მე, ბარბი და ელე მივსეირნობდით და თან ვლაპარაკობდით.
-ხოო, ელე რაქენი წაშალე დუდუ?-(ბარბი)
-კი, ტასომ წამაშლევინა.-(ელე)
-სწორი უქნია. თუ მოეწონე თვითონაც დაგიმატებს.-(ბარბი)
-ხომაგრამ მე მიყვარს და რაგავაკეთო?-(ელე)
-ცხოვრებაში ერთხელაც არგყავს ნანახი და როგორ გიყვარს ეს დუდუ თუ მუდუ?-(ვიყვირე ჩემი დაქალის სულელური ლაპარაკით მობეზრებულმა)
-არვიცი არვიცი როგორ მაგრამ ფაქტია რომ მე შემიყვარდა დიტო ახვდელიანი დ ამისი დავიწყება არშემიძლია.-(მანახ დაიყვირა)
-კარგით მორჩით აქ გასარჩევი თემა ეგ არარის.-(ბარბი)
დავწყნარდით და გზა გავაგრძელეთ, ვიგრძენი რომ ვიღაც უკან მოგვყვებოდა. უკან ჩუმად გავიხედე და სამი ბიჭი იყო რომლების ზუსტად ჩვენ მოგვყვებოდნენ.
-ვაიმე გოგოები უკან ვიღაცაები მოგვყვებიან არგაიხედოთ უბრალოდ ცოტა ჩქარა იარეთ.-(გოგოებს გადავუჩურჩულე)
როგორც ჩანს ბარბიმ ვერ გაიგონა და უცებ ხმამაღლა იყვირა.
-აიაიაი, ის რეინჯ როვერი ის არის ხოხო ის არის ჩემი შეყვარებული და დღეს უნდა მოვიპარო.-(დებილმა ყვირილი დაიწყო და უზარმაზარ სახლთან მდგარ შავ რეინჯროვერს გვაჩვენებდა)
-ჰაჰაჰა.-(უკნიდან სიცილის ხმა მოგვესმა)
-უკაცრავად?-(ბარბი დენდარტყმულივით შეტრიალდა)
ჩვენ გავჩერდით უკვე დაღამებული იყო და მათ სახეებს ვერ ვარჩევდით მაგრამ კარგად ჩანდა ერთი ცისფერი და ორი მწვანე თვალები. ჩვენთან ახლოს მოვიდნენ. ელეს სახე შეეცვალა მის მზერას თვალი გავაყოლე და ჰოი საოცრებავ. ჩვენს წინ დიტო ახვლედიანი და მისი მეგობრები დგანან.
-ამ ღამე ასეთი ლამაზი გოგოები რატომ დადიხართ გარეთ?-(იკითხა მწვანე თვალებამ)
-მდაჰ, რაშენი საქმეა?-(ბარბი)
-ნუ ტლიკინებ ლამაზო.-(ის)
-ფუ, უზრდელი. შენი ლამაზი ბებიაშენია.-(ბარბი)
-ბარბი მორჩი წავიდეთ...-(ელემ ხელზე დაგვქაჩა)
-სად გეჩქარებათ?-(დიტო)
ელე მომეწება და აღარ მშორდებოდა. ბარბი მიხვდა რაშიც იყო საქმე და ელეს ხელი ჩაკიდა.
-უკაცრავად, ჩვენ უნდა წავიდეთ.-(ვუთხარი და შევტრიალდით წასასვლელად)
-ასე ძაან გიყვარვარ ელე?-(დიტო)
-ისე ის რაიყო ფეისბუქზე რომ დამიმატე და მერე წამშალე?-(დიტო)
-ალბათ გოგოებმა უთხრეს თავში აუვარდებაო. ააჰაჰაჰა.-(მწვანე თვალება)
-ისე კიდევ კარგი იყვირეთ რომ გიყვარდი თორე შენს დამატებას არვაპირებდი.-(დიტო)
-დიტო ზედმეტი მოგდით!! არავის არუყვარხართ და თავი დაგვანებეთ თუშეიძლება.-(მე)
-არა არშეიძლება!-(ხმა ამოიღო ცისფერთვალებამ, ღმერთო ახლა დამბლა დამეცემა... დამცხა ესრა ნახა ჩემმა თვალებმა რასიმპატიურიაა ^^ )
-რატო?-(ბარბი)
-ვიმეგობროთ.-(ცისფერთვალება)
-ბევრი მეგობარი გვყავს არარის საჭირო.-(ელე)
-კარგი რა ზუსტად ვიცი რომ შენ ყველაზე მეტად გინდა ჩემთან ახლოს ყოფნა.-(დიტო)
-არა არმინდა. შეიძლება ადრე მიყვარდა მაგრამ დღეიდან მძულხარ რადგან ცხოვრებაში ყველაზე დამპალი ტიპი ხარ ვინც ოდესმე მინახავს.-(ელეს სიტყვებზე გული მომიკვდა :(( საერთოდ ყველა ძალიან უყვარს და ასეთ სიტყვებს მაშინ ამბობს როდესა ძალიან ნაწყენია)
-სიტყვები შეარჩიე.-(დიტომ მშვიდად უთხრა)
-თორე?-(ელე თვალებიდან ნაპერწლებს ყრიდა მაგრამ მე ვიცოდი მისი განრისხებული თვალების შიგნით გულჩვილი ელე იმალებოდა. მას ახლა სურს რომ იტიროს და სიამოვნებით იტირებდა მაგრამ სიამაყემ თავი გამოყო)
-გთხოვთ თავი დაგვანებეთ... ჩვენი წასვლის დროა.-(ბარბის თვალით ვანიშნე ელე წაიყვანეთქო)
-თავს ასე ადვილად თქვენნაირ ლამაზ გოგოებს ვერ დავანებებთ.-(ცისფერთვალება)
-ელე ელე რაგჭირს?! გოგო არგამაგიჟო.-(უკან შევტრიალდი და დავინახე ელეს სახეზე ფერი წასვლოდა და ბარბის ხელებში იყო ჩასვენებული)
უცებ მივირბინეთ მასთან. დიტო ძალიან იყო აღელვებული უცებ აიყვანა ელე ხელში და სახლში შეიყვანა. რომელიღაცა ოთახში დააწვინა და მის გამოფხიზლებას ველოდებოდით. სპირტი მივუტანეთ ცხვირთან და იმწამსვე წამოხტა.
-რახდება?-(ელე)
-ცუდად გახდი და გულზე წაგივიდა...-(დუდუ)
-დღეს აქ დარჩით ბევრი ოთახი გვაქვს სახლში.-(მწვანეთვალება)
-არა... ჩვენი სახლი აქვეა და ცოტა კარგად რომ გახდება წავიყვანთ.-(მე)
-აქ დარჩებით!.-(გაისმა მკაცრი ხმა და ყველამ ცისფერთვალებას გახედა)
-სახლში მინდა.-(სუსტი ხმით თქვა ელემ)
-აქ ცუდად გრძნობ თავს?-(ირონიულად ჰკითხა დიტომ)
-ხო! თან ძალიან ცუდად.-(ელე)
-მოსამსახურეებს ვეტყვი ლოგინები გაგიშალონ.-(მწვანეთვალება)
-ღმერთო ჩემო! ხომ ვთქვით რომ სახლში გვინოდადა წასვლა. ჩემი დაქალი თქვენი დუდუს სულელური ლაპარაკის გამო არის ცუდად და ახალაც ცუდად არის არუნდა მასთან ყოფნა. საერთოდ არგიცნობთ და არჯობია რომ გაგვიშვათ?-(მე)
-რომ ვთქვი რჩებითთქო ესეიგი რჩებით.-(მშვიდად თქვა ცისფერთვალებამ)
-არცკი გიცნობთ... როგორ დავრჩეთ უცხო ხალხის სახლში?-(მე)
-გაგვიცნობთ... კაითრა შეხედე თქვენს გარდა არცერთი არწუწუნებს.-(მწავენ თვალება)
-აჰაჰა თქვენო შენ ბიძია რამდენის გგონივართ ჩვენ? მე 16ის ტასიკო 18ის და ელე 19ის.-(ბარბი)
-უი, ლა პატალები ყოფილქართ.-(გაგვაბრაზა მწვანეთვალებამ)
-შენ რამდენის ხარ ერთი?-(ალმაცურად გაახედა ბარბიმ, ამდენი ხნის მანძილზე ცისფერთვალებას ჩემთვის მზერა არმოუშორებია. მერე დიტოს გახედა და ეშმეკურად გაუღიმა. დიტომ კიდე ცერა თით აჩვენა. მდაჰ, აქ რახდება? ვინმეში ხოარ ვეშლებით ამათ?)
-კარგით მორჩით ახლა წავიდეთ ქვევით... ელე დაისვენებს.-(დიტო)
-თურამე დამიძახე.-(ელეს შუბლზე ვაკოცე)
-კაი მიყვარხარ.-(ელე)
-მე მითხარი ხო?-(შეიფერა დიტომ)
-არა შენ მაგას არასდროს არგეტყვი.-(ელემ ენა გამოუყო)
-რავიცი წეღან კი გაყვიროდი დიტო ახვლედიანი მიყვარსო... კაიკაი მერე ვილაპარაკოთ მაგაზე.-(თვალი ჩაუკრა)
ელე მარტო დავდოვეთ და ქვევით ჩავედით.
-რას დალევთ გოგოებო?-(მწვანეთვალება)
-რაგაქვს?-(ბარბი)
-ყველაფერი ალკოჰოლი გინდა თუ გამარილებელი?-(მაცდურად გაუღიმა, ბარბიმაც ეშმეკურად გახედა. ამ პატარა ლაწირაკს თვალებს ამოვგლეჯ)
-ღმერთო შენ მიშველე.-(შევიცხადე და ცისფერთვალებას ჩაეცინა)
-რა?-(ისეთი თვალებით გავხედე ალბათ მზერით კაცის მოკვლა რომ შეიძლებოდეს უკვე მკვდარი იქნებოდა)
-არაფერი პატარა.-(ცისფერთვალება)
-ნუ მეძახი პატარას.-(შევუბღვირე)
-კაი პატარა.-(ის)
ოთახში დიტო შემოვიდა უკან პუტკუნა ქალი მოყვებოდა. რომელსაც ხელში ეჭირა ჭიქები და კოკაკოლა.
-აბა ალკოჰოლიო?-(ბარბიმ მწვანეთვალებას გადახედა)
-თინა ბებომ ბავშვები არიანო და არგამომატანა.-(ხელები დამნშავესავით აწია)
-ბაბი ბევრს ტლიკინებ!! რადროს შენი ალკოჰოლია?-(მე)
-ალექსს ვყავდი წაყვანილი კლუბში დავლიე.-(ბარბი)
-სად აქვს ამხელა ბიჭს ჭკუა.-(მე)
-ქალებში.-(სიცილით მითხრა)
-ღმერთო გაჩუმდი.-(მე)
-აბა ნუ ლანძღავ ჩემს ალექსს არც შენი ეკე და დემე არიან ღმერთები.-(ენა გამომიყო და კოკაკოლა მოსვა)
-ვინ არიან ალექსი დემე და ეკე?-(ცისფერთვალება)
-ჩვენი მეგობრები და დემე ტასოს ძმა არის.-(ბარბი)
-თქვენ ერთმანეთის რახართ? ისე გაგვეცანით რა ამდენი ხანია ვლაპარაკობთ და ერთმანეთის სახელებიც არვიცით.-(მწვანეთვალება)
-მოკლედ მე ვარ ბარბარე წიტაიშვილა 16 წლის მალე 17ის. მყავს 4 ძმა და 2 და ოღონდ არაბიოლოგიურები. აქ წყნეთში ამოვედით დასასვენებლად როგორც წესი. იმიტომ რომ დასასვენებლად სულ ერთად დავდივართ ამ წელს მშობლებმა მარტო გამოგვიშვეს მაგრამ ბიჭებმა დაგვტოვეს და თავიან შეყვარებულებთან ერთად ლონდონში წავიდნენ.-(ბარბი)
-აჰა ანუ გადაგაგდეს?-(მწვანეთვალება)
-ხოო.-(გაბრაზებულმა ვთქვი)
-დიდიხანი დასჭირდათ ტასოს გულის მოსაგებად მაგრამ ბოლოს ეკემ შეირიგა.-(ბარბი)
-შენზე რას იტყვი?-(მომიტრილდა ცისფერთვალება)
-რავი. ანასტასია დევდარიანი მეგობრები ტასოს, ტასიკოს მეძახიან. 18 წლის ვარ ვსწავლობ ილია ჭავჭავაძის სახელმწიფო უნივესიტეტში და მინდა გავხდე ჟურნალისტი.-(მე)
-აჰა, ჟურნალისტები მოგწონს? სხვის საქმეში რომ ცხვირს ყოფენ?-(ის)
-არა საერთოდ არც ის მაინტერესებს ჩემზე ხალხი რას ამბობს... იურიდიულზე მინდოდა ჩამებარებინა მაგრამ ჩემმა ძმამ არაო (((-(მე)
-რატო?-(მწვანეთვალება)
-არევასება ეგეთები.-(მე)
-რაზეც გინდა იმაზე ჩააბარე ვერავინ ვერ შეგეწინააღმდეგება ამის პირობას მე გაძლევ... შენი ძმა ვინ არის?-(ცისფერთვალება)
-დემეტრე დევდარინია არის ბილოგიური. ისე ერეკლე და დათუნა წერეთლები და ალექსი წიტაიშვილი.-(მე)
-ჰო, ვიცი ეგ სასტავი... დაველაპარაკები შენს ძმას.-(ის)
-რაუფლებით?-(მე)
-ტასო დამშვიდდი იცის რასაც აკეთებს.-(დიტო)
-ხომაგრამ...-(არდამამთავრებინა მწვანეთვალებამ)
-დაჩი ავალიანი 20 წლის საკუთარი ბიზნესი მაქვს და მიყვარს პატარა გოგოები.-(ბარბის გახედა, ბარბი კიდე გაწითლდა.
უიმე რა საყვარლობაა... გულში დავიჭყანე)
-დანიელ დადეშქელიანი 21 წლის ფბა-ის დეტექტივი. ახლა ჩამოვედი საფრანგეთიდან უკვე 1 წელია იქით ვარ რადგან რაღაც გაურკვევლობა იყო იქით ფბაიში. ახლა ისევ აქეთ დამაბრუნეს.-(დანიელი)
-აუ რამაგარია მეცმინდა მანდ მუშაობა -(მოვიწყინე)
-მალე შენს იმუშავებ.-(მისთვის დაუჩურჩულა)
-რა?-(მე)
-არა არეფერი.-(დანიელი)
უცებ ჩემმა ტელეფონმა დარეკა. უცხო ნომერი იყო, ვაიმეე ალბათ დემე არის.
-ღმერთო მგონი დემე რეკავს.-(მე)
-რავუთხრათ?-(ბარბი)
-მომეცი მე დაველაპარაკები.-(დანიელი)
-გაგიჟდი? რომ გაიგოს უცხო ბიჭებთან ერთად ვართ ფეხით ჩამოვა იქიდან.-(მე)
-უცხო აქ არავინ არარის.-(გაეცინა და ტელეფონი გამომართვა)
ნამდვილად დიდ შარში ვარ

პრივეტ, ესეც მეორე თავი შემდეგ თავს ხვალ დავდებ თუ მოგეწონათ გთხოვთ დააკომენტაროთ. თუარ მოგწონთ რატო არმოგწონთ ეგ მაინც დაწერეთ. ხომ უნდა ვიცოდე კითხულობენ თუარა: მიყვარხართ ძალიან (არგიცნობთ მაგრამ მაინც :დდდ )