-ალექსანდრე(მე)ჩემი ხმა მე ძლივს გავიგე ისე წარმოვთქვი მისი სახელი-გაჩერდი(მე)ძლივს ამოვილუღლუღე
-რატომ?(ალექსანდრე)ჩუმად მიჩურჩულა და ახლა ყელში დამიტოვა სველი კოცნა.რამაც ჩემი კანის კიდევ ერთხელ დაბუსუსება გამოიწვია
-ალექსანდრე გაჩერდითქო(მე)გაბრაზებულმა ვუთხარი
-მხოლოდ ახლა პატარავ(ალექსანდრე)მიჩურჩულა და მივხვდი როგორ გაეღიმა.ღმერთო რას მიშვრება ეს იდიოტი.ალექსანდრე მომშორდა დივანზე დაჯდა და მე მომაშტერდა.მისი მზერა მთელს სხეულს მიწვავდა.ბოლოს ვეღარ მოვითმინე და ვკითხე
-ასე რატომ მიყურებ?(მე)
-როგორ?(ალექსანდრე)ღიმილით მკითხა
-არ ვიციიიი...აი ისე როგორც მიყურებ(მე)დაბნეულმა ამოვილუღლუღე
-აი ხოდა როგორ გიყურებ?(ალექსანდრე)ეშმაკური ღიმილით მკითხა
დავიბენი ვეღარაფერი ვუპასუხე ამიტომ ტასოს ოთახისკენ წავედი რასაც ალექსანდრეს ჩუმი ჩახითხითება მოჰყვა მაგრამმე რას გამომაპარებდა.გაბრაზებული შევედი ტასუნას ოთახში და ჩემი ანგელოზი ჩუმად ჩავაწვინე საწოლში.შუბლზე ვაკოცე და მისი ოთახის კარი ფრთხილად გამოვიკეტე. მისაღებში გავედი ალექსანდრს წინ დავუდექი და ზემოდან დავხედდე
-შენ ნორმალური თუ ხარ?(მე)დავუღრინე გაბრაზებულმა
-რატო რა დავაშავე?(ალექსანდრე)ირონიულად მკითხა
-კიდევ ერთხელ შემეხები და თავს გაგიტეხავ(მე)ვუთხარი გაბრაზებულმა
-გინდა დაგიმტკიცო რომ ვერაფერს ვერ მიზავ?(ალექსანდრე)
-რაა?(მე)გაკვირვებულმა შევხედე ფეხზე წამომდგარ ალექსანდრეს.პასუხი არ გაუცია ისე მომხვია წელზე ხელები და თავისკენ მიმწია.შეშინებულმა მივაბჯინე მკერდზე ხელისგულები და გაფართოებული თვალებით ავხედე.
-რასაკეთებ მომშორდი(მე)ხმისკანკალით ვუთხარი და მის ძლიერ მკლავებში ავფართხალდი.ისევ არ მიპასუხა.ღმერთო როგორ მაგიჟებს ამ ბიჭის სიჩუმე.უცებ ვიგრძენი რომ ალექსანდრე ჩემთან უფროახლოს მოიწია.სულ რამდენიმე სანტიმეტრიც და ჩვენი ტუჩები ერთმანეთს შეეხებოდა.სუნღქვა გამიხშირდა გულმა თითქოს ძგერა შეწყვიტა შემდეგ კი გაორმაგებული ძალებით ამუშავდა.კიდევ უფრო მოიწია ჩენსკენ რამაც ჩემი უფრო არაფრთხალება გამოიწვია
-მომშორდი მომშორდი(მე)ხელებს ვაფართხალებდი მაგრამ არაფერი.უკვე დანებებას ვაპირებდი და კინაღამ ეს იდიოტი ჩემს პირველ კოცნას დაეპატრონა როდესაც კარზე ზარი გაისმა.ალექსანდრემ სიბრაზისგან ხმამაღლა შეიკურთხა და ანთებული თვალებით მომშორდა.ღმერთო მგონი გადავრჩი გავიფიქრე დაგულში უამრავი მადლობა გადავუხადე.კარზე ზარი კიდევ განმეორდა მეც უცებ გამოვფხიზლდი და ლოყებშეფაკლული კარისკენ წავედი.კარში სოფო და ნიკა იდგნენ მომღიმარი სახეებით
-ისაა მე უნდა წავიდე(მე) სიტყვისთქმაც არ დავაცადე მაშინვე ვაჯახე
-ლილე რამე მოხდა?(ნიკა)და ჩემს უკან მდგარ ალექსანდრეს ეშმაკური ღიმილით გახხედე. ამაზე უარესად გავბრაზდი.ანუ ნიკამაც იცოდა რაღაც
-არა არაფერი.დამირეკეთ ხვალდა გამოვალ(მე)
-კაი ლილუ მადლობა(ნიკა)ღიმილით მითხრა
-არ გრცხვენია რრისი მადლობა(მე)
-კაი წავედი(მე)ნიკას და სოფოს ვაკოცე დაუცებ მოვFორდი იქაურობას.სახლში წასვლა ისევ ფეხით გადავწყვიტე ამიტომ ნელა გავუყევი გზავს.ხო რაც შეეხება ხვალ ნიკა სოფო და ნიკას სასტავი მათი ერთ ერთი ნაცნობის დაბადების დღეზე ადიან წყნეთში ანასტასია მე უნდა დავიტოვო რაც ძალიან მახარებს ისე მიყვარს მასთან ერთად თამაში ყველაფერს მირჩევნია.ამ ფიქრებში მალე მივედი სახლშიც.
-დეეე მოვედი(მე)დავიძახე და დაველოდე პასუხს როდის გამცემდა
-სამზაეულოში ვარ დე მოდი(მაკა)(ანუ დედაჩემი)
სწრაფად გავიხადე ფეხსაცემლი სახლის შლობანცებში გავუყარე თიტები და ფრატუნით წავედი სამზარეულოსკენ.
-მმმმმმმმმმმმ რა კაი სუნიაააა(მე)კმაყოფლიმა ვთქვი და დედას უკნიდან მივეხუტე
-მოვიდა ჩემი გიჟი გოგო(დედა)
-რას მაჭმევ?(მე)
-და რა გინდა?(დედა)
-მმ ნამცხვარი (მე)სიცილით ვუთხარი და სკამზე ჩამოვჯექი
-უხ გოგო ნამცხვარი საჭმელია?(დედა)
-აუ დე მიდი რა და უნდა გავიდე მერე(მე)საწყალი თვალებიტ ევხედე
-სად მიდიხარ ლილე?(დედა) მკითხა და თან მაცივრიდან გამოღებული შოკოლადის ნამცხვარი დამიდო წინ
-დათა უნდა ვნახო დე ძაან მომენატრა(მე)ღიმილით ვუთხარი და ნამცხვარი პირისკენ გავიქანე
-კაი თ დათა უნდა ნახო მაშონ (დედა)დედამაც ღიმილიტ მიპასუხა
და სამზარეულო დატოვა.დათა ჩემი ბავშვობის მეგობარია თიტქმის ერთად ვიზრდებოდით სულ ყველგან ერთად ვიყავით.ჩემზე 3წლით უფროსია ამიტომ სანამ სოფო გატხოვდებოდა და ნიკას ბიჭები ითავებდნენ ჩემი თაყვანისმცემლების "მოგერიებას"სულ ყოველ დღე დატასთან ჩხუბი მიწევდა იმის თაობაზე რომ უკვე ნახევარი თბილისი ნაცემი ყავდა(ვიცი)ნუ ახლაც ასეა მაგრამ ახლა ნიკა და ბიჭებიც ეხმარებიან(ვიცინი)ჩემი სიმპატიური ბიჭია ჩემზე ერთი ორი თავითმაღალია ყოველტვის როგორც პატარა დას ისე მექცეოდა თვითონ დედისერთაა და სულ მეუბნება ჩემი არაბიოლოგიური და ხარო.მეც ზუსტად იგივეს ვგრძნობ მის მიმართ.
******
ნამცხვრის ჭამა მალე მოვრჩი და დედას გავძახე
-მამა სად არის?(მე)
-არ მოსულა სამსახურიდან(დედა)
-კაი(მე)ვუთხარი და თან ტელეფონ დავხედე უჰ რა დრო ყოფილა 5ის ნახევარია.უცებ მოვძებნე დათას ნომერი და დავრეკე.მალევე მიპასუხა თბილი ხმით
-ხო ლილი(დათა)
-როგორ ხაარ?(მე)მეც თბილად ვუასუხე
-კარგად ჩემო სიხარულო მომენატრე(დათა)
-მეც დათ. მნახავ?(მე)
-კი სიხარულო როდის?(დათა)
-ეხლავე.მოხვალ ჩემ კორპუსთან?(მე)
-10 წუთში შენთან ვარ მოგწერ და ჩამოდი(დათა)
-კაი გელოდები(მე)
დათას გავუთიშე და ჩემს ოთახში ავედი.ივნისი იყო მაგრამ ცოტა არ იყოს რომ მოვდიოდი შემცივდა ამიტომ შარვალი გამოვიცვალე და ჩვეულებრივი მაღალწელიანი ჯინსის სარვალი ჩავიცი. ლურჯი ოდნავ დრძ
ელსახელოებიანი მაიკა გადავიცვი და დათასზარს დაველოდე.მანაც არ დააყოვნა და დამირეკა ჩამოდიო.დაბლა ჩავირბინე შავიკეტები ამოვიცვი ტელეფონი ავიღე და სახლიდან გავედი.კიბეები უცებ ჩავირბინე და მანქანაზე მიყუდებული დათას დანახვაზე თვალები გამიბრწყინდა.მისკენ გავიქეცი და გახარებული ჩავეხუტე.
-მომენატრე(მე)ჩუმად ვუთხარი და ლოყაზე მაგრად ვაკოცე
-მეც ლილუ(დათა)სიცილით მითხრა და ორივე ლოყა დამიკოცნა
-წამო ჩაჯექი(დათა)
მანქანაში ჩავსხედით და უცებ მოვწყდით ადგილს.დათამ მანქანა ერთ ერტი კაფის წინ გააჩერა და გადმოვედით.
9საათამდე დათასთან ვიყავი კაფიდან ცოტა ფეხიტ გავიარეთ მერე ისევ იქ დავბრუნდით მანქანაში ჩავსხედიტ და მტაწმინდაზე ავედით.ასე ვიჯექი დათასთან ცახუტებული და ყველაფერზე ველაპარაკებოდი.ბოლოს სიცივემ რომ ზალიან შემაწუხა დათამ წავიდეთო და მის ნებას დავყევი.
-ხვალ მნახავ?(დათა)მითხრა როცა მანქანა კორპუსთა გააჩერა.
-აუ არ ვიცი დათ ხვალ სოფო და ნიკა წყნეთში ადიან ნაცნობის დაბადების დღეზე და ტასოო მე უნდა დავიტოვო ამიტომ არ ვიცი(მე)მოწყენილმა ვუთხარი და მის ხელს ჩემი ნაზად ჩამოვუსვი.
-რო გამოგიარო?(დათა)ღმილით მითხრა და თითებზე თითები ოდნავ მომიჭირა
-მაშინ კი(მე)ღიმილით ვუთხარი.
-მიდი გადახტი ეხა და დაგირეკავ ხვალ(დათა)
-კაი(მე)სიცილითმივიწიე მისკენ ვაკოცე და მანქანიდან გადმოვედი
სწრაფად ავირბინე კიბეები დასახლში ევედი.
-დე მოვედი და ჩემს ოთახში ავდივარ(მე)დავიძახე და მაშინვე ოთახისკენ დავიძარი.ფანჯრიდან გავიხედე და დათას მანქანა დავინახე რომლიდანაც დათა იყურებოდა ჩემი ფანჯრისკენ.გამეღიმა მის საქციელზე და ხელი დავუქნიე.მანაც დამიქნია და წამში მოსწყდა ადგილს.მეც მოვშორდი ფანჯარას და აბაზანისკენ წავედი.2საათი ვინებივრე და რომ გამოვედი მაშინვე საწოლში შევწექი.რატომღაც ალექსანდრე გამახსენდა უნებურად გამეღიმა არასასურველი აზრების გასაფანტად თავი გავაქნიე და მალევე ჩამეძინა.
--------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------
მეორე დილით როგორც ყოველტვის ტელეფონის ზარმა გავამღვიძა
მაგრამ ამჯერად უცხო ნომეი იყო
-ბატონო(მე)ნამძინარევი ხმით ვუპასუხე
-გეძინა?ნაცნობი ბბოხი ბარიტონი მისწვდა ჩემს ხმას და უნებურად გამეღიმა
-ალექსანდრე??(მე)გაკვირვებულმა წამოვიზახე
-ხო მე ვრა(ალექსანდრე)მივხვდი რომ გაეღიმა-გაგაღვიძე?(ალექსანდრე)
-ხო მეძინა(მე)
-ბოდიში გაგაღვიძე(ალექსანდრე)
-არაუსავს.რამე გინდოდა?(მე)
-არა უბრალოდ მოგიკითხე(ალექსანდრე)
-მომიკითხეე?(მე)დაბნეულმა ამოვილუღლუღე
-ხო რატომ გაგიკვირდა?(ალექსნადრე)გავიგე ალექსანდრეს ხარხარი
-უიმე გამისკდა ყურის ბარაბნები(მე)გაბრაზებულმა ვთქვი.ის კი მაინც აგრძელებდა ხარხარს
-აუ წავედი მე ?ებული გელოდება(ალექსანდრე)
"შეყვარებულიოო"ვინ შეყვარებული ეს ვერაა ხო.მაგრამ არავფრის კითხვას არვაპირებ.
-ოოო კარგად(მე)გაბრაზებულმა ვუთხარი და გავუთიშე.
რა იყო ეხა ვითომ ეს?რა გააკეთა გამაღვიძა მომიშალა ნერვები და გამითიშა.ოოო რა საზიზღარია.საათს დავხედე 12 ი იყო.უხ რა უნდოდა ასე ადრე რა ვააა.კიდევ უფრო გავბრაზდი და თავზე საბანი გადავიფარე.მალევე ავდექი საწოლიდან 2საათი აბაზანაში ვინებივრე რომ გამოვედი უკვე 3ის წუთები იყო ვაიმე რა დრ გასულა გავიფიქრე და თმიდან პირსაცოხი მოვიშორე.უცებ ჩავიცვი ტანსაცმელი და მისაღებში გავედი.
-დილამშვიდობისა(მე)მივესალმე სამზარეულოში მოფუსფუსე დედას
-დილამშვიდობის ლილე(დედა)
-მამა წავიდა უკვე?(მე)ვკითხე და ლოყაზე ვაკოცე
-კი დე ხ იცი რო ადრე მიდის სამსახურში(დედა)მამაჩემი გუგა მუკბანიანი პატარა ბიზნესი აქვს ამიტომ სახლში იშვიათადააა.
-კაი მშვია(მე)სიცილით ვუთხარი
-მიიდი ჭამე რაც გინდა(დედა)
უცებ ვისაუზმე და სოფოს დავურეკე
-რაშვრებით ააბა?(მე)
-რავი ეხა გამოვედი აბაზანიდან(სოფო)სიცილით მითხრა
-ამ ანუ უნდა დავიწყო უკვე ჩაცმა ხო?(მე)მეც სიცილიტ ვუპასუხე
-კი მიდი და გამოდი(სოფო)
-კაი(მე)ტელეფონი გავუთიშე და ჩემს ოთახსი გავედი.მოკლე ჯინსის შორტის კომბინიზონი ჩავიცი შიგნიდან შავი მაიკა თეთრი ბენსიმონები ტელეფონს და მანქანის გასაღებს ხელი დავტაცე და მისაღებში გავედი.
-სოფოსთან მივდივარ დე.მამამ მანქანაში ხომ ჩამისხა საწვავი?(მე)სიცილით ვკითხე
-კი ლილე ჩაგისხა (დედა)სიცილით მიპასუხა
-კაი წავედი(მე)ლოყაზე ვაკოცე და გამოვედი
მანქანაში ჩავჯექი და სოფოს სახლისკენ წავედი.მალე მივედი მანქანა იქვე გავაჩერე მე კი სახში ავედი.კარები ნიკამ გამიღო
-მოდი ლილუ(ნიკა)ღიილით მითხრა და სახლში შემატარა
-აბა მზად ხართ თქვეენ?(მე)
-კი ეხა სოფო მორჩება და წავალთ(ნიკა)
-კაია(მე)სიცილით ვუთხარი
-ლილუ იცი რა ხდებააა(ნიკა)შეპარვიტ დაიწყო
-რაა?(მე)სიცილით ვკითხე
-დღეს იქ უნდა დავრჩეთ(ნიკა)მითხრა და ჩემს რეაქციას დაელოდა
-ეე მაგარია რა პბლემაა ანუ მე აქ უნდა დავრჩე(სიცილით ვთქვი და ოთახიდან გამოსულ სოფოს ევხედე
-ვაოოო დაიკო ულამაზესი ხარ(მე)ლოყაზე ვაკოცე და ნიკას შევხედე
-აბა წადითეხა(მე)სიცილით ვუთხარი
-ხო ხო ბავშვს ძინავ როგაიღვიძებს აჭამე(სოფო)
-კაი კაი წადით(მე)უცებ გავაცილე და ბავვის ოთახისკენ წავედი.
****მე და ტასომ ბევრი ვიმხიარულეთ მერე დათამ დამირეკა ჩამოდი კორპუსის წინ ვარო და მე და ტასოც მასთან ჩავედიტ.ბევრი ვისეირნეთ ვიმხიარულეთ და უკვე დაღამებული იყო დათამ სახლში რომ დაგვაბრუნა მე და ტასუნა
-ჭკვიანად(დათა)გამაფრთხილებლად დამიქნია თთი და ლოყაზე ლაზად შემეხო
-ხო(მე)გავუღიმე და მეც ვაკოცე
-წადი და დაგირეკავ მერე(დათა)
-კაი(მე)მანქანიდან გადმოვედი და ჩემს მკლავებში გატრუნულ ტასოს დავხედე.უცებ ავედით სახლში ტასოს დავბანე გამოვუცვალე და დავაძინე.საათსრომ დავხედე უჰუუ რა დრო გასულააააა 11 ის აკლდა 15 წუთი.მეც დაღლილი ჩავესვენე დივანში და უკვე ძილისკენ მივდიოდი როდესაც კარზე ზარი დარეკეს აუ ფოროგ გავბრაზდი ვაიმე რა.თან რომელი საათია რომელი ჭკვიანია ნეტა.კკარი გამოვაღე და პირი ღია დამრჩა როდესაც ჩემს წინ მოქანავე სილუეტის სახე გავარჩი.სიმართლე ვთქვათ შემეშინდა კიდეც..


აბა ბავშვებო როგორია?მაპატიეთ გუშინ რომ არ დავდე უბრალოდ მოზრდილი თავი მინდოდა და მგონი გამომივიდა:D რვეულში დაწრაც ვერ მოვასწარი პირდაპირ აქ ავკრიფე და ძალიან ნუ გამკიცხავთ შეცდომებისთვის.ბოდიშით:( ახლა კი შეფასებას ველოდები მთელი გულით