-აბა ვის როგორი ნაყინები გინდათ?-იკითხა გუგამ.
-მე შოკოლადის-ვუპასუხე გუგას და ლევანს გავუღიმე.
-მეც შოკოლადის მინდა.-თქვა ლევანმა.
-აუ მეც.-გვითხრა აბუმ და ვიღაც ბიჭი გადაკოცნა.
-კაი მაშინ მეც.-დაგვეთანხმა გუგაც.
-ლიიზ შენ რომელი გინდა?-ვკითხე მე.
-ნინი რა კითხვებს სვამ?!რათქმაუნდა რაც მე მინდა ის უნდა ლიზასაც.-გაიცინა გუგამ.
-მეც შოკოლადის მინდა მარა გუგას გამო არა სიყვარულის გამო.-გაიბუსხა ლიზა.
-კაი ჩემო სიცოცხლე როგორც შენ იტყვი,მარა ჰო იცი რო შენი სიყვარული მე ვარ -ცინიკური სახე მიიღო გუგამ და ლიზას შეხედა.
-გუგა შეეშვი რა ჩემს დაქალს-ვუთხარი მე.
-რატო რამე კანონს ვარღვევ?-იკითხა გუგამ.
-კი არღვევ და ყიდულობ თუ არა ნაყინს?-სხვა თემაზე გადაიტანა ლაპარაკი ლიზამ.
-ჰოჰო მივდივარ.-თქვა გუგამ და მაღაზიაში შევიდა.
ლიზამ გვერდზე გამიყვანა და მითხრა:
-ნინი აღარ შემიძლია წავიდეთ რაა.-მითხრა ლიზამ.
-აუუ ცოტა ხანიც და წავიდეთ.-ვუპასუხე მე.
-ძალიან მიშლის ნერვებს!-თქვა ლიზამ და მოცანცარე გუგას გახედა.
-აუ დაიკიდე რა ყურადღებას ნუ აქცევ და თავს დაგანებებს.-ვურჩიე მე.
-აუუ ძაან დიდი ბოდიში რო ჩაგეჭერით მარა ჩვენც გველაპარაკეთ რაა.-იტიპა გუგამ.
-აუუ გუგა უნდა წავიდეთ რაა.-ვუთხარი მე.
-აუუ რატო?სად გეჩქარებათ?ვინმე გელოდებათ?დაგირეკეს?გაგაცილოთ?-აგვავსო შეკითხვებით გუგამ.
-რაიყო შეჩე...ა რა?სად?როდის? მოაწყვე?-იკითხა ლევანმა.
-ბატონო წამყვანო...-ჩაერთო ლაპარაკში აბუც.
-აუუ ბიჭო გოგოები მიდიან და გავაცილოთ რაა.-თქვა გუგამ.
-ასე მალე?დარჩით კიდე ცოტახნით რა.-გვთხოვა ლევანმა და მე შემომხედა.
-არა ლევან გვეჩქარება მერე ამოვალთ კიდე.-დავამშვიდე მე.
-კაი მაშინ გავაცილოთ.-თქვა აბუმ.
შემდეგ კი ლევანმა ხელი მომკიდა და მთელი გზა ხელი-ხელ ჩაკიდულები მოვდიოდით,ხოლო გუგა ლიზას რაღაც სისულელეებს ელაპარაკებოდა რაზეც ლიზა და აბუ კვდებოდნენ სიცილით.ხოლო მე და ლევანი მოვდიოდით ძალიან ბედნიერები არც მე ვეუბნებოდი ლევანს არაფერს და არც ის...

აბა როგორია ბავშვებო?გავაგრძელო? <3