იმ ღამეს რული არცერთს მიკარებია.(გიოს და ქეთოს) უკვე მზე ამოწვერილი იყო ქეთომ რომ წამოდგომა ცადა
-სად მიდიხარ?-გაკვირვებულმა ჰკითხა გიომ
-ოთახში ჩემი ტელეფონი დაჯდა და თორნიკეს უნდა დავურეკო-ჩაიდუდუნა ჩუმათ და კვლავ სცადა წამოდგომა
-არ მომწონს მაგ ბიჭთან რომ გაქვს ურთიერთობა-გაბრაზებულმა უთხრა გიომ და უფრო მაგრად მოხვია ხელები
-მადლობელი ვარ. გუშინ ცუდად ვიყავი და საწოლი რომ გამინაწილე მაგრამ ჩემი აზრით არანაირი უფლება არ გაქვს პრეტენზიებს რომ მიყენებ.-მშვიდად უთხრა ქეთომ და გიოს ხელიდან დაუსხლტა
-ერთი წუთი მოიცადე და წადი მერე თუგინდა-ეშმაკურად უთხრა გიომ და კვლავ მის გვერდით დააბრუნა საწოლში.
-რაგინდა?-მისკენ მიაბრუნა თავი მაგრამ ერჩივნა არ მიებრუნებინა. ბარათელი პირდაპირ ტუჩებზე ეძგერა. ვნებიანად უკოცნიდა ორივე ტუჩს ქეთო კი არც ფიქრობდა მოშორებას. ბოლოს არცერთს ჰაერი რომ აღარ ეყო მაშინ მოშორდა გიო. გოგონამ გაბრაზებულმა შეხედა.
-ვინ მოგცა ამდენის უფლება?-ჰკითხა გაბრაზებულმა და სწრაფად წამოხტა ფეხზე.
-კარი გაიხურე რომ გახვალ-სიცილით უთხრა გიომ გვერდი იცვალა და თვალები დახუჭა თითქოს ძინავსო მაგრამ რა დააძინებდა?
----
-ანას არ გაუღვიძია?-იკითხა დემეტრემ და ლუკას გახედა
-წავალ ვნახავ-ქეთო ფეხზე ადგა და სახლისკენ წავიდა. წინააღმდეგობა არავის გაუწევია. ქეთო და ანა ბავშვობიდან მეგობრობენ. დღესდღეისობით საუკეთესო მეგობრები არიან. არაფერს უმალავენ ერთმანეთს. ქეთომ კარზე ნაზად დააკაკუნა და პასუხისთვის არც დაუცდია ისე შევიდა თავის და ანას ოთახში. ანამ ბალიშიდან თავი წამოყო და ღიმილით შეეგება ქეთოს
-მომიყევი რამოხდა.-ღიმილით ჰკითხა და ცნობისმოყვარე თვალები შეანათა
-არაფერი მინდა რო სულ ჩემთან იყოო.-ჩაიდუდუნა ანამ და კვლავ აუხურდა ლოყები. ქეთოს გაოცებისგან თვალები გაუფართოვდაა. -ააააა მომიყევიიიი რა? როგორ მოხდაა?-ბოლო ხმაზე ყვიროდა ქეთო და თან იცინოდა სიცილში ანაც აყვა და ბოლოს ორივე ერთმანეთზე გადაწოლილები დებილებივით იცინოდნენ. დიახ ეს ორი გიჟი მეგობარი იმ წრეს მიეკუთვნება ერთმანეთის სიცილზე რომ დებილივით იცინიან და მერე ვეღარ ჩერდებიან.მალევე კარები გაიღო და 4 ბიჭი დაფეთებული შემოვარდა ოთახში
-რაგაყვირებთ??-იკითხა გიომ და გაფაროებული თვალებით შეხედა გოგობენს
-რაა რაღაც კარგი ამბავი გავიგე და გამიხარდა რაიყოო??-ქეთომ უპასუხა თან ანას შეხედა რომელიც თვალებით თხოვდა ზედმეტი არაფერი ერთქვა
-რა? ჩვენც გვითხარით აბა?-იკითხა სანდრომ ეშმაკურად
-ჩემმა ძმაკაცმა ცოლი მოიყვანა-ქეთომ თქვა და ისევ სიცილი დაიწყეს მან და ანამ
-მიხვდით ეხლა და გადით ოთახიდან-ანამაც ამიღო ხმა და ბიჭებს შეუბღვირა
-5 წუთში ქვემოთ იყავით ორივე-გამათრთხილებლად დაუქნია თითი ლუკამ გოგონებს და სიცილით გავიდა გარეთ.ბიჭებიც მას მიყვნენ და გოგონები მარტო დატოვეს ოთახში
-წამო ჩავიდეთ და ღამე მოგიყვები ყველაფერს.-მხიარულად ჩაილაპარაკა ანამ ქეთოს საჯდომზე ხელი აარტყა და უბიძგა გარეთ გასულიყო.
-მოვედითთ-დაიყვირა ანამ და დემეტრეს და გიოს შორის ჩაეკვეხა.
-აუუ ანაა რამხელა ხარ გოგო გადი სხვაგან დაჯექი-ამოიბუზღუნა დემემ და ანას ხელზე უჩქმიტა
-აუ შენ გადი თუ მასეა შენ ჩემზე დიდი ხარ.-ანამაც შეუტია თან ნატკენ ადგილას ხელი მოისვა
-ბიჭებო დასალევი არგაქვთ?-ახლა ქეთო ჩაება საუბარში
-ჩვენ კი გვაქვს მაგრამ თქვენ სამი ვერ ეღირსებით-ლუკამ გაიცინა და ანაზე და სანდროზე ანიშნა
-ეე მაგ რაპონტიაა? თქვენ დალევთ და ჩვენ გიყუროთ?-ანამ დაიწუწუნა და ისევ დემეტრეს მიუბრუნდა და ხელზე უჩქმიტა რამაც დემეტრეს შეყვირება მოქყვა
-ლუკა მომაშორე ეს პარაზიტი-დაიყვირა დემეტრემ და ანას ხელები გაუკავა.
-იცი მე კარგი იდია მაქვს-დაიყვირა ანამ და ფეხზე წამოხტა
-მიდი აბა გადმოაფრქვიე შენი ჭკვიანური აზრები-თქვა ქეთომ და ანას გაუცინა
-აქვე არის ერთი მთა ჩასავლის მთა ჰქვია. შეგვიძლია იქ წავიდეთ სასმელები და საჭმელი წავიღოთ და მზის ჩასვლას ვუყუროთ მე გზა ვიცი ბევრჯერ ვარ ნამყოფი იქ-აღტაცებით თქვა ანამ და ბიჭებს გადახედა
-კარგი. როდის გავდივართ? ძალიან მაინტერესებს მაგ ადგილი.-ფეხზე წამოდგა გიო და ანას ხელი გადახვია.
-ეხლა 11 საათია ანუ წავედით გავემზადეთ და 5 საათზე გავდივართ. ნუ 6 ზე რო გავსულიყავით მოვასწრებდით მაგრამ დარწმუნებული ვარ ძალიან დონდლოები ხართ და ვერ ივლით ჩქარა
-კარგი წავედით მაშინ გავემცაზეთ. ჰა მალე ადექით-დაიყვირა ქეთომ
-მე არმჭირდება გამზადება აქ დავრჩები მოვასწრებ მაინც. თქვენ წადით-თქვა ანამ და ტელევიზორთან კომფორტულად მოკალათდა. ლუკამ კი ქეთოს თვალი ჩაუკრა ანიშნა ბიჭები აქედან გაყარეო და ისიც ანას გვერდით დაჯდა
-წამო რა მარტო წავიდეთ. ესენი აქ დავტოვოთ-გეგეშიძემ დაიწყო პრეტენზიული ტონით და ჯაჭვლიანის ხელი თავის ხელში მოიქცია
-არა სირცხვილია ლუკა..გუშინაც ხო ეგრე მოვიქეცით. -გაბრაზებულმა ჩაილაპარაკა ანამ და ლუკას ნაცრისფერი თვალები მიანათა
-კარგი. აქ იყავი. 2 წუთში მოვალ-სწრაფად წამოდგა ფეხზე გეგეშიძე და სახლში შევიდა გოგონა კი გაშტერებული დატოვა ერთი გაიფიქრა ვერაა თავის ჭკუაზეო და ისევ ტელევიზორს მიუბრუნდა
--
-გიო შენი დახმარება მჭირდება ბიჭო-ლუკა ჩუმად შევიდა ოთახში და კარი გადაკეტა
-მიდი თქვი ხოიცი შენ გამო ნებისმიერ რამეს გავაკეთებ.
-პატარ ზურგჩანთა მათხოვე მე და ანა მარტო წავალთ. მაცადეთ ეხლა შეყვარებული კაცი ვარ მარტო აღარ დამტოვოთ წესიერად. მიდი შენ როგორც ჩანს ქეთოს კარგად გაუგე მის ოთახში შედი და რამე თბილი ქურთუკი გამოიტანე.-ეშმაკური ღიმილით შეხედა გიოს
-ოჰოო მაგ სიამოვნებას არმოვიკლებ. კარგი მე გაგიმზადებ ჩანთას. გარეთ დამელოდე შენ.-ეს თქვა თუარა ორივემ გაიცინეს ლუკამ ოთახი დატოვა და უხმოდ დაჯდა ანას გვერდით
#გიოსთან
დაუკაკუნებლად შეაბიჯა ბარათელმა ოთახში იქ კი ტელეფონზე მოვალაპარაკე ქეთო დაინახა.
-კაი თოკო ხოიცი მეც ძალიან მიყვარხარ. ეხლა გავთიშავ და მალე გადმოგირეკავ კარგი. გკოცნი-ქეთო თოკოს დაემშვიდობა და გიოს გაბრაზებული მიაშტერდა
-აქ რა ჯანდაბა გინდა? -ხმამაღლა თქვა ქეთომ და გიოს მიუახლოვდა
-ხმას დაუწიე გოგონი. ანამ გამომგზავნა ყველაზე თბილი ქურთუკი რომ მაქვს ძალიან რომ მიყვარს ის გამოგატანოს ქეთინომოო.
-ქეთინოს მოგცემ ეხლა თუ ჩაგარტყი რამე თავში და დაგმარხე ამ სახლის სარდაფში.-იყვირა გაცოფებულმა ქეთომ და იქვე დადებული ბალიში ესროლაა
-ოპაა გოგონი გააჩერე ხელები. გამაგებინე ეხლა ვის ელაპარაკებოდი? თოკოს?-ირონიული ღიმილით გადახედა კარადაში შემძვრად ქეთოს
-თოკო ეს ჩემთვის თქვენთვის ბატონი თორნიკეა დეგენერატო. აჰა და გაეთრიე ოთახიდან-ქუღთუკი მიაჩეჩა და აბაზანაში შევიდა.
-აჰა ანუ ბატონი თორნიკე ხო? გუშინ კარგად გეძინა ჩემზე ჩახუტებულს-მის ხმას ცინიზმი და ირონია არ შორდებოდა. იქვე დადებულ ტელეფონს დაწვდა ჯიბეში ჩაიდო და გარეთ გავიდა. ჩანთაში წყალი და ცოტა საკვები ჩადო შემდეგ კი გარეთ გავიდა
-აჰა მოგიტანეთ ეხლა წადით სანამ ვინმეს დაუნახიხართ და დანარჩენებს მე მივხედავ.-მხარზე ხელი ნელა მიარტყა ბარათელმა გეგეშიძეს და სახლში შებრუნდა
-მე უკვე ყველაფერი ჩავალაგე-მისაღებში სანდრო გამოვიდა გაღიმებული
-კარგგი მაშინ დაიძინე და მე გაგაღვიძებ წასვლისას თორემ მთელი დღე სიარული მოგვიწევს და ცოდო ხარ შენც ასევე დემეტრე შეიძლება ღამეც იქ დავრჩეთ-მიუბრუნდა ძმაკაცებს და თავის ოთახებში გაუშვა თვითონ კი ქეთოსთან წავიდა იქნებ უფრო გავმხიარულდე ნერვებს რომ მოვუშლიო.
-ქეთინოოო-სანამ ოთახში შევიდოდა მანამ იყვირა და გოგონას ოთახში შეუვარდა რომელიც გამწარებული ეძებდა რაღაცას
-რაგინდა?-ჰკითხა უემოციოთ და ნივთის ძებნა გააგრძელა
-რამეს ეძებ სიცოცხლე?-ირონიულ ღიმილს არ იშორებდა სახიდან
-კი მაგრამ შენი საქმე არაა.დაახვიე ბიჭი აქედან ნუ რაღა ბიჭი ბებერი ხარ უკვე.-მანაც იგივე ტონით უპასუხა. ბარათელი სიბრაზისგან სახეზე წამოწითლდა მაგრამ მალევე აიკრა სახეზე დამცინავი ღიმილი ჯიბეში ტელეფონი რომ აბზუილდა. მალევე ამოიღო მიკი მაუსის ბუდეში ჩადებული თეთრი აიფონი და ეშმაკურმა ღიმილმა გაუპო ბაგე როდესაც ეკრანზე დიდი ასოებით დაწერილი სახელი დაინახა „თოკო“ და მასთან ერთად ქერა ბიჭის ფოტო
-კარგი რა. ამ ლაწირაკს ხვდები?-ბოლო ხმაზე დაიწყო როხროხი ბარათელმა თან სენსორს ხელი გადაუსვა და ტელლეფონი ყურთან მიიტანა
-გისმენთ-მალევე დაისერიოზულა ხმა და ისე უპასუხა
-ქეთუსა სადაა?
-შენი ქეთუსა ეხლა ვიღაც ბიჭთან ერთად ერთობა. მოიცა რაქვია? ხოო. გამახსენდა. მგონი გიორგი ჰქვია. და შენ ვინ ხარ?
-სიცილს ძლივს იკავებდა ბარათელი როდესაც ქეთოს გაბრაზებულ სახეს ხედავდა
-თორნიკე ნოზაძე ქეთოს შეყვარებული თუ შეგიძლიათ ტელეფონი მიაწოდოთ?-თანდათან ერეოდა ბრაზი ნოზაძის ხმას
-იცით არშემიძლია რადგან ქეთუსის სხვა ბიჭი მოწონს მოიცა გაბოლებს რო ევასები თუ როგორაა?-ეხლა უკვე ხმამაღლა გაიცინა ბარათელმა და ქეთუსას ხელი ერთი ხელით დაიჭირა რომელიც ცდილობდა ტელეფონის წართმევას და უკან მოუგრიხა ზურგით მუცელზე აიკრა. ტელეფონი ბეჭს და ყურს შორს მოიქცია და მეორე ხელი პირზე ააფარა სოფრომაძეს. ერთით კი უფრო აიკრა
-ვაფშე ვინ ხარ ბიჭო? ქეთუსას მიეცი ტელეფონი თორე დედას მ*******ვ-დაიყვირა ნოზაძემ
-ეე..ეე ლაწირაკო ფრთხილად. ბავშვი არგეგონო მაგ სიტყვები რომ შეგარჩინო. ეხლა კიდე აახვიე და აღარ გაბედო მეორეჯერ ამ ნომერზე დარეკვა თორემ თავს წაგაცლი-გაბრაზებულმა უთხრა და ტელეფონი გათიშა
-რა გააკეთე იდიტო? როგორ გაბედე? ვინ გგონია შენი თავი ჩემს შეყვარებულს რომ ეგრე ელაპარაკები? ან რაუფლებით იღებ ტელეფონს?-ყვიროდა ქეთო და გულზე მუშტებს ურტყავდა მალევე გაუკავა ხელი ბარათელმა
-ნუ წიკვინებ. ალბათ საჭირო იყო და იმიტომ ავიღე. ეხლა კი დაწექი და ოთახიდან ფეხგამოდგმული არგნახო არსად არმიდიხარ. მეორედ აღარ გაბედო ჩემთან ეგრე ლაპარაკი თორე რაც მოგივა შენს თავს დააბრალე.-დაიგრგვინა გაბრაზებულმა გიორგიმ და კარი ჩაკეტა. შემდეგ თავის ოთახში შევიდა და მშვიდად დაიძინა.
---
-კარგი რა ლუკაა..მათაც უნდოდათ წამოსვლაა.-გაბუტულმა ამოილაპარაკა ანამ და იქვე მინდორზე დაჯდა დასასვენებლად.
-დემეტრე და სანდრო ხვალ თბილისში მიდიან. გიო და ქეთო კიდე თავის სტიქიაში არიან კარგი რა ნუ მებუტები-უთხრა და პატარა სხეული გულზე მიიხუტა
-მოწონს გიოს ქეთო?-კითხა ღიმილით გეგეშიძეს
-მგონი უყვარს კიდეც. ქეთოსაც ჰო მოწონს და ვნახოთ მგონი გამოუვათ რამე-გაიღიმა ლუკამაც
-მაგრამ ქეთოს რომ შეყვარებული ყავს?-ისევ მოექუფრა სახე ანას.
-ოჰჰ მაგას ეშველება კაცო მოდი ეხლა ჩამეხუტე თორე სიცივეა-უთხრა სიცილით და უფრო მაგრად მიიკრა ჯაჭვლიანი სხეულზე..
------
-მომენატრებით-უთხრა ანამ დემეტრეს და ჩაეხუტა შემდეგ სანდროსაც ჩაეხუტა და ესე გააცილეს თბილიში სანდრო და დემეტრე. ეხლა მხოლოდ 4 ადამიანი რჩებოდა. ანა და ქეთო ცალცალკე დაიძინებდნენ და ლუკა და გიო ერთად ეს რომ ლუკამ გაიგო „ჰო აბა მაგ იმედზე იყავით მთელი ცხოვრებაო“ უთხრა გიორგის და გაიცინა. ჩვენი ანა და ლუკა კი იყვნენ გვრიტებივით თბილად მშვიდად არც აბრაზებდნენ ერთმანეთს და იყვნენ წყნარად მაგრამ სახლში მისვლა ეზარებოდათ. იცოდნენ იქ რომ დახვდებოდათ მოჩხუბარი წყვილი და ტვინს აატკივებდათ. ბოლოს ლუკა გიოს ამშვიდებდა და ანა ქეთოს. ერთხელ ისე იჩხუბეს ქეთომ იტირა მაგრამ რათქმაუნდა ეს გიოს არ გაუგია. არა რატო არ უთხრა ანამ? ხომ შერიგდებოდნენ და იქნებ კარგიც ყოფილიყო. დილით ანას მშვიდად ეძინა ლუკაზე ჩახუტებულს მაგრამ განა დიდხანს შეარგებდნენ გიო და ქეთო? დილიდანვე დაიწყეს ჩხუბი. ქეთო სამზარეულოში იყო და კვერცხს იწავდა რომ შიმშილი დაეცხრო თან ლუდს წრუპავდა გიო რომ შემოვიდა რომ დაინახა ლუდს სვავდა ეგრევე გამოოაცალა ხელიდან
-რატო სვავ?-ჰკითხა და ლუდის ქილა ნაგავში ჩააგდო. ქეთოს ხმა არ ამოუღია მაცივართან მივიდა და მეორე ქილა ამოიღო ამასობაში კვერცხიც შეიწვა და თეფშზე გადმოიღო
-შენ რა ხმას არ მცემ პატარავ?-ირონიულად უთხრა და გაიცინა, არც ამაზე დაუბრუნებია პასუხი. კვერცს მაიონეზი და კეჩუბი მოასხა დიდი რაოდენობით და მუცელში გადაუძახა ლუდიც მიაყოლა და სახეზე კმაყოფილება გამოესახა
-არმევასება გოგო რო ლუდს სვავს-გაღიზიანებულმა თქვა გიორგიმ და მაცივარში შეიჭყიტა
-და მე რა შუაში ვარ მერე? არც მე მევასები მარა ყოველ დღე შენს ამჟავებულ სიფათს კი უნდა ვუყურო-უთხრა ირონიულად და სამზარეულოდან გასვლა დააპიდა როდესაც გიომ უხეშად მოაბრუნა
-ზედმეტს ტლიკინებ. არმევასება გოგო რო ზედმეტს ბაზრობს კარგად გაითვალისწინე. მე არ მაინტერესებს შენ რა გევასება. -უთხრა გაბრაზებულმა და მოწყურებული ბაგეებს ეცა. ისე კოცნიდა როგორც უდაბნოში მყოფი ადამიანი წყალს რომელიც 3 დღეა თვალით არ უნახავ. ქეთო კო თვალებდაჭყეტილი იდგა ვერ გაეაზრებინა რახდებოდა. ბოლოდ თვითონაც აყვა კოცნაში. გიომ კმაყოფილმა გაიცინა და ქეთოს მოშორდა
-არც კი გაბედო მეორეთ მომეკარო-დაიყვირა გამწარებულმა ქეთომ და გარეთ გავარდა
-გავბედავ და თან ბევრჯერ-კმაყოფილმა დაუბრუნა პასუხი და ლუკას და ანას ოთახში შევიდა.
-ჩვენ მივდივართ. აბა არმოიწყინოთ უჩვენოდ. მალე ჩამოვალთ-ჯერ კიდევ ვერ მოეშორებინა სახიდან კმაყოფილი ღიმილი
-ჯანდაბაში წასულხართ, დაგვაძინეთ წესიერად-უთხრა ლუკამ და ანას კიდევ უფრო მიეკრო.
გიომ უცებ მოიცვა ქურთუკი. ტელეფონი და მანქანის გასაღები აიღო და ქეთოს ოთახში დაუკაკუნებლად შევიდა. ქეთო საწოლზე იწვა და თავი ბალიშში ჩაერგო. არ მიუქცევია ყურადღება კარის ხმისთვის
-ადექი მივდივართ-ბრძანება გასცა გიომ და მისი კარადა გამოაღო. თბილი სვიტერი და ქურთუკი და პლედი პატარა ჩანთაში ჩადო ერთი ქურთუკი კი ქეთოს გადაუგდო. ერთ-ერთი ფეხსაცმელი ყოველი შემთხვევისთვის ჩაუდო და ოთახი დატოვა. ფეხსე კედები ამოიცვა და მანქანასთან გავიდა. საბარგულში ჩადო ჩანთა და 5 წუთი ელოდა როდის გამოვიდოდა ქეთო. მაგრამ რომ არ გამოჩნდა თავად ააკითა ოთახში მაგრამ ისევ იგივე პოზაში იწვა
-არ გესმის რომ გეუბნები ადექითქო?-უთხრა წყნარად და ლოოგინზე დაჯდა არც ამაზე რომ არ ქონია რეაცია ხელი მოკიდა უნდოდა საპირისპირო მხარეს გადაეტიალებინა მაგრამ გაუძალიანდა
-ოო ნუ მებუტები ეხლა ადექი მაგარ ადგილზე მიმყავხარ-უთხრა თბილად ბეჭზე აკოცა. მაგრამ ქეთო არც კი განძრეულა
-ეხლა სანამ წყნარად გელაპარაკები ადექი თორემ თანდათან ვბრაზდები-ტონი არ შეუცვლია ისე უთხრა
-ვერ ვხვდები რა გინდა. შენ წადი. მე არ მინდა-უთხრა მოგუდული ხმით
-ძალით აგიყვანო თუ წამოხვალ შენით?-უთხრა სიცილით მაგრამ სიცილი სახეზე შეაშრა როდესაც ქეთოს ჩაწითლებული თვალები დაინახა
-რატო იტირე?-ჰკითხა გაბრაზებულმა
-მივდივართ თუარა?-მანაც გაბრაზებულმა უთხრა და ოთახიდან გავიდა
-მე გკითხე მგონი-იყვირა და უკან გაეკიდა
-იმიტომ რომ ნამდვილი კრეტინი ხარ და ცხოველი. გოგოსთან მოქცევა არიცი.-ქეთომაც არ დააკლო ტონს
-ჰო მაგრამ შენ ეგეთი კრეტინი და ცხოველი შეგიყვარდა-კმაყოფილმა ჩაილაპარაკა და პატარა სხეული გულზე აიკრა
-სად მივდივართ?-კითხა ქეთომ და ხელები მანაც შემოხვია
-ძალიან მაგარ ადგილას.-ღიმილით უპასუხა გიომ და მანქანის კარი გაუღო
--
-ლუკა, უნდა ავდგე გაწი ხელი-ჩაჰყვირა ყურში ანამ ლუკას და კიდევ ერთხელ სცადა მისი ხელი მოეშორებინა თეძოდან
-აუ არადგე რა-თბილი ხმით უთხრა და ხელში აკოცა
-ნწ მშია. მიდი გამიშვი
-მაშინ მეც გამიკეთე საჭმელი-თვალები გაახილა ლუკამ და ღიმილით გადახედა შეყვარებულს.
-ისინი წავიდნენ?-ანამ ხალათი მოიცვა და ისე გავიდა სამზარეულოში
-მგონი წავიდნენ ისე კი ყვიროდნენ რაღაცას-უთხრა სიცილით ლუკამ და მაიკა გადაიცვა.
-მალე ჩემი მშობლები ჩამოვლენ და სხვა კოტეჯში უნდა გადავიდე-ჩუმად თქვა ანამ და სალათის გაკეთება დაიწყო
-მე გადავალ. ნუ სულელობ-უპასუხა ლუკამ და თავზე აკოცა
-არა. ლუკა მე გადავალ და ამ თემას მოეშვი თორემ მეწყინება.-თეფშები მაგიდაზე დააწყო და სალათაც გადმოიტანა
-რომ ჩამოვლენ შენს მშობლებს დაველაპარაკები და როგორც კი სკოლას დაამთავრებ ჩემთან გადმოხვალ-ეს წინადადება თქვა თუარა ლუკას ბაგეები ღიმილმა მოიცა
-ჯერ მე არ მეკითხები იქნებ არმინდა?-ანამაც ღიმილით უპასუხა
-შენ ჩემი ცოლი იქნები. ოღონდ ჯერ სკოლა დაამთავრე, 4 ბიჭი და 1 გოგო მინდა. ნუ მანამ არვაპირებ გაჩერებას სანამ ოთხი ბიჭი არმეყოლება თორე გოგონები გინდა 10 იყოს.-გაიცინა ლუკამ და ანა გულზე აიკრა.


-შემდეგი თავიდან იწყება უკვე დაძაბული დღეები ანას და ლუკას ცხოვრებაში :3
1985 სიტყვაა :3 :3 :3