მეორე დღეს წყნეთიდან მე და ნია ნიასთან წავედით.. იმ დღეს ნიასთან დავრჩი. მთელი ღამე რატომღაც დემეტრეზე ვფიქრობდიი და გამთენიისას ჩამეძინა
-ძილისგუდა გაიღვიძე (ნია)
-კარგი რა ნია , მაცადე ძილი (მე)
-გოგო უკვე 2 საათია და შენ კიდევ არ ამდგარხარ ..(ნია)
მე მთქნარებით ავდექი და საათს შევხედე მართლაც 2 საათი იყოო ...საბაზანოში შევედი და წყალი გადავივლე ,ამან ცოტა გამომაფხიზლა
-დღეს რა გეგმები გვაქვს ? (მე)
-არდადეგებია და ჩვენ ისევ თბილისში ვართ, არგინდა სადმე წავიდეთ მაგალითად ზღვაზე (ნია)
-მშვენიერი იდეაა მე და შენ ერთად ზღვაზე ,მაგრად გავერთობით.. (მე)
ნიასთან ყავა დავლიე და სახლში წავედო,რომ ჩემი მშობლებისთის მეთქვა ზღვაზე წასვლის ამბავი ..
-შუადღემშვიდობისა (მე)
-მოდი დედა მოდიიი , სულ ნიასთან უნდა იყოოო ..სახლში მოსვლა საერთოდ აღარ გახსენდება (დედა)
-კარგი რა ელენე ბავშვია და სულ ცოტახანია რაც ჩამოვიდა თბილიში.სახლში ხოარ იჯდება (მამა)
-ხო ,შენ სულ ამის მხარეს როგორ უნდა იყო (დედა) სიცილით თქვა დედაჩემმა .
მე მივედი და მამას ჩავეხუტე..
-რისი თხოვნა გინდა გვანცა პირდაპირ მითხარი (მამა)
-მამა, ყველაფერს ეგრევე როგორ ხვდები ,ვკითხე სიცილით მე
-ჩემი შვილი ხარ და არუნდა ვხვდებოდე ? (მამა)
-ესეიგი, რამინდა გთხოვოთ ..მე და ნიას ზღვაზე გვინდა წასვლა და ხომ გამიშვებთ (მე)
-არა , არავითარ შემთხვევაში..მარტო ვერ გაგიშვებთ (დედა)
-კარგი რა ელენე , აბა დაცვას ხოარ გავაყოლებ თან ? წადი მამი წადიი .. (მამა)
-აიი მააა იცი როგორ მიყვარხარ (მე)
-ვიცი მამი ვიცი (მამა)
მე სასწრაფოდ ნიას დაურეკე და უთხარი ,რომ ხვალ ზღვაზე მივდიოდით...ნიას ძალიან გაუხარდა და გადავწყვიტეთ ზღვისთვის საჭირო ნივთები გვეყიდა..
ბათუმში მივდიოდით ,იქ მამას სახლი ქონდა ნაყიდი ზღვასთან ძალიან ახლოს .
-გვანცა ჩამოდი სწრაფად სახლთან გელოდები (ნია)
-კარგი მოვდივარ (მე)
მე და ნიამ უამრავი მაღაზია მოვიარეთ და ყველაფერი ვიყიდეთ რაც გვჭირდებოდა ,შემდეგ კი სახლებში წავედით ბარგის ჩასალაგებლად.
იმდენი ტანსაცმელი ჩავალაგე ,რომ ორი ჩემოდანი გაივსოო.. დედამ რომ ეს დაინახა სიცილით მითხრა
-გვანცა საცხოლვრებლად მიდიხარ ბათყმში თუ ერთი თვით (დედა)
-კარგი რა დედა ხოიცი ტანსაცმელი როგორ მიყვარს და თან აქედან რამე ,რომ არ ჩამედო მერე ვინანებდიი რატო არ წამოვიღეთქო (მე)
-კარგი ,კარგი როგორც გინდა (დედა)
უკვე გვიანი იყოო და დასაძინებლად დავწექი ,რადგან დილით ადრე უნდა ამდგარიყავი.
დემეტრესთან
-ბიჭო რა გჭირს შენ დღეს მთელიდღეა ?(ლუკა)
-მგონი ვიღაცას გვანცა ჩაუარდა გულში (თორნიკე)
-მოკეტეთ რა ორივემ,არვიცი რა გამიკეთა მაგ გოგომ ,მაგრამ წყნეთის მერე სულ მასზე ვფიქრობ (მე)
- აქ რას მიზიხარ მერე ,ადექი და სადმე დაპატიჟე ან რამე გააკეთე.(თორნიკე)
-ეგ ,კარგი აზრია ,მაგრამ უხერხული არა ? (მე)
-ბიჭო ნიას უთხარი და ტელეფონის ნომერს გეტყვის და მიწერე ან დაურეკე (ლუკა)
-ნიასთან მივდივართ(მე)
ნიასთან წავედიით ..სახლში მარტო დაგვხვდა რაც გამიხარდა
-ვაა ბიჭებო, როგორ ხართ ?(ნია)
-კარგად ნიაკო შენ როგორ ხარ ? (თორნიკე)
-მეც კარგად (ნია)
მე ვიდექი და გვანცაზე ვფიქრობდი ..
-ამას რაჭირს ბიჭებო (ნია)
-გვანცა ჭირს გვანცა (ლუკა) სიცილით თქვა ლუკამ
-რაოო ? სიცილითვე უპასუხა ნიამ
-ხოო გვანცა მჭირს გვანცა, ნია რაც წყნეთში ვნახე იმისმერე სულ მასზე ვფიქრობ დამეხმარე რაა ,რით მოვაწონო თავი ? (მე)
-აი თურმე რაშია საქმე...ბიჭებო ხვალ მე და ნია მივდივართ ბათუმში და თუ გინდა თქვენც წამოდით და იქ მოვიფიქროთ ერთად რამე ,ოღონდ ისე ქენით,რომ ნიამ ვერ შეამჩნიოს ,რომ მე ვიცი თქვენი იქ წამოსვლის ამბავიი ,ყველაფერი შემთხვევითობას ,რომ დაბრალდეს ისე გააკეთეთ.
-მშვენიერია ,წამოვიყვირე მე რაზეც სიცილი ატეხეს...
-ოღონდ დემეტრე რამე ზედმეტი თუ მოიგვა ან აწყენინებ და გულს ატკენ ჩათვალე,რომ დამკარგე(ნია)
-კარგი ნიაკო რა მაგას რათქმაუნდა (მე)
-ანუ ზღვაზე მივდივართ ,რამაგარიაა (ლუკა)
-წამო ბიჭო წამო ეხლა დავიშალოთ და ბარგი ჩავალაგთ თან გვიანია უკვე (თორნიკე)
ყველანი სახლებში წავიდნენ და ბარგი ჩაალაგეს.
დემეტრე გვანცაზე ფიქრობდა,გვანცა დემეტრეზეე...ორივეს გულში რაღაც ხდებოდა და ამ რაღაცას სიყვარული ერქვა..