ნიშონბის მეორე დღეს ლიზა სკოლაში ჩვეულებრივ წავიდა.ჩაფიქრებული იჯდა მერხთან და ფანჯრიდან იყურებოდა.
ანა:-ლიზზ,რა გჭირს?მეჩვენება თუ რაღაცას განიცდი?-ლიზა ფიქრებიდან გამოერკვა.
ლიზა:-ეჰ,მეოგბარო ცხოვრება მკაცრად მექცევა,რ ვიცი რატომ?
ანა:-რა ხდება ლიზა?ამოღერღე!ისე იქცევი თითქოს სადაცაა თავზე თოკს ჩამოგაცვამენ და დაგახრჩობენ.
ლიზა:-სიმართლე გითხრა ახლა ეგ ჩემთვის გამოსავალია.-ლიზა ძლივს მივიდა სათქმელთან.-ანა ვთხოვდები.-ანას სიცილი აუტყდა მაგრამ მეგობრის სახე,რომ დაინახა დასერიოზულდა.
ანა:-რაებს ბოდიალობ?როდის გადაწყვიტე ან ვის მიყვები?-დაბნეული სახე მიაპყრო.
ლიზა:-დანიელ აბაშიძეს.22 წლისაა,უნდა ვაღიარო სიმპათიურია მაგრამ ჩემს გემოვნებაში არ ჯდება.
ანა:-თუ არ ჯდება მაშინ რატომ მიყვები?...-ლიზამ ყველაფერი უთხრა,ანა კი ყურებს არ უჯერებდა.ბოლოს კი მის თითზე გაკეთებული ლამაზი ოქროს ბეჭედი დაინახა.-კარგი.მისმინე მოდი,გუკა ვნახოთ და სადმე ბარში დავსხდეთ.
ლიზა:-კარგი აზრია.-სკოლა როგორც კი დასრულდა შენობიდან გამოვიდნენ.მათ წინ თეთრი ლექსუსი გაჩერდა,იქიდან კი დდანიელი გადმოვიდა.სხვაა გოგონებს თვალები ზედ დარჩათ,ლიზა კი გაბრაზდა,გაწიწმატდა მაშინვე საჩხუბრად გაემზადა..
ლიზა:-აქ რა გინდა!?ის არ გეყოფა რომ 1 თვეში...-აღარ დაასრულა წინადადება.
დანიელი:-ინგა დეიდას ველაპარაკე და მან მომცა შენი მისამართი.გამოვიარე რომ გავისეირნოდ.
ლიზა:-არ მცალია.მეგობრებთან ერთად უნდა წავიდე.-ანაზე მიუთითა.
დანიელი:-ჩემთან ერთად წამოხვალ თან ახლავე!-ხმას აუწია.
ლიზა:-არსად წამოსვლას არ ვაპირებ!შენ მე ვერაფერს მაიძულებ!-გოგონამ უფრო უხეშად დაიწყო ლაპარაკი.
დანიელი:-ან შენი ნებით ჩაჯდები მანქანაში,ან,ძლით ჩაგსვავ!-ლიზამ ზურგი აქცია უარის ნიშნად.ბიჭმა კი ერთი ჩაიფხუკუნა და ხელი ძლიერად მოკიდა,რათა მანქანაში ჩაესვა.
ლიზა:-გამიშვი!უხეში ხარ!იცოდე ინანებ!-ყვიროდა და ბიჭს უძალიანდებოდა მაგრამ ვერაფერს გახდა.
დანიელი:-თვითონ მაიძულე.მე ზრდილობიანად გთხოვე.-მანქანაში ძალით ჩატენა და კარები მიუხურა.ლიზამ ფანჯრიდან დაინახა ანა როგორ იცინოდა და გაბრაზდა.ბჭი საჭესთან დაჯდა და წავიდნენ.გზაში ლიზა ხმას არ იღებდა,უბრალოდ გაბრაზებული სახით იჯდა.დანიელმა ის კაფე-ბარში მიიყვანა.თვითონ გადმოვიდა და ლიზასაც გაუღო კარი.გოგონას მისთვის არც კი შეუხედავს ისე შევიდა კაფეში და მაგიდასთან დაჯდა.
დანიელი:-რას აიღებ?
ლიზა:-წვენი და შოკოლადის ნამცხვარი.-დანიელმა ჩაიღიმა.
დანიელი:-კოლა და შოკოლადის ნამცხვარი.-მიმტანი წავიდა.
ლიზა:-როგორც ჩანს შენც იგივე გიყვარს,თუ უბრალოდ დაამთხვიე?-ლიზა ფარხმალს არ ყრიდა.
დანიელი:-შენ წარმოიდგინე მეც იგივეები მიყვარს.მისმინე,ჩვენ დაძაბული ურთიერთობა გვაქვს...ამიტომ...-ლიზამ გააგრძელა წინადადება.
ლიზა:-მართალია.ამიტომ მოდი არ დავქორწინდეთ.ჩვენ ერთმანეთის არ გვესმის.ერთად ვერ ვიქნებით.
დანიელი:-ლიზა მისმინე.ქორწილი შედგება,დავქორწინდებით. ამიტომ მოდი ვეცადოთ ერთმანეთის გაგება.
ლიზა:-ჰმ...ვერ დაგპირდები!-ლიზამ მტკიცედ უპასუხა.ნამცხვარი მიირთვეს შემდეგ კი სახამდე მიაცილა.გოგონას მისთვის არც კი შეუხედავს ისე გადაუხადა მადლობა და მანქანიდან გადავიდა.
ამ დროს თათა და გუკა ერთად იყვნენ და საუბრობდნენ.
გუკა:-თათა,ლიზა რატომ არ მოვიდა?-თათა დაფიქრდა ეთქვა თუ არა ლიზას ქოორწილის ამბავი,ბოლოს მაინც გაჩუმდა.
თათა:-დედამისმა დაურეკა,რაღაც სასწრააფო საქმე ჰქონდა და ვერ წამოვიდა.-თათამ,გუკას გამომეტყველება რომ დაინახა ჰკითხა.-გიყვარს?
გუკა:-კი,ძალიან.ყველაფერს გავაკეთებ მისთვის.-თათა უსმენდა და გუკას გამო გული სტკიოდა,იმიტომ რომ ლიზა მალე სულ სხვას დაუკავშირებდა თავის ცხოვრებას,გუკაას კი გული ეტკინებოდა.
თათა:-გირჩევ დაივიწყო.-გუკა ვერ მიხვდა თუ რას გულისხმობდა მდა არც ჩასძიებია.
დანიელი ძმაკაცთან იყო "ლუკასთან".
დანიელი:-ძმაო,მომენატრა შენთან ერთად ლუდის დალევა.
ლუკა:-სად ხარ დაკარგული მერე.ამ ბოლო დროს ძალიან მიუწვდომელი გახდი.-ლუკა იცინოდა მაგრამ როდესაც ძმაკაცმა უთხრა ახალი ამბავი სიცილი სახეზე შეაშრა.-ძმაო 21ე საუკუნეა,გარიგებით ქორწილი?ღადაობ?
დანიელი:-ნეტა ვღადაობდე.მამაჩემმა გადაწყვიტა,რომ იმ ამბის შემდეგ ჩემთვის ქორწილი კარგი გამოსავალია.
ლუკა:-ის გოგო რას ფიქრობს?ისე როგოია?
დანიელი:-ცდილობს,აზრი შემაცვლევინოს...მაღალი,წითური,ლამაზი თვალის ჭრილით.-მასზე ისე საუბრობდა როგორც შეყვარებული ადამიანი საუბრობს მის მეორე ნახევარზე.-მაგრამ ყველაფერზე აქვს პასუხი.ქორწილი 1 თვეშია.
ლუკა:-კარგი ძმაო...შენი მეჯვარე ვიქნები.
საღამოს ლიზა სავახშმოდ გავიდა.
ინგა:-როგორი დრო გაატარეთ?-ლიზამ გაბრაზებული შეხედა.
ლიზა:-ნამდვილი ხეპრეა.არ მივყვებოდი,მაგრამ ძალით ჩამსვა მანქანაში!-დათო თავდახრილი უსმენდა.-ვერ ვიჯერებ რომ მასთან უნდა ვიყვე.-მამამისზე გადაიტანა მზერა.
დათო:-ლიზა უხეშად არ მოიქცე.შენ უკვე დანიშნული ხარ და შესაბამისად უნდა მოიქცე.
ლიზა:-იმ ადამიანზე ვინც არ მიყვარს!როგორ უნდა ვიყვე ბედნიერი?!მამა,შენ აქციებზე გამყიდე.
ინგა:-ლიზა კმარა!-გოგონა ოთახში შევიდა და საწოლზე დაწვა.მთელი ღამე ფიქრში გაატარა.
მეორე დღეს სკოლაში წავიდა,გუკამ კი იქ მიაკითხა.
ლიზა:-რა ხდება გუკა,აქ რა გინდა?
გუკა:-რამდენიმე დღა არ მინახიხარ.რა გჭირს?
ლიზა:-მისმინე გუკა,ახლა რთული პერიოდი მაქვს...-გადაწყვიტა ბოლოსდაბოლოს სიმართლე ეთქვა.-1 თვეში ვთხოვდები.-გუკა პირღია დარჩა.-არაფერი მკითხო.ჩვენ მხოლოდ მეგობრებად დავრჩებით.-ლიზა ზემოთ ავიდა.გუკა კი უბრალოდ გაოცებული იყო ვერ აცნობიერებდა რაც ამ წუთს ლიზამ უთხრა. გოგონას სახლში მისვლის თანავე ინგა შეეგება.
ინგა:-შვილო,ხვალ მე,შენ,ეკა და შენი მეჯვარე კაბებზე მივდივართ.ასევე ბევრი რამ უნდა მოვაგვაროთ.
ლიზა:-ხვალ?დედა მაგრამ ბანკეტი ?-ინგამ თავი დახარა.
ინგა:-შენს დამრიგებელს უკვე ვესაუბრე...არ წახვალ...-ინგამ ეს ოდნავ მკაცრად უთხრა.
ლიზა:-რა!?არ შემიძლია,ჩემს კლასთან ბოლოჯერ წავიდე წვეულებაზე?!მითუმეტეს ბანკეტზე,მითუმეტეს რომ შეიძლება ისინი ვეღარც ვნახო...-ლიზამ მოიწყინა.
ინგა:-არა!მიდი დაისვენე ხვალ ბევრი საქმე გვაქვს..-ლიზა ოთახში შევიდა და ტირილი დაიწყო.ვერ იჯერებდაა რომ, 1 თვეში ქორწინდებოდა,თან უსიყვარულოდ!