- აპენდიქტიტის ოპერაციისთვის როგორ გამომიძახეთ ამხელა ქირურგებმა? გაბრაზებულმა აუწია ტონს როცა პაციენტის მდგომარეობა გაიგო.
-განა არ შეგეძლოთ ეს მარტივი ოპერაცია თვითონ გაგეკეთებინათ?! ნერვებს ვერ იწყნარებდა ... არადა რამდენი ინერვიულა რა მდგომარეობაში დამხვდება პაციენტი.. ალბათ კვდება უკვეო,. და ამათმა ყველაზე მარტივი ოპერაცია,აპენდიქტიტი დაახვედრეს...
-იცით... ძლივს ამოთქვა ლალამ და შავ თმაზე ნერვიულას გადაისვა ხელი
-ჯანდაცვის მინისტრის შვილია..და ვიფიქრეთ... ძლივს აბამდა სიტყვებს თავს...
-აიი რაში ყოფილა საქმე.. ირონიულად ამოილაპარაკა დანიელმა და ქირურგის ხელთათმანები ჩამოიცვა
-ყველა პაციენტი რომ ერთია ჩემთვის,გინდაც მათხოვრის და გინდაც მინისტრის შვილი ეს მგონი ახალი ამბავი არ უნდა იყოს თქვენთვის... არმეგონა ასეთი ზნეობრივად დაბალი ქირურგები თუ მყავდა კლინიკაში... ამილაპარაკა გამწარებულმა და თავი დანანებით გადააქნია.. ღრმად ჩაისუნთქა,ქირურგები ოთახიდან დაითხოვა და ოპერაციის გაკეთებას შეუდგა...
-აპენდიქტიტი.. მინისტრის შვილია.. ბურდღუნებდა გამწარებული და ოპერაციას ჩქარ-ჩქარა აკეთებდა.. ნერვებ აშლილს აღარც ახსოვს როგორ დახურა ოპერაცია, ქირურგის ტანსაცმელი გაიძრო და ბარში წავიდა, სადაც უკვე შეკრებილიყვნენ მისი მეგობრები...
- ოჰ ეს ვინ მოსულა... ფეხზე წამოდგა კოტე და მეგობარს ღიმილით გადაეხვია...

მეგობრის მოკითხვაც ვერ მოასწრო ბარის სკამთან მისულს ტელეფონი რომ აუწკრიალდა ,ნატას სახელი როგორცკი წაიკითხა შეწუხებულმა შეჭმუხნა შუბლი..
ეკრანს ხელი გადაუსვა და:
- ჩემი წაყვანა როგორ დაგავიწყდა ?! შენ ძმა ხარ?
ნატას წიკვინმაც არ დააყოვნა
მობილირი ოდნავ შორს გასწია.. ლანძღვას რომ მორჩა ნატალია ჩასძახა:
- მეც მოყვარხარ დაო! ზუკას ვუშვებ და გამოყევი.. სიცილით მიაყარა და გაუთიშა..
ზუკა უყოყმანოს,პირიქით სიხარულით დათანხმდა ნატას წამოყვანას.. მგონი ამ ორს შორის რაღაცა ხდება და ჰმ.. თუმცა ნატა ჯერ სულ 17 წლისაა. ზუკა კიდე 27 ..ვნახოთ ვნახოთ..
ზუკა, დანიელი და კოტე ბავშობის მეგობრები არიან, ბაღში,სკოლაში.. სუკ ერთად იყვნრნ.. მართალია სულ განსხვავებული პროფესიის,გარეგნობის და ხასიათის არიან,მაგრამ მაინც შესანიშნავად უგებენ ერთმანეთს..
- როდამდე უნდა იარი ბიჭო შენ ასე მარტოდ მარტო ჰა?! სიციკით გადახედა მისივე წლოვანების კოსტამ და მარტინი გამჭირვალე ჭიქებში ჩამოასხა
- ჩემი შენ გითხარიო კოწიკოო? სასაცილოდ წარმოთქვა მეგობრის სახელი და ჩამოსხმული მარტინი ერთი მოყუდებით ჩაცალა
საღამო არაჩვეულებრივად გაატარეს... კარგად "შეჭიკჭიკებულები" დაიშალნენ.....

^^^^^^
დილით სამსახურში მისულს ათასი დაფეთებული თვალი ერთად მიაშტერდა... ქერას პალატასთან კი რამდენიმე ოფიციალურ ფორმაში გამოწყობილი მამაკაცი შეკრებილიყო...ინტერესით დაქაჩა თვალები და სწრაფი ნაბიჯებით მიუახლოვდა პალატას.... მის დანახვაზე სახე სიბრაზისაგან აელეწა ერთერთს...
ამ კაცში რომ ჯანმრთელობის მინისტრი ამოიცნო ეკალმა გაჰკრა გულში... კაცი ყბებს ერთამანეთზე აჭერდა და ღრმად სუნთქავდა.ანერციულებული ჩანდა და დიდი შავი თვალებით ბურღავდა დანიელს... კაცის წინ ჩამოდგა და კითხვის ნიშნით სავსე თვალები მიანათა დანიელმა
- განახებთ მე თქვენ,როგორ უნდა მინისტრის შვილის სხეულში ბამბების ჩატოვება და აპენდიქტიტის ოპერაციის შემდეგ ამდენი სისხლდენა პირიდან!
მკაცრად ამოთქვა კაცმა,შემდეგ დაცვას რაღაცა გადაულაპარაკა და მძიმე ნაბიჯებით დატოვა ტერიტორია.. ოღონდ ეს არა ..ოღონდ ეს არააა !!! მხოლოდ ეს უტრიალებდა თავში დანიელს და ადგილიდან ვერ იძვროდა.. ეს როგორ დაემართა.. როგორ ჩქარობდა გუშინ.. ასე ბრმად როგორ დახურა..თუნდაც უმარტივესი ოპერაცია... როგორც იქნა გაბედა და პალატაში შედგა ფეხი,მაგრამ იმწამსვე ინანა როგორცკი იქაური სცენა დაინახა
.....
მადლობა წინა თავზე დაწერილი კომენტარებისთვის ^^ 00 ის მერე დაიდება ხოლმე მოთხრობა რადგან დღეში მხოლოდ ერთი სიახლის დამატების უფლება მაქვს ^^ ტკბილებო ^^ მიყვარხართ ^^ არ დაიზაროთ რა კომენტარები.. თან ტელეფონით ვბეჭდავ

:/ პ.ს წინა თავი წამეშლაა და აღვადგინე..იმედია საშინელება არგამოვიდა ნერვებ აშლილზე თავიდან დაწერილი თავი