მზის სხივების ნაცვლად ტელეფონის ხმამ გააღვიძა.თვალებს ძლივს ახელდა,არ უპასუხებდა ტელეფონის ეკრანზე მეგობრის ნომერი რომ არ დაეფიქსირებინა.ეკრანს ხელი გადაუსვა და ამოიზმუილა რითაც ნინოს ანიშნა გისმენ-ო.
-დაბრუნდა!
-ვინ?-ბალიშიდან თავი არაუწევია ისეკითხა.
-ხოშტარია.
-ვინა ხოშტარია?-გაკვირვებულმა იკითხა
-ოო ლიკა! დაჩი ხოშტარია ქუთაისშია,ისევ დაბრუნდა-აშკარად განერვიულებული საუბრობდა ნინო
-ხოკაი რავუყო ახლა მე -ტელეფონი ისე გათიშა ნინოს პასუხი აღარც მოუსმენია.იცოდა ვინციყო დაჩი ხოშტარია მაგრამმისთვის არაფერს წარმოადგენდა ამიტომ არქონდა არანაირი რეაქცია ნინოსაგან განსხავებით.ბევრჯერ იცვალა გვერდი მაგრამ დაძინება მაინც ვერ მოახერხა,ამიტომ მისი საყვარელი ადგილი მიატოვა და მისაღებში გავიდა.
ლიკა ჩუბინიძე,17 წლის დამამთავრებელი კლასის მოსწავლე.
სავარძელში იჯდა და ფიქრობდა რატომ ნერვიულობდა ნინო ასე განსაკუთრებით იმასთან დაკავშირებით რომ დაჩი ხოშტარია ისევ ქუთაისშია.დაჩიზე ბევრი არაფერი იცოდა,მხოლოდ ის რომ უკვე ხუთი წელია ქუთაისიდან აორთქლდა.მიზეზი?!-ლიკამ ამისშესახებ არაფერი არიცოდა.ეს იყო თემა რომელზედაც გიორგი(ნინოს ძმა ) არასოდეს არსაუბრობდა.
ფიქრებში იყო გართული ისევ ტელეფონის ხმა რომ გაიგონა სწრაფად წამოდგა ოთახში გავიდა და ტელეფონს უპასუხა
-ხო ნინო
-ლიკა გამოდი ჩემთან აუცილებლად რა - შეშინებული ჩანდა ნინო
- ხომ მშვიდობა ? - გაკვირვება დაეტყო ლიკას ხმს.
-დაჩი მოვა დღეს ჩვენთან და მარტო ხოარვიქნები ?-შედარებით მოლბა ნინო
-კარგი გამოვალ-სხვა გზა აღარ ჰქონდა ამიტომ ნინოს დათანხმდა.
შავი ჯინსი,თეთრი უბრალო მაისური და თეთრი კეტები ჩაიცვა პატარა ჩანთა გადაიკიდა და სახლის კარიც გამიხურა.ნინო შორს არცხოვრობდა ამიტომ ფეხით წასვლა გადაწყვიტა.ნელი სვლით აუყვა აღმართს და დაფიქრდა ამ გამოცდების გამო თუ როგორი ერთფეროვანი ცხოვრება გაუხდა.კიდევ კარგი დაჩი რომ მიდიოდა ნინოსთან თორემ კიდევ კარგა ხანს ვერნახავდა მეგობარს.მეორე სართულზე სწრაფად აირბინა და შავ დიდ კარზე ოდნავ მიკრა თითები.კარიც მალე გაიღო და გაღიმებული ნინოს დანახვისას თვითონაც გაეღიმა,ძლიერად მოეხვია მეგობარს შემდეგ კი სახლში შევიდნენ.გაუკვირდა სახლში მხოლოდ ნინო რომ იყო.
-არმოსულან ჯერ ?-ინტერესიანი თვალებით გახედა ნინოს
-სანამ მოხვიდოდი დამირეკეს და მითხრეს 10 წუთში მოვალთო - ღიმილით მოახსენა ყოველივე ნინომ და ისევ შოკოლადს მიუბრუნდა.
- დაჩის ჩამოსვლას ასე ძალიან რატომ განიცდიდი დილით?
-ლიკა შენ ჯერ კიდევ არაფერი არიცი ამიტომ ნუმკითხავ რაა! ისედაც ცუდადვარ ნერვიულობით უკვე - ტკივილის ნოტები შეპარვოდა ნინოს ხმას აშკარა იყო რომ რაღაცას ძლიერ განიცდიდა.
- ნინო რახდება ? რაიყო დაჩის გაქრობის მიზეზი?-შეეცადა ნონოსაგან მაინც გაეგო მიზეზი
- ლიკა მომეცი პირობა რომ არავის ეტყვი და ახლავე ტველაფერს გიამბობ
ლიაკმ საჩვენებელი თითებით X გაკეთა,ამით ნინოს ანიშნა ხმას არვიღებო,ნინო დაწყებას აპირებდა კარზე კაკუნი რომ გაიგონეს.