უკვე წლებია ვრწმუნდები,რომ ბევრნაირი სიყვარული არსებობს
მაგრამ არის ერთი,რომელიც მხოლოდ გულით უნდა ატარო
ატარო და არასდროს თქვა.

ძალიან გიყვარს ბანალირად კი არა მართლა ყველაფერს გირჩენია
მაგრამ ეს სიყვარული ვერასდროს მიგაქვს იმ პირამდე
არ შეგნებულად არ მიგაქვს

გიყვარს ბიჭი,რომელიც გაიდიალებული გყავს
მის გარდა არავინ გინდა
არც მასზე კარგი
არც ცუდი.

დაქალები განუწყვეტლივ ჩაგჩიჩინებენ დავიწყეო,
მაგრამ როგორ უნდა დაივიწყო,როცა ძარღვებში სისხლი გიჩერდება მის დანახვისას?

გამიზნულად არც ცდილობ დაივიწყო, რადგან იცი მასზე კარგი არავინაა

მერე რა,რომ მარტო ვარ?
სხვებს ასე გონიათ,
მაგრამ მე ხომ მარტო არ ვყოფილვარ არასდროს
ის ჩემთანაა სიზმარშიც
რეალობაშიც
და საერთოდაც რა მნიშვენლობა აქვს იმას თუ არ ვუყვარვარ?
მე მიყვარს და ვგრძნობ მის არსებობას,
სხვა თუ არაფერი მისი ღიმისისას თავიდან ვიბადები

–ან რამდენჯერ გითხრა? არ მინდა მაგ საბას გაცნობა ვა–გაბრაზებული ვამბობ
–კაი რა მარრ როდენდე უნდა იყო მასე? არავინ გინდა იმ იდიოტის გარდა–ურესად ბრაზდება და ოთახში დადის
–მართალია ანაეთანხმება ლიზი
–მისმინეთ არ მჭირდება თქვენი მაჭანკლობა ჩემითაც ვიზავ რამეს–კარებისკე მივდივარ–ხო კიდე იმედია მოეშვებით ამ გარიგებებს.

ინგელისურზე მივდივარ
პარკში ბიჭებს ვხედავ
გიოსაც
ღრმად ვსუნთქავ და ვცდილობ შეუმჩნევლად გავიარო
–მარიიი–მესმის ყვირილი
უკან ვიხედები და 5 მოშტერებულ თვალს ვხედავ
მათ შორის მუქ ყავისფერ თვალებს,რომელიც ყველაფერს მავიწყებს და მარტო მისი დანახვა მინდა
–არ უნდა მოგვესალომ გოგო?–მიბრაზდება ბექა
–ხელი არ შეგიშალეთ–ჩჰუმად ვთქვი და როგორც იქნა თვალი მოვწყვიტე გიოს
–რას სულელობ? ნივიჯუს გვირტყავ ტო?–იბღვირება
–კაი რა ბექაა, მეჩქარება წავედი მე–ვცდილობ სწრაფად გავშორდე
–სად მიდიხარ?–ინტერესდება
–ინგლისურზე–სკოცნი და სწრაფად ვშორდები

იმ დღეს არც ინგლისურზე გამიგია ერთი სიტყვა არც მათემატიკაზე
მაგრამ უაზროდ ბედნიერი ვიყავი

–აუუუ ამან კიდე გიო ნახა და იმიტო იღიმის დებილივით–დაასკვნა ანამ
–ანა ენას ამოგაცლი–ვემუქრები და ბალიშს ვურტყავ
–მიშველეე ლიზზ–ბოლო ხმაზე წივის ანა თან სიცილით იკეცება
–რა გაყვირებს გოგოო?–ოთახიდან ლიზას ძმა გამორბის ნახევრად შიშველი–გამისკდა ყურები ტო–დივანზე ჯდება და მკვლელი თვალებით ანას უყურებს
–კიდევ ერთი გათენებული ღამე ხო?–ვიცინი
–ხო ბიჭებმა დავლიეთ გუშინ–თავზე იკიდებს ხელს
ბიჭებმა ანუ გიომაც?
–მიდი რა დატრიალდით გოგოებო, ბიჭები უნდა მოვიდნენ პახმელიდან უნდა გამოვიდეთ–ეშმაკური ღიმილით გვეუბნება ლიზის თმას უჩუჩევას და ოთახიდან გადის.

მალე მოდიან ბიჭბიც გიოც
მე მაშინვე ვიბნევი
და აწკრიალებულ ტელეფონს ვუყურებ
საბაა
–გისმენ–სხმას ძლივს ვიღებ და გიოსკენ ვაპარებ თვალს ისიც მიყურებს ამაზე უფრო ვიბნევი
–როგორ ხარ?–ისმის ბოხი ხმა
–კარგად შენ?–ფანჯარსათან მივდივარ
–მეც კარგად, მაგრამ იფრო კარგად ვიქნები თუ შემოხვდები–სიცილით ამბობს
–არ მცლაი,მშობლებთან ერთად ვარ ქალაქგარეთ–უკან ვიყურები და მოშტერებულ თვალებს ვხედავ
–კაი მაშინ დროებით და შეგეხმიანები.
–დროებით–ვთიშავ
–ანუ ქალაქ გარეთ ხარ?–ირონიულად ამბობს ლიზა
–ვინ იყო?–მეკითხება დიტო
–საბა–ჩუმად ვამბობ
–ვინ საბა? ჩვენი გუნდელი ტო?–უკვირს
–ჰო–დივანზე ვჯდები
–და რატო ატყუებ?გაწუხებს?–მკაცრად მეკითხება ბექა
–რას აწუხებს ბიჭი ცდილობს თავი მოაწონოს ეს დებილი კიდე ყურებამდე შეყვარებულია გ...–როცა ხვდება რას იძახის ჩუმდება და საწყალი თვალებით მიყურებს
–ვიზეა შეყვარებულიი?–გაოგნებულია ბექა
–არავიზე–სწრაფად ვამბობ და კარებისკენ მივდივარ
კარებს ვაღებ და საბას ვხედავ ამ წამს სიკვდილი მინდა
–აქ რა გინდა?–მეკითხევა მკაცრად
–არაფერიი–ვეუბნები და სწარაფად ჩავირბივარ კიბეებზე


–კაი რა მარ მაპატიე მაინც ვერავინ ვერაფერს მიხვდა–უკვე მერამდენედ მეუბნება მაგას ვერღარ ვითვლი
–რას ვერ მიხვდნენ? ასე გ–ზე საწყებულ ყველა სახელს გაადამოწმებენ და ყვაფერსაც გაიგებენ–ხმა მიკანკალებს
–მერე რამდენი სახლია გ–ზე? გიგა,გურამი, გიგა, გუკა,გიორგი ნელა ჩერდება
–დავიღუპე–ცრემლები მომდის
–მორჩით რა, საერთოდაც ჯობია მგონი გაიგოს,რომ გიყვარს, როდემდე უნდა მალო, რომ გიორგი ახვლდებიანი გიყვარს?–გვიყვირის ლიზი
–ჩუმად გოგო არ გაიგონ–აფრთილებს ანა
–ვინ უნდა გაიგოს?–ვეკითხები
–ჩემი ძმის ოთახში არიან გიორგიც–ამის თქმა იყო და ოთახიდან გამოლაგდნენ
–მომკალით–ჩუმად ვთქვი და მოწოლილი ცრემლები მოვიწმინდე

–რა ხდება გოგოებო? რა ხმამაღლა ჭორაობთ?–ირონიულა ამბობს ბექა
–ეს თქვენ გაქვს კარგი სმენეა–ეუბნება ანა
–მარი–ვიგებ გიოს ხმას. არ მინდა შევხედო
–რაიყო?–ძლივს ვამბობს და თვალს ვარიდებ
–რასაც ეს გადარეული ყვიროდა მართალია?–ასეთი მკაცრი სიტყვა მისგან არ გამიგია
ხმას ვერ ვიღე, სუნთქვა მიჭირს და ყურები მიწუის
–მიპასუხე–ხმას უწევს
არაფერს ვეუბნები სწრაფად გავრბივარ სახლიდან,მაგრა კიბეებზე მიჭერა
–რას გარბიხარ?–თალებში მაშტერდება
–სახლში–თავ ვხრი
–ჯერ გამგებინე რა ხდება და მერე წადი.
–არაფერი ხდება–წასვლა მინდა,მარა წინ მიდგება
–ანი გაიღადავა ლიზიმ?–არ მეშვება
–შენ გინდა,რომ ეგ ტყული იყოს?–ახლა მე ვუყრებ თვალებში
–კი–დაუფიქრებლად მეუბნება
–მაშინ ტყუილია, გამტარე– ვეუბნები და სწრაფად მივდივარ სახლში.

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
სახლსში ვიყავი და ვცდილობდი დავწყნარებულიყავი
დამირეკა დაბლა ჩამოდიო
მეც ფეხები ძდლივს გადავდგი და დაბლა ჩავედი
მაქანას ეყუდებებოდა და სიგარეტს ეწეოდა
პირველად ვნახე, როცა ეწეოდა
–ანუ გიყვარვარ?–პირდაპირ მკითხა
–კი–დამნაშავესავით ვუთხარი
–მერე აქამდე რატო არ თქვი?–ღრმად დაარტყა ნაპასი
–არც ეხლა მინდოდა თქმა–თვალებში ჩავაშტერდი
–რატო არ მითხარ?–ისევ მკითხა და სიგარეტი გადააგდო უფრო ახლოს მოვიდა და სახეზე დამაშტერდა
–აზრი არ ქონდა–დაბნეულმა ვთქვი
–აზრი ყველაფერს აქვს ყოველთვის–მკაცრად მეუბნება
–ამ შემთხევაში არ ქონდა–ყელში ბურთი მეჩხირება
–უნდა გეთქვა–დარწმუნებული ამბობს
–ახლა რატო მელაპრაკები? ნუ ნერვიულობ შენ სეწუხებას არ ვაპირებ უბრალოდ მიყვარხარ და არამგონია ამით რამეს ვაშვაბედე–ცრემლები გადმომცვივდა
–ეგრე მიცნობ?–ნაწყენი ამბობს–არ მინდა ასე იყო
–არც მე მინდა–უკვე ვსლუკუნებ
–ჩემზე კარგს იპოვი–ცოტახნის მერე დარწმუნებეული მეუბნება
–არ მინდა მე შენზე კარგი–ჯიუტად ვიმეორებ
–მარი მარჩი რა, რა მაქვს მე შესაყვარებელი?–სიმწრით მეკითხება
–გაქვს ბევრი რამ–ისევ ვიმეორებ–დაიკიდე რა ვითომ არც არაფერი გაგიგია.
–ვერ დავიკიდებ, ეგეთი არ ვარ–ისევ თვალებს მანათებს
–ვიცი ამიტომაც მიყვარხარ–ტირილით ვეუბნები და სახლში მივდივარ


–გიო გიყვარს გოგო?–გამწარებული ყვრის საბა
–კი–ვცდილობ შიში არ შემეტყოს
–მერე ეგ სხვისგან უნდა გამეგო?–მკვლელი თვალებით მიყურებს
–და რატო უნდა მეთქვა?–ნერვები მეშლება
–შენი აზრით იმდენიხანი სამეგობროდ დაგედებდი გოგო?–უარესად დაიწყო ყვირილი
–მე .. მე არ ვიცოდი–ძლივს ვთქვი
–არ იცოდა გოგომ–სიმწრით ამბობს
–გამიჩერე მანანა–მკაცრად ვეუბენი
–რატო გიო ხო არ უნდახო?–ირონიას არ იშორებს
–გააცერე მეთქი–ვუყირე
–ტონი გოგოო–ურეასად მიყვირა
გავჩუმდი არაფერი მითქვია, ცრემლები მაწვებოდა,
–ნუ ტირიხარ–გასცა ბრაძნება
–კაიი–უფრო დავიწყე ტირილი
–აი რა გითხარი 2 წლის ბავსვიბით რო სლუკუნებ?–თბილად მითხრა და მანქანა ჩემი მანქანის წინ გააჩერა
–არაფერი უბარლოდ ცუდად გამომივიდა რომ არ გითხარი–დაწყნარებას ვცდილობ
–ეგ არაფერი, მოიწმინდე თვალები–ტმაზე გადამისვა ხელი–ყველაფერი კარგად იქნება–ყოყაზე მაკოცა
მეც დაპრიგრემბულივით გადმოვედი

–აი უყვარხარ რა–დაასკვნა ანამ
–კაი რა ნუ სულელობ–გამცინა
–დღეს დაბადების დღე მაქვს და ნუ მეკმათები–გამიბრაზდა დაქალი
–კაი–დანებების ნიშნად ხელები ავწიე


ყველა ერთობა, გიოს თვალს ვერ ვუსწორებ ისე მცხვენია
საბა უბრალოდ მომესალმა
დასკვნა?
არ ვიცი და ვერც გავიგებ
1 ჭიქა 2 ,3 4 და მთვრალი ვარ მგონი
უაზროდ ვიცინი და სიყავრულის ახსნის ხასიათზე ვარ
გიოს ვეძებ ტვალებით მაგრამ ინ გაცდის
–შენი კიდე დალევას აპირებ?–ბოხი ხმა მესმის
–კი–უაზროდ ვიკრიჭები
–გეყოფა ისედაც ზედმეტი მოგივიდა–მკაცრობს საბა
–ეგ ჩემი გადასაწყვეტია–ვჯიუტდები
–წამო ვიცეკვით–ხელს მკიდებს და საცეკვაოდ მივყავარ
–მეძინება–ჩუმად ვთქვი და მხარზე თავი დავადე
–დაიძინე–სიცილით მითხრა
–ნწ–ვიცინივარ და უფრო მოხერხებილად ეხუტები.

აივანზე გავედი იქნებ ცოტა გამოვფხიზლდე მეთქი
–ასე მალე დამივიწყე?–სიბენლესი გიოს თვალებს მაინც ვხედა
–ვერ გავიგე–დავიბენი
–მე გითხარი ჩმეზე კარგი მოძდებნე თქო და შენ პირიქით გაიგე–ირონილად იცინის
–ვერ ვაზროვნებ–ჩუმად ვთქვი
–ასე დაგაბნია საბამ–ისევ ირონია
–ცუდად ვარ–ვეღარ ვარჩევ რას მეუბნება
–რა გჭირს?–ახლოს მოდის და ხელს მკიდებს
–ახლა წავიქცევი–დებილივით მაინც ვიცინივარ
–ახლა?–უკვირს გიოს და მე მართლა წავიქცეოდი გიოს რომ არ დავჭირე

–სალაპრაკო მაქვს–ოთახში შედი საბა და ბიჭებს ეუბნება–თან ყველა აქ ხარტ მერე რამე რო იყოს ყველას გეცოდინებათ
–რა ხდება ბიჭო?–ეკითხება ბექა
–პროსტა ძმაკაცები ხართ და გითვალისწინებ თორე ასახსნელი არაფერი მაქვს, კაროჩე მარი მევასევა მაგარად რა–წყნარად თქვა
–რას ქვია გევასება ტო?–ბრაზდება გიო
–რამე პრობლემა გაქვს?
–იქნება შენს გარდა სხვასაც ევასება?
–დაჟე იქნებ? და მაგის გასარკვევად წლები გჭირდებოდა?–საბაც ბრაზდება
–ეგ რა შუაშია ტო?–იბნევა
–მოიცა ეხა გოგოს გამო უნდა იჩხუბით?–ერევა დიტო
–მე გარვევით ვთქვი მგონი,რომ მიყვარს და ვიღაც დაბნეულ ტიპებს არ დავუთმობ დალშე თქვენ გადაწყვიტეთ ეს ჩხუბია და გაფრთხილება–თქვა და წავიდა

კინოს ვუყურებდით საბაღა გვაკლდა
ისიც მალე მოვიდა ყველას მიესლმა და ჩემ გვერდით დაჯდა
გოგოები სამზარეულოში გავრდნენ
რო გაიგეს შოკოლადი და სხვა რაღაცეები მოიტანა საბამო
–შენ არ გინდა?–შავი თვალები მომანათა
–რავი–ტელეიზორს შევხედე
–მიდი გადი შენც, შენ ,რო პიცა გიყვარს ეგ მოგიტან–საფეთქელზე მაკოცა
მეც გავედი და გახარებულ გოგოებს შევურთდი


–ვა შოკოლადებით კერავ გოგოს?–გაიწელა გიო
–ერთ ადგილს ნუ ათამაშებ–მკაცრად თქვა
–ჩუმად ბიჭო გოგოები მოდიან–გააფრთიხლა დიტომ

მალე შევედეთ ოთხში მე ჩემი ადგილი დავიკავე და ჩუმად ვუყირებდი კინოს
მალე გიოს დაირეკეს და წავიდა
ყველა მიხვდა შეყვარებული რომ იყო
ყველა მე მიყურებდა
–ნუ მიყირებთ–ვთქვი აკანკალბული ხმით
საბას არფერი უთქვია წლზე მომხვია ხელი და მიმკრო
–არ იდარდო პატრა–ყურში ჩამჩურჩუა
არაფერი მითქვია
მხარზე დავადე თავი და ყურება განვაგრძე
ასე კონფორთულად ჯერ არ ვყოფილვარ


სახლში მივდიოდი
სადარბაზოსთან,რომ დამხვდა გიო
–არ გინდა გავისერნოთ?
–სასწავლი რომ მაქსვ.
–მერე ისწავლე რა, საქმე მაქვს თან–მანქანი კარი გააღო მეც დავჯექი
კაფეში წავედით
–მოკლედ ვიცი შენი გრძნობებსი შესახებ და მგონი მეც მომწონხარ–პირდაპირ მითხრა
დავიბენი არ ვიცოდი რა უნდა მეთქვა
გამიხრდა
მაგრამ საბა გამახსენდა და და უარესად დავიბენი
–მე არ ვიცი რა უნდა გითხრა–უკვე ხმა მიკანკალებდა
–ერთად ვართ?–გამიცინა გიომ
–კი–მეც გავიცინი
მოვიდა და ჩამეხუტა

მერე დღეს ბავშვებს ვუთხარით ახალი ამბავი
საბას სახე არ დამავიწყდება
არაფერი უთქვია ისე წავიდა
სიმართლე, რომ ვთქვა ბიჭებს დიდად არ გახარებიათ აი გოგოები კი კიოდნენ სიხარულით

1 თვე გავიდა,
ერთად ვიყავით მე და გიო,
მაგრამ თითქოს რაღაც მაწუხებდა
არ მაძლებდა დაშუალებას ბედნიერი ვყოფილიყავი
საბა 1 თვის მნძლიზე 3ჯერ ვნახე ეგეც ცოტახანი

ალბათ მე და გიო კიდევ ერთად ვიქნებოდით მათი ლაპარაკი,რომ არ მომესმინა
–სი**დ იქცევი ტო–ბექა
–რატო ტო?–იცინის გიო
–არ იცი რატო? არ გიყვარს შენ მარი პროსტა საბას ჯინაზე ხარ მაგასთან
–ეგ რა შუაშია ტო?–ისევ იწელება
–გუშინ რატო იყავი ნინასთან? ბიჭი სუ ყ** დავიკიდებ ძმაკაცი,რო ხარ და მაგრად გცემ ბი****ი ვიყო მაგარი არასწორად იქცევი და სანამ ცუდი რამე მომხდარა დააყენე–გაბრაზდა ბექა და უკვე ყვიროდა
–მოიცა აბა რა გინდა საბას დავუთმო? ჩემ საქმეში ნუ ერევით,რა მარის მე ვუყვარვარ და ეგ არვის ტრ*** საქმე არაა–ყვირის და ოთახიდან გამოდის
შეშდება მე და ანას რომ გვიყურებს
ჩემი თავი მეცოდებოდა
–მარი–დაიწყო გიომ
–ხმა–დავუყვირე–არ მაინტერესებს არაფერი
წამოვედი ანას გამომყვა
მერე დღეს ანასთან სოფელში წავედით
გიო არ გამოჩენლია
უბრალოდ მე ჩემი სიყვარულის გაქრობა დავიწყე
რა იყო უფრო მტკივნეული არ ვიცი
ის რომ მატყუებდა
თუ რომ მე მოვტყუვდი?
არ ვიცი ალბათ ორივე
მაგრამ ყველაზე ტკივნეული მაინც ამ სიყვარულის დამარხვა იყო
1 კვირა ვიყავით მარტო გოგოები
მერე კვირას უკვე ბიჭებიც ამოვიდნენ
გიო არა არც საბა,
მაგრამ მერე გავიგე რომ საბა მერე მოვიდოდა
არ ვიცი გამიხრდა თუ არა

ზოგადად ძალიან წყნარი ვიყავი
მაგრამ ახლა უფრო წყნარი გავხდი
არ მინდოდა ლაპრაკი
მოსმენა მერჩივნა

ბიჭების ჩამოსვლამ ცოტა გამამხიარულა
საბა 2 დღის მერე ჩამოვიდა
საღამო იყო დივანზე ვიწექი და თმებზე ანა მეფერებოდა
ბიჭები რაღაცაზე იცინოდნენ
ლიზი წუწუნებდა თავი ამატკიეთო
ანა კი ისე იყო გართული ჩემი თმებით ხმას არ იღებდა

ყველას გაუხრდა საბას დანახვა
მე მრცხვენოდა
თვალებში ვერ ვუყურებდი
მხოლოდ გადამკოცნა და ბიჭენთან დაიწყო ლაპრაკი
მე მოვიმიზეზე მეძდიება თქო და წავედი

დილით ანას კივილი მაღვიძებს
–რა გინდა?–მგონი ისევ მეძინა
–ბიჭბი სავარჯიშოთ მიდიან და ჩვენც მივყვებით–საბანი გადააძრო
–ვინ ჩვენ?–ვერ ვაზროვნებ
–მე შენ და ლიზი უფფ–დაიწუწუნეა
სანამ არ ავდექი არ მომეშვა
ბიჭბი წინ მირბონენ
უკან გოგოები მივყვებოდით
აღარ შემოეძლო
ქვაზე დაჯექი და თმის აწევა დავიწყე
–რა მალე დაღლილხარ–მესმის საბას ხმა,რომელიც ნაოშნიკებს იხსნის და ჩემკენ მოდის
–ხო არ ვარ მიჩვეული–ჩუმად ვეუბნები და როგორც იქნეა თმას ვიწევ
–გაშლილი უფრო გიხდება–უცნაური ხმით მეუბნება
–მადლობა–ძლივს ვამბობ ერთ სიტყვას
–წამდო დავწეიოთ–სიცილით მეუბნება
–ცოტას დავისვენებ და დაგეწევით.
–არა ჩემთან ერთად უნდა წამოხვიდე–სიცლნარევი სიმკაცრით მეუბნება
გაოგნებული ვუყურებ
იცინის
–რას იცინიხარ?–ვბრაზები
–წამო წამო–ხელს მკიდებ და მაყენებს
ერთად ვირბინეთ არაფერი უთქვია
არც მე

საღამო იყო აივანზე ვიყავი
გიომ დამიერეკა მენატრებიო
ისე გავმწარდი ვუყვირე თავი დამანებ მეთქი
და ტელეფონი კედელს ძირს დავაგდე
ყველა გამოცვივდა გარეთ ჩემ ხმაზე
–რა მოგვიდა?–დიტო
–არაფერი,–ვცდილობა დავწყნარდე და ტირილი არ დავიწყო
ხელები მკლანკალებს და მგონი სულ ვკანკალებ
საბა მოდის და მეხუტება
არაფერს ამბობს
მაგრამ ამ სიჩუმით ყვეფერს მეუბენბა

ყველა გადის მე და საბა ვრჩებით
მთელი ძალით ვეხიტები
–ბოდიში საბა–ვსლუკუნებ
–არაუშვს ჩემო პატარა–თემბზე მეფერება
–მე...მე არ ვიცოდი–ძლისგასაგონად ვეუბნები
–მორჩა ყველაფერი ნუღა ტრიხარ–მაწყნარებდა
იქნე დინაზე დაჯექით
ჩავეხუტე და დაწყნარება ვცადე
–ჩემი პატარა ქალი–ისევ თმებზე მეფრებოდა და ყრში ჩამჩურჩულებდა–აღარ იტირო, ჩემი ქალობა,
ძალიან მსიამოვნებდა
ასე ყოფნა მინდოდად სულ
თვეები
წლები.




აბაზანიდან ახალი გამოსული ვიყავი
ყველა აივანზე იყო
ადგილი ვერ ვნახე რო დავმჯდარიყავი
სიცილი დავიწყე
საბა საწოლზე იწვა და ტელეფონში რაღაცას თამაშობდა
–ეე ვინმე ადექით და დამსვით–დავიწყე წუწუნი
ტელეფონს თავი გაანება და შემომხედა
–მოდი აქ დაწექი?–თბილად მითხრა და თან გამცინა
–მანდ?–გამიკვირა
–ხო აქ–უფრო გაეცინა
არ ვიცი თითქოს არ მინდოდა მისვლა,
მაგრამ ფეხებმა მიმიყვანეს
დავწექი და წელზე მომხვია ხელი
–თმა სველი გაქვს, გაცივდები–მკაცრად მითხრა
მისი მზრუნველობა მათბობდა
–არაუშავს არ გავცივდები–დაბნეულმა ვუპასუხე და მის ხელს დავხედე
ცისფერი ამფერილი ვენები და ძარღვები ეტყობოდა
თითი დავადე
საპასუხოდ ყელში მაკოცა
გავიტრუნე
ხმას არ ვიღებდი
ვტკბებოდი
კინო ჩართეს,
ბევრი ვიწუწუნე ეგ კინო არ გვინდა მეთქი მარა ვინ დამიჯერა
საშინელი ფილმი იყო, ვამპირებზე
ერთ მომენტში ისე შემეშინდა შევხტეი
საბას გაეცინა
უფრო მიმიხუტა
–ნუ გეშინია–ყურში ჩამჩურჩულა
–არ მინდა ამის ყურება–დავიწუწუნე
–მოტრიალდი მაშინ–თბილად მითხრა
მეც მივტრიალდი და დაფრთხალი თვალებით ავხედე
ცხვირზე მაკოცა და თმაზე ფერება დამიწყო
ძილი მომერია
საბას ყევლში ჩავრგე თავი
სიამოვნებისგან გამეღიმა
დავიფიცებ საბამაც იგრძნო
უფრო მაგრად მომხვაი ხელები

რო გამეღვიძა არავინ იყო
არც საბა
ვერ ვხვდებოდი სად ვიყავი
შემეშინდა
ფეხზე ძლივს ადექი და კიბეებზე ჩავედი
ისე ბნელოდა ვერაფერს ვხედავდი
უცებ რაღაცას ან ვიღაცას დავეჯახე
ვიკივლე
–ჩუ მე ვარ–გავიგე საბას ხმა
–საბა მე .. მე–შიშით ვერაფერს ვამბობდი
–აქ ვარ ნუ გეშინია–ჩამეხუტა–არ მეგონა თუ გაგეღვიძებოდა სიგარეტვს ვეწეოდი–განმიმარტა და უფრო მიმიხუტა
–მეძინება–დავიჩურჩულე
–წამო დავიძინოთ–მხარზე მომხვია ხელი
ისევ ჩამიხუტა
–ჩემი მშიშარა გოგო–სიცილით თქვა და თმაში შემიცურა ხელი/

არ ვიცი ერთად ვიყავით თუ არა
არც ის ვიცოდი მიყვარდა თუ არა
მაგრამ ერთი ვიცოდი
გიოს დანახვა აღარ მინდოდა

სოფლიდან წამოვედით
საბას მანქანაში ვიჯექით
მე დიტო ლიზი და საბა
ლიზი და დიტო სულ ჩხუბობდნენ
თავი ამატკიეს
ნაოშნიკები გავიკეთე, დამეძდინა
ლიზამ გამღვიძა
უნდა ვჭამოთო
არ მინდა მეთქი და ისევ ძილი განვაგრძე
ახლა ტლეფონის ხმამ გამაღვიძა
საბასი იყო დარჩენოდა
ჯერ რეკავდა
არ ვუპასუხე
მერე სმს მოვიდა
ვერ გავძელი და წავიკითხე
ვიღაც ლოლა წერდა მენატრები და მალე მოდი,რომ გასაიმოვნოვო
ცუდად გავხდი,
ტირლი ამოვრდა
მერე ჩემ თავზე ნერვები მომეშალა რატო ვიყავი ასეთი სულელი
საბა მოდიოდა
ცრემლები მოვიშორე
–რატო არ მოდიხარ?–კარები გააღო
–არ მინდა–არც შემიხედავს
–მოიცა შენ რა ტიროდი?–ძალით მომატრიალა
–არა მეძინა–მოვატყუე
–ტყულები!–მკაცრად მითხრა–რა მოხდა?
არაფერი მითქვია
–მარი!–ხმაში სიბრაზე მეტყობდოდა
–სმს მოგივიდა–ძლივს ვთქვი და მანქანიდან გავედი,
2 წამი არ იყო გასული დამეწია და მკლავსი მომ კიდა ხელი
–შენითის არ უსწავლებიათ სხვისი მესიჯი,რო არ უნდა წაიკითხო?–მიყვირა
ხმა ვერ ამოვიღე
–გაკითხები–უფრო ხმამაღლა იყვირა
–რა ხდება ბიჭო?–ბექას ხმა გავიგე–საბა?
–არაფერი–დაწყნარებულმა უთხრა და ცივად გამიშვა ხელი
ბექას მანქანაში დაჯექი და აღარც შემიხედია საბასთვის

2 დღე გავიდა
საბა არ გამოჩენილა
გოგოებმა არ უნდა წაგეკითხაო
მეც ვიცი ეგ მარა ვერ მოვითინე

კაფეში წავედით მე და ლიზი
ბიჭებიც იქ იყვნენ
დაჯე საბა და ვიღაც გოგო
სავარაუდოდ ლოლა
არაფერი არ მითქვია მივესალმე და დაჯექი
–რამდენჯერ გითხრა გოგო ეგეთი მოკლე კაბა არ ჩაიცვა თქო–აყვირდა დიტო
–მეც რამდენჯერ უნდა გითხრა არვინ გეკითხება–არც ლიზი ჩამორჩა
–სხვების შემხედვარე კაბის სიმკოლე არ უნდ აგაგიკვირდეთ–ვთქვი და წვენი მოვსვი
ლოლა ვიგულისხმე
ისეთი მოკლე კაბა ეცვა
ვინც კაფეში შემოდიოდა ყველა უყურებდა
ჩემ ნათქვამს ლიზის კისკისი მოყვა და საბას გაბრაზებული სახე, მაგრამ ვის აინტერესბდა
–გამორთული რატო გქონდა ტელეფონი დილას?–მკითხა ბექამ
–ის ნომერი აღარ მაქვს–უდარდელად ვუპასუხე
–ძაან ბევრი აწუხებდა–საბას ირონიული ხმა
შევხედე არაფერი მითქვია
მალე წამოვედი

მაღაზიაში მიდიოდი
საბა დავინახე
არ შვიმჩნიე და გზა გავნაგრძე
–რა იყო აღარ მიმჩნევ?–ირონიული ხმა მაჩერებს
–რა გინდა?–შეტევაზე გადავედი
–როდიდან ასეთი აგრესია?–სინიზმს არ წყვეტდა
–იქიდან როცა მივხვდი, რომ ყველა ვიზაც არ ეზარება მე მატყუებს–თვალებში ჩავაშტერდი
–ანუ?–ძარღები დაებერა
–ანუ შენც გიოსნაირი ხარ–პირდაპირ ვაჯახე
–მაგ არაკაცს როგორ მადარებ გოგო?–იყვირა და ხელი უფრო მაგრად მომიჭირა
–მეტკინა–განთავისუფება ვცადე
–მე არ მეტკინა? რეებს მეუბნები ხვდები?–უარსად გაბრაზდა
–საბა–არ ვიცოდი რა მეთქვა
–როცა სიყვარეული უნდა ამეხსნა ვიგებ რო ვიღაც ყ*** გიყვარს და მერე მეუბნები რომ იმ ს** ვგავარ? შენ რიი გამო მიჯედავ ტო? ნაშამ რომ მომწერა?
ხმა ვერ მაოვიღე ისე დავიბები თან ისე შემეშინდა
–გეკითხები–იყვირა და დამაშტერდა
–მე რა ვიცოდი თუ ეგეთი იყო გიო? ისედაც ცუდად ვიყავი და ახლა შენც შეყვარებული გყავს, უკვე მერედ გამიცრუვდა იმედი–ხმა მიკანკალებდა
–იცი რას გეტყვი? ჯერ გაერკვიე ვინ გიყვარს და ვისთან გინდა ყოფნა, ვერცერთს ვერ გველები და ბოლოს რას დაიჯერ ნახავ–მთელი ზიზიღით თქვა და წავიდა


ორივე უნდა დაევიწყებინა’
არც საბა
არც გიო,
მაგრამ გიო აღარ მიყვრდა,
მაგრამ არც ის ვიცოდი საბა თუ მიყვრდა.

არცერთი თითქმის ორი კვირაა არ მენახა
მონატრება მკლვდა,
მაგრამ არ ვიმცვენდი
ვეღარ გავძელი და თამაშზე გავყევი გოგოებს
ყველაფერი ჩვეულბრივად მიდიოდა
საბამ არ შემიმჩნია
გიო არ ჩანდა

საბა წაიქცა
ფეხიდან სისხლი მოსდიოდა
სულ გინებით გავიდა

არც დავფირებულვარ ისე წავედი საბას სანახავად
გასახდელში იყო
სკამზე იჯდა და თავზე ხელებს ნერვიულად ისმევდა
–საბა–თითქოს ჩემმა ხმამ გამრკვია
–რა გინდა?–უხეშად მიპასუხა
–ფეხიდან სისიხლი მოგდის–ტირილი ამივრდა
–მერე შენ რა?–უარესად უხეშობდა
–ნუ მელაპრაკები ეგრე–სლუკინით ვითხრი
–არ იმასხურებ–მიყვირა და ოთახიდან სწარაფად გავიდა.


სახლში ვერ წავედი დედაჩემი გაგიჯდებოდა ასეთი ,რომ ვენახე
ანასთან წავედი, გოგოებს ყველაფერი მოუყევი თავ ვერ ვცერდებოდი იმდენი ვიტირე
ბოლოს ჩამეძინა

ხმაურმა გამაღვიძა
ანამ ბიჭები გამარჯვეას აღნისნაენო
საბაც აქ არიოს
უკვე გვიანი იყო უნდა წავულიყავი
მაგრამ არავის ნახვა არ მინდოდა მითუმეტეს ასეთი თვალებით
ძალა მოვიკრიბე და გავედი
გაშტერებულები მიყურებდნენ
–რა გჭირს გოგო თვალებზე?–დამიბღვირა ბექამ
–არაფერი მეძინა და–საბასკენ გამექცა თვალი, გაბრაზებული და თითქოს ირონიულად მიყურებდა
ახლა უფრო მეტად მომინდა წასვლა
–უკვე მიდიხარ?–ახლა დიტო
–კი გვიანია და–კარებისკენ წავედი
–მარი–მესმის საბას ხმა
ინსტიქტურად ვჩერდები და უკან ვიხედები
თვალებში მიყურებდა
დავიბენი
გული ამიჩქარდა
ვერაფერს ვერ ვამბობდი გაშტერებული მხოლოდ მის თვალებს ვხედავდი
თვალებს რომლიებიც უკვე შემიყვრდა
–არ მოხვალ ჩემთან?–გაიღიმა
სიტყვები გავიგე
აზრი ვერა
ისევ ყოვლად უაზრო თვალებით ვუყურებ
ან მე მგონია ასე
ჩემკენ წამოვიდა
ვერც ვინძრები
ასეთი რამე დაგმართნიათ?
გინდა წახვიდე, მნიშვნელობა არ აქვს წინ თუ უკან,
მაგრამ მაინც ვერ დგავ ფეხებს
ალბათ იმიტომ, რომ იცი მაინც გამოგყვებიან რაც არ უნდა გააკეთო
ყოველ შემთხვევაში იმედი გაქვს,
მაგრამ იმედი იმსთვის არსებობსო რომ გაგიცრუვნედო და
ამ შემთხვევაში გამონაკლისია
მოვიდა
ხელებში მომიქცია და გულზე მიმიკრო
–მაპატიე რა–ყურში ჩამჩურჩულა
–საბა–ამოვიკნავლე
–აღარ იტირო რა გთხოვ, თუ ჩემი გოგო ხარ–თავზე მაკოცა
–არ მესიზმრება ხო ეს?–ვერ შევიაკე თავი და ტირილი დავიწყე
–არ გესიზმრება პატრა–ვგრძდნობდი გეფიცებით ვგრძნობი მისი გულს
–ხო სულ ასე ვიქნებით?ხო აღარასდროს ვიჩხუბებთ?–ვსლუკუნებდი
–არა სულ ისე ვიქნებით როგორც შენ გინდა, ოღონდ ახლა ტირილს მორჩი–ლოყებიდან ცრემლები მომწმინდა
–ჰა არ მორჩით გვრიტებო?–გავიგეთ დიტოს ხმა
გავეცინა
უფრო ჩამიხუტა
ვიღას ახსოვდა
გვიანი რომ იყო
ან დედაჩემი, რომ მომკლავდა
იმ წამს არაფერი მახსოვდა
ჩემი საბას გარდა
ხო უკვე ჩემი საბა

სულ ერთად ვიყავით
თამაშებზე დავყვებოდი
სურათებს ვუღებდი
ერთხელ ვერ წავედი და წააგეს
იმის მერე დაიჩემა ჩემი თილისმა ხარ და შენ თუ არ იქნები წავაგებთო

ერთად ვიყავით, მაგრამ ჯერ არ მიტქვია რომ მიყვრდა
ბანალურად გამოდის მაგრამ
რა საჭირო იყო სიტყვები?

ყველაფერი კარგად მიდოდა იქამდე სანამ გიო არ ჩამოვიდა რუსეთიდან
აი მაშინ დაწყო ჯოჯოხეთი
სადარბაზოსთან მხვდებოდა
მემუქრებოდა მოგიტაცებო
საბას ვერ ვეუბნებოდი
მეშინოდა
ლიზამ უთხრა როდემდე უნდა გეშინოდესო
მიყვირა
მეჩხუბა
ვიცოდი დამნაშვაე რომ მიყავი
იჩხუბეს
წარბი ქონდა გახეთქილი
უხდებოდა
ან მე მომწონდა ყელანაირი


მაინც გაბრაზებული იყო
როცა გადამივდლის მე თითონ გნახავო
მაგრამ ვინ დააცადა
დაბადების დღე ქონდა
სირპრიზი უნდა გამეკეთებინა
რაც კი მქონდა გადაღებული სურათი
პირველი სართულდან 5მდე სულ გავაკრე
ბიჭბი დამახმარნენ
ლიფტიც კი გაჭედეს ფეხით რომ ამოსულიყო
საბას სახლსი ვიყავი და ნერვიულობით ხელებს ვიმტვრევდი
იცით როგორი სახით შემოვიდა სახლში?
ყველა ემოცია რომ ეხატა
ჩამეხუტა
–მაოიცა რაღაც უნდა გითხრა–კისრზე მოვხვიე ხელები მან კი ჩემ წელზე მოათვასა თავისი დიდი ხელები
–აბა გისმენ ქალობა–ისე გამიღიმა მე რომ მიყვრდა
–ჯერ გილოცავ ყველაფერს აუკეთესოს გისურვებ ჩემთან ერთად–ლოყაზე ვაკოცე
–ჩემი ანგელოზი–გაეცინა
–ეხლა მერე, მოკლედ რომ არ დავიბნე პირდაპირ გეუბნები მიყვარხარ, მარიამის პლანეტაზე სიყვარულს საბა ქვია
გაუხრდა
გაოგნდა
მაკოცა
პირველად
ამ შანს ხელიდან ვერ გავუშვებდიო

იმ დღეს არ მოცილებურვარ სულ ზედ ვეკროდი
ჩემი ტკიპი ხარო დამცინოდა

ბედიერი ვიყავი
უბედნიერესი

აიჩემა ვეღარ ვძლებ ცოლად უნდა გამომყვეო
პატარა ბავშვივით აიჩემა
იქმადე სანამ არ დამითანხმა
ხან კაფეში მომადგა ბევრი ყვავლილებით
ხან სახლის წინ დამიწერა მიყვარხარო
უარს იღებდა მანამ სანამ შუა ფეხმურთის დროს სტადიონზე არ გამიყვნადა და
ბეჭედი არ გამიკეთა
თანხმობასთან ერთად წითელი ბარათი მიიღო

იყო ნიშნობა
იყო ქორწილი
ჩემი გაბერილი მუცელი
და ჩვნეი სიყვარულის პლანეტა

–––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––––
ესეც ახალი სიტორა, იმედია მოგეწონებათ:* თქვენი აზრი მაინტერესბ ს <3