ანო ერთი ჩვეულებრივი 16 წლის თბილისელი გოგოა. საშუალო სიმაღლის მუქი ყავისეფრი თმით და შავი თვალებით. ყოველთვის ჯინსი კედები და განიერი მაისურები აცვია. არ უყვარს ხალხმრავლობა და ყოველთვის ამჯობინებს მეგობრებთან ერთდ ყავა მიირთვას საკუთარან მეგობრის სახლში. ამ არაფრით გამორჩეულ გოგონას ერთი შეხეხდვით მხიარული და უდარდელი გამომთყველება აქვს , თითქოს არაფერი აწუხებდეს ამ ქვეყანაზე. იანვრის ერთ ცივ დღეს კი ყველაფერი შეიცვლება და ანო გამოცდის თუ რაარის ტკივილი
ეს ამბავი ასე დაიწყო სკოლის შემდეგ ანო თავის მეგობართან ერთად პარკში იჯდა და თიკას (მეგობარს) ახალ ამბებს უყვებოდა. ამ დროს თიკამ მისი ნაცნობი გიგა დაინახა და დაუძახა:
- ჰეი გიგა როგორ ხარ ?
-კარგად თიკა შენ ?
-მეც კარგად რამდენი ხანია არ მინდახიხარ?! რაშვები რარის ახალი?
- რავიცი არაფერი ყვეაფერი ისევ ისეა როგორც აქამდე.შენ რასშვები არანორმალურო ?
- არაფერს აი ჩემ მეგობართან ერთად ვარ... ანოოო
- ჰო თიკა რამოხდა ?
- არაფერი უბრალოდ მინდა ვიღაც გაგაცნო. გაიცანი ეს ჩემი მეგობარია გიგა. გიგია გაიცანი ეს ანოა
- სასიამოვნოა შენი გაცნობა გიგა
- ჩემთვისაც ასევე ანო. კარგი გოგოებო მე უნდა წავიდე. ნახვამდის
- კარგად))
- ნახვამდის ))
გიგა წავიდა თუმცა ანო კვლავ ფეხზე იდგა და უყურებდა გზას სადაც უკვე ადამიანის სიუეტიც კი აღარ ჩანდა.
- რაგჭირს გოგო?
- არაფერი...
- აბა რას მიშტტეებიხარ ?
- არაფერს რასგადამეკიდე გახედვაც არშეიძლება ?
- კაი ხო რაგღირს უბრალოდ ვიკითხე... რა უჟმური ხარ შენ კიდე რაა
- ბოდიში
- კაი ხო არაუშავს
- გოგო ეს გიგა კალათბურთელია ხო ?
- კი.. საიდან იცი შენ ?
- თამაშზე ვიყავი ამასწინათ და იქ ვნახე. კარგად თამაშობდა
- ნამდვილად ძააინ ნიჭიერი ბიჭია
-კაი თიკა წავედი ახლა მე და მერე დაგირეკავ
- კაი ცკვიანად იცოდე <3
- კაიი
ანო სახში წავიდა.. გზაში ესთი წამი არ შეუწყვეთია გიგაზე ფიქრი. ფიქრობდა ამ მაღალ ქერა ბიჭზე რომელსაც ძალაინ ამაზი თვალები ქონდა. მწვანე , მუქიმწვანე თვალები,იმდენად მწვანე რომ თუ არ დააკვირდებოდი ვერც კი შეამჩბევდი. არა მაინც რა საყვარეი ბიჭი იყო როგორ იღიმოდა...
სახლში მივიდა თუ არა მაშინვე ფბ-ზე შევიდა და ხელების კანკალით გაუგზავნა ეგობრობა გიგას. ამის შემდეგ ისინი დამეგობრდნენ. ხშირად დადიოდა ანო მის სახლთან იმ იმედით რომ სადმე შეხვდებოდა გიგას.
ასე გადიოდა დღეები კვირები და თვეები
აპრილის ერთ დღეს ანო დაქალბთნ ერთად იჯდა ნინის სახლში და ცხელ სოკოლადს მიირთმევდა ნინი კი მას ახლა ამბებს უყვებოდა. უცებ მან გიგი ახსენდა და ამდროს ანო გაშეშდა. უკვე აღარ ესმდა ნინის ლაპარაკი , ვერაფერს გრძნობდა გარდა მისი აღქარებული გულისცემისა რომელიც სადაც იყო გულს გაუხეთქავდა.. სუნთქვა უჭირდა თვალეზე ბინდი გადაეკრა ხმა სვერიღებდა... ამ ყველაფრიდან ნინის კვილმა გამოარკვია :
- ანოოო ანოოოო რაგჭირს გოგო ხმა ამოიღე
- რაა ? რახდება ? რაიყო ? რაგაყვირებს ?
- რასქვია რამაყვირებს გოგო რადაგემართა თითქოს არიყავი ამსაყაროში
- არა არაფერი არდამემართა ....
- ძალიან კარგი... ხო რასვყვებდი ესეიგი გიგა დავინახე დღეს თავის ძმაკაცებთან ერთდ და...
- მიყვარს !
- რაა ? ვინ ? ვერგავიგე რაქვი ?
- მიყვარს !გიგა მიყვარს... რაც გავიცანი იმის მერე სულ იმაზევფიქრობ სულ მიდნა რო სადმე შემხვდეს რო ვნახო სულ მინდა რო მელაპარაკოს ვინმე გოგოსთან როვხედავ იმ გოგოს მოკვლამინდება
გიგას სახელსი ხსენებაზეც კი გული ისემიჩქარდება ვეღარ ვსუნთქავ თვალებშიმიბნელდემა... თავს ვერარვიკავებ მგონია რომ გულიწამივა...
- ღადაობ გოგო ?
- ნეტა ვღადაობდე ... მართლა ძალიან მიყვარს
- აუ შენ რაშტერიხარ კიდე რაა
- ხო ვარ . მაგრამ რავქნა მეც არმინდოდა. უბალოდ შემიყვარდა და მორჩა.ისეთი საყვარელია
- ხო ისეთი საყვარელია, ისე ასყვარლად ბუზღუნებს ხოლმე მეტი რო არ შეიძლება
- ხოო მართლა საყვარლად მუზღუნებს
- აუ შენ მართლა გიყვარს მგონი ეგბიჭი. დებილიხართქო ვამბობ
- გავიგეე ხოო
- ახლა რას აპირებ?
- არ ვიცი. ისიც არვიცი მინდა რომ გაიგოს თუ არა
- თუ მართლა ეგრე გიყვარს მემგონი აჯობებს რო გაიგოს... სამუდამოდ ხომ ვერ დამალავ ადრე თუ გვიან აიგებს და მერე უარესიიქნება თუ დაუმალავ
- აუ არვიცი რა ვერვეტყვი მეშინაი რომგამიბრაზდეს ?
- კაირატოუნდა გაგიბრაზდეს რასუელელიხარ
- რავიცი რააა არვიცი
- მე ვეტყვი შენმაგივრად , ოღონ ეგრე პირდაპირ არა , ვეტყვი რო ანო გახსენებსხოლმეთქო და რაღაც რაა
- აუ კაიი ხო უთხარი რაც არი არი ნუ
- გიჟი ხარ გოგო ნამდვილი გიჟიხარ
- სიყვარულმა გამაგიჟა მემოვკვდე.
- კაი რა სულ ეგეთი არანორმალური იყავი შენ რაცგიცნობ
- და ოდესმე ესეთი რამაე გამიკეთებია ?
- არაა . მაგაში მართალიხარ კიდე უფრო გაგიჟდი
- ხოო. კაი მასწავლებელიმაქ ეხლა და საღამოს უთხარი რა გიგა და მომწერე რო რას გეტყვის.
- კაი უეჭველი. მიდი ახლა არდაგაგვიანდეს . მიყვარხარ
- მეც ძაან ხოიცი . კაიპაკა გავიქეცი გკოცნი
- მეც მიდი.