შესვლა
რეგისტრაცია
რეკლამა

მიგაცილებ სახლამდე 2


12-05-2015, 01:46
ავტორი Peke--
ნანახია 3 082

ამის შემდეგ იყო ნათება მზის სხივებიც რომლებმაც გამაღვიძა და მალევე შევიბრუნე დილის ძილი აკოზე აკრობილმა, შემდეგი საშინელმა წვიმის ხმამ გამაღვიძა, უცებ დაიჭექა და შეშინებული წამოვხტი საწოლიდან ჩემი ადიელიანად.
-შეგეშინდა ?(აკო) ამ დროს აკოსაც გაეღვიძა
-ცოტა მაგრამ არაუშავს...(მე)გავუღიმე და ფანჯრისკენ შევტრიალდი, ფანჯარას თავი მივადე ,მოულოდნელად ცრემლები წამსკდა და ჩემთვის წავიჩურჩულე (-რა მარტოსული ვარ ღმერთო, დამეხმარე)
-რამე თქვი?(აკო)
-არა არაფერი(მე)
ცრემლები მოვიწმინდე და აკოს მივუბრუნდი
-მე ეხლა უნდა წავიდე, დავრეკავ და გასაღებს გამომიგზავნიან, დიდი მადლობა რომ შემიფარე, წავალ ჩავიცმევ.(მე)
-კატო, ცოტა ხანი დარჩი, ნახე როგორ წვიმს, ცოტა ხანიც და მერე მე თვითონ წაგიყვან.(აკო)
-არა აკო, დიდი მადლობა ისედაც შეგაწუხე, გავალ ჩავიცმევ(მე) აკოს სიტყვის თქმა აღარ ვაცადე რომ მეორე ოთახში გავედი და აი კიდევ -ბედი არ გინდაა? იმხელაზე ვიყვირე რომ აკო შეშინებული შემოვარდა
-ჯანდაბააა!!!(მე)
-რა მოხდა?(აკო) უცებ გაკვირვებული და თან სასიამოვნო სახით შემოვიდა აკო
-ტანსაცმელი ჯერ არ გამშრალა. მაგრამ არაუშავს მაინც დავსველდები.(მე)
-კატო ნუ ხარ ჯიუტი, დამიჯერე არ შეგჭამ ცოტა ხანიც რომ დარჩე.(აკო)
-კარგი კარგი სხვა გზა ისევ არ მაქვს, რა უბედური ვარ(მე)
-კარგი დამშვიდდი მანამდე აი ჩემი ტანსაცმელებიდან რამე აიღე.(აკო)
-ბედი არაფერში არამაქვს, როგორ შეიძლება ზაფხულში ესე ციოდეს და თან ესე წვიმდეს გადაბმულად.(მე)ამოვიოხრე და აკოსკენ წავედი კუხნაში
-არ გშია პატარავ?(აკო)
-ნუ მეძახი პატარას! არა მე არ ვსაუზმობ.(მე)
-მაშინ აი მე კვერცხი შემიწვი.(აკო) თვალი ჩამიკრა სავარძელში ჩაესვენა და ჩემზე დაკვირვება დაიწყო.
-ეგრე ნუ მომაშტერდები! თორემ დაგტოვებ მშიერს!(მე)
-კარგი ხო.(აკო) აი ისევ იმ თბილი ღიმილით გამიღიმა მე რომ მაგიჟებს და მიყვარს.
საჭმელი გავუმზადე, მაგიდასთან დაჯდა და ჭამა დაიწყო
-აკოო... მივედი მორიდებული ხმით და სახით
-ჰმმმ რაარის(აკო)
-თუ წინააღმდეგი არ იქნები შეიძლება შენი აბაზანით ვისარგებლო?(მე)
-როგორ არ შეიძლება ან რას მეკითხები, მიდი შედი პირსახოცი მანდვე დევს და აიღე.(აკო)
-მადლობ( გავუღიმე და აბანოში გავედი) 15წუთში მოვრჩი წყლის გადავლებას პირსახოცი შემოვიხვიე და ოთახისკენ გავედი რადგან აკო სამზარეულოში მეგულებოდა ისევ. ფეხაკრეფით შევიპარე ოთახში და კარი გადავკეტე
-ვის უკეტავ?(აკო) დოინჯ შემოწყობილი და სიცილ გადაფენილი სახით მკითხა აკომ
-ვაიმე გულიი.მაპატიე ესე ნახევრად შიშველი რომ შემოგეჭერი ოთახში მაგრამ მე სამზარეულოში მეგონე დიდი ბოდიში აკო(მე) თავი დავხარე და მეორე ოთახში გავედი, 1 წუთში აკოც შემოვიდა
-არაუშავს,რა არის ამდენი საბოდიშო(აკოო)
-ჯობია ახლავე წავიდე(მე) ტანსაცმლისკენ წავედი მაგრამ უცებ აკომ დამიჭირა და მასზე ამაკრო
-ხანდახან მგონია რომ ამას სპეციალურად აკეთებ(აკო)ჩემს თმაში ჩარგო თავი და ღრმად ჩაისუნთქა
-რას ვაკეთებ სპეციალურად?(მე)
-საკმარისია! არიცი რას აკეთებ? მაგიჯებ, ჭკუიდან გადაგყევარ, სიგიჟემდე მინდა ეხლა ეგ პირსახოცი შემოგახიო ტანზე! გონებას მაკარგვინებ, არ მინდა რამეს გიმალავდე, უბრალოდ ძალიან მინდიხარ, ჩემი ერთადერთი სურვილი ხარ კატო გესმის? შენ ისეთი ხარ, რაღაც სხვანაირი, არასოდეს რომ არ შემხვედრია(მე)
-წამოდი ნახე ფანჯარაში უფრო წვიმს(ვეცადე თემა შემეცვალა და ვცდილობდი შიში დამემალა მაგრამ ამით აკო უფრო გავაღიზიანე)
-გეყოფათქო!(ხმას აუწია და მეც თავი ვეღარ შევიკავე და ჩემდა უნებურად ცრემლელბი ჩამომცვივდა,აკომ კი როგორც კი ეს დაინახა მაშინვე დაეტყო სახეზეც და ხმაზეც სინანული და სითბო)
-შენ რა ტირი?(აკო)
-ხო, ვტირი იმიტომ რომ მაშინებ, რა გინდა ჩემგან ადამიანო ?(მე)
-გთხოვ აღარ იტირო, ძალიან გთხოვ, მოდი ჩემთან ჩემო პატარა მტირალავ(აკო) ჩმსკენ წამოვიდა და გულზე მიმიკრა მეც პატარა ბავშვივით ავეკარი, ალბათ ეს უფრო იმის ბრალი იყო რომ სითბო მაკლა და ვისგანაც ცოტათი მაინც მივიღე ჩემთან ძალიან ახლოს მოვუშვი. აკო კი რაღაცნაირად თითქოს მაბედნიერებს, სულ ერთი დღეა ვიცნობ მაგრამ თითქოს საუკუნეაო ჩემს გვერდითაა.
-მოდი ნუღა ვუყურებთ ამ წვიმას რა.(აკო) ფანჯარასთან მივიდა მუქი ლურჯი ფარდები ჩამოაფარა, ამან კი სულ დააბნელა ოთახი, ისე რომ ძალიან ბუნდოვნად ჩანდა ოთახი.შემდეგ დაიხარა ყელში მაკოცა, ამან კი საბოლოოდ გამაგიჟა მაგრამ რას ვიზამდი. ავხედე და კოცნას ღიმილით ვუპასუხე, აკომ კი უცებ მიმიხუტა.
-რას აკეთებ?(მე)
-არაფერს, გეფერები პატარავ.(აკო)
ძალიან მოულოდნელად აკოომ ხელში ამიყვანა და საწოლზე დამაწვინა, მე უბრალოდ არ ვაზროვნებდი ან ვერ ვაზროვნებდი, ან საერთოდ რა მნიშვნელობა აქვს ეხლა ამას მე ხომ მასთან მინდოდა. საწოლზე დამაწვინა და ჩემს ტანზე შემოხვეული პირსახოცი ნელა გამოაცურა ჩემი ტანიდან და მაისური გადაიძრო, ისე მოულოდნელად წამებში აღმოჩნდა აკო ჩემს ფეხებს შუაში და ჩემს ზემოდან მოკალათებული რომ ვერც გავიაზრე.



№1  offline წევრი Winchester

კარგიაა ძაან მომწონს <3 ყოჩაღ ესე გააგრძელე. ისე ძალიან კარგი ჩანაფიქრია <3 გელოდები ხვალისთვის <3 <3 <3
--------------------
ლ.შ L.SH

 


№2  offline წევრი Pekito -))

Kargiaa magram male anvitareb titqos movlenebs, istoria dzaan momwons
--------------------
ნათია

 


№3  offline წევრი Heartbeat

კარგიაა ❤️❤️❤️
--------------------
გაიღიმეთ..მთავარია პოზიტივი❤️

 


№4  offline წევრი fuck..of

Mmm... Momwons, dzalian kargad wer Da sainteresod miiwevs win istoria, tavebi gazarde ra gtxov.

 


№5  offline წევრი Winchester

აუუუ... ძალიან მაგარია დადეე რაა მალეე
--------------------
ლ.შ L.SH

 



სახელი: *
  • bowtiesmilelaughingblushsmileyrelaxedsmirk
    heart_eyeskissing_heartkissing_closed_eyesflushedrelievedsatisfiedgrin
    winkstuck_out_tongue_winking_eyestuck_out_tongue_closed_eyesgrinningkissingstuck_out_tonguesleeping
    worriedfrowninganguishedopen_mouthgrimacingconfusedhushed
    expressionlessunamusedsweat_smilesweatdisappointed_relievedwearypensive
    disappointedconfoundedfearfulcold_sweatperseverecrysob
    joyastonishedscreamtired_faceangryragetriumph
    sleepyyummasksunglassesdizzy_faceimpsmiling_imp
    neutral_faceno_mouthinnocent