ქუჩაში მივაბიჯებდი და ღიმილით ვესაუბრებოდი მობილურზე რეზის ,
-კარგი რა არ უქნა ეგეთი რაღაც გაუსკდება გული და ნახავ მერე - დავტუქსე და გავაფრთხილე სიცილით მეგობარი ... რომელიც ჩემი დაქალისთვის ისეთი სიურპრიზის მოწყობას აპირებდა "შეყვარებულისთის" რომ ეჭვი მაქვს ნანო ცოცხალი რომ გადარჩენოდა ...
-ეე აბა რა ვქნა ტოო - აბუზღუნდა ნაცვლიშვილი
-რა ქენი და ... რა ქენი და ... ოო რა ვიცი მე , ჩემთან რა გინდა - ავბუზღუნდი მეც .
-ეეე მიდი რა ძმურად და ... და აა ხო ბევრ შოკოლადს გიყიდი - ისე წამოიყვირა გული შემიღნდა მაგრამ როგორც კი შოკოლადი მიხსენა იმ წამსვე მოვლბი .
-კარგი რა ისე არ მიყიდი ? - ტუჩები გავბუსზე მომენტალურად .
-ნწ - გაიცინე რეზიმ .
-ბოროტი და ცუდი ბიჭი ხარ !
-ეეე მიდი რა ... გეხვეწები ეხა რას მაწუწუნებ
-ბიჭო რომელი მოდელის ტანის მე მნახე ? - წარბები შევკარი თითქოს და ტელეფონის მეორე მხარეს დაინახავსო ...
-აუუ ბევრს ნუ ლაპარაკობ ეხა ვარჯიშით იკლავ თავს მაგარი ლამაზი ხარ მაგარი ტანი გაქვს სხვას ვის ვთხოვო ჰა მაგარი ახლო ხარ ჩემთვის და ნანოსთვის ... აუ ნუც გთხოოვ რაა - აწუწუნდა ამხელა კაცი ისევ .
-კარგი ხო რა გინდა ამიხსენი წესიერად .
-ბავშვობაში სამოდელოში ხო დადიოდი ?
-კი მერე ?
-მერე სიარული და რაღაცეები ხო იცი ?
-არა რეზი საცეკვაოდ დავდიოდი და კიზომბას ილეთებს ვსწავლოდი ინდურთან ერთად !
-ოო კაროჩე რა ხო და დღეს საღამოს არის ჩვენება და ერთი მოდელი სჭირდება ჩემი ძმაკაცის დას ...
-რომელის ?
-ალექსანდრე გვიჩიანი ...
-მე რო არ ვიცი ?
-როგორ არ იცი ტოო , შენი ძმის ბაღელი და ჩემი სკოლელი ...
-არ მინახავს არასდროს ...
-ვაიმე ნუცა ნუ გადამრიე , რა გემახსოვრება ეგ ხო კანადაშია წასული 6 წელია უკვე ?
-მანამდე ?
-ნუ გადაგაქვს თემა !
-ჰო კარგი რა ჯანდაბა გინდა მითხარი
-რა და ის მოდელი რომელიც აკლდება შენ უნდა იყო ! ნანომ მთხოვა გააჩილეჩეო და ეხა არ გამიტეხო რა ...
-ტვინი წაიღეთ ! 9 წლის რომ ვიყავი მაშინ ვიდექი ბოლოს პოდიუმზე ხალხო ! თან იქნებ არ მოვწონვარ იმ გვიჩიანის დას?
-ეგ მე მომანდე ეხლა გამოგვილი სად ხარ ?
-რუსთაველის მეტროსთან ვარ მოდი ...
მობილური გავთიშე და სკოლის კიბეებთან ჩამოვჯექი , თვალი რამდენიმე გოგოს და ბიჭს მოვკარი ღიმილი მომფერინა სახეზე , როცა იქ მყოფეფიდან ყველა ბიჭის ხელში იები დავინახე , ერთ-ერთი წინ წავიდა და მეორე გოგონას ისე მომთხოვნად წაეტანა ბაგეებზე იმის მაგივრად მე მომძვრა ტუჩები , ისეთი საყვარლები იყვნენ ... ბიჭი რომელიც იცინოდა იმის გამო რომ საშინლად აბნევდა გოოგონას , და გოგონა რომელიც ისე დაბნეულიყო ადგილზე ცქმუტავდა ... ორისვეს თალებში იგრძნობოდა სიყვარული , ჩაახედავდი და დაინახავდი მოთამაშე ჭინკებს ... ფიქრებიდან ნაცნობი მანქანის დანახვამ გამომიყვანა , ღიმილით ჩავხტი მანქანაში უკანა სავარძლელზე და ნანოს გავუღიმე ლოყაზე ვაკოცე და რეზისკენ მივბურნდი ...
-ჰო კარგი შენც გაკოცებ - სიცილით ავუჩეჩე თმა მეგობარს და საზურგეზე წავწექი ...
სიცილით მივედით სამოდელო სააგენტომდე ,
მანქანიდან გადმოვხტი და ბავშვებს მივყევი ... კაბინეტში რომ შევედი ლამაზი და ნაზი ღიმილის მგონე გოგონა შემოგვეგება ... დაკვირვებით ამათალიერ ჩამათვალიერა და ტაში შემოჰკრა .
-ესაა ხო ? მითხარით რომ ესაა ! - ლაპარაკობდა სიცილით
-კი ესაა ეს - გაუცინა რეზიმ
-ოქრო ხარ ბიჭო ოქრო - ებრდღვნა ბავშვობის მეგობარს და ჩაეხუტა
ნანო სიცილით იგუდებოდა მე კი თითებს ვიმტვრევდი ...
-ჩვენებას შენ გახსნი და შენვე დახურავ ! - მომახსენა ჩვეულებრივი ტონით
-მეე? - ისე შევიცხადე თითქოს რაიმე საშინელება ეთქვას. - ბოდიში მაგრამ ამხელა პასუხის მგებლობა ? არა არა არა და ისევ არა ! მე ვერ ... უბრალოდ 9 წლის ვიყავი ბოლოს პოდიუმზე რომ ვიდექი ისიც ახირების გამო ... არაფერი მახსოვს ...
-ნასწვალის გახსნეებას რა უნდა - თალი ჩამიკრა და კისკისით გამაგორიალა იქ სადაც მოდების ჩვენება უნდა ყოფილიყო
-რაა ? - პირი დავაღე ამხელა დარბაზი რომ დავინახე - მე სანამ ამას გავივლი და გამოვივლი სული გამძვრება - სიმწრის სიცილით ჩავიცინე და ადგილზე ცქმუტვა დავიწყე
-ნუ ნერვიულობ - გამამხნევა სამივემ და პოდიუმზე ამიყვანა "სალომემ"
საღამოს 9 საათამდე მახსენებდა ყველაფერს ...
-ა შე ქალო ვერ გაგახსენე თუ ? - გამიღიმა და ამაყად გაიჯგიმა დანახულზე
-ვნერვიულობ - თითებს დავუწყე წვალება
-ახლა მაგ თითებს უშვი ხელი ! - სიცილით დამკრა ხელზე ხელი - არ მინდა მე მახინჯს თითებიანი მოდელი ! - გამიცინა და გამამხსნევა - რა თლილი თითები გაქვს ბრილიანტის ბეჭედი დაამშვენებს მაგას - თვალი ჩამიკრა და გასახდელში წაამაკონწიალა - 10 თზე ჩვენება იწყება უკვე 10 - ის წუთებია შენ პირველი ხარ ამიტომ დავიწყოთ ...
ყველა მოდელი ემზადებოდა , ერთი ისეთი სახით მიყურებდა გული გამისკდა ...
-ის ასეთი სახით რატომ მიყურებს ? - დაბნეულმა გადავურჩულე სალომეს
-მაგას უნდოდა გახნსა და დახურვა - გამიცინა გვიჩიანმა
-უი მერე ? - შევიცხადე უცებ
-მერე ის რომ შენ გახსნი და დახურავ - მხრები აიჩეჩა უდარდელად
-ჩემს გამო ? - დავპრუწე ტუჩები
-არა ისედაც არ ვაპირებდი მაგ გეგმით წასვლას - დამამშვიდა საყვარლად
შავი ფეხზე ჩახსნილი კაბა ჩამაცვეს ... ბარძაყზე პატარა ზეგზოლოგიური რგოლი გამიკეთეს ... კაბა ნახევრად გამჭირვალე იყო არც ძალიან ვულგარული და არც ძალიან გამომწვევი ... ელეგანტური გამჭვირვალე გიპიური კააბა იყო ... ეს დახურვის , გახნისას თითქმის ასეთი ოღონდ კრემის ფერი ჩამაცვეს ... ფეხებ აკანკალებული ვვცდილობდი დავმშვიდებულიყავი , გულში რეზის და ნანოს ვწყვლიდი და ვლანძღავდი იმის გამო რომ ასე გამწირეს , მგონი პოდიუმზე გავფშეკ ფეხებს ...
სალომემ გამამხსენევებლად გამიღიმა და ხელის მსუბუქი ბიძგით მიმანიშნა გასვლის დროაო ...
-გახნილად ვაცხადებ საღამოს ! პოდიუმს გახნის და დახურავს დამყწები მოდელი რომლისთვისაც ეს საღამო დებიუტია ! ექსკლუზიურად ჩვენთან იხილეთ ნუცა ბარათაშვილი ! - დაიღრიალა წამყვანმა და მანიშნა მოდიო ...
ღიმილით გავედი პოდიუმზე და წამშვი უფრო ავნერვიულდი თითო ეული ნაბიჯის შემდეგ ვნერვიულობდი ახლა წავიქცევი და ახლა თქო , მესმოდა ხალხის ტაში და ლაპარაკი ... "რა ლამაზია" ეს სიტყვები კი სტიმულივით მეფინებოდა გულზე და გათამემებული ვცდილობდი ტანის ნარნარი რხევით მევლო ბრბოში მოქცეულს ... ერთადერთი რაც ნევრებს მიშლიდა ეს განათებები იყო ისე საშინლად მიჭყიტინებდა თალებში ისედაც ნერვიულობისგან თვალებ დაბინდულს ეს უფრო მიბინდავდა მხედველობას ... ფარდას რომ მივეფარე სალომე შემომახტა გახარებული ...
-შესანიშნავი იყავი ! ყველაზე ყველაზე მაგარი გახსნა იყო ! და დებიუტი შენი ! - წარბები ეშმაკურად აათამაშა უმცროსმა გვიჩიანმა
"ჩაან იცი შენ უმცროსია და უფროსი რა" დამისისინა მეორე მემ რაზეც გამეცინა ...
სწრაფად გამოვიცვალე კაბა მაკიაჟი შევისწორე და თმის ვარცხნილობა მაქსიმალურ დროში შევიცვალე .
პოდიუმზე როგორც კი გავედი თვალში მკრთალი შუქების განათებაში ჩემები მომხვდნენ რომლებიც სიამაყით მიყურებდნენ და თან ვიღაცას ელაპარაკებოდნენ ... თვალი ვიღაცისკენ გავაპარე ... ძალიან გავდა სალომეს ... ბიჭი კატასტროფულად სიმპატიური ... ალბათ ეს იქნება გვიჩიანი ალექსანდრე .
მესმოდა მქუხარე აპლობის მენტები , და უკვე თამამად და თავისუფლად მივაბიჯებდი ...
როცა უნდა შევსულიყავი სალომემ ხელი მტაცა და სხვა მოდელებთან შუაში ჩამაყენა გვერდი კი თვითონ დამიმშვენა , სამადლობელი სიტყვა თქვა და ჩემს შავ კაბას დახედა .
-ვერც კი ვიოცნებებდი რომ ჩემი ახალი კაბების კოლექცია ასეთ მოდელებზე გადავიდოდა , განსაკუთრებით დიდი მადლობა მინდა გადავუხატო ნუცა ბარათაშვილს - გადმომხედა და გამიღიმა ...
პოდიუმი დავტოვე სალომემ დაიჭინა ალა ფუშეტზე უნდა იყო ჩვენთანო შენებიც რჩებიანო და ეს კაბა გეცვას გჩუქნიო
მაგიდასტან ვიდექი ღიმილით და სალომეს ვესაუბრებოდი ნანოსთან ერთად ...
-ძლივს დაითანხმა რეზიმ - აბუზღუნდა ნანო
-აბაა ამისნაირი ჯიუტი არავინ არაა საერთოდ რომ დავითახნმე მაგაზეც მადლობა უნდა ვთქვათ - მოგვიახლოვდა ღიმილით ნაცვლიშვილი ბიჭ გვიჩიანთან ერთად ... ღმერთო ახლოდან უფრო სიმპატიური ყოფილა ...
-რა შუაშია რაც ვიცი რომ არ გამომდის და ჩემი არ არის იმას ხელს არ ვკიდებ ! - განვაცხადე გაგულისებულმა ...
-რაღაც ვერ გცოდნია - ირონიულად ჩაიცინა ალექსანდრემ და მზერა ამარიდა .
-როგორც ჩანს - ჩავიცინე და გვერდი ავუარე ირონიას . - გაავალ მე ვერანდააზე დავიხუთე - ღიმილით გავედი ვერანდის ტერიტორიაზე და მოაჯირს იდაყვებით დავეყუდე .
-გაცივდები ასე ! - მკაცრი ხმით გამაფრთხილად ნაცნობმა უცნობმა ხმამ და ვიგრძენი როგორც აღმოჩნდა ჩემს მხრებზე მამაკაცის პიჯაკი რომელსაც არმანის სურნელი ასდიოდა .
-არმანი - ჩავილაპარაკე ღიმილით და მხრებში გავსწორდი .
-მოდის სფეროში ერკვევი კარგად როგორც ჩანს .
-არადა არა , ბავშვობაში ვვცონებობდი მოდელობაზე მაგრამ ბიჭობა უფრო მომწონს ამ ბოლო დროს - ჩავიცინე ჩუმად - უბრალოდ ეს ჩემი საყვარელი სუნამოა კაცების და ქალების კოლექციიდან .
-ჩემიც - ჩაიცინა და პუფში ჩაეშვა
-შენ საზღვარგარეთ არ იყავი ? - გადავხედე მოჭუტულმა და მის პირდაპირ პუფში ჩავეშვი .
-კი მაგრამ ჩემი დის პირველი გამოშვებისთვის ჩამოვედი
-ანუ კიდევ მიდიხარ ? - შიგნიდან რააღაც მწარედ ჩამწყდა
-არ ვიცი , არამგონია - მხრები აიჩეჩა უდარდელად
ბევრი ვისაუბრეთ ვერანდაზე დაახლოებით საათ ნახევარი ვცვლიდით ინფორმაციებს . ძალიან მხიარული პიროვნება აღმოჩნდა ბევრი მელაპარაკა და მაცინა .
-გინდა ხვალ ჩემთან ერთად წამოდი ჩემს საყვარელ ადგილას უნდა წავიდე 1 კვირით .
-სად ?
-სვანეთში
-რაა ? ვაიმე შენ გვიჩიანი ხარ ხო ?
-ხო - გაიცინა სვანმა
-ანუ სვანი ხარ ? - თვალები ვჭყიტე
-კი და თან წმინდა სისხლის - დამიქნია სიცილით თითი
-რა მაგარიაა - გავინაბე სვანეთზე ფიქრში
-რა არის მაგარი ? - გადაიხარხარა მან
-ვგიჟდები სვანებზე და ზოგადად სვანეთზე
-რატომ ? - დაბნეულმა მკითხა
-აჰჰაჰა ბავშვობაში ვვოცნებობდი სვანი ქმარი მყოლოდა - გავიცინე სულელივით - და ახლაც მაგ აზრზე ვარ - გავიჯგიმე ამაყად
-ოჰ - ჩაიცინა ცინიკურად - იქნენ სვანი არ გიყვარდება ?
-ნუ მწყველი ! - გავიცინე და თითი ცხვირ წინ ავუფრიალე
-ანუ წამოხვალ ?
-მართალია 25 წლის ვარ მაგრამ არამგონია ოჯახში ეს მოეწონოთ - მხრები ავიჩეჩე მე და ტუჩები მოვბუსხე ჩემი ოცნება სვანეთია და ...
-ღადაობ ? დავიჯერო მანჩო და კახა არ გამოგიშვებენ ჩემთანე ერთად ?
-იცნობ ? - თვალები დავუწვრილე სვანს
-გოგოო მაგათ ხელში ვარ გაზრდილი - გაიცინა გვიჩიანმა
-ანუ გამომიშვებენ ? - აჟიტირებულმა შემოვკარი ტაში
-იდეაში კი -ჩაიცინა და მანიშნა ადექიო - წამოდი გაგიყვან სახლში და თან დაველპაარაკები ...
სახლამდე მისი მანქანით მივედით ბევრი ელაპარაკა ჩემს მშობლებს მანჩო და კახა გაგიჟდნენ რომ დაინახეს "მომენატრე შვილოს" ძახიილით სახლი გაყრუვდა .
მეორე დილას უკვე ნდობა გამოცხადებულები ალექსანდრეს მანქანით სვანეთის გზას ვადექით .
იქ ჩასულები სახლში რომ შევედით სავარძელზე გავიშოტეთ .
-ვაიმე ძილის გარდა არაფერი არ მინდა - აბუზღუნდა სვანი
-რა ძილი ბიჭო ადექი კოშკზე ამიყვანე - ადგილზე ვცქმუტავდი რა დროს ძილი იყო როცა ძლივს აქამდე ჩამოვაღწიე
-რაა ?
-აუ გთხოოოვ - მეტი დრამატიზებისთვის ყელი გამოვიღადრე ...
-კარგი ხო - უკმაყოფილო სახით წამოდგა და გარეთ გამიყვანა .
სვანეთის ცივმა მაგრამ სასიამოვნო ჰაერმა კანი გამიყინა და თან გამითბო .
კოშკზე როგორც კი ამიყვანა მთელი სვანეთი რომ დავინახეთ სახე გაბადრულები გავიჯგიმეთ ადგილზე
-აქ ვარ არ მჯერა !!! - დავიყვირე ბოლო ხმაზე ხელებ გაშლილმა
-ასე თუ მოგეწონა სვანეთი გამომყევი ცოლად და ჩამოდი ხოლმე აქ - სიცილით მითხრა სვანმა
-ბაზარი არაა - გავეკრიჭე მეც - გამოგყვები - გაღიმებული ადგილზე გაიყინა ყურებს არ უჯერებდა ფიქრობდა ამ სულელმა სერიოზულად მიიღო მე გავეხუმრეო ...
-რა სახით ხარ- გადავიხარხარე ორად მოკეცილმა
-ბაზარი არაა ხო ? - ეშმაკურად აათამაშა წარბები და გამეკრიჭა
-არა ! - გავეკრიჭე მეც .
-დავაი დავეშვით ეკლესიაში ?
-დავეშვით - თავი დავუკარი და წინ მიმავალს გავყევი
უკვე ცოლ ქმარი სიცილით გამოვედით ეკლესიიდან და სახლში შეშლილი სიცილით შევაბიჯეთ .
-ბიჭო ცოლი მოვიყვანე - ერთად ესაუბრებოდა რეზის და ლუკას
ჩემი ძმა გაგიჟდა იქიდან რეზი ძლივს აკავებდა "ლუკა დაწყნარდი ბიჭოს ძახილით"
-ეეე შეჩემ**სა მე ვარ ვანი თუ შენ ეს დედა ნაქაჩი ? - წარბები შეკრა სვანურად გვიჩიანმა
-ააბა რა ჩემი და მოიყვანე ცოლად შ*გ ხო არ გაქვს ბიჭო შენ ?
-ეე მოვიყვანეთქო რაა! ხო იცი ბავშვობიდან მიყვარს - გაიცინა გვიჩიანმა
მე კიდე პირ დაღებულმა გავხედე მან უბრალოდ თვალი ჩამიკრა
-ეე მერე გაგეფრთხილებინე ეგ რო ვიცი იმას კი არ ნიშნავს რო ...
კიდე გააგრძელებდა რომ არა გვიჩიანის დაღრეენა
-ჩემს დას მიხედე და არ გააწვალო თორე მოგაჭრი თავს გაიგე ?
დაუჭექა ბოლოს მაინც დანებბულმა სიცილით ძმაკაცს
-ნუ მებლატავები ბარათაშვილო თორე მოგაჭრი ენას- გაუცინა ტელეფონიდან ძმაკაცს და სიცილით გაუთიშა
-რა ბავშვობიდანო რაო ? - თვალები მოვჭუტე მე
-არაფერი გავიღადავე - გამიცინა ალექსანდრემ
-იმანაც ხო ? - წარბი ავუწიე ჰაერში
-აჰამ - თავი დამიქნია მან- აუ მშია ცოლო
-ჭამე მერე - მხრები ავიჩეჩე და ფეხები სავარძლის ხელის დასაყრდნობზე გადავდე
-შენ რანაირი ცოლი ხარ უიმეე - ხელი აიქნია გვიჩიანმა
-კარგი ხო -დავნებდი და ავდექი ...
1 კვირა სრულ იდილიაში გავატარეთ . ყველაფერზე ვკამათობდით მაგრამ ბოლოს მაინც ვიცინოდით და ვრიგდებოდით , ღამე მარტო მეშინოდა ძილის ამიტომ მასთან ერთად ვიძნებდი "ვიძინებდი"მხოლოდ ზედმეტი არაფერი გარყვნილებო !
თბილისის გზას ვედექით ის კი საეჭვოდ ჩუმად იჯდა .
-რა გჭირს ? - ვკკითხე სიჩუმით შეწუხებულმა
-არაფერი - ვხვდებოდი რომ გაბრაზებული იყო და არ შემეძლო ასე უბრალოდ გაჩერება
-ალექსანდრე ნუ მატყუებ საკმარისად გაგიცანი !
-არაფერი თქო არ გესმის ? - დამიღრიალა ბოლო ხმაზე
ისე მეტკინა მისი ეს ხმა მაღალი ტონი ვიგრძენი გულმა როგორ გამოტოვა რამდენიმე ამოსუნთქვა და როგორ წამსკდა ჩუმი ცრემლები დიდი მოთმინების შემდეგ თვალებიდან ... ღაწვები მლაშე მარილიანმა სითხემ დამინამაა ...
რამდენჯერმე სცადა საუბრის წამოწყება მაგრამ მაშინვე გაჩერდა .
კორპუსთან გააჩერა და მანქანა სადარბაზოსთან გააჩერა რუგზაკს ხელი მოვკიდე და უკან მოუხედავად გამოვხტი მანქანიდან მესმოდა ჩემი სახელი რომელსაც გაიძახოდა გვიჩიანი მაგრამ ცოცხალი თავით არ ვბრუნდებოდი ...
სახლში ავირბინე ყველა მოვისიყვარულე და დავიძინე ...
რაღაც მაკლდა და ეს რაღაც სვანი გვიჩიანის გახურებული დაძარღვული ხელები იყო ... მაკლდა მისი სახე რომელიც ჩემს თმაში იმალებოდა ძილის დროს , მაკლდა მისი სუნთქვა რომელიც მთელი ღამე კისერში მეფრქვეოდა და ასეთ ჟრუანტელს მგვირიდა , მაკლდა მისი მკვრივი ტანი რომელსაც აკრული არ ვიყავი , მაკლდა არმანის სურნელი რომლითაც ვიძინებდი და ვიღიძებდი ... ძილში უჩვეულო დისკომფორტს ვგრძნობდი ერთი თვის განმავლობაში ...
ოთახში მეორე თვის დასაწყისს ნანო შემოვარდა გაბრაზებული
-ახლავე ადექი ! - დასჭექა ჩემმა დაქალმა
-რა გინდა? - უკმაყოფილო სახე მივიღე რადგან გამაღვიძა
-რა მინდა ? რა მინდა ? ვის არ ყვარებია მაგრამ ...
-მე არ მყვარებია ! -დავჭექე მაღალ ხმაზე
-ტონს დაუწიე !!
-ამას შენ მეუბნები ? - წამოვხტი ფეხზე
-კი მე გეუბნები ! დაქალი რომლის გასაჭირიც 1 თვეა არ გიკითხავს იქნებ რა მაწუხებს ?! ვის არ ყვარებია მაგრამ ასე არავის არ მოუკლავს თავი !
-ნანო ...
-არავითარი ნანო წავიდა უბრალოდ შეიგნე რომმ წავიდა ! - ერთი თვის წინ მომაცილა სახლამდე სვანეთიდან და წავიდა ... წავიდა და წავიდა .
აღარც მესიჯი აღარც ზარი ... კანადაში დაბრუნდა ... ხო თავი შემაყვარა და კანადაში დაბრუნდა .
-უმისოდ არაფერი არ მინდა - დავემხე ტირილით საწოლზე და მუცელზე ხელები მოვიჭირე აკანკალებული ნიკაპი კი კბილების ძლიერი მიწებებით დავიოკე ...
-=
-მესმის რომ გიყვარს მაგრამ ...
-მიყვარს აღარ ქვია მაგას რატომ გამიკეთა ეს ?! ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ ჯვარი მაქვს დაწერილი გესმის ?!
-რაა ? - იმხელაზე შეჰყვირა უცებ წამოვჭყიტე თვალები
-სვანეთში დავიწერეთ ...
-არ მჯერა - გაშტერებული იჯდა საწოლზე - რატომ ?!
-არ ვიცი არ ვიცი ... მაკლია გესმის ?! მისი სურნელი მაკლია ნანო - ჩავეხუტე აბღავლებული დაქალს
ნანომ ამაყენა და ძალით შემაგდო საბანაოდ კაბა ჩამაცვა ბალეტკები ამომაცვა თმა გამიკეთა და გარეთ გამიყვანა ...
-სად მივდივართ ? - ვკითხე ნირწამხდარმა
-ნახავ !
ტაქსი გააჩერა რაღაც უთხრა და თვითონ წავიდა
-სად მიდიხარ? - გაოცებულმა და თვალებ გაფართოებულმა მივაძახე
-უბრალოდ მენდე და წადი !
მძღოლმა ხნიერმა კააცმა თვალებზე ღიმილით ამაფარა შავი ნაჭერი მე კი ძილში წავედი ...
-შეიძლება მოვიხსნა ? - ვკითხე მძღოლს ...
-შეიძლება - გავიგე ნაცნობი ხმა და თვალებ დაჭყეტილმა მოვიძვრე შავი ნაჭერი ... - რ ... რა ხდება ? ... - ძლივს გადავაბი ორი სიტყვა ერთმანეთს
-მოგიტაცე - მხრები აიჩეჩა გვიჩიანმა
-სად იყავი ? - ცრემლები გადმომცვივდა და საწოლის კიდეს ავეკარი რომ არ მომკარებოდა
-ვარჩიე დრო მომეცა დაფიქრებულიყავი ისე გაიქეცი იმ დღეს ...
-იმიტომ გავიქეცი რომ მიღრიალე !
-იმიტომ გიღრიალე რომ ...
-რომ ? ...
-რომ შემეშინდა!
-რიისი ? - თვალებ დაქაჩულმა ვკითხე
-შენი დაკარგვის ...
-რატომ უნდა დაგეკარგე ?
-თითზე დაიხედე !
-ჰააა ? - შევყვირე როდესაც კალიცო შევამჩნიე არა თითზე
-ჩემი ხარ ცოლო ჩემიი !
-ვერ გავიგე - ავბლუუყუნდი დაბნეული
-ბავშვობიდან რომ მიყვარხარ ეგ უკვე გაიგე ! ახლაც რომ მიყვარხარ ეგეც იცი ! მხოლოდ შენი თანხმობა და - წარბები აათამაშა
-მე რომ მიყვარხარ ეგეც იცი - დავიწყე ხმა მაღლა ფიქრი ისე რომ მისთვის არც შემიხედავს თითქოს მათემატიკის ამოცანას ზეპირად ვხსნიდი
-ვიცი ვიცი - გაკრეჭილმა დამიკრა თავი
-ანუ ახლა რა გამოდის - ვაგრძელებდი ჩემსას
-ის რომ ჩემი ცოლი ხარ !
-ანუ გიყვარვარ ...
-ანუ მიყვარხარ ! - გამიცინა და თავი აქეთ იქით გადააქნია
-მეც მიყვარხარ - გახარებული წამოვფრინდი ფეხზე და მთელი ძალით ჩავეხუტე ...
-ჩემი პატაარა - ჩაიჩურჩულა დაბალ ხმაზე და შუბლზე ტუჩები მომაწება -მიყვარხარ ყველაზე მეტად - ესღა მითხრა და ვნებიანად წამეტანა ბაგეებზე
-მეც - სიცილით ნათქვამის შემდეგ მთელი ძალით მოვხვიე განიერ გულ მკერდზე ხელი - ჩემი სვანური ოცნება ასრულდა - ჩავიჩურჩულე და თავი მის კისერში ჩავმალე ...

------------------
სახელი ნუცა უბრალოდ არის გამოყენებული მე არაფერ შუაში ვარ ამ ისტორიასთან (ვიცინი)
დიდი მადლობა ხალხო
მიყვარხართ !
წერის ხასიათზე თან ვარ თან არა ...
ამიტომ შემინდეთ ცოტა აბდაუბდა ნაწერი ...