-კარგი მაშინ მე გისმენთ - მათთან მივედი და დივანზე დავჯექი სანდროს გვერდით მე კი ნიკუშა მომიჯდა გვერდით და სანდრომაც დაიწყო საუბარი
-იმ საღამოს აგარაკზე იკა რომ მოკლეს გვეგონა რომ ნიკუშამ და მისმა საძმაკაცომ ჩაიდინეს ეს იმიტომ რომ მკვლელობის ადგილზე ისინი შეგვრჩნენ ხელში თუმცა სინამდვილეში ეს სხვებმა ჩაიდინეს იმ ახ***მა ხალხმა ვისაც ჩვენი კარგი არ უხარია.
-ხოდა მერე გაირკვა ყველაფერი უფრო სწორედ ეს დღეებია მაგის გარკვევაში ვართ იცი არ გვინდოდა რომ შენ ,,მკვლელის’’ შეყვარებული ყოფილიყავი მაგრამ როგორც გითხარით ყველაფერი გავარკვიეთ და ეს ვინც გააკეთა ის სასტიკად დაისჯება - დაასრულა ალექსანდრემ და გამიღიმა თუმცა ეს არ იყო ის ღიმილი ბედნიერებისგან რომ იყო გამოწვეული ამ ღიმილში ბევრს რამეს გაარჩევდი ერთ -ერთი კი ის სევდა იყო რომელსაც გულით ვატარებდიტ ყველანი. იკას გახსენებისას ისევ გაიხსნა ის ჭრილობა რომელიც ამდენი ხანი უნდა შეხორცებულიყო წესით თუმცა არ ხორცდებოდა და ალბათ არასოდეს არ შეხორცდებოდა ცრემლები მოვიწმინდე და კბილებში მკაცრად გამოვცერი.
-ეს ვინ ჩაიდინა - ყველას თავი ქონდა ჩაქინდრული და არავინ არაფერს არ ამბობდა.
-ეს ვინ ჩაიდინა - გავიმეორე იგივე წინადადება და თავს ვეღარ ვაკონტროლებდი
-ლუკამ - თქვა ამდენი რაღაცისგან დამძიმებულმა სანდრომ და მხოლოდ ეს სიტყვა ტრიალებდა ჩემს გონებაში
-ლუკამ..ლუკამ...ლუკამ...ლუკამ..... - ავდექი მაგრამ ფეხებში სისუსტე ვიგრძენი თვალებში კი მუქი შავი ფერი დავინახე და მერე აღარაფერი აღარ მახსოვს. რომ გამომეღვიძა ჩემს ოთახში საწოლზე ვიწექი და სამარისებული სიჩუმე იყო ჩემს ტვინს კი უკვე აზროვნებაც აღარ შეეძლო ისევ გამახსენდა ყველაფერი და გული შემეკუმშა თვალები წყლით ამევსო და ფიქრი აღარ შემეძლო არაფერზე ფიქრი აღარ შემეძლო. კიდევ ცოტახანი ვიწექი მერე ძალა მოვიკრიბე ავდექი შხაპი მივიღე რომ ცოტა გონს მოვსულიყავი უბრალოდ დავდიოდი როგორც მთვარეული ერთ წერტილს ვიყავი მიშტერებული ვეღარ ვლაპარაკობდი მხოლოდ მახსენდებოდა იკას ღიმილიანი სახე მისი ლაღი და გულწრფელი თვალები რომელიც არასოდეს იტყუებოდა. კარადა გამოვაღე და ლურჯი მუხლებამდე კაბა გამოვიღე ფეხზე მაღალ ქუსლიანები თმა გავიშალე და დაბლა ჩავედი ყველანი შეკრებილიყვნენ და გაოცებულები მიყურებდნენ უბრალოდ ხმას ვერც ისინი ვერ იღებდნენ ვერც დგებოდნენ ისხდნენ და მომჩერებოდნენ ნიკა და სანდრო წამოდგნენ და ჩემსკენ წამოსვლა დააპირეს თუმცა ისინი შევაჩერე და ვთქვი.
-არაფერი არ მჭირს კარგად ვარ უბრალოდ ცოტახანი მარტო ყოფნა მჭირდება მალე მოვალ ან არ მოვალ - მხრები ავიჩეჩე
-არავინ არ გამომყვეს თორემ ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ არც ნიკა არც სანდრო ა რ ა ვ ი ნ - ჩუმად დაუბრუნდნენ თავიანთ ადგილებს მე კი გარეთ გავედი ხარბად შევისუნთქე ჰაერი და რამოდენიმე ნაბიჯი კიდევ გადავდგი მობილურს დავხედე რომლის ეკრანიდანაც ჩემი საუკეთესო მეგობრები ნია და ლუკა მიყურებდნენ. ღრმად ჩავისუნთქე ამოვისუნთქე და ვუპასუხე
-ხო ნიი
-ხო ნიი კი არა აღარ გახსოვს დღეს რომ უნდა ჩამოვსულიყავით მე და ლუკა? - ლუკას ხსენებისას ზიზღით ამევსო გული და მალევე ვუპასუხე
-აუუ დამავიწყდაა
-კაი კაი არაუშავს ეხლა მივდივართ სახლში და იქ მოდი უკვე აქ ვართ ჩვენ
-კაი კაი მოვალ - მობილური გავთიშე ჩანთაში ჩავაგდე და ჩემი ძმის მანქანაში ჩავჯექი. მათთან მივედი კარი ლუკამ გამიღო და ხელები უნდა გადაეხვია ცივად მოვიშორე ნიასკენ წავედი და მაგრად ჩავეხუტე.
-ეე მე რა დაგიშავე? - წამოვიდა ჩვენკენ ლუკა
-რა დამიშავე? მეტი რაღა უნდა დაგეშავებინა?! საუკეთესოზე საუკეთესო მეგობარი ჩემი ძმა მოკალი ჩემი იკა მოკალი - ვღრიალებდი და მუშტებს ვურტყავდი ნია კი ჩვეულებრივი არაფრისმთქმელი საით მიყურებდა
-ნია შეცდომა დაუშვი როცა ამ არაკაცს გაყევი მან იკა მოკლა
-აჰაჰაჰა - იცინოდა ლუკა მე კი უფრო ვიშლებოდი ჭკუიდან
-იცი ჩემო საყვარელო ანასტასია ეს მხოლოდ მე არ გამიკეთებია ეს შენმა საუკეთესო მეგობარმა ნიამაც გააკეთა არაუფრო სწორად ისიც ამ ყველაფრის მონაწილე იყო
-რრააა.....?
-იცი ანა ეს არ მინდოდა უბრალოდ ლუკა მიყვარდა და მის გამო გავაკეთე ეს.....
-ვსიოო დაამთავრეთ ეს ყველაფერი მორჩით კი მაგრამ ის რას გიშავებდათ ეს რატომ ჩაიდინეთ ან თვალებში როგორ მიყურებდით ან ერთი ან მეორე
-ამას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს ეხლა - მიპასუხა ლუკამ
-როგორ მშვიდად ლაპარაკობ როგორ შეგიძლია ასე მოიქცე ცხოველი ხარ მხეცი არაადამიანი მარტო შენ კი არა ესეც - ვანიშნე ხელით და სანამ წამოვიდოდი ვუთხარი
-დღეიდან ჩემთვის მკვდრები ხართ ორივე აღარ არსებობთ როგორც შემიყვარდით ისევე შემძულდით ორივე - იქაურობას გამოვეცალე და სახლში წავედი ერთი კვირა ცუდად ვიყავი ვერ ვაზროვნებდი ვერ ვჭამდი მხოლოდ მომხდარს ვიხსენებდი და უფრო ცუდად ვხდებოდი ერთი კვირის მერე იმ ამბიდან დაიჭირეს ნიაც და ლუკაც მე და ნიკას დაგვილაგდა ურთიერთობა ყველანი ერთად ვიყავით ბედნიერად ვცხოვრობდით მართლაც ეს ყველაფერი იმ დასასრულს წააგავდა ჰეფი ენდით რომ მთავრდება ხოლმე ანიმაციურ ფილმებში...

ბლა..ბლა...ბლაა ვიცი რო ძაან უაზრობა დასასრული ქონდა უბრალოდ მეტი ვერაფერი მოვიფიქრე ჩემი მუზა მოვიდა და მალევე წავიდა ბოდიში უამრავი შეცდომის გამო წინა თავზე არ ვიცი რა ჭირს ორჯერ დაიდო ერთი და იგივე ნერვები მაქ დაწყვეტაზე შეაფასეთ