ამბობენ თვალები ადამიანის სულის სარკეაო,ისინი ზუსტად იმას გამოხატავენ რასაც გრძნობ.თვალების მეშვეობით შესაძლებელია გავიგოთ, როდის ტკივა და უხარია,მაგრამ არის ისეთი შემთხვევა, როდესაც თვალებში სიცარიელეს ხედავ. სიცარიელეს, რომელიც არიცი რით არის გამოწვეული,ამდროს ვერხვდები რას გრძნობს,ცდილობ გაიგო, მაგრამ არგამოგდის,ამყველაფერს უღრმავდები,მაგრამ გზად კიდევ უფრო დიდ სიცარიელეს აწყდები, რომელიც უკიდეგანო სივრცეში გაგდებს.
ზუსტად ასეთი თვალები ჰქონდა ემას, მასში მხოლოდ სიცარიელეს თუ წააწყდებოდი. ლამაზი თვალები, მაგრამ არაფრის მთქმელი. დიდი ტკივილი გამოსცადა, დიდი ხნის წინ,მაგრამ თვალები ისევ ისეთივე დარჩა, ისევ ისეთი, არაფრის მთქმელი. იცინოდა, მხიარულობდა, მაგრამ არა თვალებით,მისი თვალები ყოველთვის ერთიდაიგივეს მიანიშნებდა, მაგრამ ამას ბევრი ვერ ამჩნევდა ან არ იმჩნევდა,რადგან იმ ყველაფრის შემდეგ ათი წელი გავიდა. რამოხდა ათი წლის წინ ემას ცხოვრებაში, ათი წლის წინ მან ერთდროულად დაკარგა დედა, მამა, ძმა და ტყუპისცალი და. მეტი რაღა უნდა მომხდარიყო?! მან თავისი საყვარელი ადამიანები დაკარგა, დაკარგა იმდროს როდესაც ისინი მას ყველაზე მეტად სჭირდებოდა, მაშინ ხომ ემა ძალიან პატარა იყო, სულ რაღაც 9 წლის. რითი დაიღუპა ემას ოჯახი, ისინი ავარიაში მოყვნენ, მაშინ როცა მთელი ოჯახი დასასვენებლად ბათუმში მიდიოდა, მხოლოდ ემას გადარჩენა შეძლეს. ემას ზურგის ტვინი დაუზიანდა, რის შედეგადაც 3 წელი ეტლს იყო მიჯაჭვული, ემას მხოლოდ მამიდა დარჩა, რომელიც მასზე ზრუნავდა. ემას ოჯახი შეძლებული იყო, ამიტომ მამიდამისმა შეძლო და ემა გერმანიაში გაუშვა სამკურნალოდ, რის შედეგადაც ემას ყავარჯენის საშვალებით შეეძლო გადაადგილება , ერთ წელიწადში კი სრულიად გამოჯანმრთელდა, მაგრამ მხოლოდ ფიზიკურად , შინაგანად კი უფროდაუფრო უარესდებოდა მისი მდგომარეობა, მაგრამ ამას არავის ანახებდა. ბევრი მეგობარი ყავდა მხოლოდ ერთს, მარიამს რომელსაც დაბადებიდანვე იცნობდა და მისთვის ის უკვე ყველაფერი იყო. ამქვეყნად ყველაზე ახლო ადამიანი მარიამი ყავდა, რომელთანაც ისეთი იყო, როგორიც სინამდვილეში, არუწევდა მასთან თამაში როგოც ყველა სხვა დანარჩენთან და ეს ეხლაც ასეა. ემა ეხლა უკვე 19 წლისაა, გაიზარდა, გალამაზდა მაგრამ ამას თვითონ ვერ ამჩნევს უფროსწორად არ იმჩნევს. თაყვანისმცემლები ბევრი ჰყავს, მაგრამ თვითონ ვერავის ხედავს. სწავლობს თავისუფალში, სისხლის სამართლის ფაკულტეტზე,უნდა რომ გამომძიებელი გახდეს და დასახული მიზნის მისაღწევად ყველაფერს აკეთებს. ოცდაოთხი საათი წიგნებშია ჩაფლული,მარიამი კი პირიქითაა ვერ იტანს მეცადინეობის პროცესს მაგრამ უნიჭიერესია და ყველაფერს მალე ითვისებს ბოლოსდაბოლოს სამედიცინოზე ჩააბარა სრული დაფინანსებით. მოკლედ ეს ორი უსაყვარლესები და უნიჭიერესები არიან. ემა როგორცკი თვრამეტის გახდა მთელი ქონება მემკვიდრეობით გადაეცა, საკმაოდ ბევრი რამ დარჩა ამიტომ გადაწყვიტა თავისთვის ცალკე ბინა ეყიდა ნიაკო მამიდაც არიყო წინააღმდეგი ამიტომ საკმაოდ კარგი ბინა იყიდა, სახლი ჰქონდა ორსართულიანი დიდი ეზოთი სადაც ადრე ცხოვრობდა მაგრამ იქ მარტო ვერ იცხოვრებდა , უბრალოდ არშეეძლო. ბანკში მამამისის ანგარიშზე ოციათასი დოლარი იყო რომელიც მას გადაეცა და აწ უკვე თავის ანგარიშზე დაერიცხა ასევე დედის ხუთიათასი დოლარიც მის ანგარიშზე დაჯდა ასევე მამამისის მერსედესი მას დარჩა მაგრამ ის თავისი ძველი სახლის გარაჟში ისვენებდა. ფული საკმარისზე მეტი ჰქონდა თან სწავლაშიც არ ეხარჯებოდა უფასოზე მოეწყო. როდესაც სახლი იყიდა ემამ მარიამს სთხოვა მასთან გადასვლა და ისიც დიდი სიხარულით დასთანმხდა, არც მარიამის მშობლებს გამოუთქვამთ უკმაყოფილება, ემაზე გიჯდებიან, ხოდა ეხლა ჩვენი გოგონები ერთად ცხოვრობეენ და ერთმანეთს ავსებენ.
-ემმ...ემმმ. ოთახში გაისმა მარიამის ხმა რომელიც მეგობარს გაღვიძებისკენ მოუწოდებდა.
-რაიყოო?! დაფეთებული წამოვარდა ემა და მარიამ გაკვირვებული სახით შეხედა.
-იცი დღეს კლუბში,თავის ფართიზე ვინ დაგვპატიჯა?
ემამ სახე დაალაგა და მობეზრებულად გააქნია თავი.
-ვინნ?!!
-გიორგი გადრანმა!!!!!!!!!! მარიამი სუხარულისგან ბოლო ხმაზე ყვიროდა
-ეგ ვინღაა?
-ეგაა ვინცაა!! ჩემთანერთად სწავლობს სამედიცინოზე.
-კაია... ელხა დამაძინე რა და მერე ვილაპარაკოთ.
-რადაგაძინო გოგო კაბებზე მივდივართ!
-რა კაბებზე?!
-ემა რაგჭირს კაბებზე! ცჰემთვის და შენთვის!
-მოიცა,მოიცა მერაშუაში ვარ!
-გიორგიმ მითხრა შეგიძლია ვინმე მეგობარიც წამოიყვანოო! ასერომ გაემზადე! მივდივართ!

გამარჯობაა ბავშვებოო!! ეხლა დავიწყე ამისტორიის წერაა აქამდე მუზა არმქონდაა და დღეს მეწვიაა . რაცშეეხება წინაისტორიასს რომელიც აღარ გავაგრძელე ,უბრალოდ არვიცოდი როგორ გამეგრძელებინა წერის მუზა არმქონდაა ამიტომ არამგონია გავაგრძელოოო. იმედია ეს ისტორია მოგეწონებათ. ვიცი ძალიან ტრაგიკული დასაწყისია, მაგრამ კარგი დასასრული ექნება.