დილას ნიკა ხალისიანად ადგა მოსწერიდგა და ძმაკაცს დაურეკა.
-ვატო - არ აცადა ხმის ამოღება.
-რა გაღრიალებს ბიჭო-შეუღრინა ვატომ.
-ბიჭო ელხა გამოვდივარ და კატოს და ნინას გავუროთ რა- ნინას გახსენებაზე მორცხვად გაეღიმა. მაგრამ ჯერ სულ ერთი დღეა რაც იცნობს მხოლოდ მოწონს. ისიც არ იცის მოწონს თუ არა. ისეთია როგრებიც მას მოწონს, ნაზი, საყვარელი, ლამაზი....
-აჰაჰაა კაი ბაზარი არაა პროსტა კატოს დაურეკე- ვატოსთან საუბარს მორჩა მერე კატოს დაურეკა იმანაც ცოტა დაცინა და ბოლოს ნინას კორპუსტან იდგნენ ვატო და ნიკა.

-პირივეეტ-მიესალმა კატო მეგობრებს. მოიკითხეს ერთმანეთი. სკოლის გზას გაუდგნენ...
- შენ მორცვად რატო ხარ?- კითხა ნიკამ ნინას. ნინამ უბრალოდ გაუღიმა. მალე ნინას ტელეფონზე დაურეკეს.
-ალო, კარგად შენ, აა გადმოვედი და მაგიტო, ამმ არ ვიცი თუ მოვახერხე კი, კარგად- მობეზრებულად გათიშა ყურმილი და "მეგობრებს" შეუერთდა.
-ვინ იყო?-კითხა კატომ.
-ჩემი ძველი სკოლელი.
-და რა უნდოდა?-ჩაერია ნიკა. ნინა უბრალოდ დაიბნა. არაფერი აუპასუხა. გაკვეთილები მიდოდა უაზროდ უაზროდ...

მალე დამთავრდა გაკვეთილები და გადაწყვიტეს კაფეში წასულიყვნენ.
პიცა შეუკვეთეს და გემრიელად შეექცნენ..

თითქოს უკვე შეეგუა ამათ. მათთან თავს კარგად გრძნობს. მარა მაინც ემატრება იქაური სკოლა და კიდევ რაღაცეები. განსაკუთრებით კი რეზი ენატრება მისი შეყვარებული. ნუ შეყვარებული რა მოსწონს და რეზისაც. მაგრამ ახლა სადღაც კაფეში ზის და უყურებს მომცინარ ბავშვებს.
-არ წავიდეთ? -დაიწუწუნა ნინამ.
-მე არ მინდა ნიკა გაგაცილებ თუ წასვლა გინდა- ეშმაკურად გაუღიმა კატომ ნინას.
-ხო გაგიყვან- გაუღიმა ნიკამ. დათანხმდა და მანქანამდე მივიდნენ. კარები გაუღო რამაც ნინას გაკვირვება გამოიწვია.
-მოგწონს ახალი სკოლა?-უეცრად დაიწყო ლაპარაკი ნიკამ.
-რავი, კი -გაუღიმა. ისევ სიჩუმე ჩამოვარდა . მაგრამ ნიკა რისი ნიკა იყო მასთან ახლოს ყოფნა უნდონდა და ამას აუცილებდალ გააკეთებდა.
-ხვალაც ერთად წავიდეთ ხო? - შეხედა და ნაზად გაუღიმა. გოგონასგან "თანხმობა" მიიღო.
-ნინა, რამდენი წლის ხარ?.
-ჩვიდმეტის შენ?- ნინასაც უნდოდა მასტან ცოტა ახლოს ყოფილიყო. მგონი მოწონდა. მაგრამ არა!!! მაას ხომ თავის რეზი მოწონს? კიი კიი !!! აუცილებლად ნახავს და გააგრძელებს ურთიერთობას! სკოლა ვერ დააშორებს მათ..
-თვრამტის-ამაყად წარმოთქვა ჯანელიძემ. ნინამ კი უბრალოდ გაიცინა- და ან ძმა გყაავს?
-კი თან ორივე -მათ გახსენებაზე გაეღიმა ნინას- მეგი და ლუკა.
-ხოოო მეც მყავს. ოღონდ და ნანიკო.-გაეღიმა.
-კარგია.
-ხოო მაშინ რო დაგირეკეს ცუდათ გამომივიდა ბოდიში- ისევ გაუღიმა. მგონი ამ გაღიმებით ნინა "დებილდებოდა"
-ხო.. არაუშავს-გაიღიმა და თავი გვერძე გადაატრიალა. ფანჯარაში უსასრულოდ იყურებოდა.
-მოვედით ნინა-ამცნო ჯანელიძემ.
-უი.. მალდლობა, ხვალ ისევ იმ დროს ხო?
-ხოო, ისა-ჩაიცინა-შენ ნომერს მომცემ?-მორცხვად გაიცინა. ნომერი უკარნახა. და სახლისკენ აიღო გეზი.
-მეგუუნიიააა-შესძახა შესულმა.
-ჰოოუუ. სამზარულოში ვართთ- სამზარეულოში შევიდა პიცას მიირთმევდნენ. მხიარულად გაატერეს საღამო. მალე თავის ოთახში ავიდა. იმეცადინა და გემრიელადა გააგრძელა გართობა დასტან და ძმასთან..


გამარჯობააააააა ბევრს ეგონა რომ არ გავაგრძელები მაგრამ ნურას უკაცრავად :D მოკლედდ ჯერ :3 მალდობა მინდა გადაგიხადოთ რომ მოგეწონათ და აუცილებლად გავაგრძელებ. ამდენი ხანი იმიტო ვერ ვდებდი რომ არ ვიცოდი როგრ განმევითარებინა ეს ისტორია. შეფასებას და კრიტიკას ვიღებ <3 მალდობა რომ კითხულობთ :*
მოგოწნთ? იაქტიურეთ!