მე და მეგი სახლში ძალიან გვიან მივედით.ბევრი ვიბოდიალეთ,ვისეირნეთ ,ვიცინეთ,წარსული გავიხსენეთ და მიუხედავად ჩემი უიღბლობისა მაინც კარგ ხასიათზე ვიყავი რატომღაც.
ზღვაზე ალბატ დღესაც წავალთ, ალბათ კიარა ...აუუ დაიწყოო
-ნატა აეგდე! როგორც ყოველთვის კარები შემოგლიჯა და ზედ ფეხებზე დამენარცხა.
-გოგო ადე მალე,ზაგარი მინდა ეე.
-ეხა გამასწარი მალეე!აღრენილმა წამოვწიე თავი.
-კაი რაა გთხოოვ .საწყალი ლეკვის თვალები მომაპყრო.
-7 საათია ჯერ.წამოვილუღლუღე ბალიშში თავჩარგულმა.
-აუ გთხოვ წამოდი თან სანდროც მანდ იქნება.წარბრბები აათამაშა .
მე სანდროს სახელის გაგონებაზე გული ამიფანცქალდა რაღაცნაირად.უცებ წამოვხტი და აბაზანაში შევვარდი.5 წუთში მზად ვიყავი,ისე ძალიან მინდოდა მოსი ნახვა ნახვა.

სულ მალე ორივენი შეზლონგზე ვიყავით გაჭიმულები.მეგის ნათქვამი გამართლდა სანდროც მანდ იყო.ისეთი ადგილი ავირჩიე საიდანაც ყველაზე კარგად ჩანდა ჩემი ბიჭი.ცოტახანი ვუყურე როგორ იჯდა ბიჭებთან ერთად რომლებსაც ძალიან კარგად ვიცნობდი.მერე ყურება მომბეზრდა და მისვლა ვარჩიე.მეგიმ დარჩენა ისურვა ასერომ მარტო წავედი.

&&&
-პრივეტ ბიჭებო.მივესალმე ჩემთვის ნაცნობ ხალხს და სანდროს გვერდზე მოვკალათდი.
-პრივეტ საან.გავუღიმე.
-პრივეტ ნატ.მანაც გამიღიმა და ლოყაზე მაკოცა.ვაიმე როგორ მესიამოვნა,ჩემს სიხარულს საზღვარი არქონდა.
-რაშვები?
-რავი ვეფიცხები იამაიკის მზეს .გემრიელად გაიცინა და საყვარლად გამომხედა.
ქვიშაზე ჯდომა მომბეზრდა და გადავწყვიტე წყალში ჩავსულიყავი.
ნაპირზე ვიყავი როდესაც სანდროს მოახლოვება ვიგრძენი.
მუხლებამდე წყალში ვიყავი შესული როცა მომაძახა.
-ნატ ნელა არდაიხრჩოო.მეც ღიმილით გავხედე და ვანიშნე თვითონაც შემოსულიყო.ისიც ჩემს სურვილს დაყვა და წყალში შემოვიდა.როცა მომიახლოვდა ფეხი გამომიდო და წყალში დამანარცხა.მერე მეც არდავაკელი და პატარა ბავშვებივით ვთამაშობდით წყალში.ერთმანეთს ვწუწავდით.ის იყო წყალი უნდა შემესხა მისთვის როცა ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეხვდნენ.
-ნატ იცი ძალიან მენატრებოდი მაშინ ნაჩხუბრები რო ვიყავით.რა საყვარელი სახე ქონდა .
-მეც.უბრალოდ გავუღიმე და სახეში წყალი შევასხი.
-მე სულ შენზე ვფიქრობდი.ისევ აგრძელებდა საუბარს .
-მეეც.ისევ შევასხი წყალი სახეში.
-ნატა გეყოს.სიცილით მითხრა.მე ისევ შევასხი და იმწამს ვინანე როდესაც ხელში ამიტაცა და მოწყვეტით ჩამანარცხა წყალში.
-აუუ სანდროო.წუწუნს მოვყევი .
-რაიყო?იკრიჭებოდა უაზროდ.
-მეტკინაა.სახე დავმანჭე და ნაპირისკენ დავიძარი.
-აუ ვიყოთ რა ცოტახანი.უკნიდან მომაძახა დაღვრემილმა.
-აღარ მინდა!
-კაი რაა,რაგეტკინა მანახე.მეც ნატკენი ფეხი მივუშვირე.
-გათხოვებამდე მოგირჩება .გადაიხარხარა და ზურგზე შემისვა.ნაპირამდე ისე მიმიყვანა, მერე დავიღალეო და კინაღამ დამანარცხა მიწაზე.

-თამთაზე რაქენი? მოულოდნელად დავუსვი კითხვა .
-რავიცი მგონი არმოვწონვარ,რამჭირს ვინმეს დასაწუნი .გამიცინა და თვალი ჩამიკრა.
-აბაა ჩემი სიმპატიური.მეც ვუპასუხე ღიმილით.
-გოგო მეგი მარტო როა მოიყვანე აქ.
-არმოდის და ძალიტ ხოარ მოვათრევ.ამაზე გამეცინა მაგრად.
-წამო ჩვენ მივიდეთ.
-წამოო.

-პრივეტ მეგიი.უკნიდან მიეპარა შეზლონგზე წამოგორებულ მეგის დანდრო და კინაღამ გული გაუხეთქა.
-დედაა ვერხართ თქვეენ.კუსავით წამოყო თავი.
-დედა როგორ დამწვარხაარ. ვეღადავე დაქალს . მზე საერთოდ აარეკარება მგონი ამ ბავშვს და დანერვები ეშლება .მეც ვკაიფობ მაგრად.
-აუ ნახე თუარ დავირუჯო.ენა იმხელაზე გამომიყო,უკან გავიწიე არგადამსანსლოსმეთქი.
-კი აბა რაა ორი წლის მერე.ერთი კარგად გადავიკისკისე.

&&&
სახლამდე სანდრომ მიგვაცილა,ბევრი ვიღადავეთ.
მივედი თუარა უცებ ფაცეზე შევვარდი და თამთა ტომასიანის გვერდი ვნახე.დიდი არაფერი გოგო არაა რო გადაირია სანდრო.მერე სანდროს გვერდზე შევედი და მისი ფოტოების ცქერით ვტკბებოდი.