შემდეგი დღეებიც შემდეგნაირად მიმდინარეობდა ნიკუშა ყველას შეურაწყოფას აყენებდა და სასწრაფოდ მოიტხოვდა რომ ელენე მისულიყო მასთან ყველა პრაქტიკანტი გოგონა გაუშვეს მასთან და ყველა გალანძღა... ელენეს რომ ესმოდა მეგობრებისგან შემდეგი ფრაზები „მარტო ელე მინდაო ვაჟბატონმა !“ „ჰო გოგო მეც ეგრე მითხრა თმები მართლა ჩიჩილაკს მიგავს?“ „არა გოგო რა ჩიჩილაკი არ დაუჯეროო იმ იდიოტს“ სიამოვნებდა , საშინლად სიამოვნებდა... გადაწყვიტა დაბრუნებულიყო მის პალატაში როდესაც ბატონმა სანდრომ დაიბარა...
-ელენე... (სანდრო)
-დიახ ბატონო სანდრო! (ელენე)
-გთხოვ დაბრუნდე პალატა #13-ში , სალის ღიმილი მაღიზიანებს ცხენის ჭიხვინს მაგონებსო , ნინის უთხრა რომ გაწვიმდეს შენი ადრიანა ლიმას სახე უშნო ბეტას დაემსგავსებაო , მარიამის თმები დაიწუნა ჯერ ახალი წელი არ მოსულა და ჩიჩილაკი რად გვინდაო გთხოვ... (სანდრო)
-მეც სწორედ ამის თქმას ვაპირებდი ხვალ საქმეს შევუდგები (ელენე)
-დიდი მადლობა ელენე , ძალიან უყვარხარ იმ ბიჭს , ტელეფონზე wallpaper-ად იცი რა უყენია? „ ელე ჩემი არსობისა #13 „(სანდრო)
-ჰაჰაჰ ნახვამდის... (ელენე)
ძალიან მესიამოვნა როდესაც ბატონმა სანდრომ ყველაფერი მიამბო... მივხვდი რომ მეც ზედმეტი მომივიდა რომ გამოვედი კაბინეტიდან უკვე საღამო იყო და დერეფანში სანიტრების გარდა არავინ დარჩენილიყო და ვხედავ უცებ რომ ნიკუშა სრული ან სიტყვის მნიშვნელობით მობობღავს ჩემსკენ...
-ჩემი ელეე... აუ როგორ მომენატრე (ნიკა)
-ბიჭო გაგიჟდი? როგორ შეიძლებოდა შენთვის ადგომა ! (ელენე)
-ჩემი ელე მომენატრა და რააზრიაქ რითი მოვკვდები უშენობით თუ უფეხობით ჩემო პაწაწუნა (ნიკა)
-ჰაჰაჰ , ისე იმ გოგოებს რას ერჩოდი? (ელენე)
-გავაგდე! მე ჩემ ელესტან მინდოდა რამე პრობლემაა? ! (ნიკა)
-ჰაჰ არაფერი ხვალ ბრუნდება შენი ელე შენთან (ელენე)
-გაიმეორე ( ლამისაა იყვიროსს ისეთი ბედნიერი სახე აქვს) (ნიკა)
-ვბრუნდები ჩემს ბიჭთან (იღიმის , ეს ღიმილი როგორ აბნევს ნიკოლოზს) (ელენე)
-შენ მე ჩემი მიწოდე? (გაოცება და ბედნიერება ერთად დასტყობია სახეზე ) (ნიკა)
- დიახ ნიკოლოზ ! (ელენე)
-მე გადავცურავ ზღვას , ნუ დაუჯერებ სხვას ... (ნიკა) (იღიმის)
-რომ მე არ მოვალ, მე შენთან მოვალ ,დავბრუნდები ! (ელენე) ( ბოლო სიტყვა გამოკვეთილად თქვა და აყვა სიცილში)
ნიკა მივიდა და ჩაეხუტაა წამით ხიჩუმე ჩამოვარდა... მხოლოდ ორი გულის ცემა ისმოდა...
-უნდა წავიდე ნიკ... ხვალ გნახავ (ელენე)
-მიდი ჩემი წიწილა (ნიკა)
- ჰაჰაჰაჰ ნახვამდის (ელენე)
-გიხდება ღმილი საშინლად ! (ნიკა)
იმ დღეს სულ ნიკუშაზე მეფიქრიანებოდა... რა თბილიიყო მისი ჩახუტება... რა მნიშვნელობააქ დროს და ადგილს როცა შენ ხარ უბედნიერესი... როგორ მინდოდა მიმეწერა მაგრამ არც ნომერი ვიცოდი... რომც მცოდნოდა არ მივწერდი რადგან დრო მოიტანს ყველაფერს რაც საჭიროა მე ესე ვფიქრობ , ჩემი ტელე აწკრიალდა
„ჩემი ელე... ტკბილი ძილი მიყვარხარრთ შენ და შენი ღიმილი“
„ტკბილი ძილი , ჯიუტო !“
დილით ბედნიერმა გავიღვიძე იმის მოლოდინში რო ნიკუშას ვნახავდი ასეც მოხდა მივედი მასთან ამჯერად გადავწყვიტე რომ რაიმე მიმეტანა
-თუ ხშირად გნახავ ხოლმე გავწელავ ცუდად ყოფნას (ნიკა)
-ჰაჰა ნუდებილობ ცუდად ხოარ ხარ (ელენე)
-არა , ეხლა მაინც ხო წამომყვები (ნიკა)
-სად? (ელენე)
-წამომყევი და არინანებბ ! (ნიკა)
-ჯერ გამოჯანმრთელდი და მერე აუცილებლად ჰაჰა (ელენე)
-პირობა პირობაა ! (ნიკა)
-რათქმაუნდა ნიკ (ელენე)
-ჩემი ჭკვიანი (ნიკა)
-იცი რამოგიტანე? (ელენე)
-აუ რაა? (ნიკა)
-ხილი, არგიყვარს? (ელენე)
-ეეჰჰ.. კი მაგრამ დედაჩემსაც დააქვს ხილი... მე მეგონა ჯეკ დენიელსი ან მალბორო მომიტანე... (ნიკა)
-ჰო აი ზუსტად მაგათ მოგიტანდი ესეთ მდგომარეობაში რა ბოთე მყავხარ (ელენე)
-როდის გამწერ ექთანო? (ნიკა)
-2 დღეში თუ ჭკვიანად იქნები! (ელენე)
-აჰამ... პირველი პაემნისთვის უნდა მოვემზადო... (ნიკა)
-ვნახოთ რამხელაგაქ ფანტაზია (ელენე)
-ვნახოთ, ვნახოთ (ნიკა)
ესე მხიარულად მიდიოდა შემდეგი ორი დღეც სხვა პრაქტიკანტ გოგოებს ძალიან უკვირდათ როდესაც მისი პალატიდან ღიმილით და სიცილ კისკისით გამოვდიოდი , შეიძლება შურდათ ჰაჰაჰაჰ არ ვიცი , მოსაღამოვდა და დღეს ნიკუშას მივყვები „სადღაც“ ჰაჰ აწკრიალდა ჩემი ტელე ...
-ელეე მოემზადე... (ნიკა)
-კარგი (ელენე)
-ხოიცი რვაზე გამოგივლი და ჩაცმული დამხვდი (ნიკა)
- კარგი მაგრამ სად მივდივართ როარ ვიცი... როგორ ჩავიცვა? (ელენე)
-თხლად და სპორტულად (ნიკა)
-კარგი აუ რომითხრა სად მივდივართ არა? (ელენე)
- არა ! სახლში დაიბარე რომ დღეს ვერ მიხვალ და დილით მიხვალ ან შუადღეს! (ნიკა)
-მარტი ვცხოვრობ... ჩემები საზღვარგარეთ არიან მამაჩემის ბიზნესის გადამკიდე... დღეს რატომ ვერ მოვალ სახლში? (ელენე)
-ნ ა ხ ა ვ ! მიდი მოემზადე ეხლა დროზე (ნიკა)
გავიდა ერთი საათი ჩავიცვი მოკლე შორტი და ღამურას ზედა
-აქვარ ... მანქანაში ვარ ... ხოარ გავიქცევი მითხარი რა სად მივდივართ ! (ელენე)
-კივილი არ დაიწყო იცოდე ! (ნიკა)
-ჰო მიდი... (ელენე)
-ბათუმში ! (ნიკა)
- ბათუმში? მაისში? 6 საათი გზაში ! (ელენე)
-პირობა პირობა ელენე ! (ნიკა)
მთელი გზა ვსაუბრობდით ყველაფერი მოვუყევით ერთმანეთს და ღამის 4 საათზე ჩავედით ბათუმში
-ეს სად მომიყვანე? არავინ არ არის ზღვაზე , მაისში , ღამის 4 საათზე !
-ჩვენც გაფრენა ვიცით მხოლოდ (ნიკა)
-გიჟი ხარრ გ ი ჟ ი ! (ელენე)
-ცურვა იცი? (ნიკა)
-არა , ჩემი ბავშვობის მეგობარი მდინარის დინებას გაჰყვა და საშინლად მეშინია წყლის... (ელენე)
-შენი მეგობრის ამბავზე ძალიან ვწუხვარ... მაგრამ შიშს უნდა სძლიო ! (ნიკა)
-მეშინიაა , გთხოვვ არა რაა... (ელენე)
ვინ მაცადა რამის თქვა მტაცა ხელიი ნიკოლოზ ახვლედიანმა და ხელში ატოტებული შემიყვანა წყალში
-ღრმაა? (ელენე)
-საკმაოდდ (ნიკა)
-დავიხრჩობით ხო? (ელენე)
-ელე ესე თუ ჩამეხუტები მე ჩავიხრჩობიი და შენც თავისთავად ჰაჰაჰაჰაჰ (ნიკა)
-ნუხარ იდიოტიი რაა ! ეს იმიტო გეხუტები როარ დავიხრჩვე თორე ისე არ ჩაგეხუტებოდიი !
-აჰამ ანუ არ ცამეხუტებოდი ... გაგიშვა ხელი? (ნიკა)
-აჰ არა არა ხოიცი როგორრ მიყვრხარრ ! გთხოვვ არა არა ! (ელენე)
-დროზე მითხარიი რაც წეღან თქვი გიყვარვარრ ხოო? (ნიკა)
-ჰო ჰოო .. (ელენე)
-ესე არა სრული პასუხი ! ჰაჰაჰა (ნიკა)
-მიყვარხარ მიყვარხარ მიყვარხარრ ! ოღონდ არ დამახრჩო ! (ელენე)
-ჰაჰაჰაჰაჰ ჰაჰაჰა რა სასაცილო ხარრ გაცოდინა რაა (ნიკა)
-გაგებუტეე ! ნუ დამცინი ! (ელენე)
-გამებუტე? ანუ გაგიშვა ხო? (ნიკა)
- აჰ არა რა სისულელეაა შეგირიგდიი არ გამიშვაა რაა (ელენე)
-იმ ჭკუაზევარ ეხლა ჩემი ანგელოზი წყალს გავატანოო აბაა ბიჭო ჰაჰაჰაჰ (ნიკა)
-მასხარა ხარრ რაა მასხარაა ! ოუუ ! (ელენე)
-შენი მასხარაა ვარრ მე ! (ნიკა)
-ეხლა გავიდეთ რა წყლიდან გთხოვ, (ელენე)
-ჰაჰ კარგიი... (ნიკა)
ვეცადე დიდი თავი დამეწერა და იაქტიურეთ რაა გთხოვთ და კომენტარები დაწერეთ სტიმულს მაძლევს , შენიშვნები მომეცით და გავითვალისწინებ აუცილებლად