გამომეღვიძა და პირში საშინელი სიმშრალე ვიგრძენი.თვალები ფრთხილადდავაცილე ერთმანეთს და სავარძელში მჯდარ რატის მოვკარი თვალირომელიც ტელეფონში იყო ჩაჩერებული.
-წყალ..წყალი მინდა-ამოვთქვი ისე რომ ჩემი ხმა მეთვითონაც ძლივს გავიგე.დავინახე როგორ წამოდგა რატი და ტუმბოზე დადებული ცარიელი ჭიქით სამზარეულოსკენ წავიდა.მე თვალები მიმელულა და უცებ ჩემს ყურთასმენას ვიღაცის გამაღიზიანებელი და წრიპინა ხმა მისწვდა.მეც ზანტად გავახილე თვალები და ჩემს კართან მდგომ ზეწარშემოხვეულ გოგონას შევხედე რომელსაც ამაზრზენი სახე ჰქონდა და მოულოდნელად გულის რევის შეგრძნება დამეუფლა.
-რაატტ,სად ხარ?-გაჰკიოდ გოგონა და როცა შემამჩნია გადმომხედა-აუ გოგონა რატიკო არ გინახავს?-გაწელილი ხმით მკითხა და კევი გაწელა.აი ამ გოგონაზე ხო სულ ავიჭერი და კინაღამ ვეცი თმებში.ასეც მოვიქცეოდი რომ არა ჩემი დასუსტებულისხეული
-გოგონა არაა?!-ირონია ავიკარი და ისე მივმართე-დიდი ბოდიში რაა შენი რატიკო წყლის ამოსატანად ჩავიდა და მალე ამოვა,არ ინერვიულო.-დავამთავრე პროლოგი მაგრამ უცებ ისევ გავაგრძელე-გოგონა.-არ მოელოდა.-მარტო რომ იყოს ამხელა სახლში კიდე ხო მაგრამ ჩვენი მაინც არ ცხვენია რომ მოათრევს ასეთ ძუკ*ნებს?მაგრამ ვისზე ვლაპარაკობ!-ჩავიდუდუნე გაბრაზებულმა და გვერდი ვიცვალე.სანამ რატის ხმა არ მოსწვდა ჩემს ყურთასმენას.
-ის ოთახი ჩემთვის იყო გამოყოფილი და შენთვის რა მნიშვნელობა ჰქონდა მარტო დავიძინებდი თუ პარტნიორთან ერთად?ხო არ ეჭვიანობ პატარა ქალბატონო?-ირონია და ცინიკოსობა მისი ჰობია ჩემს წვალებასთან ერთად.
-იოცნებე!-მივუგე სარკასტულად-ღმერთმა დამიფაროს შენზე ეჭვიანობისგან რაა.უბრალოდ მინდა გაითვალისწინო რომ ამ სახლში შენს გარდა არასრულწლოვანი ხალხი ვართ და შენი ინტიმური საკითხები შენს ოთახშივე მოაგვარო.
-ოხ დაიფასა ეხლა თავი.ვითომ შენ არ გინდა რომ მის ადგილას იყო რაა. აღიარე პატარავ!-ოპააა აი აქ კი დაგერხა რატიკუნაა!! ფეხზე ზანტად წამოვდექი და ყურთან ძალიან ახლოს ვუჩურჩულე.
-იქნებ შენ კვდები სურვილით რომ მე ვიყო მის მაგივრად-ეს ვუთხარი და დავინახე როგორ გაუფართოვდა თვალები.პიკს მაშინ მიაღწია როდესაც სველი კოცნა დავუტოვე ყურის ძირში და ისე რომ მისთვის თვალი არ მომიშორებია ცხვირწინ მივუხურე კარები.ეს სითამამე იმდენად დამიჯდა რომ კართან ჩავიკეცე და აჩქარებული გულისცემის დაწყნარებას შევეცადე.ნუთუ მომეწონა?!მეე..არააა არააა ეს შეუძლებელია ის ხომ აუტანელი და დამპალი ადამინაია მაგრამ მაშინ...არააა!! ჩემს თავს შემოვუძახე და როდესაც გამახსენდა რომ რატი თავის ოთახში მარტო არ იყო სისხლი ამიდუღა და ისე რომ ვერც მივხვდი თვალებიდან ცრემლები გადმომცვივდა. არ მიტირია 5 წლის შემდეგ და მაშინაც ჩემს კლასელ ბიჭზე ვიყავი გაბრაზებული რომელიც მე მომწონდა და მან სხვას უთხრა მიყვარხარო.მაშინ დავიფიცე რომ ცხოვრებაში აღარ ვიტირებდი მაგრამ ეს ხომ მე არ მინდოდა...უბრალოდ მე...ის..რატი!!არა დღეისთვის ძალიან ბევრი ემოცია გამოვცადე ამიტომ დრო დავიძინო.ფეხზე წამოვდექი და ცივ ლოგინში შევწექი დაა ემბრიონის ფორმა მივიღე.
დილით თავს კარგად ვგრძნობდი ამიტომ ბავშვებთან ჩასვლა გადავწყვიტე.დილის პროცედურები ჩავიტარე შხაპი მივიღე და დაბლა ჩავედი.ყველას ეძინა ამიტომ მე გეზი პირდაპირ სამზარეულოსკენ ავიღე.ჩაიდანი დავადგი და მოლოდინში სკამზე ჩამოვჯექი.ფეისბუქი გადავამოწმე და ამ დროს ჩაიდანიც ადუღდა. ფეხზე წამოვდექი და დაუფიქრებლად მოვკიდე ჩაიდანს ხელი და ხელში ავიტაცე.უეცრად ჩემს ხელებს ხელი მოხვდა და შეშინებულს ჩაიდანი ხელიდან გამივარდა.გავარდნილი ჩაიდნიდან მდუღარე წყალი გადმოიღვარა რამაც ჩემი ფეხების დაწვა გამოიწვია და მეც წამოვიკივლე როდესაც ცხელი სითხე ფეხებზე ვიგრძენი.მეტის ღირსი ვარ რაა.მაფრთხილებს ხოლმე დედაჩემი ნუ დადიხარ ფეხშველიო მაგრამ ვინ უსმენს.ხოდა სად გავჩერდი...სიმწრის ცრემლებმა გაიკვლიეს გზა ჩემს ლოყებზე და ადგილიდან ვერ ვინძრეოდი ტკივილისგან.შემდეგ ვიგრძენი როგორ აღმოვჩნდი ჰაერშიდა როგორ შემოეხვია ჩემს წელს ვიღაცის მკლავები მარწუხებივით მაგრამ ისე მტკიოდა დამწვარი ადგილები თვალების გახელას ვერ ვახერხებდი.და უცებ ვიგრძენი როგორ არმოვჩნდი ცივი წყლის დიდი ნაკადის ქვეშ.სხეულმა უცებ მოახდა რეაგირება და სუნთქვა გახშირებულმა ამოვყვინთე როგორც მერე დავადგინე გავსებული ჯაკუზიდან.ისე მციოდა ვერ ვწყნარდებოდი და რობოტივით მქონდა ჩახვეული-მციი...მცივ..მცივაა.....
ვიგრძენი რომ ისევ ჰაერში აღმოვჩნდი და ჩამოვშორდი წყლის ნაკადს.სუნთქვას ჯერ კიდევ ვერ ვარეგულირებდი ამიტომ გახშირებულად ვსუნთქავდი და ჩემს წელზე შემოხვეულ ხელებს რომელიც რატის ეკუთვნოდა მთელი ძალით ვიყავი ჩაბღაუჭებული.ჩემი ოთახის კარი ფეხით შეარო და ლოგინზე ჩამომსვა.
-ყველაფერი შენ როგორ უნდა მოგივიდეს??-გაბრაზებული ტონი შეინიშნებოდა მის ხმაში.
-ჩემი ნება რომ ყოფილიყო დამიჯერე არ დავიწვებოდი-ამოვილუღლუღე და ფეხებს დავხედე რომლებსაც მხოლოდ ნასკები მიფარავდა და კაცმა არ იცოდა ნასკების ქვეშ რომელი ხარისხის დამწვრობა დამხვდებოდა.რატი ფეხზე წამოდგა და ლოგინის ბოლოსკენ ჩამოჯდა სადაც ფეხები მეწყო.ჩემი შარვლის „ზმეიკა’’ ერთი ხელის მოსმით გამიხსნა და შარვლის გახდა დამიწყო
-რაა..რა რას აკეტებ?-წამოვიკივლე გაოგნებულმა და სერიოზული სახით მდგარ რატის გავხედე რომელიც მიღრენდა.
-არ გინდა ეხლა ეს პანიკები რა..ვითომ ჯერ არ მავდე ტრუსიკით ნანახი!-ამის თქმისას სახე შეეცვალა და ისევ ირონიული ღიმილი აიკრა.
-იდიოტი!-ჩავილაპარაკე და აწითლებული სახის დასამალად სახე დაბლა ჩავხარე.რატიმ შარვალი გამხადა და.........