სანდრო ხუთ წუთში დაბრუნდა.
-გამორთულია, წავედით.
ბავშვები სანდროს გაჰყვნენ, მე თორნიკეს მივყვებოდი.
-რა გამორთო?
უმად ვკითხე.
-ვიდეო კონტროლი.
ღიმილით მიპასუხა.
-ამ დროს აქ ყოფნა არ შეიძლება.
განმიმარტა, მე თავი დავუქნიე..ხელს ისევ არ მიშვებდა.ძლიერად ვეჭირე და ვხვხდებოდი, რომ კიდევ დიდხანს არ აპირებდა გაშვებას.. გამორთულ ექსკალატორებთან მივედით.ეს მოძრავი კიბეები ყოველთვის მასინებდა, ჩემი სისუსტე იყო.ამიტომ მეტროთი სიარულს ყოველთვის მანქანით სიარულს ვამჯობინებდი.ეს აზრი მამაჩემსაც მოსწონდა, ვერ იტანდა, როცა ხალხმრავალ ადგილებში დავდიოდი.. ეშინოდა რამე საშინელებას არ გადავყროდი.მაგრამ ახლა სხვა დრო იყო.. ტან ექსკალატორები გამორთული იყო.ნინიმ და ნიკამ პირველებმა აირბინეს კიბეებზე.. მათ სანდრო მიჰყვა.
-წამო.
ღიმილით მითხრა თორნიკემ და კიბეებისკენ გაიქცა, მეც ავტომატურად მივყევი.სწრაფად აირბინა, მერე სახელურზე ჩამოჯდა, კალთაში ჩამისვა და ჩასრიალდა.. ეს ყველაფერი იმდენად სწრაფად მოხდა, რომ გააზრება ვერ მოვასწარი.
-მოგეწონა?
სიცილით მკითხა, მე შეშინებულმა დავუქნიე თავი.
ჩემმა რეაქციამ კიდევ უფრო ხმამაღლა გააცინა.
-აჰჰაჰ, შეგეშინდა?
შეწუხებული ვუყურებდი.მან წელზე მომხვია ხელი და მხარზე გადამიგდო.
-დამსვიიი!
ხმამაღლა ვიყვირე და ზურგზე ხელების რტყმა დავუწყე..
-შიში უნდა გაგიქრო.
სიცილით მითხრა და ისევ აირბინა კიბეები.
ისევ კალთაში ჩამისვა.
-მზად ხარ?
თავი დავუქნიე..
-მშვენიერია.
ღიმილით მიპასუხა და ჩასრიალდა.. ამჯერად ყველაფრის გააზრება მოვახერხე, რომ გითხრათ არ შემშინებიათქო, მოგატყუებთ. მეგონა, რომ გადავვარდებოდით და ორივე კისერს მოვიტეხდით, შვებით ამოვისუნთქე, როცა ფეხი ძირს დავდგი.
-რა მშიშარა ხარ
ისევ სიცილით მითხრა და ლოყაზე მიჩქმიტა.
-აღარ მოდიხართ?
ზემოდან დაგვიძახა ნინიმ, თორნიკემ თავი დაუქნია, ისევ ჩამჭიდა ხელი და ამჯერად ნელა აირბინა კიბეები.. ეს სიტუაცია არ მომწონდა, მაშინებდა.. არასწორად ვიქცეოდით.ვიყავით იქ, სადაც ჩვენი ყოფნა არ შეიძლებოდა.. ღმერთო, ახლა რომ მამა მხედავდეს, ნამდვილად მომკლავს.
დიდ, ბნელ დერეფანში აღმოვჩნდით.თორნიკემ ფარანი ამოიღო და გაანათა.სხვებიც ასე მოიქცნენ.
-სიბნელის გეშინია?
უკვე ხვდებოდა, რომ ძალიან მშიშარა ვიყავი.. ვიცოდი, მის მოტყუებას აზრი არ ჰქონდა, ამიტომ თავი დავუქნიე.გაეღიმა.
-აქ მოდი
ხელი წელზე მომხვია და მიმიკრა.დანარჩენები სირბილით წავიდნენ, თან ხმამაღლა ყვიროდნენ.იგინებოდნენ. გოგონები იცინოდნენ, სვამდნენ.. მე და თორნიკე აუჩქარებლად მივდიოდით, მასზე ვიყავი მიხუტებული.
-სანდრო, მომეცი!!
მკაცრად დაუძახა სანდროს, რომელიც არყის ბოთლის მოყუდებას აპირებდა. ჩემთვის ხელი არ გაუშვია ისე გამოართვა და მოსვა.. სახე დაემანჭა, მაგრამ მალევე დაუმშვიდდა. ეტყობოდა შეგუებული იყო. მერე გამიღიმა და მაკოცა, ტუჩებზე მწარე გემო დარჩენოდა.
-არ დალევ?
ბოთლი გამომიწოდა.. თავი დავუქნიე და ბოთლი გამოვართვი, მოვიყუდე.. ყელი ჩამეწვა და საშინელი ხველება ამიტყდა, ნახევარი არაყი დავღვარე..თორნიკე სიცილით კვდებოდა და მასტან ერთად სხვა დანარჩენებიც.. ნინიც კი იცინოდა, ავწითლდი..
-აჰჰაჰ, წითელუკ.
სიცილით მითხრა, მისკენ მიმიზიდა და მაკოცა, მაგრამ მე მოვიშორე.
-წესით ჩემს კოცნას უნდა დაეტკბე.
ისევ სიცილით მითხრა, გაბრაზებული ვუყურებდი.. თავს ზედმეტად ვგრძნობდი.
-ოპაა, მგონი ვიღაცას ეწყინააა
ისევ სიცილით ტქვა და მიმიხუტა.
-დამშვიდდი მშვენიერო, ჩვენში მიღებულია ასეთი ხუმრობები..
თბილად მითხრა და სველი კოცნა დამიტოვა ყელზე.ოდნავ მოვეშვი..
თავი ღიმილით წამოწია და ტუჩებზე მომაშტერდა.. ღიმილი ვერ დავფარე, მასაც გაეღიმა და ტუჩები ენით დაისველა.თავი ახლოს მოწია და ტუჩები ტუჩებზე მომადო, არ უკოცნია.ენისგან დატოვებულ სისველეს ვგრძნობდი და მაჟრიალებდა.. ოდნავ შევკრთი, როცა ბაგეებზე ენა ვიგრძენი.. ენა ზედა ტუჩზე თამამად გადამიტარა, მერე მაკოცა.. მისი ქმედებები მაოცებდა, აზროვნების უნარს მიბლოკავდა.. უბრალოდ მინდოდა მეკოცნა, მეტი არაფერი..
როცა ტავი გაწია, ჭკუაზე მოვედი და მიმოვიხედე.. სიბნელეში მხოლოდ მე და ის ვიდექით, იქაურობას მარტო ფარანი და მისი თვალები ანათებდა.
-დავეწიოთ.
ღიმილით მითხრა და ხელი ჩამჭიდა.. სიარულის ტემპი ოდნავ ააჩქარა, წამით გაჩერდა, როცა სავაჭრო დახლი დაინახა.. ახლოს მივიდა, თითქოს მივხვდი რის გაკეთებას აპირებდა, მაგრამ არ დავიჯერე.. თვალები გამიფართოვდა, როცა თორნიკემ იდაყვით ჩაამტვრია მინდა და კასა აიღო..
-რას აკეთებ??
შეშფოთებულმა ვკითხე.
არაფერი უპასუხია, ღიმილით გამომხედა და კასის საკეტი ფარნით ჩაამტვრია.. ას დოლარიანები ამოიღო, ცენტები დატოვა.
ფული ჯიბეში ჩაიკუჭა და გზა განაგრძო.
-თორნიკე..
ეს ყველაფერი აღარ მომწონდა..
-გისმენ, მშვენიერო..
-ეს რატომ გააკეთე?
აკანკალებული ხმით ვკითხე..
-უბრალოდ.
ღიმილით მითხრა და გზა განაგრძო..ეშინებული ვიყავი. რამდენიმე წუთის წინ ჩემს გვერდით მყოფმა ადამიანმა სავაჭრო დახლი გაქირდა.. მე კი არაფერი გავაკეთე მის შესაჩერებლად. თუმცა ვიცოდი, რომ არც გამომივიდოდა.
ბავშვებს მალევე დავეწიეთ, თორნიკეს საქციელით ჯერ კიდევ განცვიფრებული ვიყავი.
-შენ რა, არ მოგიპარავს?
სიცილით მკითხა, როცა შეამჩნია, რომ თვალს არ ვაშორებდი.. თავი გავაქნიე.
-ეს რა ზედმეტად პატიოსანი გვყავს აქ?არ გავაფუჭოთ?
წარბების თამაშით იკითხა თორნიკემ.. ახლა მართლა შემეშინდა, წარმოვიდგინე რა საშინელების გაკეთებას აპირებდა. ჩემს გაფითრებულ სახეზე ისევ სიცილი ატეხა.
-დამშვიდდი, მშვენიერო.
ლოყაზე მიჩქმიტა და გამიღიმა.
-თოკო, ერთი წუთით მოშორდი შენს მშვენიერს და მოდი, დაგვეხმარე..
დაუძახა სანდრომ, თორნიკემ ლოყაზე მაკოცა და ბიჭებთან მივიდა.. გოგონებს კედლებზე ფარნების მინათება გვთხოვეს, ჩვენც მათი ინსტრუქცია შევასრულეთ.. ნიკამ, სანდრომ და თორნიკემ რამდენიმე პულივიზატორი ამოიღეს და კედლებზე ხატვა დაიწყეს.. გოგონები ამხნევებდნენ და ეუბნებოდნე, რომ არაჩვეულებრივი ნახატები გამოსდიოდათ.. მე კი ჩუმად ვიჯექი, ვხვდებოდი, რომ ეს ყველაფერი უკანონობა იყო.. იმის შისი მიპყრობდა, რომ პოლიცია მოვიდოდა, მათ რათქმაუნდა უფროსი ანუ მამაჩემი მოყვებოდა და საშინლად დამსჯიდა.. ფეხები მიკანკალებდა, როცა მამა მახსენდებოდა..
-მორჩა !!
ახლაღა დავაკვირდი მთელს კედელს.. ჩემს წინ ულამაზესი გრაფიტის ნიმუში იყო.. გაკვირვებული ვუყურებდი მას..თორნიკე ამაყად მოვიდა ჩემთან.
-მოგწონს??
მე უბრალოდ თავი დავუქნიე..
მან ისევ მისი საყვარელი ჟესტი გაიმეორა, წელზე მომხვია ხელი და კისერში ვნებიანად და თბილად მაკოცა. წვერები მომეხახუნა და გამეღიმა.. არ ვიცი რა მოხდა ამ რამდენიმე წამში, მაგრამ ამ ნახატის დანახვამ, თითქოს მომაშინაურა.. შიში ღიმილმა შეცვალა, მეც მოვეხვიე.
მალევე მომშორდა.
-წამო რა.. იქეთ გავიდეთ.
მშვიდად მითხრა, თავი დავუქნიე.. მან ხელი ჩამჭიდა.. ბავშვებისგან შორს გავედით, მარტო..ბნელოდა, თორნიკესს ფარანი არ წამოუღია.. ცოტათი მეშინოდა, მაგრამ რატომღაც ის ძლიერი ხელი, რომელსაც ასე მაგრად ვეჭირე, მამშვიდებდა..
-ან..
ჩუმად მითხრა, წინ გამიშვა და უკნიდან მომეხვია.
-გისმენ.
მოხვეულ ხელებზე ხელები დავადე.
აღარაფერი უთქვამს, თმები ერთ მხარეს გადამიწია და კისერში ნაზად მაკოცა.. ასე ნაზად ჯერ არ უკოცნია, ტუჩები ოდნავ შეახო კანს.. ღრმად ჩავისუნთქე, მიხვდა, რომ მესიამოვნა და ისევ იგივე გაიმეორა.. პატარ-პატარა კოცნებს მიტოვებდა კისერში, თან სიარულს არ წყვეტდა.. მართალია ნაბიჯებუის გადადგმას ვეღარ ვახერხებდი, მაგრამ მისი ფეხებით მეხმარებოდა. რამდენიმე წამში გაჩერდა, მისკენ მიმაბრუნა და კიდევ ერთი ნაბიჯი გადამადგვევინა უკან.. ცივ კედელზე აკრული აღმოვჩნდი.
-მშვენიერო.
მისი სახის აგრჩევა ამ სიბნელეში მიჭირდა.. გაოცებას ვერ ვმალავდი, როცა მის მანათობელ თვალებს ვუყურებდი.. მუქი ფერის მიუხედავდად, მაინც ანათებდნენ..
ხელები კისერზე მქონდა მოხვეული, ის კი ისევ კისერში მკოცნიდა, ისევე ნაზად, როგორც რამდენიმე წამის წინ.. გახშირებულ სუნთქვას ვერ ვაკონტროლებდი.. ის გრძნობები, რაც მან ჩემში გამოიწვია, უბრალოდ ძალიან, ძალიან სასიამოვნო იყო.. ტუჩზე ვიკბინე, როცა ზეინმა ბარძაყზე ამისრიალა ხელი და კაბა წამომიწია.. ხელი უკან, საცვლის ქვეშ ჩააცურა და უკანალზე მომიჭირა..
წამოვიხვნეშე, როცა კიდევ უფრო მაგრად მომიჭირა და თან მიმიკრო..
კაბა ნელ-ნელა ადიოდა უფრო და უფრო ზევით.. ჩემი გახშირებული სუნთქვა კი უფრო და უფრო ხმამაღალი ხდებოდა..
თორნიკემ ცალი ფეხი მომახრევინა და მასზე შემომახვევინა, ასე უფრო ძლიერად მიჭერდა ხელს უკანალზე.. ჩემდაუნებურად წამოვიკვნესე, როცა თორნიკემ გულ-მკერდზე გადაინაცვლა.. მისი ცხელი ტუჩებით კანი ამიხურა.. ყელში რაღაც გამეჩხირა, როცა ზეინმა კბილებით გახია კაბის დეკოლტე, ასევე კბილებით მოაძრო ლიფს ზოლი.. თვალები მაგრად დავხუჭე, შეწინააღმდეგებაზე არც მიფიქრია, მსიამოვნებდა ეს ყველაფერი.. ეს არეულობა მუცელში, აჩქარებული გულისცმეა, გახშირებული სუნთქვა, რაღაც საოცარს იწვევდა ჩემში.
-თორნიკე..
მისი სახელი წარმოვთქვი, როცა ლიფი სხეულიდან მომაშორა.. თავი ვეღარ შევიკავე და თმებში ჩავაფრინდი.. ძუძუს თავი ტუჩებში მოიქცია და ნაზად ეამბორა..
ჩემი ჟესტი ნამდვილად არ ესიამოვნა, ხელი თმებიდან მომაშორებინა, გამიღიმა და ახლა ტუჩებს დააცხრა.. ზედმეტად გაბრუებული ვიყავი.. ორივე ფეხი მას შემოვხვიე, მანაც არ დააყოვნა და ორივე ხელით მომეჭიდა უკანალზე..
-თორნიკე..
კიდევ ერთხელ ამოვიხვნეშე მისი სახელი, როცა ტრუსიც მომაგლიჯა სხეულიდან.
ახლა მის წინ ულიფოდ, უტრუსოდ და გახეული კაბით ვიყავი.. პირველად ვიქცეოდი ასე.. პირველად, მაგრამ გაჩერებას არ ვაპირებდი, უბრალოდ ზედმეტად მსიამოვნებდა ის !!
-შენ ისეთი კარგი ხარ..
ყურთან წამოილუღლუღა, ამ სიტყვებმა კიდევ უფრო ამიჩქარეს გულის ცემა.. ჩემდაუნებურად ვუკბინე ტუჩზე.. გაეღიმა, მე კი ჭკუიდან გადავედი, როცა მისი ენა ვიგრძენი.. საოცარმა ჟრუანტელმა დამიარა, ისევ ვერ გავაკონტროლე ხელები, ისევ მოვეჭიდე თმებზე.. ამჯერად აღარ გაბრაზებულა.. ენას პირში მიტრიალებდა და თან მკოცნიდა.. ცხვირიდან გავარვარებული ჰაერი გამოდიოდა, ეს ყველაფერი უაზროდ მოქმედებდა ჩემზე.. ხვნეშისა და კვნესის გაკონტროლებას ვერ ვახერხებდი.. მისი სახელის ყვირილი მინდოდა.. მინდოდა გაეგო რას მიშვებოდა, თუმცა ეს მან მშვენივრად იცოდა.. ჩემს ყველა რეაქციას ღიმილით ხვდებოდა და შემდეგ ქმედებას უფრო ათამამებდა..
უსიამოვნო ჟრუანტელმა დამიარა, როცა შარვლის ღილი შეიხსნა.. მისი სუსტი ფეხების გამო, შარვალი წამიერად დავარდა მის კოჭებთან.. კოცნას არ წყვეტდა და რამდენიმე წამში, მისი ბოქსერებიც კოჭებთან აღმოჩნდა.. ავკანკალდი, როცა მისი შიშველი ფეხები ჩემსას შეეხო.. კიდევ უფრო ცუდად გავხდი, როცა სასქესო ორგანო მომედო ფეხზე.. კოცნის გაგრძელება ვეღარ მოვახერხე, ავცახცახდი.. გავიაზრე რა მოხდებოდა რამდენიმე წამში, უცებ მოვაშორე ხელები და მსუბუქად ვკარი ხელი.
-რა ხდება?
ოდნავ გაბრაზებული ხმით მკითხა.
-მე.. მე.. არ შემიძლია..
აკანკალებუმა ვუთხარი, მისგან ცოტა გაგებას ველოდი, მაგრამ შევცდი.. ისევ დააცხრა ჩემს ტუჩებს.. მოვიშორე.
-თოკო, არა მეთქი!
დავუყვუყვირე, ვიგრძენი როგორ დაეჭიმა კუნთები.. ოდნავ შემეშინდა, მეგონა, რომ ძალის გამოყენებით განაგრძობდა მოქმედებას, ამჯერადაც შევცდი.. საბედნიეროდ..
მომშორდა და მუჭი კედელს მიარტყა.. არაფერზე არ დავფიქრებულვარ, ისე გავიქეცი..
-ჯანდაბა!
გავიგონე ყვირილი ზურგს უკან..
__________________________________________________________________________
*თორნიკე:
სულელი გოგო !!
სწრაფად ამოვიცვი შარვალი, ბავშვებთან მივედი და ერთ-ერთ გოგოს სწრაფად დავავლე ხელი..
-თორნიკე?
-გამომყევი!
ვუბრძანე, ისიც რათქმაუნდა დამთანხმდა.. იგივე ადგილას მივიყვანე და ის გავაკეთე, რაც წესით იმ სულელ ბავშვთან უნდა გამეკეთებინა !
____________________________________________________________________________
*ანასტასია:
სახლში აკანკალებული შევედი, ჩუმად ავიპარე ოთახში.. არ ვიცი რატომ, მაგრამ საშინლად შეშინებული ვიყავი.. აბაზანაში შევედი და გადავივლე.. მამა მართალი იყო, მე სათანადოდ დიდი არ ვიყავი ასეთი ურთიერთობებისთვის.. სექსი ზედმეტი იყო.. დამაჟრიალა, როცა ის შეგრძნებები გამახსენდა.. მერე ზეინის ყვირილი.. ღმერთო.. ნინის აღარასდროს გავყვებოდი კლუბში !!
აკანკალებული შევწექი ლოგინში, საბანი კარგად შემოვიხვიე.. ახლა ვიგრძენი თავის ტკივილი, რომელიც სასმელმა გამოიწვია.. საშინლად ვგრძნობდი თავს.
*დილა:
-ან.. გაიღვიძე..
მზრუნველმა ხმამ გამომაღვიძა.ხმას მზის სხივებიც დამეატნენ, რომლებიც ფარდის გადაწევის შემდეგ თამამად შემოიჭრნენ ოთახში..
თვალების გახელისთანავე დავინახე პუტკუნა ქალი, რომელიც ჩემს ოთახში ფუსფუსებდა.. ფარდების გადაწევა არ კმაროდა, საბანსაც მისწორებდა, მერე დედობრივი სიყვარულით გამიღიმებდა და შუბლზე თბილ კოცნას დამიტოვებდა..
-დილამშვიდობისა ქალბატონო.. თუმცა, უკვე შუადღეა.
გამიღიმა და ტუმბოზე წინა დღით დატოვებული ჭიქა აიღო.
-შუადღე?? მამა წავიდა?
გაკვირვებულმა ვკითხე.. საერთიოდ, ისე არ გავიდოდა სახლიდან, თუ არ გამაღვიძებდა.
-კი.. და სხვათა შორის ძალიან გაბრაზებულია, ასე თქვა, არ მაინტერესებს, რაც უნდა, ის ქნასო.
-ჰოდა ძალიან კარგი.. ხვალ წვეულებაზე წავალ!
გახარებულმა წარმოვთქვი და წამოვჯექი, მაგრამ მერე თონიკე გამახსენდა და მოვიღუშე.
-გაგიჟდი? ცეცხლზე ნავთს ასხამ? გააფრენს.
შეწუხებული სახით მითხრა, ყოველთვის წუხდა, როცა მე და მამას მოჩხუბრებს გვხედავდა..
-მაკა (ჩემი ძიძა), დამშვიდდი.. არ მივდივარ არსად..
გავუღიმე, ტუმბოდან თმისსამაგრი ავიღე და თმები ავიწიე..
-ანა?!
თვალები გაუფართოვდა და ახლოს მოვიდა, თითები ყელზე შემახო..
-ღმერთო, ეს რა არის?
შეწუხებული სახით მკითხა და ხელი კისერზე მომისვა.. გაკვირვებული სახით დავიხედე.. სუნთქვა შემეკრა, როცა მოშინდისფრო ლაქა დავინახე..
ჯანდაბა !! არ მახსოვს ეს როდის გამიკეთა..
-აჰ, ეს არაფერი, გუშინ გვიან დავიბანე და ალბათ თმის საშრობმა მიქნა.
გავუღიმე, მაგრამ ჩემს სისულელეზე მე თვითონ გამეცინა.. თავი გააქნია.
-გუშინ სადმე იყავი?
ლოგინზე ჩამომიჯდა..
-მამასთან არ წამოგცდეს !!
-როდის იყო შენი საიდუმლო გამითქვამს?? ახლა კი მითხარი სად იყავი.
-ნინიმ დამირეკა და..
სახე შეუწუხდა.
-ღმერთო, ნინი, ნინი! არ მომწონს ეგ გოგო.. რამდენჯერ ქონია პრობლემები მამაშენთანაც.
-ააუუ, მაკა.. თავიდან არ დაიწყოო. მამაჩემი ყველანაირად ცდილობს ჩემი და სემის დაშორებას. ამაში კიდე მის სამსახურს იყენებს.. პოლიციელია და ყველაფერს აბრალებს.. კარგი რაა..
-ა, ხომ იცი, შენთვის საუკეთესო გვინდა.. არ მოგვწონს ეგ გოგო.. ზედმეტად თამამია.შარში გაგხვევს.
აღარ მიპასუხია, წამოვდექი და აბაზანისკენ წავედი..
-მოიცადე ქალბატონო, არ გითქვამს ვინ გააკეთა ეგ და ღმერთო.
სწრაფად წამოვიდა ჩემსკენ და გრძელი მაისური წამომიწია..
-ანასტასია, სულ გაგიჟდიიი??
როცა ანასტასიას მეძახის, საშინლად გაბრაზებულია..
ისევ გაკვირვებულმა დავიხედე ფეხებზე. ღმერთო, აქაც სიწითლეები.. ალბათ მოჭერისგან დამრჩა.ძიძას გაოცებულმა შევხედე, ის კი პასუხის მოლოდინში თვალს არ მაშორებდა


აბსოლიტურად ყველამ დააკომენტარეთ, აზრი აქ თუ არა გაგრძელებას მაინტერესებს.