- შენთან საჭორაოდ არ მცალია , მერე განვაგრძოთ - მითხრა თვალი ჩამიკრა და ადგილიდან მოწყდა
დეგენერატი!!! თავხედი!! გამოშტერებული!! როგორ გაბედა და ასე მელაპარაკა? იდიოტი!!!
ელენესთან მივდიოდი და გზაში ამ ბიჭს ვლანძღავდი , ჯერ კიდევ ვერ მოვედი აზრზე , ბიჭმა ასე ცხოვრებაში პირველად დამამცირა , როგორ მინდოდა ეხლა აქ ყოფილიყო გავუნგრევდი ცხვირ-პირს!!! ნერვებიი ჩემს თავზეც მეშლებოდა დებილურად რომ ველაპარაკე მაგრამ მომხდარს ვერ გამოასწორებ და დავნებდიი , ელენესთან მივედი და წასვლა ვთხოვე , დაქალს ჩემი გაღიზიანება არ გამორჩენია , ეჭვისთვალით გადმომხედა , და უსიტყვოდ გამომყვა
-რახდება ? - მანქანაში ჩავსხედით თუ არა მაშინვე მომახალა
-აუუ რავიი რა
-მოყვებიი ეხლა?
-გოგო ვიღაც იდიოტი დამეჯახა და ნერვები მომიშალა
-და მაგის გამო გამომაქციე ეხლა კლუბიდან? - მითხრა და გაეცინა
-ხო და თან დავიღალე რა - მეც გამეცინა
-ისე მეც , სახლში რამე ფილს ვუყუროთ კარგი? და გვიან დავიძინოთ
-კარგიიი - გავუღიმე და მანქანა დაიძრა
გზაში ბევრი შოკოლადები ვიყიდეთ , და სახლშიც მალე მივედით
ცხელი კაკაო გავიკეთეთ და ფილმი ჩავრთეთ :"Home Alone" ვგიჯდები ამ ფილმზე პატარობიდან ისე მიყვარს მეკეტება , თაან ახალი წლის მოლოდინში ასწორებს
-აუუუ რა დამავიწყებს ჩვენს ბავშვობას ყველაზე მაგარი იყო!
-აჰაჰა შენც ის დღე გაგახსენდა რომელის მე მგონია?
-ახალს წელს ერთად რომ შევხვდით ხო?
-ხოხო ყველაზე მაგარი იყოო
-აუუ გახსოვს სანდრო რა დღეში იყო , იმდენი გაგვართო , მერე რომ დათვრა და ვუღაც გოგოს სიყვარულს რომუხსნიდა
-აუუ ხოო და მერე შენთან რო ავედით და ამ ფილმს რო ვუყურებდით იმ ღამეს გავათენეთ და ბიჭებზე ვლაპარაკობდით
-აჰაჰ შენ ზუკა რო გიყვარდა - ვუთხარი და სიცილი ამიტყდა
-შენი ლევანიკო თუ გახსოვს? აჰაჰაჰა - ამის თქმა და ჩემი გაჩერება ერთი იყო
-ნუ მახსენებ რა
-სიყვარულში შენ რომ გამოუტყდი აჰაჰაჰ
-კაირა მაშინ ბავშვი ვიყავი
-ხოო მაშინ ორივე ბავშვები ვიყავით - მითხრა და მაგრად მომეხვია
ერთმანეთზე მიწებებულები ვუყურებდით ფილმს და თან ბავშვობას ვიხსენებდით , საოცრად ბედნიერი ვიყავი ამ ყველაფრით და ჩემი თვალებიდან ცრემლები შეუწყვეტლივ მოდიოდა
-მაინც არ მომიყევი რა მოხდა დღეს! - დოინჯით დამიდგა ელენე წინ და თვალებში მიყურებდა
-რა უნდა მომეყოლა გოგო? - თან ვხვდებოდი მაგრამ მაინც თავი გავიშტერე
-რამ გაგაღიზიანაა ასე კლუბში ? ბოდიში ვინ? - მითხრა ჩემს გვერდით თბილად მოკალათდა გამიღიმა და მოემზადა მთელი ისტორიის მომასმენად
მაგრამ რა ისტორიის? ერთი დიალოგის რომელშიც სიუხეშის მეტი არაფერი ყოფილა , მახსენდება და კიდევ უფრო ვღიზიანდები!
მოკლედ მოვუყევი ელენეს ყველაფერი და მიყურებდა თან ღიზიანდებოდა ეს როგორ გაბედაო? აჰაჰ ჩემი სიცოცხლეა , თავიდან არაფერი არ უთქვია , ფიქრობდა და იაზრებდა რა მოხდა
-თავხედი!
გამეღიმა
-გეთქვა და ავახევდი სიფათს!
-აჰაჰ კაიი მაგას მერე მოვახერხებთ წამო ეხლა დავწვეთ
ოთახში შევედით და ორივე საწოლში შევძვერით
ბედნიერებაა!! საწოლში შენს არაბიოლოგიურ დას რომ მიუწვებით და ყველაფერზე საუბრობთ რაც კი დედამიწაზე მომხდარა , შემდეგ კი ყველაფერი კარგი გახსენდება და სიცილი, ცრემლებიდა ამ დროს შენი თვალები ანათებს ბესნიერებისგან.....
-გოგო ისე სიმპატიური იყო? - დაინტერესებულმა გამომხედა დაქალმა
-უუუუუუსიმპატიურესი იყო , ძაააალიანნნნ მაგარიი ბიჭიი იყოოო! - ვუთხარიი და ორივეს სიცილი აგვიტყდა
-კაიი დავიძინოთ - მაკოცა ელენემ და მხარი იცვალა
-მიყვარხარ
-მეცყველაზე მეტად
და ორივეს მალე ჩაგვეძინა , ნუ არვიცი ელენესი მაგრამ მე მალე მიმეძინა
--------------------------------
დილით ისევ ელენემ გამაღვიძა
-აეთრიეეეე
-აუუუუუუუუუუ
-მალეეეე გოგო!
-ცოტახანიც რაა - საცოდავი "როჟით" გავხედე ელენეს და გაეცინა , მე ეს თანხმობად ჩავთვალე და ბალიშს ჩავეხუტე მაგრამ რა დამცალდა
-მალეე ანასტასია !
-კაიკაი ხო მოვდივარ! - ვუთხარი და ლოგინიდან თავი წამოვყავი
ეს ჩემი ახალი დღის დასაწყისიი იყო , გუშინდელი ყველაფერი წარსულში გავუშვი და მოგონებები ამოვშალე , მაგარ განწყობაზე გავიღვიძე და არ ვაპირებდი დღეს ვინმეს ჩემი ხასიათის გაფუჭების უფლება მიმეცა ! წყალი გადავივლე , მოვწესრიგდი და მე და ელე უნივერსიტეტისკენ ჰერი-ჰერი..
იურიდიულზე ვსწავლობთ 1კუსის სტუდენტები ვართ , არვართ ზარმაცები და ძალიან გვიყვარს სწავლა , ჩემი ოცნებაა პატარობიდან ცნობილი ადვოკატი ვყოფილიყავი და ამის ახდენას ვცდილობ , ელენეს ოცნება გამომძიებლობაა , ელენე იჭერს მე ვუშვებ ! ორივე ძალიან ცანცარები ვართ და ყოველთვის გახსნილები , არაფრის კომპლექსი არ გვაქ , ალბათ ამიტომაც გვყავს ამდენი მეგობარი , თითქმის მთელი უნივერსიტეტი გვიცნობს , და ჩვენთან მაგრად არიან, ჩვენც არავის არ ვეუხეშებით მაგრამ რომ იტყვიან ჩვენთან დატაკებას მთას დაეტაკო ჯობია!...
-ვაიმეე ჩემი სიცოცხლე როგორ მომენატრეეე ეეე - მომეგება სანდრო და ხელში ამიყვანა , იქამდე მაბზრიალა სანამ არ გავმწვანდი
-სანნნ მეცც ძალიანნ მომენატრეეეეე - ჩამოვეკიდე ჩემს ძმაკაცს მხრებზე რომელიც ერთი თვე არ მინახია
-ვაიმეე გოგო ერთი თვე გავიდა თუ ერთი საუკუნე ტო , როგორ შეცვლილხარ
-გავლამაზდი ხო? აჰაჰაჰ - გადავიკისკისე
-ყველაზე მაგარი გოგოხარ შენს თავს ვფიცავარ
არაფერი მითქვია ისე მოვეხვიეე
სანდრო - 6 ასო და მთელი ჩემი ცხოვრების აზრი! აიი როგორ მიყვარს ვერც კი ავხსნი , ჩემთვის ყველაზე ძვრიფასია , აიი ესეთი კარგი და ესეთი მაგარიი ძმაკაცი გამორიცხულია ვინმეს გყავდეთ! მარტოო მე მყავს ესეთი ! ჩემი ელიზბარაშვილი , მთელი თბილისი ამაზე გიჟდება და დასდევს , პროსტა მისთვის პირველი მაინც მე ვარ! გშურდეთ აჰაჰაჰ
-კაიი წავედი და ლექციების მერე გნახავთ - გადაგვკოცნა მე და ელე და წავიდა
ერთი სული გვქონდა როდის დამთავრდებოდა ლექციები და როდის გავიდოდით სანდროსთან , ისე მომენატრა რომ რავიცი , ეს 1თვე მამამისთან იყო რაღაც ბიზნესის საქმებში ეხმარებოდა და ეხლა ჩამოვიდა , როგორ მაკლდა თქვენ ვერ წარმოიდგენთ , ჩემი ძმააა , ის ძმა რომელზეც სულ ვოცნებობდი , ჩემს ოცნებას კი სანდრო ასრულებს ,
დამთავრდა ლექციები და გარეთ გავედი , სანდრო გარეთ იყო და სიგარეტს აბოლებდა , კიდევ გადაგვეხვია ,გვაკოცაა იქამდე სანამ გული არ იჯერა
-ჩემი გოგოები - თქვა ამაყად და გაიღიმა
-როგორ გვენატრებოდიი პროსტაა - უთხრა ელენემ
-თქვენ ვერ წარმოიდგენთ მე როგორ
-აუუ სადმე გავიდეთ ხო? - ვკითხე სანდროს
-გოგო მეჩქარება , მისმინე ეხლა დღეს ჩემთან ამოდით ბაითზე წყნეთში მეგობრები ვიკრიბებით და მინდა რომ თქვენც მოხვიდეთ
-მოვალთთ აბა რაა - სიხარულით იყვირა ელენემ
-კარგიი - ვუთხარი , დავემშვდობეთ და სახლში წავედით
სახლსი მისულები ეგრევე იმაზე დავიწყეთ ფიქრი რა უნდა ჩაგვეცვა , ორივემ ლამაზი კაბები შევარციეთ , მე შავი და ელენ მუქი ლურჯი , სადად ჩავიცვით არაფერი განსაკუთრებული და მაკიაჟით "გაშპაკლულებიც" არ ვყოფილვართ
-ანააა მალეე
-მოვდივარრ
სარკეში ჩემს თავს გავეპრანჭე , გავუღიმე და ელენესკენ წავედი
-აბა წავედით
ელენემ გამიღიმა
ცოტახანში მანქანაში ვიჯექით და წყნეთისკენ მივდიოდით , გზაში კი სიმღერებს ვუსმენდით
იცით ამ ორი დღის განმავლობაში თითქოს ყველაფერი ახლიდან დავიწყე , დამავიწყა ყველაფერი რაც ზურას უკავშირდებოდა და თითქოს ყველაფერი გამოსწორების გზას ედგა , ეს მახარებდა მაგრამ ერთადერთი რაც მაღელვებდა დედაჩემი მდგომარეობა იყო
მანქანა სანდროს სახლთან გავაჩერეთ , მართლაც რომ იმდენი ადამიანი იყო სანდრო ძლივს ვიპოვე და მისკენ წავედით , ორივე გადავეხვიეთ და მისაღებში ჩემთვის ნაცნობი სახე დავლანდე....
სიტუაცია კარგი იყო , ძალიანმაგარი აი ყველარომ გაუსწორდება რა , პროსტა მე კარგდ დღეში არ ვიყავი , აქედან წასვლის სურვილი მკლავდა მაგრამ სანდროს ხომ არ გავუტეხავდი? ბოლოსდა ბოლოს რამდენი ხანია არ მინახია თორემ ესეთ რაღაცეებში ყოვწლთვის მიგებს , თავს უხერხულად ვგრძნობდი იმ ნაცნობი სახის გამო რომელსაც ყველანაირად ვერიდებოდი , თორემ გული მიგრძნობდა სს დღე კარგად არ დამთავრდებოდა!
ეგ ნაცნობი სახე ვინ იყო აბა თუ მიხვდებით? დარწყმუნებული ვარ მიხვდით , დიახ დიახ ის დეგენერატია ბარში რომ დამეჯახა , დავინახე და ყველა ცუდი ემოცია მომაწვა , ისე სასრიკად მინდიდა მომეკლა , ეგ თავი გამეტეხა..;
კარგი დავმშვიდდი აქ ხომ სანდროსთან ვარ და არა ამის მოსაკლავად , მოიცა და ამას აქ რა უნდა? - ვფიქრობდი ჩემთვის და სანდროს გაკვირვებული სახით გავხედე
-რა მოხდა? - სანდრიკამ წარბები შეკრა და დამაჩერდა
მივხვდი რომ სისულელე გავაკეთე და გამეცინა
-არა არაფერი - სანდროს გავუღიმე - სასმელი საით ვნახო?
-აი იქით ბარისკენ წადი და მანდ ნახავთ
-სასმელს ავიღებთ და დავბრუნდებით - ელენეს ხელი ვკარი გამოყოლის ნიშნად ისიც გამომყვა
თან ზუსტად ვიცი გრძნობდა რომ რაღაც ისე ვერ იყო...
-------------
- რა გჭირს?
-ვაიმე მიშველე
-თუ არ მითხარი რა გჭირს როგორ გიშველო?
-გოგოო აიი ის ბიჭი გაიხედე - ხელით ვანიშნე
-რომელი აბა?
-ვაიმეე აი სანდრო რო მიდის
-ხო ვინაა?
-აიი ის დეგენერატი რო დამეჯახა
-გოგოო რა ბიჭია - თვალები გაუფართოვდა ელენეს
არაფერი არ მითქვია , ელენეს თავში ხელი წამოვარტყი და სასმელი ავიღეთ
სანდროს თვალი მოვკარი რომელიც ხელს გვიქნევდა
ელენემ ხელი ჩამავლო და სანდროსკენ გამათრია
ოღონდ ეს არა! ოღონდ ეს არა!
-მოვედით - დაიყვირა ელენემ და სანდროს დაეყრდნო
ეს ვაჟბატონი ვისკს სვავდა და ჩემს დანახვაზე ხველება აუტყდა , მე გამეღიმა
-ნიკუშ რა გჭირს?
-არაფერია - გაუღიმა მეგობარს
ოჰ ანუ ნიკუშა - გავიფიქრე და გამეღიმა
-გოგოებო გაიცანით ეს ჩემი ძმაკაცია ნიკუშა , ნიკუშ ესენი ჩემი გოგოები არიან ანასტასია და ელენე
-სასიამოვნოდა გოგოებო - ელენეს ხელი ჩამოართვა და გამომწვევად გახედა
მე კიდევ თავი დამიკრა და გამიღიმა
-ჩვენთვისაც - ორივეს მაგივრად გასცა ელემ პასუხი
ძალიან არ მესიამოვნა ეს "ჩვენთვისაც" რა იცის ეხლა ამან მე მესიამოვნა თუ არა
<<იდიოტი!>> გავიფიქრე ჩემთვის და გავუღიმე
ბევრი ვისაუბრეთ , სანდრომაც ბევრი მოგვიყვა ნიკუშაზე - ანუ ნიკუშა იოსელიანი , 23 წლის , ქურდი ბიჭია , ცხოვრობდა ხუთი წელი საფრანგეთში , ახალი ჩამოსულია აქ , ვაჟაზე ცხოვრობს , რატომ იყი წასული საფრანგეთში ეგ მხოლოს საძმაკაცომ იცის და საძმაკაცოში რჩება , მამისი ცნობილი ბიზნესმენია, და რომელიღაც კომპანიის მფლობელოა , შესაბამისად ეს გამოშტერებულიც იმ კომპანიის მფლობელი გამოდის….
პირდაღებული უსმენდა ელენე სანდროს , ხოლო ნიკუშა ამაყად იდგა და სანდროს ღიმილით შესცქეროდა , მხოლოდ მე ვიდექი ჩვეულებრივად და ყველაფერს უბრალოდ ვუყურებდი,
ცოტახანში ელენეს დედამისმა დაურეკა და გავიდა , სანდრომაც დაგვტოვა თავის მეგობრებთან წავიდა
მე და ჩემი მტერი ერთმანეთის წინააღმდეგ დავრჩით
-რომ გითხარი მერე გავაგრძელოთთქო სერიოზულად კი არ მითქვამს - საუბარი კბენით დაიწყო ნიკუშამ
-მე კიდევ ისე გამიხარდა შენი ნახვა მეცხრე ცაზე ვარ - ყველაზე ბედნიერი ადამიანის სახით გაცხედე ნიკუშას
-ფრთხილად იყავი არ ჩამოვარდე
-შენ არ ინერვიულო - გავუღიმე
-ანუ ანასტასია - გამიღიმა
-არა მაყვალა
-მე ნიკუშა - ხელი გამომიწოდა და თან იცინოდა
-გავიგე უკვე ეგ - ვუთხარი და ბარისკენ წავედი
ბარში ერთი ჭიქა შავი ღვინო ავიღე , ცოტახანი ვიჯექი და როდესაც ელენე დაბრუნდა მასთან წავედი , მალე სანდროც მოგვიახლოვდა და ნიკუშაც მოყვა (რას დასდევს ეს ბიჭი ამ სანდროს რაუნდა?!), ნიკას ვიღაცამ შევთხვევით ფეხი წამოკრა ჩემსკენ წამოვიდა მე დრო ვიხელთე და შავი ღვინო გადავასხი
ცოტახანი გაკვირვებულიი ვუყურებდიი , ვითომ შემთხვევით მაგრამ ნიკას სახეს რომ გადავაწყდიი სიცილი ძლივს შევიკავეე , არა ვერ შევიკავე და აბაზანისკენ გავიქეცი
სააბაზანოში გაცეცხლებული თვალებით ნიკუშა შემოვარდა , და კედელზე ამაყუდა და ჩემთან ძალიან ახლოს მოვიდა
-შენ ეხლა იცი რა ქენი?
-კი შავი ღვინო თეთრ პერანგზე გადაგასხი და მინდა გითხრა რომ ეგ ლაქა ჩემგან დაგრჩება
-შენ ეს ჩემგან დაგრჩება - და მაკოცა
-შე - ნიკა მოვიშორე და სახეში გავარტყი
გასვლა დავაპირე მაგრამ სააბაზანოს კარებს დაეყრდნო , ბევრი ვცადე მაგრამ თავიდან ვერ დავუსხლდი
-გამიშვი თორემ
-თორემ რა?
-ნახავრაც!
-არ გიშვებ არსად!
-შედეგენერატო გამიშვი
-დეგენერატო არა ქალბატონო წესიერად მომმართე , ეხლა კიდევ კარგად გექცევი თორემ ესეთ რაღაცეებს ყველაა კო არ ვპატიობ
-ვაუ და ჩემში გამორჩეული რა დაინახე? რომ მაპატიე - ჩემს ნათქვამში დიდი ირონია ჩავაქსოვე
-ალბათ ბავშვი რომ ხარ ის , ცინგლიანი პატარა
-და ამას ვინ მეუბნება? ჩემზე 4წლით დიდი ბიჭი , ნუ პრინციპში კი ბაბუად მეკუთნი
-აჰაჰა - გაეცინა და ჩემსკენ წამოვიდა
-არა არა! - გავაჩერე - არც გაბედო და ახლოს არ მოხვიდე!
-და რომ მოვიდე?
-დამიჯერე გატკენ
-გინდა ვცადოთ?
-არ მოგეწონება
თავისი მაინც არ დაიშალა და ჩემსკენ წამოვიდა და მე რომელი ანასტასია ვარ ჩემი აიტყვა რომ არ შევასრულო?! ფეხი ამოვარტყი და ბიჭუნა ტკივილისაგან ჩაიკეცა
-ხომ გითხარი - მივაძახე გასვლისას
-მე შენ განახებ! -მისი სიტყვები და გინება უკან დამეწინა
გამეცინა და გამარჯვებული სახით მივედი ბავშვებთან რომლებიც რაღაცაზე ლაპარაკობდნენ
-სად იყავი? - მკითხა ელემ
-სააბაზანოში , წავიდეთ რა
-რა ხდება? - სანდროც ჩაება საუბარში
-თავს შეუძლოდ ვგრძნობ და სახლში წასვლა მინდა
-გაგიყვანთ
-არა არგვინდა ტაქსით წავალთ
-გაგიყვანთთქო ვთქვი და აღარ გამამეორებინო , ნიკას ვეტყვი და მოვდივარ , მანქანასთან დამელოდეთ -გვითხრა სანდრომ და ნიკას მოსაძებნად წავიდა
მე და ელენე გავედით და მანქანასთან გავჩერდით , სანდროც მალე მოვიდა და ნახევარ საათში სახლში ვიყავით
დავემშვიდობეთ და სახლში ავედით
-დეგენერატი! - სახლში ფეხი არ შემიდგამს ნიკუშას ლანძღვა დავიწყე
-ვინ გოგო?
-ვინ და ის გამოშტერებული ნიკუშა!
-რა მოხდა?
-რა და! რა და! - გამწარებული ვლაპარაკობდი და სახლში წრეზე დავდიოდი
-რააააა?
-მაკოცა!
-რააააააააა? - გაფართოებული თვალებით შემომხედა ელენემ
-ვერ გაიგე?
-არ არსებობს! - სიხარულისგან ხტუნაობა დაიწყო ელემ
-რა გიხარია ყველაფერს გაფიცებ?
-ანუ მოეწონე
-მოვეწონე არა გაგიჟდა ჩემზე , ნამდვილი მანიაკია
-რა ბიჭია ვერ ხედავვ თვალებში მინუსი გაქ?
-აუუუ შენ ბიჭებს გარეგნობით ნუ აფასებ , იციი რა ცხოველია?
-აუუკაი რა მე მაგრად მომეწონა
-ჰო და გყავდეს შენ! - ვუთხარი და საძინებელში შევედი
ბევრი არც მიფიქრია ამ კოცნაზე ისე დამეძინა , სერიოზულად არ მიმიღია ნიკას საქციელი მაგრამ მაინც ვბრაზდებოდი…..
დილით ელენემ გამაღვიძა დედაშენი გირეკავსო.....