გადიოდა დღეები ... ვიცოდი რომ არასწორედ მოვიქეცი გიოს ყველაფერს რომ ვუმალავდი ... მაგრამ არა მე ისევ ის არ ვარ მე შევიცვალე ... რომ სდომოდა მომძებნიდა და მიპოვიდა... მაგრამ მან ეს არ გააკეთა ...
...დილით ადრე ავდექი , სპორტულები ჩავიცვი, ბოტასები და გარეთ გასასვლელათ მოვემზადე ...უკვე ისე მქონდა სისხლში გამჯდარი ყოველდღიური ვარჯიში რომ არც კი ვიღლებოდი ... სახლიდან 5 ზე გამოვედი ახლა კი 12 .ხდებოდა ... ვერ ვგრძნობდი... უბრალოდ შემეძლო უსასრულოდ მერბინა ... ძალიან შორს ვიყავი სახლიდან ...
უცებ მარჯვნივ გავიხედე და დავინახე ლამპიონზე გაკრული ფურცელი ...რატომღაც დამაინტერესა და წასაკითხად მივედი ახლოს ...
" ღამის ბრძოლები წესების გარეშე ... "
ეს წარწერა როგორც კი წავიკითხე მაშინვე ტელეფონი მოვიმარჯვედა ნომერი ამოვწერე ასევე ვებსაიტი....სახლში დავბრუნდი .. ლეპტოპი ჩავრთე და საიტზე შევედი ... ინფფორმაცია წავიკითხე სადაც ეწერა რომ ბრძოლები ღამის სამ საათზე იმარათებოდა ... მონაწილეები კი რეგისტრაციისთვის უნდა მისულიყვნენ ერთი საათით ადრე ... იმართებოდა რამოდენიმე შეჯიბრი ... ბოლოს ფინალი იქნებოდა ორ საუკეთესოს შორის..იყო გოგოების და ბიჭების შეჯიბრებები ... ჺტითოეული ფინალისტი და ნახევარფინალისტი მიიღებდა გარკვეულ თანხას ... ბრძოლები არალეგალური არ იყო რაც კარგია ... იმედი მქონდა ბიჭი არ შემხვდებოდა ...
საღამომდე ხან ვკითხულობდი ხან კი რაღაც ინფორმაციებს ვჲძიებდი ინტერნეტში ... თურმე ამ შეჯიბრებას რამოდენიმე წელია რაც ორი ფინალისტი ყავს გამორჩეული ერთი გოგო ერთი ბიჭი ... ცოტა ხანი. ტელევიზორს ვუყურე და გახდა თორმეტი საათი ... ოთახში გავედი ჩემი ზურგჩანთა ავიღე და ჩემი სპორტული ჩავდე ასევე პირსახოცი ... ტანზე კი ჩვეულებრივი ჯინსის ღია ფერის შარვალი , სადა შავი მაისური და კედები ჩავიცვი ...გზად მაღაზიაში შევიარე და წყალი და საჭირო ნივთები ვიყიდე...
იქ მისულს ძალიან დაძაბული სიტუაცია დამხვდა ... დიდი დარბაზი იყო შუშის შენობა იყო ...ცენტრში ერთი საჩხუბარი მოედანი იდგა ... რეგისტრაციისთვის მარჯვენა მხარეს მაგიდა იდგა ახლოს მივედი... მითხრეს ჯერ უნდა გამოიცვალოო... გამოვიცვალე და გავედი ... გრძელ სპორტულში რო დამინახეს ...
- რატომ მიყურებთ ესეთი თვალებით (მე )
- რამხელა სპორტულია ...( ვიღაც )
- რა იყო არ შეიძლება ? ( მე )
- კი უბრალოდ ხელს შეგიშლის მოძრაობაში ...( ვჲღაც)
- კარგი ... თქვენთან ერთი კითხვა მაქვს ...(მე )
-გისმენთ (ვიღაც )
- შეიძლება რინგზე ნიღბით რომ გავიდე ?
- კი რათქმაუნდა ეს შესაძლებელია ... აი მარცხნივ ყუთი რომ,დევს მაქედან აარჩიე რამე და წარმატებები ( ვიღაც)
უსიტყვოდ წავედი ყუდისკენ ... რამოდენიმე დებილი ნიღაბი იყო მაგრამ ბოლოს არჩევანი შავ ნიღაბზე ავარჩიე აი ძირითადად ქურდობისას რომ იყენებდნენ... ყველაფერი მოვირგე რაღაც ნომრები იყო ... რომლებიც თამაშისბოლომდე თუ ფინლამდე მივაღწევდით სულ უნდა გვქონოდა ... მე 13 ავიღე ძალიან გამიხარდა რადგან ჩემი საყვარელი რიცხვია... ნომერი ავიღე რაღაც საბუთები ავიღე და ნიღაბიც მოვირგე ... გასახდელიდან გამოვდიოდი ვიღაც გოგომ რომ შემაჩერა ...
- ეი ძვირფასო არ იცოდი აქ რომ მარტო მოსაგებათ მოდიოდნენ ? ( ვიღაც გოგო)
- კი და მაგიტომ მაინტერესებს შენ აქ რატომ მოხვედი ...( მე ).
სიტყვის შემობრუნება არ ვაცადე მაშინვე გამოვედი ... გოგონები გაგვანაწილეს მე და ის ქერა გასახდელში რომ გამომელაპარაკა ბოლო გამომსვლელები ვიყავით ...
როგორც იქნა ჩემი ჯერიც მოვიდა ძალიან მეშინოდა რადგნ წინა გამომსვლელებს რომ ვუყურებდი სერიოზულად ჩხუბობდნენ...
გამოგვაცხადეს ლურჯ კუთხეში მე ვიყავი წითელში ქერა ... მე ანონიმური დავრჩი და მისი სახელი ბელა აღმოჩნდა... ისე გაუხარდა ჩემი დანახვა ცოტაც და სიხარულისგან ხტომას დაიიწყებდა... დავიწყეთ თავიდან ხელი ჩამოვართვით ... ხელებზე ლურჯი ხელთათმანი მეკეთა ... თავიდან ორჯერ მომიქნია ხელი მაგრამ ორჯერვე ავიცილე ... ერთხელ გავარტყი...მერე მან ხელში და ფეხში დამარტტყა ... ძალიან,მტკიოდა ... უცებ გავხედე მაყურებლებს და დავინახე გიო რომელიც "ბელა" "ბელა"- ს ყვიროდა ... მისი ნახვით გამოწვეული სიბრაზის გამო თან ჩემს მოწინააღმდეჹეს გუჺშემატკივრობს ... რამდენიმე მოვუქნიე ბელას ორი სახეში და ორი კიდევ მუცელში სახეზე შევატყვე რომ არ ესიამოვნა მაგრამ მოახერხა და მუცელში და სახეში მანაც დამარტყა...
ჩემს თავს ვერ ვცნობდი უბრალოდ მხოლოდ ის ვიცოდი რომ უნდა მომეგო..და აი საბოლოო დარტყმა განვახორციელე და ... ნოკაუტში ჩავარდა...
მსაჯი მივიდა და დათვლა დაიწყო 1..2...3...4...5...6..7...8...9...10.. ის ვერ წამოდგა რაც იმას ნიშნავდა რომ მე გავიმარჯვე ... ცოტახანში წამოდგა " ბელა" და მსაჯმა ჩვენი ორივეს ხელი დაიჭირა ... გასმა მიკროფონში ხმა და მსაჯმა ასწია ჩემი ხელი ...
ჩემს ბედნიერებას საზღვარი არ ქონდა . გამოვიცვალე გასახდელიდან უნდა გამოვსულიყავი ხმა რომ მომესმა
- მარი ( გიო)
- .....
- მარი მოიცა....
გავიქეცი მაგრამ არ ვიცი რატომ უბრალოდ მინდოდა გავქცეულიყავი და წავედი ისე რომ არც დავლოდებივარ ... შემდეგი შეხვდრა ( ნახევარფინალი) ერთ კვირაში იქნებოდა ...
სახლში მივედი და მაშინვე დავიძინე 6 საათი იყო დღის ...
კარგად გამოვიძინე ... რომ გავიღვიძე 12 ხდებოდა,...გამოვიცვალე გავემზადე და ჩემს გუნდელებს შვხვდი ... კარგი გოგოები იყვნენ მე კი არ მჯეროდა კაპიტანი რომ ვიყავი ... დავიშალეთ შემდეგ კიდე სასეირნოდწავედი ... ვფიქრობდი რომ არ გამოვქცეულიყავი და დავლოდწბოდი რას მეტყოდა გიო მაგრამ ამაზე ფიქრი უკვე გვიანი იყო...
სახლში რომ მივედი უკვე 10 საათი ხდებოდა ... ინტერნეტში შევედი და მივწერე ჩემებს ...ეკას აქაც ვნხულობდი ... ყველა რომ მოვიკითხე მერე მარის მივწერე ...
- როგორ ხარ ?
- კარგად შენ ??? ( მარი)
- კარგად რა ხდება რა არის ახალი საქართველოში ? (მე )
- რავი გოგო ჩემმა ძმამ მითხრა გიო ჩამოდისო.....

----------
პ.ს ბოდიში დაგვიანებისთვის..... როგორია აბა ...? კკიდევ ერთი თავი და დავამთავრებ.... მადლობთ რომ თქვენს აზრს წერთ ხოლმე....