იმ დღის შემდეგ ყველაფერი შეიცვალა,გიორგი ნინის დაშორდა და ეხლა მე და გიორგი შეყვარებულები ვართ,მთელი ქალაქი ჩვენზე ლაპარაკობს და ეს ცოტა უსიამოვნოა,რაღაცეებს იგონებენ და აღარ იციან რა ჭორები თქვან.მოკლედ სკოლაში გიორგი მაკითხავდა და იმას მივყავდი სახლში,გამოცდებიც ჩავაბარე იმედია უნივერსიტეტში ჩავირიცხები.ვემზადები,ხვალ ბათუმში მივდივართ დასასვენებლად ყველა,ძალიან მიხარია რომ მთელი ზაფხულის გატარება ჩემს საყვარელ ხალხთან მომიწევს.

#დილით
გიორგიმ მომაკითხა და მისი მანქანით წავედით,მანქანებში იგივენაირად გადავნაწილდით,ოღონდ ამ შემთხვევაში მარიამი და რეზი,რეზის მანქანით იყვნენ, ბაბი და ალექსი კი ალექსის მანქანით და ნინა და ნიკა ერთად.მოკლედ ორსაათიანი მგზავრობის შემდეგ როგორც იქნა ჩავედით,რეზის სახლი ქონდა ბათუმში და იქ დავბინავდით,რათქმაუნდა მე და გიორგი ერთ ოთახში ვიყავით.ოთახი მოვაწესრიგე და გამოვედი.ქვემოთ ჩავედი მაგრამ იქ არავინ იყო,სახლის უკან დავინახე აუზის წინ ყველა იქ იყო,მეც იქეთ გავსწიე რაღაცაზე იცინოდნენ.
-ჰმ...რაზე იცინით?
ვიკითხე და გიორგის კალთაში მოვთავსდი
-ჩვენ დაგვცინიან
მიპასუხა გიორგიმ
-ჩვენ? ჩვენ დასაცინი რა გვჭირს ?
განეცინა მეც
-ის თუ როგორ ვერ ძლებთ ერთმანეთის უმისოდ
გაეცინა ნინას
-საზიზღრებო
დავიბღვირე და გიორგის უფრო მჭიდროდ მივეკარი.
-აბა,აუზში ბანაობა არ გინდათ?
იკითხა აღტაცებულმა რეზიმ
-კიიი,მაგრამ ჯერ საცურაო კოსტუმებს ჩავიცმევთ
-ეგრე არა ლამაზო
თქვა გიორგიმ და ფეხებში ხელი შემომიცურა ზურგზე გადამიკიდა ნე კი თან ვყვიროდი და თან ზურგზე ვურტყამდი ხელებს
-გიორგი გთხოვ არა...
ვევედრებოდი მაგრამ ვის ესმის,როცა ჩაგდება დამიპირა ად დავნევდი და ხელი არ გავუშვი ამიტომ იძულებული იყო თვითონაც ჩამომხტარიყო.ამოვყვინთე მან კი წელზე ხელი ისევ მომკიდა და ისევ ჩამაყვინთია თან ტუჩებზე ნეძგერა,წყალში რაღაც უფრო განსაკუთრებული გემო აქ კოცნას.
როგორც კი ამოვყვინთე მაშინვე ჩხუბი დავიწყე და ამოვედი,სულ სველი ვიყავი ამიტომ ოთახში ავედი.საცვლის და ბრიუსჰალტერის ამარა ვიდექი როცა ოთახში გიორგი შემოვიდა და ცოტა არ იყოს შემრცხვა,ის კი ურცხვად მიყურებდა
-ნუ მომშტერებიხარ მაიმუნო
შევუბღვირე და რაც ხელში მომხვდა ავიღე და ავიფარე,მაგარმ თითქმის არაფერ მიფარავდა ჩემი უბრალო ზედა
-მშვებიერი სხეული გაქვს ლამაზო
-მორჩი დეგენერატო
ლოყები ამიწითლდა და თმები ჩამოვიფარე,მან კი გემრიალად გადაიხარხარა
-ნუ დამცინი
დავუბღვირე და შევტრიალდი ის კი წამსვე ჩემთან გაჩნდა და უკნიდან ხელები მომხვია,ტანში ერთიანად დამიარა ჟრუანტელმა და დამბურძგლა.
-გადასარევი სხეული გაქვს
მითხრა ჩახრინწული ხმით და მხარზე ნაკოცა,ამაზე კი სულ მთლად ამოვარდა სული სხეულიდან,მისკენ შემაბრუნა და ნაზად შემეხო ტუჩებზე,შემდეგ კი ვნებიანად,კინაღამ ტუჩები მომაძრო,ცოტახანში მისი ენაც ვიგრძენი ჩემს პირში და ამაზე ყრუდ ამოვიხვნეშე,მას კი ჩაეცინა და კისერზე გადავიდა,ტუჩებზე სიცარიელე ვიგრძენი,მაგრამ მაშინვე გამიქრა ეს გრძნობა,როცა მისი ენა კისერზე ამისვა და ნაზად მეამბორა,მიბიძგა რომ ფეხები მის წელზე შემომეწყო და მეც არ დავაყოვნე,ხელები კისერზე მოვხვიე, ის კი ტუჩებზე ისევ ვნებიანად მკოცნიდა,საწოლისკენ დაიძრა და ზედ დამაგდო.ვიცოდი ეხლა თუარ შევჩერდებიდით ცუდი რაღაცა მოხდებოდა,ნუ სასიამოვნოც მაგრამ მე ჯერ ამისთვის მზად არ ვარ
-გიო გთხოვ...ხომ იცი....მე...
სიტყვებს ერთმანეთზე ძვლივს ვაბამდი,ის ჩემს ტუჩებს მოსწყდა და გვერდით მომიწვა Gან მის მკლავებში მომიმწყვდია
-არც ვაპირებდი სიხარულო
გამიცინა და თითებით თმებზე თამაში დამიწყო.ცოტახანი სიჩუმე იყო შემდეგ კი მან დაარღვია
-ანასტასია შენს მშობლებზე არაფერი ვიცი,შეგიძლია მომიყვე ?
მოულოდნელი იყო ეს კითხვა ჩემზე და ცოტა არ იყოს არ მესიამოვნა.
-ეს ჩემთვის რთული თემაა
-შეგიძლია მენდო და მითხრა.
-კარგი.
ამოვიოხრე და მოსაყოლად მოვკალათდი
-სანამ ათი წლის გავხდებოდი ყველაფერი ძალიან კარგად იყო,მამა და დედა ერთად იყვნენ და ერთმანეთი ძალიან უყვარდათ,დიდი სახლი გვქონდა,ძალიან მდიდრები ვიყავით,დაბადების დღეს სყლ მდიდრულად მიხდიდნენ,მთელი სახლი მორთული იყო ბუშტებით და ფერადფერადი ფურცლებით,ძალიან ბევრი ბავშვები იყვნენ.ათი წლის დაბადებისდღეს ვიხდიდით როცა მამამ ოთახში შემიყვანა და საწოლზე ჩამომაჯინა თვითონ კი ჩემს გვერდით მოთავსდა,მითხრა რომ საქმეზე უნდა წასულიყო და ძალიან წუხდა ჩემს დაბადების დღეს რომ ვერ ესწრებოდა მე კი არ მინოდადა რომ წასულიყო მაგარმ როცა მივხვდი რომ სხვა გზა არ იყო დავთანხმდი და წავიდა.საღამოს როცა ყველაფერი დამთავრდა გვითხრეს რომ მამა ავარიაში მოხდა და გარდაიცვალა,ამაზე ნეც და დედაც ძალიან ცუდად გავხდით.დედამ სმა დაიწყო და წამლის კეთება,მერე გაბოზდა და მოკვდა.მე კი ბავშვთა სახლში ჩამაბარეს და იქ გავიზარდე თექვსმეტი წლის რომ გავხდი ქონება გადმომცეს და ის სახლი გავყიდე.ამის შესახებ არავინ არაფერი იცოს.
თვალზე ცრემლი მოვიწმინდე და გულზე უფრო მაგრად მივეკარი.
-არ ვიცი რა გითხრა.
-არაფერი უბრალოდ ჩამეხუტე.
თვალები დავხუჭე და ვეცადე ეს მოგონებები ისევ ჩემი გულის სიღრმეში ჩამემალა.

დიდი იმედი მაქვს რომ მოგეწონებათ <3