამოხატეთ ეს მე სტიმულს მაძლევს რომ უფრო კარგად ვწერო..... გმადლობთ