მასწავლებლიდან გამოსული ანო ნერვიულობისგან ფეხზე ძლივს იდგა. აარ იცოდა რა მოემოქმედებინა. ყველა საშინელი აზრი ერთად მოდიოდა თავში. რა უნდა გაეკეთებინა თუ გიგა მასთან მეგობრობას აღარ მოინდომებდა ... ორონდ ეს არა.. წველაფერს აიტანდა დაცინვაას ტკივილს ოღონდ გიგის დაკარგვა არა.. სახლამდე სულ ეს ფიქრები უტრიაებდა თავში. მივიდა თუ არა ეგრევე კომპიუტერს მიუჯდა და ნინის მესიჯი წაიკითხა:
- გოგო ანო გიგა ძმაკაცებთან ერატდ იყო და არ გამოვიდოდა თქმა ნახევარისაათი ველოდე როდის წავიდოდნენ ბიჭები მაგრამ არცერთი არ წავიდა ხოდა ვეღარმოვითმინე ხო იცი როგორივარ და დავუძახე . მეთქი გიგა მოდი რაღაცა საქმე მაქთქო და მოვიდა . მეთქი ანოს რაჭირს ხოარიცითქო და არა რახდებაოო . მეთქი არაფერი უბრალოდ სულ შენზე ლაპარაკობს თუ ვინმემ გახსენა ეგრევე სადღაც მიფრინავს და აზრზე ვერ მოგვყავს ვერავის სულ შენზე ლაპარაკობს ერთიწამი არჩუმდება და მემგონი მოწონხარმეთქი.
- ვაიმეეეე ნინიიიიი ((( მგონი არ უნდა გაგვეკეთებია ეს
- კაი რა გოგო ხო მაინც გაიგებდა ?!
- კა მერეე რამოხდა რათქვა ?
- ისეთიი არაფერი როსტა სახეშეეცვალა იცინოდა თავიდან და მაგრა მოეშალა სახე და აუ კაით რაო და წავიდა
- აუსად დამერხა
- კაი გოგო დაიკიდე ბიჭია რა მაგით არაფერიარმთავრდება
- არ არი ჩვეულებრივი ბიჭი . ჩემთვის არ არის ნამდვილად. ვაიმეეონაინ არის აუუ უნდამივწეროო
- კაი მიდი და მომიყევი მერე
- კაიი
ანომ ხელების კანკალით აკრიბა სმსი და გიგას გაუგზავნა
- გიგა გავიგე ნინიმ რაც გითხრა . მინდა ბოდიში მოგიხადო
- რასგულისხმობ ?
- აი ჩემზე რომ გითხრა
- კაი გოგო ნუსულელობ რა ბოდიში არც დამიჯერებია
- რაა ?
- ხო რაიყო გაიღადავა
- აუ მე კიდე ვინერვიულე გამიბრაზდებათქო
- რატო უდნა გავბრაზებულიყავი ?
- რავიცი რომ დაგეჯერებია არ გაბრაზდებოდი ?
- სულაც არა. არ გავბრაზდებოდი ნამდვილად. მერე რამოხდა ნუ ძალით კი არ გააკეთებდი. კაიგავიქეცი ახლა მერე მოგწერ
- მოიცა გიგა ერთიწამი. უბრალოდ დამალვას აზრიაარააქ... ნინის არ გაუღადავია... ძააინ მიყვარხარ მართლა! აიი სულ ყელაფერი მართალი გითქრა ნინიმ და კიდე უფრო ბევრი უთქმელი დატოვა. მაპატია.
- აუ გოგო შენ მართლა ვერხარ
- მიბრაზდები ?
- აუუუუ ....
- გიგაა ((( ბოდიში ძალით არ მინდოდა
- კაი ხო არგიბრაზდები ნუგეშინია. არანორმალურიხარ მართლა
- ვიცი ...
- კაი კაი წავედი მე ვარჯიშიმაქ
- კაი მიდი დებით
ანოც გავიდა საიტიდან ნოუთბუქი დახულა სამზარეულოში შევიდა ყავა მოიდუღა და ნინის დაურეკა. ყველაფერი სიტყვასიტყვით მოუყვა. ჯერ კიდევ კანკალებდა, თუმცა არ იცდა ეს გიგას დაკარგვის შიშით თუ იმ ბედნიერებით გიგა რომ არ გაუბრაზდა. ნინიმაც ერთი წივილკივილი ატეხა ტელეფონში გილოავ ინფაქტისგან გადარჩენასო. საღამოს მთელი დღის ნანერვიულები ანო ოთახში შევიდა და საწოლზე უსულოდ დაეცა. მთელი ღამე არ ეძინა. ფიქრობდა. ფიქრობდა ყველაფერზე . მის გრძნობებზე , მომავალზე, აწმყოე წარსულზე, ბედნიერებაზე, ტკივილზე... საერთოდ სიცოცხლეზე. სიცოცხლე ხომ მისთვის მხოლოდ ერთი სიტყვით გამოიხატებოდა ,,გიგა''. ოგისთვის უბრალოდ სახელი ამ პატარა არაფრით გამორჩეული გოგოსთვის გულის ფეთქვის მიზეზი იყო. და ასე უბრალოდ, ყოველგვარი მიზეზის და მიზნისგარეშე , უბრალოდ შეუყვარდა. გამთენიისას ტელეფნმა გამოაფხზლა. ნახევარი საათიც არ ეძინა. ნინი ურეკავდა სკოლაში ხომ მოდიხარო. გაკვეთილების მერე გოგოები გიგას სკოლაში უნდა წასლიყვნან საქალის სანახავად. ანო ისენერვიულობდა ნინი მიათრევდა რომ არ წაქცეულიყო. მივიდნენ გიგას სკოლაში გაკვეთილი ახლაი გამოსული იყო და ბავშვები ჯერ კიდევ კლასში იყვნენ დერეფანში ანო და გიგაც შეხვდნენ ერთმანეთს . საბრალო გოგოს ეგნტავისი უსაყვარლესი ღიმილით წამოვიდა ანოსკენ გადაეხვია და მოიკითხა
- როგორ ხარ არანორმალურო
- რავი შენ ?
- რავიცი კარგად
- აქ რაგინდა ?
- დაქალს მოვაკითხეთ
- აა ხოო ეს დაქალები ...
- ჰო
- აქედან სადმიდიხარ ?
- რავი ჯერ არსად მერე მასწავლებელთან მერე სახლში
- მიდი ნახეთ დაქალი და გამოდით გარეთვიქნებით
- კარგიი
და ამ დროს ანოს ტვინი სრულიად არ ფიქრობდა. ენა თავისით ლაპარაკობდა . არადერი ესმოდა გარდა გიგას ხმისა . ვერავის ხედავდ ამის გარდა. დერეფნიდან გავიდა თუ არა მაშინვე ნინის უთხრა გარეთ იქნებიანო. ნინიმაც გაუცინა და კაი გავიდეთო.
მასწავლებლამდე ნინი და ანო გიგასთან და მის ძმაკაცებთან ერთად იყვნენ. ნინიმ კინაღამ ცემა ის ბიჭები ისეთ უზრდელები იყვნენ. სამაგიეროდ ანოსთვის ,, კინააღამ'' ზედმეტი იყო. ისე ცაარტყა ორს ხმა აღარ ამოუღიათ. ერე გოგოები წავიდნენ. სახში მისული ანო როგორც
ყოველთვის ფბზე შევიდა და გიგას სმსი დახვდა. გიგას აინტერესებდა ცცხალი თუ მივდა სახამდე და კიდევ ვინმე ხომ არ ცემა გზაში. ანომ კიდ დააწყნარა არავინ მიცემიაო. ბერი ილაპარაკეს და ნიძლავიც დადეს რომელიც ანომ წააგო. ნიძლავის პირობა იყო ერთი სნიკერსი და ერთი ბაუნტი მეორე დრესვე უნდა ჩაბარებულიყო. თუ მაინცდამაინც მესამე.
მთელი დღე ეძება ანომ გიგი შოკოლადები რო მიეცა მაგრამ ვერ იპოვა შემდეგ დღეს კი დილით სკოლის დაწებამდე დახვდა სკოლის ეძოში. ცოტა ილაპარაკეს ბევრი იცინეს და ერთმანეთს დაემშვიდობნენ.
ნელ ნელა ყველაფერი იცვლებოდა. ისინი ასეთუ ისე უგებდნენ ერთმანეთს. გიგაც თბლად ექცეოდა. ცდილობდა რო არ ეწყენინებინა, ასე რომ მშვენიერი ურთიერთობა ააწყეს. მეგორობდნენ და მეტი არაფერი. ანომ ნელ ნელა წნაში მომატება დაიწყო. მსუქანი ნამდვლად არ ყოფილა 50 კილო იყო , არც ძალაინ გამხდარი მაგრამ არც მსუქანი , მაგრამ გიგა მაინც ფუმფულას ეძახდ. ანო ძალიან ბავვშური გოგოა ამიტომ ხშირად ვერხვდებოდა გიგას ნათქვამის აზრს ის კი ეხუმრებოდა დებილი მყავხარო. ამ სიტყვების გაგონებაზე კი ანოს ერთიანად აციებდა ტანში ^_^ დრო გადიოოდა . ზაფხუის არდადეგები დაიწყო. ანო ზღვაზე მიდიოდა თუმცა რომ გაიგო მეორე დღეს კონცერტი იყო რომელსაც გიგაცდაესწრებოდა მაშინვე უარი თქვა მე არმოვდივარო და გიგას სანახავად წავიდა. ბევრი იმხიარულეს იცინეს ანო ძლაია ბედნიერი იყო , გიგა ძალაინ თიბილად ექცეოდა და მისი ბუზუნა ხასიათის მიუხედავად ცდილობდა არ გაებრაზებინა. თუმცა სულ აეჭვიანებდა, რამდენჯრ უთქვამს გაბრაზებულ ანოს გიგასთვის : ,, ჩემი ნება რომ იყს მსოფლიოში ყველა გოგოს გავაქრობდი ( რათქმაუნდა ნათესავების და მეგობრების გარდა ) და შენ აღარ შეგეძლებოდა ჩემმი გაბრაზება. მერე მარტო ჩემი იქნებოდი''. გიგია მაღალი იო ანო კი საშუალოზე დაბალი ამიტომ გოგოს სიგიჟემდე უყვარდა იგას ჩახუტება. ჰო აი ასე მივიდოდა და ჩაეხუტებოდა. ისეც ხდებოდა გიგა თვითონ მიდიოდა ჩაეხუტებოდა ფუმფულა ლოყებზე ჯერ აკოცებდა მერე უბწკენდა და წავიდოდა. ნელ ნელა ყველაფერი უკეთესობისკენ მიდიოდა. ანოს დაქალები ხშირად ეუბნებოდნენ ასე თუ გააგრძელეთ მალე შუეყვარდები შეხედე რა თვბილად გექცევაო. თუმცა ანო არაფერს არ ითხოვდა ,იმითაც კმაყოფილი იყო რასაც გიგასგან იღებდა. გადიოდა თვეები მათი ურთიერთობა სულ უფრო და უფრო თბილი ხდებოდა.
ამას ვერავინ წარმოიდგენდა მაგრამ ერთ დროს ,, უგულო'' იჭს რომელსაც არავინ ყვარება ეს პატარა ჭკუამხიარული ცანცარა ქაჯი შეუყვარდა. ერთ დღეს კი გადაწყვიტა ეს ამბავი ყველასთვის ეთქვა. პირველ რიგში თავისი ძმაკაცების დახმარება ჭირდებოდა ყველას დაურეკა და შეკრება თხოვა საღამოს 6ზე ყველას გიგას უბანში დიდი ქვის მაგიდის გარშემო ისხდნენ:
- ესეიგი ბიჭებო რა პირდაპირ გეტყვით ჩემი ძმები ხართ და უნდა დამეხმაღოდ. ანო შმეიყვარდა და მინდა რო ხვალვე ვუტხრა ეს ამბავი. ოღონდაც მინდა რამე ორიგინალური გავაკეთო მოფიქრებულიც მაქ პრსტა ხვალამდე მარტო ვერ მოვასწრებ ამიტო უნდა დამეხმაროთ.
- ვაააა. ეღირსა საწყალ გოგოს
- კაი რაა დათო ღადაობის დროა ახლა ?!
- ჰო კაი კაი , ჩვენ როგორ დაგეხმაროთ
- მომისმინე ახლა აი ფული წადი და ამ ფულით იყიდე ბამბის თეთრი მაისურები.
- კარგიი ბააზრი არარი მაგრამ რაშიგვჭირდება?
- რაში და მაგ მაისურებზე წარწერები უნდა გავაკეთებინო. მაგალითად ,, ანო გიგას უყვარხარ '' . მერე ამ მაისურებს ჩვენნ ნაცნობებს ჩავაცმვთ და იმ პარკში დავსვავთ სადაც ანოახოლმე ხო დაინახავს რეები აწერია ხალხს და თან ისრებსაც დავახატავს რო გაიგოს საით წავიდეს ამ ისრებით მოვა დიდ ყვავილების გულამდე რომლებშიც იქნება ფეიერვერკები და შუაში მე დავხვდები დიდი ვარდების თაიგულით.
- საღოლ ძმა მაგ გოგომ ასარად რომანტიკოსი გაგხადა
- კაი ნუ დათოო მაისურები , ლუკა ფეიერვერკი , საბა საღებავები , მე წავალ და ყველაზე მაგარ თაიგულს ვიშოვი. ხვალ ანო ნდა გავახაროთ.


--------------------------------------------
დავდო გაძელება ?