თავი მეორე
დილით ძლივს ავდექი ლოგინიდან ნუ პრინციპში დილაც აღარ ითქმის თორმეტზე. საშინლად მტკიოდა თავი , აშკარად არ დამილევია ბერვი , მაგრამ ვერასდროს ვერ ვიტანდი სასმელს ამან თავისი გაიტანე .ეგრევე ვანაში შევარდი ეხლა მხოლოდ ცხელი წყალი თუ მიშველიდა ერთ საათიანი ბანაობის შემდეგ ძლივს გამოვედი აბანოდან , წასასვლელი ,რომ არ ვყოფილიყავი ალბათ არც გამოვიდოდი .ძალიან სადად გამოვწყვე შავებში , ჰო არ მითქვამს შავი ჩემი ფერია უბრალოდ ვჭედავ. ჩემ დაქალს დაურეკე ,რომ საჩუქრის ასარჩევად გამომყოლოდა ორ სააითი ხდებოდა სახლიდან რომ გავედი კარგა ხანი ვიბოდიალეთ და ბოლოს საკმაოდ ლამაზი საათი შევურჩიე, ძალიან ნაზი და კლასიკური.
უკვე ნინას სახლის კარებთან ვიდექო და ველოდებოდი , როდი გამიღებდა კარს , მაგრამ რათ გინდა თვალები გამიშტერდა , როდესაც მის მაგივრად თოკო დავინახე .საკმაოდ სასიამოვნოდ გამიღიმა და გადამკოცნა მე როგორც ყოველთვის დავიბენ და მის ჩაცინება ზე სულ გავწითლდი.
-მობრძანდი .- დაბალი ხრინწიანი ხმით მითხრა. -როგორ ხარ ?
-რავიცი არამიშავს , თუ იმას არ ჩავთლით ,რომ თავი ძლივს ავწიე დღეს .
-ჰაჰ არა რა ეს დაქალები ერთნაირები , როგორ ხართ ტოო , თუ არ შეგიძლიათ დალევა არც უნდა დალიოთ , მაგრამ დღეს ეგ არ მიიღება.
-ალბათ იმიტომაც ვართ დაქალები
-ნატაშკაა .- უცებვე მოვახდინე რეაგირება ნინას კივილზე და გადავეხვიე.
-გილოცავ ჩემო ძვირფასო . ჰო იცი , რომ არ მიყვარს ზედმეტი ლაპარაკი
-ოჰჰ ეგ დამავიწყდებოდა მე .- ხელი ჩამკიდა და მისაღებ ოთახში შემიყვანა , სადაც ჩემთვის უცხო ადამიანები იყვნენ. ტაში შემოკრა და ხალხს ჩემი თავი წარუდგინა . საკმაოდ სასიამოვნო ხალხი აღმოჩნდნენ , როდესაც თოკო შემმოვიდა და გვითხრა მოვიდაო. ამის თქმა და ნინას გავარდნა ერთი იყო ისე შემოახტა ვიღაც ბიჭს , რამის გადააყირავა.
-გაიცანით ჩემი შყვარებული ნიკა .- აქ უკვე მართლა გავშტერდი ვეღარ გავარკვიე ვერაფერი და აბა ეს თოკო ვინღაა .ნინა ჩემსკენ წამოვიდა მივხვდი , რომ უნდოდა ჩემთვის გაეცნო.
-გაიცანი ეს ნატაშკა ცემი ბავშვობიის დაქალი.
-სასიამოვნოა .
-ჩემთვისაც. დიდი ხანია რაც ერთად ხართ?
-კი საკმაოდ . -სასიამოვნოდ მიპასუხა ნიკამ .- ამის ძმასთან მქონდა თავიდან პრობლემები , მაგრამ მალევე მოვაგვარე სიყვარულის გადამკიდე.
-ძმა?- პირი დამრჩა ღიაა , როდესაც ეს გავიგე , როგორც მახსოვს ნინას ძმა არ ყოლია.
-ჰო ნატაშკა , ამდენი ხანი მაგას ვერ მიხვდი , თოკო ჩემი ნახევარ ძმა . მეც საკმაოდ გვიან გავიგე.
-მაგის გარდა ყველაფერს ვიფიქრებდი.- თოკოს ყვირილმა გაგვეჩერა , რომლეცი ამბობდა , რომ ჩქარა დავმჯდარი ყავით.
სკამი უნდა გამომეწია , როცა თოკო მომიახლოდა და თვიტონ გაწია ჩემი სკამი.
-მის დაბრძანდით.
-ოჰჰ მადლობა .-გვერძე დამიჯდა რაზე აღარ ვილაპარაკეთ , სიმართლე , რომ ვთქვათ ძალიან ბევრი დავლიე , ყოველ წამს ვგრძნობდი მის მზერას ეს ისეთი ამაღელვებელი იყო .. საკმაოდ გვიანი იყო , როცა სახლში წასვლა გადავწყიტე ფეხე ავდექი , როცა თავბრუ დამეხვა და ძირს დავრადნას მისმა დიდმა ხელებმა გადამაჩინე .
-ჰომ გითხარი ამდენი არ დალიოთქო ტოო . წამოდი მე წაგიყვან სალში .
-არაა , არმინდა მე თვითონაც შემიძლია .
-კი როგორ არა წამოდი. -ხელი არ გაუშვია ჩემთვის მანამ , გარაჟთან არ მივედით ,ჟრუატენლი მივლიდი მისი შეხებისას ..ფეხზე ძლივს ვიდექი , როდესაც დამიპიპინა და შევხტი ამას მისი ხარხარი მოჰყვა. - ნუ დამცინი! -მანქანაში ჩავჯექი , ვითომ გაბრაზებული და კარები მაგრად მოვიჯახუნე.
-მთვრალი ძალიან სასაცილო და საყვარელი ხარ .
-მადლობა. შენ ძალიან სიმაპატიური ხარ
-ოჰჰ მადლობა.-მხოლოდ ათი წუთის შემდეგ გავაცნობიერე რა ვთქვი რატო ვარ ესეთი იდიოტი ვხვდებოდი , როგორ ვეშვებოდი , ძილის სამყაროში , შემდეგ კი მხოლოდ ის ვიგრძენი ,როგორ ამიყვანა ტბილმა სხეულმა ხელში .
-გაიღვიძე გასარებს თუ არ მომცემ სალში ვერ შევათ.
-ოო დამაცადე რა ძილი .
-ჰეი , ჰეი ფრთხილად , თორე გადამივარდები ხელიდან.. -თვალები გავახალი და მისი ხელიდან ჩამოვხტი ჩანთაში გასაღებს დავუწყე ძებმა . გასაღები დიდი წვალების და მიუხედავად ვერ შევარჭე.
-მომეცი , თორე სიცილისგან უკვე ცუდად ვარ.-კარები უცებ გააღო მან
-შემიძლია ყავაზე დაგპატიჟო.
-იცი რა შენ დაჯექი და ყავას მე გავაკეთებ.
საძინებელში შევედი და ტანსაცმელი გავიხადე მოკლე თხელი ატლასის ხალათი ჩავიცვი და მისარებში გავედი.
-ოუ შენთვის მითქვამს , რომ ძალიან ლამაზი ხარ ? - უარყოფის ნიშნატ თავი გავაქნიე.
-ჰოდა ახლა გეუბნები.
-მადლობა .
-ოჰ შენ რა ყველაფერზე მადლობას იხდი ტოო! არ შიძლება ესე.- ყავა მომაწოდა ხელში .
-მადლობა ყავისთვის .
-ჰაჰაჰ ჰო ვამბობ არა :დ
-შეყვარებული არ გყავს ?
-მე ? არა
-რატო მერე ასეთ ლამას გოგოს არ უნდა ყავდეს შეყვარებული ?
-ალბათ იმიტომ , რომ არავინ არ მომწონს და იცი არც არასდროს მყვარბია, ბოლოს მგონი მეათე კლასში მყავდა შეყვარებული. ოღონდ არ დაცინო ეხლა
-ვერ ვხდები ამაში სასაცილო რა არის პირიქით კარგია და ეხლა ისიც არ მითხრა , რომ ბიჭისთვის ჯერ არ გიკოცნია .- სახეზე სულ გავწითლდი. -არა ჰო ? ახლა უფრო მომწონხარ!
-მოგწონვარ?
-ჰო რა არშეიძლება?
-კი , მაგრამ..
თოკოს POV.
როდესაც გავიგე , რომ მას არავისთვის ქონდა ნაკოცნი უფრო მეტად მომინდა მასთან ყოფნა , ისეთი ბავშურია და ძალიანნაზი. სიტყვა გავაწყვეტინა, მისი სახისკენ მივიწიე და ფრთხილად ვაკოცე. თავიდან თითქოს წინააღმდეგობას მიწევდა , მაგრამ მერე ისიც ამყვა.
ნატაშკას POV.
ეს იყო ყველაზე სასიამოვნო ,რამ რაც კი გამიკეთებია , ალბათ მტვრალი , რომ არ ვყოფილიყავი ამდენს ვერც გავბედავდი. ვხვდებოდი , რომ ამის მერე ჩვეულებრივი ურთიერთობა მასთან ვეღამ მექნებოდა , თითქოს მიხაროდა კიდეც , მაგრამ რაღაც მძაბავდა გამოუცდელობა? -ნამდვილად არვიცი . როდესაც კოცნას მორჩა ჩამიხუტა და შუბლე მაკოცა ,ხელები მაგრად მოვუჭირე და მის მკლავებში გავინაბე . რამდენიმე წუთიანი სიჩუმე კი მად დაარღვია
-უნდა წავიდე და ხვალ გამოგივლი.- ახლა ყველაზე მეტად მისი წასვალ , არმინდოდა , ვიცოდი ,რომ ტირილი ამივარდებოდა იმაზე , თუ როგორი მარტოსული ვარ, ქელები უფრო მაგრად მოვუჭირე და ჩუმათ ჩავიბურტყუნე.
-დარჩი გთხოვ
-ნატაშკა ,ეხლა მთვრალი ხარ და არ იცი რას ლაპარაკობ ხვალ აუცილებლად გნახავ .
-უბრალოდ დარჩი , გთხოვ არმინდა სულ ყოველთვის სამუდამო მარტო ვიყო ჩემს სიცოცხლეში მხოლოდ ერთხელ დარჩი კარგი ?-ვიგრძენი ,როგორ გაიკვალა ჩემს ლოყაზე სისველემ გზა.
-ჰო კარგი ოღონდ დაწყნარდი ტოო თორემ მანერვიულებ. - მდივანზე წამოწვა ჩემს გვერდით და ჩამიხუტა , ვგრძნოდი როგორ ისუნთქავდა ჩემს სუნს და ეს ჩემს გულისაჩქარება იწვევდა .