ვერაფრით დავიძნე იმის ფიქრში თუ როგორ ვეტყოდი ან ერთს ან მეორეს სიმართლეს . ვხვდებოდი რომ ლიზიკოს ძალიან შეუყვარდა არ მინდოდა გული საშნლად გატეხოდა გადავწყვიტე რომ როცა ნიკა გამომივლიდა და ავიდოდით მთაწმინდაზე ყველაფერს ვეტყოდი
-ელე ჩამო ქვემოთ აქ ვარ უკვე (ნიკა)
-უკვე დილის 4 საათია? არც მახსოვდა , კარგი მოვდივარ (ელენე)
-კარგი ჩემი პრინცესა მალე ჩამოდი (ნიკა)
მთაწმინდაზე ავედით და ვნახეთ როგორ ამოვიდა მზე , დავტკბით ამ სანახაობით და საუბარი წამოვიწყე :
-ნიკ , რაღაც უნდა გითხრა (ელენე)
-არა მაცადე ჯერ მე (ნიკა)
-იცი? ძაან მნიშვნელოვანია (ელენე)
-ჩემიც მნიშვნელოვანია (ნიკა)
-ჰო კაი მიდი აბა დაიწყე (ელენე)
-კაროჩე ჩამი ძმაკაცია დიტო რა , ძმასავიტ მყავს და მაგას ევასები თურმე 1-2 წელია პროსტა არ ამბობდა რა ყველაფერი რო მითხრა და მეც რომ ავუხსენი როგორი ურთიერთობა გავქვს გაიგო ყველაფერი , უბრალოდ მეშინია რომ ისევ ისეთი ძმაკაცები ვერ ვიქნებით და რავიფიქრე იცი? შენ დაქალზე რომ მეუბნებოდი ლიზიკოო ის რომ გავაცნოთ? ხო თქვი მგავსო , იქნებ მოეწონოს (ნიკა)
-კარგი...არვიცი...ჰო (ელენე)
-რაიყო რამ დაგაბნია გოგო , მიდი აბა მითხარი შენ რა გქონდა სათქმელი (ნიკა)
ელენე მოიკრიბე ძალა და უთხარი ყველაფერი ! გაგიგებს და დალაგდება ყველაფერი , უთქმელობა უარეს შედეგამდე მიგიყვანს !
-მოკლედ ლიზიკო აბაშიძეს ხო იცნობ? უყვარხარ ! ჩემი საუკეთესო დაქალია , თურმე საფრანგეთში გაუცნიხარ და მაგის მერე შენზე ფიქრობს , არვიცი რა ვქნა მართლა უბრალოდ რომ არ მეთქვა საშინლად ვიყავი უკვე , არმინდა გული რო გაუტყდეს მაგრამ არც შენი დაკარგვა მინდა ! (ელენე)
-შენ როარ გამოჩენილიყავი შეიძლებოდა რომ შემყვარებოდა მაგრამ როცა შენ მყავხარ მეორე და მესამე არ მჭირდება , ისე არაჩვეულებრივი გოგოა გავაცნოთ დიტოს და ლიზიკოს ერთმანეთი იქნებ გამოუვიდეთ რამე (ნიკა)
-ჰო , კარგი აზრია . მადლობა რა რო გამიგე , ვეცდები რომ ლიზიკოსაც ყველაფერი სწორად ავუხსნა და იმედი მაქვს რომ შენსავით კარგად გამიგებს (ელენე)
-გაგიგებს აბა რა ჩემო პატარა (ნიკა)
-დღეს 1ზე ხოუნდა გამომიარო ბათუმში რომ წავიდეთ ბარემ ბიტო და ლიზიკოც გავიყოლოთ (ელენე)
-აუ არა რა ! მარტო მე და შენ , ხვალ ხო კვირაა? ჰოდა ხვალ კლუბში წავიდეთ და გაავცნოთ ერთმანეთი მოსულა? (ნიკა)
-მოსულა ! წავიდეთ რა სახლში ლიზიკო გაიღვიძებს აწი და შეეშინდება სახლში რომ არ დავხვდები ჩემთან დარჩა გუშინ (ელენე)
-კაი წამო ბაზარი არაა , თუ რამე მოგინდათ 1 საათამდე მომწერეთ ამოგიტანთ არ მოგერიდოს (ნიკა)
-კაი ნიკ , აუ მიყვარხარრ რაა ! (ელენე)
-მეც მეც... აი ის დღე მინდა ჩემს სიჩუმეს ყოველ დილაობით შენი გულის ცემა რომ დამიფრთხობს (ნიკა)
-ყველაფერს თავისი დროაქვს ნიკოლოზ ! (ელენე)
-ჩემი ბრძენი გოგო, სამუშაო დღეებში რომლიდან რომელ საათამდე მუშაობ? (ნიკა)
-ცხრიდან - ცხრამდე (ელენე)
-აუ რაარი რა ანუ სულ არ გეცლება ჩემთვის? მე რვიდან ექვსასმდე ვარ ხოლმე (ნიკა)
-ეხლა რაარის ხო? შენ რო გკურნალობდი მაშინ არამბობდი მეტი სამუშაო საათები უნდა იყოს და ღამის სმენაც დასანიშნიაოო ჰა? (ელენე)
-ეგ იმიტორო შენი ნახვა უფრო მეტჯერ მინდოდა ! (ნიკა)
-კაი კაცო , შენ მინდაზეა? (ელენე)
-არა ბოლომდე მაინც ვერ მოგაშორე ეს სიჯიუტეე ! (ნიკა)
-ვერც მომაშორებბ რაა ! (ელენე)
-ვნახოთ პატარავვ ! მიდი შედი ეხლა სახლში (ნიკა)
-ნახვამდის ნიკკ (ელენე)
-შენი პირველი კოცნა რომ მოგპარო გეწყინება ძაან? (ნიკა)
-კი ძალიანნ ! (ელენე)
-კარგი არ ვაწყენინებ ჩემს ქალბატონს (ნიკა)
-იდიოტი ხარ სუფთა მაგრამ ჩემი იდიოტიი (ელენე)
ლოყაზე ხმაურიანად ვაკოცე და გამოვიქეცი მანქანიდან , სახლში ავირბინე ყველაფერზე ვფიქრობდი , ნიკაზე , დიტოზე , ლიზიკოზე , ჩემზე და იმედი მქონდა ყველაფერი კარგა წავიდოდა
-უი შენ უკვე გაიღვიძე ? (ელენე)
-ჰო რაიყო (ლიზიკო)
-არაფერი ისე (ელენე)
-სად გამეპარე შუაღამეს აბა მითხარი (ლიზიკო)
-არსად დილით მაღაზიაში ჩავედი (ელენე)
-კაი რა, ღამე ტელეფონმა დარეკა, ან მე რას მიმალავ მაღაზიაში ჩახვედი რო არაფერი ამოგეტანა? ან ესე გამოპრანჭული? (ლიზიკო)
-ჰო კაი მთაწმინდაზე წავედი 4 საათზე (ელენე)
-გოგო გადაირიე? მარტო? არ გამაგიჟო ! (ლიზიკო)
-არა რა მარტო , ნიკასთან ერთად აი იმ ნიკასთან შენ რომ გიყვარს... მოვუყევი ყველაფერი დაწვრილებით და გამიგო რამდენად გასაკვირიც არუნდა იყოს გამიგო დიტოზე არაფერი მითქვია იმიტომ რომ ვერ იტანს გარიგებებს და ეგეთ რაღაცეებს ერთხელ სერიოზულად მეჩხუბა ამ მიზეზით
-ელე რა მაგარია ანუ შენ და ნიკა? ძალიან გამიხარდა შენი ესეთი ბედნიერება დუკ (ლიზიკო)
-ხოარ გეწყინა? ჩემი ლამაზიი და გამგები (ელენე)
-არა გოგო რა უნდა მწყენოდა გაგიჟდი შენ ხო? რაარი საწყენი ორი წლისები ხოარ ვართ ბიჭი ვერ გავიყოთ ჰაჰ (ლიზიკო)
-აი რატო მიყვარხარ ! ჩემი გამგებიი , დღეს დღისით 1-ზე გამომივლის და ბათუმში მივდივართ მზის ჩასვლა უნდა ვნახოთ (ელენე)
-ძალიან მაგარიაა აი ძალიან (ლიზიკო)
-მადლობა რა ასეთი კარგი როხარ (ელენე)
-მადლობა არა ისა ჩემი ბოთე გოგო (ლიზიკო)
-მიყვარხარრ (ელენე) ბალიშ გავუქანე და დავიწყეთ ბალიშებით თამაში , რამოდენიმე საათი თამაშში გავიყვანეთ და ნიკამაც დარეკა მეც მოვემზადე და წავედით ბათუმში ყველაფერი არაჩვეულებრივად მიდიოდა სულ რაღაც ერთი საათის ჩასულები ვიყავით როცა ტელეფონი აწკრიალდა
-დიახ გისმენთ (ნიკა)
- . . .
-დიახ , ახლავე მოვდივარ , რამე სერიოზულია? (ნიკა)
- . . .
-გთხოვთ რა გადაარჩინეთ ბათუმშ ვარ და რაც შეიძლება მალე ჩამოვალ ! (ნიკა)
-. . .
-კარგით მადლობა მიხედეთ იცოდეთ თორე კოჭებს დაგიხვიტავთ ! (ნიკა)
-. . .
ტელეფონი დაკიდა და სახეზე ფერი არ ედო სახე ხელებში ჩარგო მივხვდი რომ ძალიან ცუდად იყო მივედი და ჩავეხუტეე ფრთხილად ვაკოცე და გავამხნევე
-რაცარუნდა იყოს არ ინერვიულო ყველაფერი კარგად იქნება (ელენე)
-მიყვარხარრ ძალიან მიყვარხარრ სულ ჩემ გვერდით ხარ , დაჩი ჩემი ძმა , წყალბურთელი , ტრამვა მიიღო და სერიოზულად არის დაზიანებული , სასწრაფოდ ოპერაციას უკეთებენ და არიციან გადარჩება თუ არა... (ნიკა)
-დამშვიდდი , რითი შემიძლია დაგეხმარო? (ელენე)
-ამაზე მეტ დახმარებას ვერგამიწევ აქ ხარ , ჩემთან და მამშვიდებ ამაზე მეტი რა უნდა ვინატრო (ნიკა)
-წამო მივიდეთ მალე (ელენე)
-ჰო მართლა სულ გამოვშტერდი მე აქ ვგდივარ ის იქ იტანჯება ! იდიოტი ვარ ! (ნიკა)
-რა შენი ბრალია კაი რა , დამშვიდდი , მესმის შენი მაგრამ დამშვიდდი , მანქანის მართვა შეგიძლია? შემიძლია მე ვმართო (ელენე)
-საღამოა მაინც ბნელა უკვე და მეშინია რომ რამე მოგვივიდეს (ნიკა)
-არა ნუგეშინია, კარგად ვატარებ მიმიშვი მე დავჯდები (ელენე)
-კარგი მიდი გენდობი ოღონთ რაცშეგიძლია სწრაფად რომ მალე ჩავიდეთ (ნიკა)
-ვეცდები , არ ინერვიულო შენ , მშვიდად (ელენე)
გზაზე ჩემი ხელი თავისაში ქონდა მოქცეული და ცალი ხელით ვმართავდიი , მისი თქმით ასე უფრო მშვიდდებოდა ჩემს სიახლოვეს რომ გრძნობდა. . .
რაღაცნაირად ბანალური გამოივიდა მგონი ხო? შეაფასეთ კომენტარებში ,მადლობა რომ კითხულობთ <3