ყველაფერი შეიცვალა დრო მალე გადიოდა .ყოველდღიური დამცირება , თავდახრილი სიარული და ყველაფრის მოთმენა . ყველაფერი უკვე ყელში იყო . მერე გავვუზრდელდი გინება დავიწყე . ძალიან მაწუხებდა მაგრამ ...
მინდოდა ყველაფერი სხვანაირად ყოფილიყო მინდოდა მეპოვა ადამიანი რომელიც სულ ჩემს გვერდით იქნებოდა ... გამიმარტლა მე მარი ვიპოვე მარი რომელიც სულ მიგებდა მართალია ხშირად ვჩხუბობდით მაგრამ მაინც.
ვცდილობდი დავბრუნებულიყავი მაგრამ არ გამომდიოდა მიწევდა ის ვყოფილიყავი რაც არ ვარ . ვოცნებობდი ვოცნებობდი რომ უბრალოდ უბრალოდ ჩვეულებრივად მეცხოვრა მინდოდა ბედნიერი ვყოფილიყავი მიჭირდა ძალიან მიჭირდა. ერთხელ გარეთ ვიყავი :
- აუ გიო გადი რა გთხოვ
- ხო იცი რო უნდა გაწვალო
_ აუ გადი რა
ამ დროს ბურთი მომხვდა . მწყინდა მწყინდა მაგრამ ვეკიდე და აზრი.
სულ მინდოდა მოტოციკლეტი და ძაღლი . პირობას ვდებ რო გავიზრდები ორივეს ვიყიდდი . 4 წელი მალე გავიდა .4 წელი მიყვარდა . გავდა გაიარა წამივით ამ 4 მა წელმა . ბევრი რამე შეიცვალა სულ მახსოვს არასოდეს ყოფილა მომენტი მასზე რამე ცუდი მეფიქროს ის მხოლოდ ჩემთან იქცეოდა ცუდად . რატომ ? იმიტომ რომ ნერვებს ვუშლიდი . სულ ვამბობდი შევიცვალე შევიცვალე -თქო მაგრამ არავის არ ჯეროდა . პირობა დავდე რო შევიცვლებოდი და ვერავინ ვერ მიცნობდა. ხო მართლა გიოს და და დედა ყავს შვეიცაიაში . თვითონაც იქაპირებს სწავლის გაგრძელებას . მე 9 კლასში გადავდივარ არ მჯერა რა მალე გავიდა დრო არ მჯერა უკვე 13 წლის ვარ . 13 ჩემი საყვარელი რიცხვია .
ჩვენს უბანში არის სტადიონი ამ სტადიონთან ცხოვრობს გიო . სასტავი სულ მანდ იკრიბება უბანში მგონი ერთი ახალი გოგო გადმოვიდა , გვანცას და ნინის ჩემ მეგობრება ''' სტრელკა '' დაუნიშნა ''/. ძალიან არ მომწონდა ეგ გოგო და მერე ისე მოხდა დაახლოვდნენ ნინი გვანცა და ;''ა ხალი'' მე ეს ძალიან არ მესიამოვნა მარა მე ვინ მეკითხებოდა . ერთხელ მარიმ მომწერა :
- გოგოგ იცი გვანცა ( ახალი ) ჩემს კლასში გადმოდისსს
მე ამ დროს ჩემს ძველ სკოლაში ვიყავი გადასული რადგან ის უფრო კარგი სკოლა იყო
- გოგო მართლა ? მე ეგ უფრო დიდი მეგონა და ვინ გიხრა ?
- რავი კლასში თქვეს რა
- კაიიი ვკითხავ მე მერე :დ
მაგ დღეს ინგლისური მქონდა წვიმა იყო საღამოთი როცა ინგლისურიდან მოვდიოდი გვნაცა , გვანცა და ნინი შემხვდნენ ცოტა ვილაპარაკეთ და მერე წამოვედი ... საღამოთი გადავწყვიტე გვანცვასთვის მეკითხა მართლა გადმოდიოდა თუ არა ჩვემს ( ძველ ) კაასში ხო და მივწერე
- გოგო რამდენი წლის ხარ ?
- 14 მერე ? ))
-არაფერი მაინტერესებდა გავიგე ჩემ ძველ კლასში გადადიოდი და
- და ეგ ვინ თქვა ?
უკვე მაღიზიანებდა ძედმეტი კითხვებით
- ჩემმა ძველლმა კლასელმე
- ვინ ხოდა გოგო
- არაა ეგ შენი საქმე
- რო გეკითხები ესეიგი არი
-სეენ
- გოგო მიპასუხე რო გეკიტხები
ნუ მოკლედ ამისი ''სწრერვა '' ლაპარაკი ჩხუბში გადიზარდა არადა სულ არ მინდოდა ... გვანცა გიოს კაი მეგობარი გახდა კი გავიფიქრე ნაგვები სულ ერთ ად სად პოულობენ ერთმანეთსთქო მარა . ..
დავიფიცე ჩემს თავს შევპირდი რო კარგად ვისწავლიდი სკოლას დავამთავრებდი და სასწავლო პროგრამით ჩემს დეიდაშვილთან ( ეკასთან ) და მის შვილთან ( ნიკასთან ) შვედეთში წავიდოდი სასწავლო პროგრამით ...
არავის ჯეროდა არავინ მისმენდა . გადავწყვიტე მეც ასე მოვქცეულიყავი . ჩაკეტილი გავხდი ყველასთვის გარდა რამოდენიმე მეგობრისა ..
გავიდა კიდევ 4 წელი . ხვალ ბოლო ზარი მაქ . დღეს ვემზადებით მე და მარი მართალია სხვადასხვა სკოლაში ვართ მარა მაინც ....
დილით ადრე ავდექი წყალი გადავივლე და გავემზადე . ძალიან მიხაროდა . ბოლო ზარი მაგარი იყო . ეს მომენტი სულ მემხსოვრება . უამრავი ფოტო გადავიღეთ . საროჩკაზე მეხატა მოტოციკლეტი .
უამრავი ბავშვი ირეოდა დერეფანში ,.
გიო ? გიო წარსულს ჩაბარდა დავივიწყე ...
დღემ საუკეთესოთ ჩაიარა ბევრი მეგობარი იყო ჩემს სანახავად მოსული ....
***
პ.ს ძალიან გთხოვთ დაწეროთ თავენი აზრი . ძაან კრიტიკულები ნუ იქნებით პირველი ისტორიაა . თუ მოგეწონათ გავაგრძელებ ხო კიდევ ერთხელ ვამბობ ნამდვილი ისტორიაა ცოტა შელამაზებებით