-შენ ჩემი პატარა ხარ -შენ ჩემი დემონი(4თავი)
გამოშტერებული შევედი სამზარეულოში.ვერაფრით ავხსენი მისი საქციელი რა გააკეთა ეხლა ვითომ?!ბავშვის საჭმელი ვიპოვე გავაკეთე და 15 წუთში მისაღებში გავედი.ტასო ალექსანდრეს ეჯდა კალთაში და მის თითებზე თამშობდა,ალექსანდრეც ღიმილით დაჰყურებდა და თავზე კოცნიდა.ალექსანდრემ რომ დამინახა ღიმილით ამომხედ ცოტა დავიბენი მაგრამ გონს მალევე მოვედი -მომიყვანე ბევშვი ვაჭმევ(მე) -აქ აჭამე(ალექსანდრე)ეშმაკური ღიმილით შემომხედა -მანდ ვერ ვაჭმევ(მე) -რატო?(ალექსანდე) -ხელს შემიშლი(მე) -არა აქ აჭამე ნოდი(ალექსანდრე)თბილად გამიღიმა და ხელი თავის გვერძე დივანზე დაატყაპუნა იმის ნიშნად აქ დაჯექიო.ეს ბიჭი გამაგიჟებს რა მე წეღან ირონიულად და ცინიკურად მელაპარაკებოდა ეხა კი თბილად მიღიმის.დავიბენი მაგრამ სახეზე არაფერი შევიმჩნიე.ალექსანდრეს და ტასოს მივუახლოვდი და მათ გვერდით დივანზე ჩამოვჯექი. -ისააა ეხა როგორ ვაჭამო?(მე)დაბნეულმა შევხედე ალექსანდრეს კალთაში მოკლაათებულ ტასოს და კოვზი პატარა ჯამზე ავაკაკუნე სადაც ტასოს საჭმელი იყო. -ჩვეულებრივად(ალექსანდრე)გამიცინა ალექსანდრემ -კაი მომიყვანე(მე) -შენ რო მოგიყვანო ისე უფრო ვერ აჭმევ ამიტომ ჩემთან იყოს და ასე აჭამე(ალექსანდრე) -ხო კაი(მე)მეც გავუცინე და ტაოს კოვზი პირთან მივუტანე როდესაც ხელი აიქნია და მისთვის განკუთვნილი ჰაჰა ალექსანდრეს შარვალზე აღმოჩნდა და არა მარტო შარვალზე მისი თეთრი მაისურიც გაალამაზა. -აჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰააჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰაჰჰააჰ(მე)ბოლო ხმაზე ვკისკისებდით მე და ტასუნა ალექსანდრე კი გაცოფებული მიყურებდა. -დეიდას ნიჭიერი ხარ შენ რა(მე) სიცილით გავუწელე ლოყები ტასოს და თან დაბღვერილ სალფეტქი მივაწოდე უხმოდ გამომართვა და გაიწმინდა.ჩემს სიცილზე ტასო უფრო კისკისებდა ალექსანდრე კი მაინც არ ხსნიდა კოპებს.გამიკვირდა ხმა რომ არ გამცა და არაფერი არ მითხრა მაგრამ დიდი ყურადღებაც აღარ მივაქციე.ტასუნას ფაფა ვაჭამე.მთელი ამ ხნის განმავლობაში ალექსანდრეს ხმა არ ამოუღია მხოლოდ მიყურებდა და თვალებიტ მბურღავდა.როცა ბავშვმა ჭამა დაასრულა წამოვდექი და ალექსანდრეს ვუთხარი -მე ამას გავრეცხავ და შეგიძლია მანამდე ტასოს პირი მობანო?(მე) თავი უხმოდ დამიქნია და ბავშვიანად აბაზანისკენ წავიდა.სამზარეულოში შევედი ბავშვის ნაჭამი ჯამი უცებ მოვრეცხე და მისაღებში დავბრუნდი.5წუთში ალექსანდრეც სემოვიდა მოკისკისე ტასოსთან ერთად. -გყავდეს ცოტახანს პამპერსს მოვიტან გამოვუცვლი და დავაძინებ(მე)სიცილით ვუთხარი ალექსანდრეს და ბავშვის ოთახისკენ წავედი.პამპერსის შეკვრიდან ერთი პამპერსი ამოვიღე თეთრი წვრილი ვარდიფერ ზოლებიანი ბოდეც ვიპოვე და მისაღებში გავედი -მოდი ჩემთან დეიდას ქალი(მე)სიცილით გამოვტაცე ბავშვი ალექსანდრს და ყელში ვაკოცე.ტასიკო დივანზე დავაწვინე პამპერსი გავხადე გამოვუცვალე და თეთრი ბოდეც ჩავაცვი. -ეხა დავიძინოთ ანგელოზო(მე)ღიმილით ვუთხარი და მკლავებში ჩავიწვინე. -ჩუმად იყავი(მე)ალექსანდრეს სიცილით და თვალების ბრიალით გავხედე და როცა მისგან ღიმილით დადებითი პასუხი მივიღე ბავშვი ჩემს მკლავებში დავარწიე.ოთახში წინ და უკან დავდიოდი თან ტასოს ჩემს ხელებში ვარწევდი როცა უკნიდან ვიღაც ამეკრო და ყელში ცხელი სუნთქვა ვიგრძენი.ნუ ვინ უნდა ყოფილიყო თუ არა ალექსანდრე.შეშინებულმა ავხედე უკნიდან მოკრულ ერთი ორი თავით მაღალ სხეულს და პირი საყვირლად გავაღე მაგრამ ხელი მომაფარა ტუჩებზე -ბავშვს გააღვიძებ(ალექსანდრე)ღიმილით მანიშნა ცემს მკლავებში მოკალათებულ ტასოზე რომელიც ძილიბურანში წასულიყო და ახლა ნამდვილად არ უნდა გამეღვიძებინა თორემ გასკდებოდა ტირილით. დაბღვერილმა ავხედე ალექსანდრეს რომელიც ეშმაკური ღიმილით დამყურებდა და თვალებით მანიშნებდა ვერაფერს იზავო -ნუ მაშანტაჯებ(მე)ჩუმად გამოვცარი კბილებში და ალექსანდრეს გაბრაზებულმა ავხედე ჩემს ნათქვამს ყურადღება არ მიაქცია ისე შემიცურა მუცელზე ხელები და მჭიდროდ ამიკრა სხეულზე -საოცრად გიხდება ბავშვი.....(ალექსანდრე) ყურთან ჩახრეწილი ხმით მიჩურჩულა და სველი კოცნა დამიტოვა ლოყაზე ყურთან.არ ვიცი რა დამემართა ის ადგილი ამეწვა სადაც მაკოცა მტელი კანი დამიბუსუსდა და ეკალმა დამაყარა უცხო იყო ჩემსთვის ეს და რეაქციაც შესაბამისი მქონდა კინაღამ ალექსანდეს ხელებში ჩავადნი.ალბათ რომ არა მისი ძლიერი მკლავები ჩემს მუცელზე ჩავიკეცებოდინბავშვიანად(ვიცინი)უბრალოდ სიტყვებით შეუძლებელია იმ გრძნოის გადმოცემა რაც ალექსანდრეს კოცნის დროს ვიგრძები იმ აადგილზე თითქოს ცხელი შანთი დამადეს.თან რომ აღარ ჩერდება ახლა ცოტა წინ წაიწია და ლოყაზე მაკოცა სველი კოცნა დამიტოვა -ალექსანდრეეეე (მე)ჩემი ხმა მე ძლისვ გავიგე ისე წარმოვთქვი მისი სახელი-გაჩერდიიიი (მე) ბავშვებო დიდი მადლობა რომ კითხულობთ მაგრამ წინა თვაზე ერთ ერთმა კომენტარის ავტორმა ძალიან მაწყენინა და ნერვები მომიშალა.რაიყო ვერ გავიე შეცდომა არავის მოსდის.ასეთი აგრესია რა საჭირო იყო ვერ გავიგე?!!! თუ არ მოგწონს არავინ გეხვეწება წაკითხვას)) რაც შეეხება ბავშბვებო თქვენს კომენტარებს ვისაც მოგწონთ და კითხულობთ აი თქვენ ვერც წარმოიდგენტ როგორ მახარებს თქვენი ერთი სიტყვაც კი.ბოდიშით შეცდომებისთვის და მიყვარხართ ყველა. |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.